Άρθρα σχετικά με Μάρτιος, 2012

Το top 5 των τραγουδιών παγκοσμίως για αυτήν την εβδομάδα!

Τα στοιχεία βασίζονται στα top 10 ‘oλων των χωρών στο i-tunes!

Ας μετρίσουμε αντίστροφα:

  • Στο νούμερο 5…Carly Rae Jepsen – Call Me Maybe

  • Στο νούμερο 4…Fun- We Are Young (feat. Janelle Monáe)

  • Στο νούμερο 3…Flo Rida – Wild Ones (feat. Sia)

  • Στο νούμερο 2... Gotye- Somebody That I Used To Know (feat. Kimbra)

  • Στο νούμερο 1…Michel Telό – Ai Se Eu Te Pego

Επίσης ένα τραγούδι που ανεβαίνει συνεχώς και αναμένεται να το δούμε σύντομα μέσα στην 5άδα  είναι το Euphoria της Loreen το οποίο θα εκπροσωπήσει την Σουηδία στην Eurovision 2012!



Ένα τραγούδι για το Χαμόγελο Του Παιδιού

Ας πάμε λίγο πίσω…Για την ακρίβεια λίγο πριν τα φετινά Χριστούγεννα ,τότε που η ομάδα μας <<Εντός ,εκτός και διαδυκτιακά >> συγκέντρωσε ενα ικανοποιητικό ποσό και το χάρισε στο Χαμόγελο Του Παιδιού . Ακόμη και αν δεν θυμάστε ή δεν έτυχε να γνωρίζετε εδώ θα βρείτε την ανάλογη ανάρτηση . Με αυτά τη κίνηση προσπαθήσαμε να κάνουμε τη ζωή αυτών των άτυχων παιδιών λιγότερο δύσκολη . Οι περισσότεροι δεν θα ξέρετε πως υπάρχει ενα υπέροχο τραγούδι στο Youtube που ειναι αφιερωμένο στο ίδιο το ίδρυμα . Το όνομα του είναι “Για το χαμόγελο του Παιδιού >> σε μουσική και ερμηνεία του Χρήστου Γιαννόπουλου και στίχους του Νίκου Ορφανίδη. Σε επικοινωνία με τον κ Χρήστο Γιαννόπουλο αποσπάσαμε απο τον ίδιο το παρακάτω σχόλιο

Πιστεύουμε πως σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε,χρειάζεται ως σύγχρονη κοινωνία,να είμαστε αλληλέγγυοι στους πιο αδύναμους έτσι ώστε το χαμόγελο να ανθίζει στα χείλη όλων περισσότερες φορές.
Ευχαριστουμε τον κ Γιαννοπουλο

Καλή επιτυχία!!!

Σήμερα η ομάδα Λόγου – Αντιλόγου του σχολείου μας θα λάβει μέρος στους τελικούς αγώνες επιχειρηματολογίας αντιλογίας που γίνονται στην Αθήνα. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία!!!

Όταν κοιτάς από ψηλά

Ονειρευόταν να γίνει αστροναύτης από τότε που ήταν ακόμη έφηβος και έκανε με το ποδήλατό του βόλτες στα δρομάκια του Αμστερνταμ. Έφτασε όμως τα 40 για να αρχίσει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα: τόσων χρονών ήταν, ειδικευμένος γιατρός πια, όταν έγινε δεκτός στο Ευρωπαϊκό Σώμα Αστροναυτών. Έξι χρόνια αργότερα, το 2004, έγινε ο δεύτερος Ολλανδός που βλέπει σαν ζωγραφιά τη Γη από ψηλά, και το 2009 επελέγη να συμμετάσχει στις Αποστολές 30 και 31 του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Εκεί βρίσκεται ο Αντρέ Κούπερς, από τον περασμένο Δεκέμβριο, και εκεί θα μείνει μέχρι τον Ιούνιο. Και επειδή είναι άνθρωπος γενναιόδωρος και δεν θέλει να κρατάει τη θέα που έχει μόνο για τον εαυτό του και μερικούς ακόμα εκλεκτούς, τράβηξε μια υπέροχη φωτογραφία του Aurora Australis, του Νότιου Σέλαος, μεταξύ Ανταρκτικής και Αυστραλίας, και την έστειλε κάτω στη Γη, να ξέρουμε τι χάνουμε.

Πηγή: Τα Νέα online

Μία υπέροχη συναυλία!!!

