Νωθρές σκιές οι ποιητές

απ’ το παρελθόν τους το πεζό,

έρχονται

ν’ αναμασήσουν φύλλα δάφνης

πικρές, μικρές φιγούρες

λατρευτικές

απ’ τα ιερά τα Δελφικά

να προμηνύσουνε το μέλλον,

αυτό που θα τους ξεγράψει

απ’ τ’  ανάλαφρα βήματά τους,

στην νωπή άμμο …

μιας παραλίας

(βρες μου ποιητή τη λέξη !!!)

-προσταγή-

ανεμοθώρητης και

               αλμυροδαρμένης!!!

Μ.Κ.