26/12/1975
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Χτες ήταν Χριστούγεννα, αλλά πολύ πιο διαφορετικά από πέρσι. Πέρσι τα Χριστούγεννα, υπήρχε ένα πολύ όμορφα στολισμένο δέντρο, που κάτω του βρισκόταν πάρα πολλά δώρα. Φέτος όμως όχι μόνο δώρα δεν υπάρχουν αλλά ούτε δέντρο.
Κι όμως δεν με πειράζει που δεν έχω δώρα και δέντρο. Αυτό που με πειράζει πιο πολύ είναι που μου λείπουν η γιαγιά μου και ο θείος μου . Η γιαγιά μου ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, γεμάτη καλοσύνη και ζεστασιά. Ο θείος μου ήταν ένας λεβέντης δύο μέτρα, πάντοτε χαμογελαστός και πρόσχαρος. Ήταν πολύ κοινωνικός, ευγενικός και αγαπητός σε όλους. Χάθηκαν και οι δύο τον Ιούλιο που μας πέρασε. Μαζί με τόσους άλλους…
Εγώ και οι φίλοι μου είμαστε λυπημένοι. Είναι Χριστούγεννα και δεν έχουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Σήμερα το πρωί όμως εγώ με τον Πέτρο, τον Βασίλη, τον Γιώργο και τον Σπύρο είχαμε μία ιδέα. Σκεφτήκαμε να φτιάξουμε το δικό μας Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ο καθένας μάζεψε ό,τι μπορούσε. Εγώ με τον Πέτρο και τον Βασίλη φέραμε κλαδιά. Ο Σπύρος έφερε έναν κουβά για να βάλουμε μέσα το ψεύτικο δέντρο και ο Γιώργος λίγα παιχνίδια για να το στολίσουμε. Μαζευτήκαμε όλοι στη σκηνή του Πέτρου και αρχίσαμε να το φτιάχνουμε. Μέσα στον κουβά βάλαμε τα κλαδιά και πάνω στα κλαδιά τοποθετήσαμε τα παιχνίδια μας. Ύστερα το βάλαμε στο κεντρικότερο σημείο του καταυλισμού.
Δε σταματήσαμε όμως εδώ. Μαζέψαμε όλες τις οικονομίες μας. Επειδή όμως μας φάνηκαν λίγες, σκεφτήκαμε να πούμε σε όλους τους γνωστούς μας να χαρίσουν ό,τι χρήσιμο είχαν. Η θεία μου μας είπε ότι θα έπλεκε κασκόλ και θα έλεγε στις φίλες της να πλέξουν και αυτές. Ύστερα πήγαμε από σκηνή σε σκηνή για να πούμε τα κάλαντα. Αντί να παίρνουμε χρήματα, δίναμε εμείς τα λεφτά που μαζέψαμε αλλά και τα πράγματα που είχαμε συγκεντρώσει.
Το δώρο μου φέτος ήταν ότι με τους φίλους μου κάναμε κάποιους ανθρώπους ευτυχισμένους έστω και για λίγο. Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν είναι μόνο ωραία στολισμένα δέντρα και δώρα, αλλά είναι και το να χαρίζεις έστω και λίγες στιγμές ευτυχίας σε όσους μπορείς. Όλοι έχουμε ανάγκη την ευτυχία και για να την χαρίσουμε δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από ένα χαμόγελο, μια ζεστή αγκαλιά και καλή διάθεση.
Ημερολόγιό μου, το να προσφέρεις αγάπη, γίνεται χωρίς πολύ κόπο και κάνει τη ζωή να φαίνεται ονειρεμένη.
Αυτό άλλωστε δεν είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων;
Κρητικού Μαργαρίτα, Α΄Γυμνασίου, Σχ. Έτος 2019-2020
Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Ειρήνη Νικολοπούλου