Την περασμένη Παρασκευή, 9.3, πραγματοποιήθηκε μία συναυλία δύο συγκροτημάτων στο Βαφοπούλειο στη Θεσσαλονίκη. Στα συγκροτήματα “Decoy” και “Wickermen”, συμμετέχουν παιδιά από το Κολλέγιο Ανατόλια, αλλά και από το Γυμνάσιο και το Λύκειό Πολυγύρου. Έπαιξαν δικά τους, αλλά και ξένων καλλιτεχνών τραγούδια και μάγεψαν το κοινό με την εκπληκτική παρουσία τους.

Αξίζει να τους δώσουμε συγχαρητήρια! Και εις ανώτερα, παιδιά!

Αναγκαία Αντίδραση Στις ‘Κρυφές’ Στρατηγικές Χειραγώγησης Της Κοινής Γνώμης

Στην κατάσταση που έχει φτάσει πλέον αυτή τη στιγμή η χώρα μας,σίγουρα πολλοί θα έχουμε μπει στην διαδικασία να σπαταλήσουμε ένα μεγάλο μερίδιο από τον ελεύθερο χρόνο μας,ώστε να μπορέσουμε να ενημερωθούμε σχετικά με τις εξελίξεις και τα γεγονότα τα οποία διαδραματίζονται,απλά για να ακούσουμε λίγα ακόμη ψεύτικα λόγια και καταστάσεις που αποσκοπούν σε συμφέροντα των ανωτέρων.Τόσο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και ο τύπος μας προβάλουν τα πράγματα με τέτοιο τρόπο που αναγκαζόμαστε να γινόμαστε συνεργοί στην εξαπάτηση των εαυτών μας.Κάποιοι από μας σίγουρα έχουμε επηρεαστεί από όλα όσα συμβαίνουν και έχουμε την ικανότητα να αναγνωρίσουμε το τι πραγματικά γίνεται,να δούμε με γυμνό μάτι πως επιτυγχάνεται η παραπλάνηση της κοινής γνώμης.Μα σίγουρα πολλοί κάνουμε ξανά και ξανά το ίδιο λάθος,αφού δείχνουμε εμπιστοσύνη.Μας παρουσιάζονται ως σωτήρες,λένε ότι σώσανε την Ελλάδα από μία κατάσταση που οι ίδιοι τη φέρανε,θέλουν να πιστέψουμε ότι αυτό ήταν ένα δύσκολο έργο που απαιτούσαι κόπο,όλα όμως έχουν κάποιο κίνητρο το οποίο αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα.Ψηφίζουμε και φτιάχνουμε τη ζωή όσων μας κυβερνούν καταστρέφοντας τη δική μας.
Αρχικά,θα μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι η δημιουργία προβλημάτων και η προσφορά των λύσεων λίγο αργότερα δεν είναι τυχαία και σίγουρα έχει κουράσει,απαιτεί ώριμη σκέψη και σωστή πρακτική,δεν πρέπει να ξεφεύγουμε.Δημιουργούν ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα κατάσταση για να υπάρξει κάποια αντίδραση από τον κόσμο,με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.Για παράδειγμα αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας.Ή ακόμα δημιουργούν μία οικονομική κρίση,ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.Θέλουν να μας καταρίψουν.


