Ετικέτα: e-learning

Ηλεκτρονικές Τάξεις (…από περιεχόμενο πώς πάμε;)

Νίκος ΚακλαμάνοςΑφήστε ένα σχόλιο

Διαβάζω στο Βήμα ότι στη διάρκεια της 60ής Συνόδου των Πρυτάνεων των ΑΕΙ προτάθηκε η δημιουργία κέντρων ηλεκτρονικής μάθησης στα πανεπιστήμια με στόχο τη συστηματική ανάπτυξη και προώθηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και την ενίσχυση της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχέδιο που παρουσιάστηκε περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας «ηλεκτρονικής τάξης» προσβάσιμης μέσω Διαδικτύου για κάθε διδασκόμενο μάθημα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Δεν ξέρω αν μου διαφεύγει κάτι αλλά ηλεκτρονικές τάξεις, τουλάχιστον ως υποδομή, υπάρχουν ήδη. Αν δώσετε μια απλή αναζήτηση στο Google, π.χ. για “ηλεκτρονική τάξη” ,  θα σας επιστρέψει αρκετές εκατοντάδες αποτελέσματα. Χρόνια τώρα όλα σχεδόν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας έχουν πλατφόρμες ασύγχρονης τηλεεκπαίδευσης. Το Καποδιστριακό, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πανεπιστήμιο Πάτρας, για να αναφέρω λίγα μόνο παραδείγματα, έχουν υιοθετήσει εδώ και χρόνια το e-class, κάποια Τμήματα του Πανεπιστημίου Πειραιά χρησιμοποιούν το Moodle, το ΕΑΠ χρησιμοποιεί μια (δύσχρηστη) πλατφόρμα της IBM, αλλού χρησιμοποιούνται πρωτοβουλιακά άλλα Learning και Course Management Systems, προερχόμενα κυρίως από την κοινότητα ελεύθερου λογισμικού.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι υποδομές. Αυτές, κι εκεί που δεν υπάρχουν, είναι εύκολο να δημιουργηθούν. Το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο. Διάβαστε περισσότερα “Ηλεκτρονικές Τάξεις (…από περιεχόμενο πώς πάμε;)”

e-learning 2.0: υπάρχει λόγος;

Νίκος Κακλαμάνος2 σχόλια

Καλά, εδώ δεν πήραμε χαμπάρι από την πρώτη γενιά του e-learning θα αρχίσουμε τώρα να μιλάμε για e-learning 2.0; Κατανοητό, αλλά  παρά τον σκεπτικισμό, που όπως είναι φυσικό ορθώνεται και εδώ, θεωρούμε πως το πέρασμα στο e-learning 2.0 (ή με όποιο άλλο buzzword θα παρουσιάζεται) είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένο καθώς: Διάβαστε περισσότερα “e-learning 2.0: υπάρχει λόγος;”

e-learning 2.0

Νίκος Κακλαμάνος1 Σχόλιο

Οι εξελίξεις στον Παγκόσμιο Ιστό, στον βαθμό που αφορούν όχι απλές τεχνικές εξελίξεις, αλλά βαθιές τομές στη σχέση των ίδιων των χρηστών με το μέσο, δε μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστη και την η-εκπαίδευση. Ο όρος eLearning 2.0, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2005 από τον Stephen Downes. Η σημειολογία του όρου υποδηλώνει τη μετάβαση από το παραδοσιακό μοντέλο του eLearning ως έναν τύπο περιεχομένου που τον δημιουργούσαν «ειδικοί» και οργανωνόταν σε θεματικές ενότητες και κύκλους μαθημάτων για να προσφερθεί στους σπουδαστές, σε μια νέα μορφή δημιουργίας, ταξινόμησης και διανομής του περιεχομένου, όπου, κατ? αναλογία με το web 2.0, τον κύριο λόγο θα τον έχουν οι χρήστες.
Παράλληλα, σηματοδοτεί αναδυόμενες τάσεις στον χώρο του eLearning, που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στα παρακάτω: Διάβαστε περισσότερα “e-learning 2.0”

Περιβάλλοντα προσωπικής μάθησης

Νίκος ΚακλαμάνοςΑφήστε ένα σχόλιο

Κυκλοφόρησε το τεύχος 9 (2008) του καλού ηλεκτρονικού περιοδικού eLearning Papers, αφιερωμένο στα Περιβάλλοντα Προσωπικής Μάθησης. Το ενδιαφέρον αφιέρωμα ιχνηλατεί τη μετάβαση από από τα κλασικά συστήματα διαχείρισης μάθησης (τεχνική «για όλους») προς τα Περιβάλλοντα Προσωπικής Μάθησης (τεχνική «για μένα») μέσα από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Web 2.0 και την κατανόηση του ιστού ως πύλης που ανοίγει τον δρόμο στις ευκαιρίες για μάθηση.

Από τα ενδιαφέροντα περιεχόμενά του ξεχωρίζω το άρθρο των Roni (Aharon) Aviram, Yael Ronen, Smadar Somekh, Amir Winer, Ariel Sarid με τίτλο: “Αυτορρυθμιζόμενη Προσωπική Μάθηση (ΑΡΠΜ): Ανάπτυξη του παιδαγωγικού μοντέλου του iClass”.