Στη ζωή μας, όλοι έχουμε ανάγκες και θέλω. Η κατανόηση αυτών των εννοιών είναι σημαντική από μικρή ηλικία, καθώς βοηθά τα παιδιά να διακρίνουν και να κατανοούν τις διαφορές μεταξύ τους. Το νηπιαγωγείο προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να διδάξουμε στα παιδιά πώς να αναγνωρίζουν τις ανάγκες τους και τα θέλω τους, και πώς αυτά επηρεάζουν την καθημερινότητά τους.

Τι είναι οι ανάγκες;

Οι ανάγκες είναι τα απαραίτητα πράγματα που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε και να αναπτυχθούμε. Αυτές οι βασικές απαιτήσεις μας επιτρέπουν να ζούμε με υγεία και ασφάλεια. Παραδείγματα αναγκών περιλαμβάνουν το φαγητό, το νερό, τη ζεστασιά, την προστασία και τη φροντίδα. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο μαθαίνουν ότι το σώμα τους έχει ανάγκες, όπως η ξεκούραση, το φαγητό και η σωματική άσκηση, που πρέπει να καλύπτονται για να είναι υγιή και χαρούμενα.

Τι είναι τα θέλω;

Τα θέλω είναι εκείνα τα πράγματα που μας ευχαριστούν, αλλά δεν είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Μπορεί να περιλαμβάνουν παιχνίδια, γλυκίσματα ή ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τα θέλω συνδέονται με την επιθυμία για ευχαρίστηση και διασκέδαση, αλλά δεν είναι ζωτικής σημασίας για να ζήσουμε.

Πώς μαθαίνουμε να διακρίνουμε ανάγκες και θέλω;

Στο νηπιαγωγείο, τα παιδιά εξερευνούν τις ανάγκες και τα θέλω τους μέσα από παιχνίδια, συζητήσεις και δραστηριότητες που τα βοηθούν να κατανοήσουν αυτές τις έννοιες. Για παράδειγμα, με την ιστορία ενός μικρού παιδιού που πρέπει να επιλέξει αν θα αγοράσει ένα παιχνίδι ή αν θα χρησιμοποιήσει τα χρήματά του για να αγοράσει φαγητό, τα παιδιά μπορούν να μάθουν τη διαφορά ανάμεσα σε κάτι ουσιαστικό και κάτι ευχάριστο, αλλά μη αναγκαίο.

Επιπλέον, μέσω δραστηριοτήτων όπως η ζωγραφική και οι κατασκευές, τα παιδιά εκφράζουν τις δικές τους ανάγκες και θέλω, αποκτώντας έτσι κατανόηση των επιθυμιών και των αναγκών τους, καθώς και του τρόπου με τον οποίο μπορούν να τα σέβονται και να τα διαχειρίζονται.

Η σημασία της ισορροπίας

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι οι ανάγκες προηγούνται και πρέπει να καλύπτονται πρώτα για να ζούμε καλά. Τα θέλω, όμως, έχουν επίσης την αξία τους, καθώς μας φέρνουν χαρά και ενισχύουν τη δημιουργικότητά μας. Η πρόκληση είναι να μάθουμε να ισορροπούμε ανάμεσα σε αυτά τα δύο, κατανοώντας πότε είναι σημαντικό να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας και πότε να απολαμβάνουμε τα θέλω μας.

Συμπερασματικά

Η κατανόηση των αναγκών και των θέλω μας είναι ένα σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη της συναισθηματικής και κοινωνικής νοημοσύνης των παιδιών. Στο νηπιαγωγείο, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να μάθουν να αναγνωρίζουν και να κατανοούν τις διαφορές ανάμεσα στις δύο αυτές έννοιες, καθώς και τη σημασία της ισορροπίας στη ζωή τους. Μέσα από την καθημερινή τους αλληλεπίδραση με τους άλλους και τον κόσμο γύρω τους, τα παιδιά μαθαίνουν να προσαρμόζονται και να αντιλαμβάνονται τις ανάγκες και τα θέλω τους με έναν πιο ώριμο και υπεύθυνο τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας αποκτήσει τη δυνατότητα να κάνουν συνειδητές και υγιείς επιλογές, τόσο για τον εαυτό τους όσο και για το περιβάλλον γύρω τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης ιδρύθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1924, κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο, Ιταλία. Ο Ιταλός καθηγητής Φιλίπο Ραβίτσα ανακοίνωσε την ημέρα αυτή ως Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης κατά την τελευταία ημέρα του συνεδρίου. Στις αποφάσεις του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποταμίευσης, αναφέρεται ότι η ημέρα αυτή θα είναι αφιερωμένη στην προώθηση της αποταμίευσης σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο πλαίσιο αυτών των προσπαθειών, τα ταμιευτήρια συνεργάστηκαν με σχολεία, θρησκευτικούς ηγέτες και πολιτιστικούς, αθλητικούς, επαγγελματικούς και γυναικείους συλλόγους.

Αντιπρόσωποι από 29 χώρες ήθελαν να επισημάνουν τη σημασία της αποταμίευσης για τη διεθνή κοινότητα, καθώς και τη σημασία της για την οικονομία και το άτομο. Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης γιορτάζεται συνήθως στις 31 Οκτωβρίου, εκτός από τις χώρες όπου αυτή η ημερομηνία είναι δημόσια αργία, διότι η ιδέα της ημέρας είναι να είναι ανοιχτές οι τράπεζες, ώστε οι πολίτες να μπορούν να μεταφέρουν τις αποταμιεύσεις τους στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Η πρωτοτυπία της Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης δεν προήλθε ξαφνικά. Υπήρχαν ήδη παραδείγματα ημερών αφιερωμένων στην προώθηση της αποταμίευσης με στόχο την επίτευξη υψηλότερου επιπέδου διαβίωσης και οικονομικής ασφάλειας. Για παράδειγμα, το 1921 γιορτάστηκε μια τέτοια ημέρα στην Ισπανία. Σε άλλες χώρες, χρειαζόταν να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του κοινού στην αποταμίευση, καθώς πολλοί Γερμανοί είχαν χάσει την πίστη τους στην αποταμίευση μετά την νομισματική μεταρρύθμιση του 1923, λόγω του υπερπληθωρισμού.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης συνέχισε να γιορτάζεται και έφτασε στο απόγειο της δημοτικότητάς της από το 1955 έως το 1970. Η αποταμίευση έγινε παράδοση σε αρκετές χώρες. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, η επίσημη μασκότ της αποταμίευσης, γνωστή ως “Σπάρεφρο” (που σημαίνει “Χαρούμενος Αποταμιευτής”), είχε μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και η οδός Σπάρεφρο έχει δοθεί προς τιμήν της. Στη δεκαετία του 1970, το “Sparefroh-Journal”, ένα εκπαιδευτικό περιοδικό για νεότερους, είχε κυκλοφορία 400.000 αντιτύπων.

Σήμερα, οι τράπεζες που διοργανώνουν εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου πολλοί άνθρωποι δεν διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό. Τα ταμιευτήρια παίζουν κρίσιμο ρόλο στην προώθηση της αποταμίευσης στις χώρες αυτές μέσω συγκεκριμένων εκστρατειών και πρωτοβουλιών, όπως η συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις για την αύξηση των αποταμιευτικών λογαριασμών που ανήκουν σε άτομα με χαμηλά εισοδήματα.

(Πηγή: wikipedia)