Υπάρχουν στρατηγικές από κάθε πλευρά,από καθετί που ελέγχει η κυβέρνηση,δεχόμαστε πυρά από παντού.Αναγνωρίζουμε ότι επιδιώκουν να αποσπάσουν την προσοχή μας από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στον κόσμο να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας,της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής.
Επιπλέον,ο καθένας μας εαν δει τα πράγματα λίγο πιο αντικειμενικά και ξεφύγει από όλα όσα θέλουν να πιστεύουμε,θα καταλάβει μονομιάς που θέλουν να μας οδηγήσουν.Μας οδηγούν σε νέες κοινωνικες και οικονομικές συνθήκες που προβλέπουν ένα ανύπαρκτο κράτος,ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια,ελαστικότητα,μαζική ανεργία,μισθούς που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα,τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.Επίσης θέλοντας να αποφύγουν αυτή την επανάσταση με σιγουριά,μας κάνουν να πιστεύουμε ότι εμείς και μόνο εμείς είμαστε ένοχοι για την κακοτυχία μας,εξ’αιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης μας,των ικανοτήτων ή των προσπαθειών μας.Έτσι,όλοι μας αντί να αντιδρούμε ενάντια στο οικονομικό σύστημα,υποτιμούμε τους εαυτούς μας και νιώθουμε ενοχές,κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης,της οποίας αποτέλεσμα είναι η αναστολή της δράσης…Και χωρίς δράση,δεν υπάρχει επανάσταση.
Τώρα,ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να μην παρουσιαστεί ως επώδυνη και αναγκαία εξασφαλίζοντας τη συγκατάθεση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον.Είναι πιο εύκολο να αποδεχτούμε μια μελλοντική θυσία απ’ότι μία άμεση.Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή όλοι μας σίγουρα ελπίζουμε ότι θα υπάρξει κάτι καλύτερο και ότι οι απαιτούμενες μελλοντικές θυσίες θα αποφευχθούν.Αυτό μας δίνει περισσότερο χρόνο να συνηθίσουμε στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτούμε με παραίτηση όταν φτάσει εκείνη η στιγμή.Αλλά εμφανής είναι και η ενθάρρυνση που δεχόμαστε σχετικά με τη μετριότητα μας,πλασάροντας δικές τους μόδες και μεθόδους μας αφήνουν στη μετριότητα στερόντας από μας μία πλήρης μόρφωση η οποία λείπει από το πιο  μεγάλο ποσοστό,διότι μιας και είμαστε χαμηλών τόνων δε μπορούμε να διανοηθούμε την πραγματική αλήθεια και να τους ρίξουμε από όπου βρίσκονται διεκδικώντας εμείς μία τέτοια θέση από όπου και θα προωθήσουμε το σωστό,το οποίο δεν θα αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα.
Τέλος θα ήθελα να κλείσω λέγοντας ότι γενικότερα γίνεται κατάχρηση του συναισθήματος παρά της λογικής,κάτι που ασυνείδητα δημιουργεί πρόβλημα στη δική μας κριτική σκέψη και στην εκφορά των απόψεών μας,με αποτέλεσμα όλα αυτά να δημιουργούν φοβίες που παραπέμπουν σε εξαναγκασμούς.Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε,σκληρός και άνισος.Υπάρχουν χιλιάδες πιόνια μα ελάχιστοι παίχτες.Αναγκαζόμαστε έτσι να ξεχνάμε ποιοι είμαστε,να ακολουθούμε τα δικά τους θέλω χωρίς να έχουμε ιδέα για το που βαδίζουμε.Αν κάτι απ’όλα αυτά  πονάει περισσότερο νομίζω πως είναι η ποιότητα της εκπαίδευσης που προωθούν στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις,πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να ενωθεί.Όλα έχουν κάποιο κίνητρο,πάντα υπάρχει κάποιο συμφέρον,ας ξεφύγουμε από τον όμορφο κόσμο στον οποίο θεωρούσαμε πως μεγαλώνουμε και ας έρθουμε αντιμέτωποι σε όσα θέλουν να μας φυλακίσουν,ποτέ δε θα πάρουν την ελευθερία μας,κανείς και για τίποτα δε θα νικήσει τη δύναμη που κρύβεται μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου απλά για να ανέβει ψηλότερα.Δε θα το δεχτούμε,δε θα περάσει…Ως εδω…Δε φοβόμαστε το άσυλο,άσυλο είναι οι ιδέες μας,γιατί κανείς δεν κυβερνάει αν κανείς δεν υπακούει.

Project – Η γυναίκα στον σύγχρονο κόσμο: Ανατολή και Δύση

Αν έχετε λίγο χρόνο σας παρακαλούμε να συμπληρώσετε το ερωτηματολόγιο που φτιάξαμε στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας. Κορίτσια της Α’ λυκείου δημιούργησαν ένα ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις που αφορούν τη γυναίκα στο σύγχρονο κόσμο: ανατολή και δύση.

Απλά κάντε κλικ εδώ: http://www.esurveyspro.com/Survey.aspx?id=9796ab81-1476-4bc3-b2a3-2e71c0f65b30 και απαντήστε σε μερικές σύντομες ερωτήσεις.

Ευχαριστούμε για το χρόνο σας!

