Κάθε χρόνο, στις 20 Μαρτίου, γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο η Διεθνής Ημέρα της Γαλλοφωνίας και όλος ο Μάρτης είναι ο μήνας της Γαλλοφωνίας!
Σήμερα θα εξερευνήσουμε κάποια μυστικά της γαλλόφωνης γαστρονομίας και δείτε πόσες γαλλικές λέξεις μπορείτε να ανακαλύψετε μέσα τους
– Armenonville : μπορεί το όνομά να φαίνεται γαλλικό αλλά το γλυκό αυτό είναι συνδεδεμένο με τη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει αστικός μύθος που λέει ότι σχετίζεται με την παραμονή των γαλλικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, εξ’ ου και η κατάληξη που … γαλλοφέρνει. Η ουσία βέβαια είναι ότι για πολλές δεκαετίες αποτελούσε μία κλασική απόλαυση όλων των παλιών ζαχαροπλαστείων. Είναι κάτι ανάμεσα σε συμβατικό γλυκό και παγωτό, βελούδινο αλλά και μαλακό σαν μία παγωμένη μους.
-Το γλυκό bostock είναι ένα λιγότερο γνωστό γαλλικό γλυκό, που προέκυψε από την ανάγκη των αρτοποιών να αξιοποιήσουν τα περισσευούμενα μπριός της ημέρας.
-Το Paris-Brest, στεφάνι από ζύμη σου, με γέμιση πραλίνας φουντουκιού, έχει αθλητικό παρελθόν. Το 1910, όταν ο ζαχαροπλάστης Louis Durand δημιουργεί για πρώτη φορά ένα γλυκό με σχήμα του θυμίζει τροχό ποδηλάτου, χρησιμοποιώντας ζύμη σου και μουσελίν -κρέμα ζαχαροπλαστικής με πραλίνα φουντουκιού και μπόλικο βούτυρο-, κατόπιν αιτήματος του δημοσιογράφου Pierre Giffard ο οποίος, θέλοντας να ενθαρρύνει τη χρήση του ποδηλάτου, διοργάνωνε έναν ποδηλατικό αγώνα από το Παρίσι μέχρι τη Βρέστη στη Βρετάνη. Οι ποδηλάτες το αγάπησαν λόγω της υψηλής του θερμιδικής αξίας, που τους έδινε ενέργεια να συνεχίσουν να κάνουν πετάλι για 1.200 χλμ., από το Παρίσι στη Βρέστη και πάλι πίσω στο Παρίσι.
– Financier
“Projet 365 – 185/365” από Supernico26 διατίθεται με άδεια χρήσης CC by-2.0
Στα τέλη του 19ου αιώνα, σε ένα ζαχαροπλαστείο κοντά στο χρηματιστήριο του Παρισιού, οι βιαστικοί χρηματιστές προτιμούσαν ένα κεκάκι μικρό, εύκολο στη μεταφορά που μπορούσε κανείς να το απολαύσει στο πόδι, χωρίς μαχαιροπίρουνο. Ένα μείγμα από λίγα υλικά, όπως βούτυρο, ασπράδι αυγού, ζάχαρη, αμύγδαλα και αλεύρι, ψηνόταν σε παραλληλόγραμμη φόρμα, με το τελικό προϊόν να θυμίζει ράβδους χρυσού.
– Baba au rhum :
“baba au rhum” από [puamelia] διατίθεται με άδεια χρήσης CC by-sa-2.0
το 1710 o εξόριστος στη Λωραίνη της Γαλλίας Πολωνός βασιλιάς Στανισλάς Α, είχε, λέει, στα μπαγκάζια του μια μπαγιάτικη babka – ένα είδος τσουρεκιού. Για να φάει το ξερό κομμάτι, το μούσκεψε με γλυκό ουγγαρέζικο κρασί και το αποτέλεσμα έκανε θραύση. Λένε ότι ο Στανισλάς ονόμασε το γλυκό baba, εμπνευσμένος από τον Αλή Μπαμπά. Ο ζαχαροπλάστης της κόρης του Στανισλάς, είχε την ιδέα να βουτήξει τους μπαμπάδες σε ρούμι. Το baba au rhum έφτασε στην Ιταλία στις αρχές του 19ου αιώνα από Γάλλους σεφ, οι οποίοι εργάζονταν σε σπίτια Ναπολιτάνων αριστοκρατών. Οι μπαμπάδες είναι από εκείνα τα μεγαλειώδη ρετρό γλυκά που έχουν μεγάλο σουξέ στις μέρες μας.
– bain-marie: η ονομασία μπαιν- μαρί σημαίνει ουσιαστικά “το μπάνιο της Μαρίας”. Αλλά ποια είναι αυτή η Μαρία; δύο εκδοχές υπάρχουν: η μία λέει ότι είναι η αδελφή του Μωυσή, η οποία ήταν γνωστή αλχημίστρια της αρχαιότητας, και η άλλη ότι ήταν μια άλλη αλχημίστρια, που έζησε κατά τον Μεσαίωνα, η Μαρία η Ιουδαία.
– Madeleine :Η μαντλέν, αυτό το μικρό κέικ σε σχήμα όστρακου, με ζύμη από αλεύρι, αυγά, ζάχαρη και βούτυρο, ψημένο σε καλούπι, ήταν ο αγαπημένο γλυκό του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ Προυστ.
– Tarte Tatin :
“Apple Tarte Tatin” από joyosity διατίθεται με άδεια χρήσης CC by-2.0
H Ταρτ Τατέν ξεκίνησε τυχαία, ως μια παραδοσιακή τάρτα με μήλα στο ξενοδοχείο Tatin στο Lamotte-Beuvron της Γαλλίας, γύρω στα 1880.
Το ξενοδοχείο ανήκε στις αδελφές Στεφανί και Καρολίν Τατέν και, όπως λέει ο θρύλος, η απροσεξία της μίας εκ των δύο γέννησε την ανάποδη τάρτα. Από λάθος ή από βιασύνη, ενώ ξεκίνησε να φτιάξει μια παραδοσιακή μηλόπιτα, έβαλε στο τηγάνι τα μήλα με το βούτυρο και τη ζάχαρη με αποτέλεσμα να καραμελώσουν. Για να γλυτώσει λοιπόν το γλύκισμα, άδειασε τα καραμελωμένα μήλα στην ταρτιέρα και τα σκέπασε με τη ζύμη. Την έψησε και την σερβίρισε αναποδογυρισμένη στο πιάτο.
Οι πελάτες ενθουσιάστηκαν και δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος, για να γίνει γνωστή στο Παρίσι.
– Mont Blanc :
“Mont-Blanc, Café Cinq Pâtisserie, Omote-Sando Hills” από yuichi.sakuraba διατίθεται με άδεια χρήσης CC by-nc-2.0
είναι ένας λόφος από κρέμα κάστανου στεφανωμένος με σαντιγί, ώστε να θυμίζει το Λευκό Όρος, από το οποίο πήρε και τ’ όνομά του. Αρκούν τρία υλικά για ένα από τα πιο κλασικά χειμωνιάτικα γλυκά: κάστανα, σαντιγί και λίγη μαρέγκα.