Γιατί το σχολείο θέλει και καλοπέραση…

Σήμερα, 14.3.12, εφόσον μας το επέτρεψε και ο καιρός, το Λύκειό μας πήγε περίπατο στη Μεγάλη Παναγία για να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινότητα και το φόρτο των μαθημάτων. Ήταν μία ηλιόλουστη, πανέμορφη μέρα και περάσαμε όλοι μας υπέροχα. Εδώ και μερικές φωτογραφίες από τη σημερινή μας εκδρομή…

“Ελευθερία” λόγου…

Θέλεις να πεις κάτι…το σκέφτεσαι…είσαι μόλις 16 και δέχεσαι κριτική μονό και μονό για την ηλικία σου. Ο κοινωνικός περίγυρος έχει αποκρυσταλλωμένες απόψεις (με ελάχιστες εξαιρέσεις) για τους έφηβους. Πιστεύει ότι στα 16 σου δεν έχεις άποψη για τίποτα, δε σε νοιάζει τίποτα παρά μονό να περνάς καλά. Ξέρεις ότι δεν είναι έτσι. Πας να πεις κάτι αλλά κομπλάρεις. Δε θέλουν να μιλάς. Δε θέλουν να καταλαβαίνεις και πολλά πολλά απ’αυτά που κάνουν. Σε θέλουν άβουλο ον. Είμαι υπερβολική;; Ίσως… Είμαι ρεαλίστρια;; Σίγουρα…

Ας το πάρουμε από την αρχή… Όλοι μας έχουμε κάποια δικαίωματα και κάποιες υποχρεώσεις. Τα δικαιώματα μας θεωρητικά τα γνωρίζουμε όλοι… Ελευθερία λογού σκέψεις μπλα μπλα μπλα… Θεωρητικά, γιατί πρακτικά γίνονται προσπάθειες να μας τα καταργήσουν. ΟΧΙ, δε θα βγει κάνεις να σου πει «Από αύριο δε μπορείς να λες την άποψη σου ελευθέρα» θα το κάνει έμμεσα…θα προσπαθήσει να σου αποσπάσει αυτό το δικαίωμα χωρίς να το καταλάβεις και εν τέλη θα θεωρείς απόλυτα φυσιολογικό να το κλείνεις όταν θέλεις να πεις κάτι που ίσως δυσαρεστήσει τα μεγάλα κεφάλια. Για τα δικαιώματα αυτά βεβαία μάχονταν πολλοί άνθρωποι, χάθηκαν ζωές και εσύ δεν τα εκτιμάς… τα θεωρείς δεδομένα.

Λέγοντας δεδομένα θυμήθηκα κάτι που άκουσα πρόσφατα. «Τίποτα να μη θεωρείς δεδομένο, όλα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη!». Σοφό, δε λέω…Αλλά είμαι 16… Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι κάνω όνειρα. Αν θεωρήσουμε ότι η ζωή μας μπορεί να χαθεί από τη μια στιγμή στην άλλη τότε πάει. Το χάσαμε το παιχνίδι, γιατί μια ζωή θα ζούμε μέσα στη μιζέρια. ΟΧΙ, δε θα σταματήσω να ελπίζω… ΟΧΙ, δε θα αρκεστώ στο καλό ενώ μπορώ να αγγίξω το καλύτερο. ΟΧΙ, δε θα συμβιβαστώ…

Λοιπόν, για να συνδυάσω λίγο τις παραγράφους μεταξύ τους, έχω να πω πως η κοινωνία και γενικά η εξουσία θέλει εύπλαστους ανθρώπους χωρίς άποψη κατά προτίμηση για να μπορεί να τους χειραγωγεί εύκολα. Ίσως γι’αυτό και προσπαθούν από τα σχολειά ακόμη να κάνουν τα παιδιά υπάκουα χωρίς ενδιαφέροντα. Με την πρώτη μάτια βεβαία θα διαφωνήσεις αλλά αν το ξανασκεφτείς θα διαπιστώσεις πως έχω δίκιο. Η παπαγαλία και μονό είναι ένα παράδειγμα πως στο σχολείο δε θέλουν παιδιά με άποψη και σκέψη, αλλά παπαγάλους χωρίς μυαλό. Πόσες φόρες το σχολείο σου έδωσε ερεθίσματα για να σκεφτείς, να αναρωτηθείς, να αμφισβητήσεις;;;

Η εξουσία προσπαθεί να μας κατευθύνει εκεί που θέλει. Όσο πιο άπραγοι μένουμε τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα. Όταν λέω εξουσία δεν εννοώ μονό τους πολιτικούς. Στα μαθητικά χρόνια για παράδειγμα εξουσία είναι ο δάσκαλος/καθηγητής στα μετέπειτα ο εργοδότης και πάει λέγοντας. Αν ο «λαός» δέχεται αβίαστα το κάθε τι τότε, μάντεψε, η εξουσία αρχίζει και κάνει ό,τι θέλει και εσύ τα δέχεσαι όλα αυτά… Γιατί έτσι σου έμαθαν….

Ξεκινώντας ως μαθητής…που δεν πρέπει να έχεις άποψη γιατί είσαι ακόμα μικρός, μαθαίνεις να πνίγεις τις σκέψεις σου, να τις θεωρείς λανθασμένες, ανόητες, ανούσιες. Έχουν καταφέρει να σου επιβάλουν τον δικό τους τρόπο σκέψης και εσύ δεν κάνεις κάτι γι’αυτό. Σε κόβουν και σε ράβουν στα μέτρα τους, για να γίνεις ένας «σωστός» αυριανός πολίτης που θα δέχεσαι αβίαστα ό,τι σου πλασάρουν. Θα κινούν τη ζωή σου με βάσει τί τους βολεύει… Μπράβο, θα είσαι περήφανος για τον εαυτό σου, θα έχεις γίνει ένα με τη μάζα. Δε θα διαφέρει ο τρόπος σκέψης σου με άλλων ποσών εκατομμυρίων. Αυτοί θα χαίρονται γιατί πέτυχαν το σκοπό σου… Αλλά εσένα η ζωή σου τί θα είναι;  Ένα παιχνίδι προσχεδιασμένο και καλά μελετημένο από τα 10 άτομα που σου κάνουν κουμάντο.

Ακούγομαι πολύ πεσιμίστρια ε;;; Ναι, γιατί όταν προσπαθούν να σε βγάλουν αντισυμβατική επειδή το μυαλό σου παίρνει στροφές και έχεις άποψη, προσπαθείς με έναν τρόπο να εκφράσεις αυτό που νιώθεις. ΟΧΙ, δε θα γίνω αυτό που θέλετε, όχι δε με φοβίζει το αύριο γιατί κάνω όνειρα που δε χωράνε στο μυαλό σας. Και κάτι τελευταίο, ο σεβασμός δεν κερδίζεται με απειλές και τέτοια παρεμφερή αλλά με κόπο και πράξεις. Γι’αυτό επειδή στην προκείμενη η εξουσία θέλει να κερδίσει το σεβασμό μου με τέτοιο τρόπο δεν τα καταφέρνει.

Χαίρομαι γι’αυτό που είμαι, γι’αυτό που σκέφτομαι, το ίδιο θα πρέπει να κάνεις και εσύ… Μη φοβάσαι να πάρεις θέση, γιατί οι λίγοι καθορίζουν το μέλλον των πολλών!

(Το άρθρο αυτό αποτελεί καθαρά προσωπικές απόψεις. Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένες καταστάσεις και πρόσωπα και δεν ισχύουν τα λεγόμενα μου για όλους. Είμαι εναντία στον κοινωνικό ρατσισμό λόγω ηλικίας θέσης κλπ. Αφορμή για να το γράψω ένα πρόσφατο περιστατικό. Δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να εκφράζω τις απόψεις μου ανυπόγραφα. )

Γεωργία Καλαϊτζή

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο καθιερώθηκε το 2009 με πρωτοβουλία των «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα», μιας δημοσιογραφικής οργάνωσης με έδρα τη Γαλλία,η οποία έχει ως στόχο την υπεράσπιση τέτοιων καταστάσεων. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Μαρτίου για να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχουν χώρες που λογοκρίνουν το Ίντερνετ και στερούν από τους πολίτες τους το δικαίωμα στην έκφραση και την ενημέρωση.

Η οργάνωση αναφέρει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 69 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που βρίσκονται στη φυλακή, επειδή τόλμησαν να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους στο Διαδίκτυο,κάτι που στη δική μας ζωή υπάρχει ως δεδόμενο αλλού θεωρείται έγκλημα.

Στον κατάλογο με τους «Εχθρούς του Ίντερνετ», που συντάσσει κάθε χρόνο, στις πρώτες θέσεις για το 2010 βρίσκονται οι χώρες: Σαουδική Αραβία, Βιρμανία, Κίνα, Βόρειος Κορέα, Κούβα, Αίγυπτος, Ιράν, Ουζμπεκιστάν, Συρία, Τυνησία, Τουρκμενιστάν και Βιετνάμ.Γι’αυτό ίσως χώρες όπως αυτές που αναφέρθηκαν να μένουν πίσω,μοιάζει σαν μία αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση.