Μέσω του ιστολογίου μας και της κ. Αμαλίας Φρόνη είχαμε τη χαρά και την τιμή να γνωρίσουμε έναν καταπληκτικό άνθρωπο, τον κ. Γρηγόρη Παπαγιώτη, έναν Έλληνα της διασποράς, που μας κάνει περήφανους με τη μεγάλη και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πορεία της ζωής του.

Απολαύστε τη συνέντευξη που μας έδωσε!

«Κύριε Γρηγόρη σας ευχαριστούμε θερμά!»

Ερ. 1.Που γεννηθήκατε και που σπουδάσατε;

“Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη. Οι σπουδές μου ήταν σε ελληνικά σχολεία, συμπεριλαμβανομένου και του λυκείου. Έπειτα, μπήκα στο κολλέγιο Robert, ένα Αμερικάνικο Σχολείο, όπου σπούδασα για τέσσερα χρόνια Πολιτικός Μηχανικός στην Κωνσταντινούπολη. Μετά, ήρθα στην Αμερική για περαιτέρω σπουδές στο πανεπιστήμιο του Michigan, όπου πήρα Μεταπτυχιακό στη μηχανική.”

Ερ. 2. Με τι ασχοληθήκατε επαγγελματικά;
“Επέστρεψα στην Τουρκία όπου ήμουν ο προϊστάμενος πολιτικός μηχανικός σε μία κατασκευαστική εταιρία.”

Ερ. 3. Έχετε αφήσει επαγγελματικά πίσω σας κάτι για τις επόμενες γενιές;
“Το επάγγελμά μας προσαρμόζεται πάντα σε καινοτομίες, καλύτερο τσιμέντο με χημικά, πιο δυνατό ατσάλι, χρήση πλαστικού και καλύτερων μεθόδων σχεδιασμού με τη βοήθεια υπολογιστών για ομορφότερα, ψηλότερα κτήρια. Η εμπειρία μετράει πολύ στον κλάδο της κατασκευής. Συγκεκριμένα προγράμματα στα οποία είχα μεγάλο ρόλο: Σταθμοί παραγωγής ενέργειας στην Ιταλία , Αγγλία, Πακιστάν. Στην Ελλάδα στα έργα επεξεργασίας λυμάτων στην Ψυττάλεια κοντά στην Αθήνα και σε μία από τις κρεμαστές γέφυρες της Κωνσταντινούπολης στην Τουρκία.”

Ερ. 4. Πώς βρεθήκατε στις Η.Π.Α.;
“Επέστρεψα στη Τουρκία το 1953, μετά τις σπουδές μου στην Αμερική, με το σκοπό να ζήσω εκεί μόνιμα. Το Σεπτέμβριο του 1955 είχαμε τα διαβόητα Σεπτεμβριανά*, όπου ντόπιοι κατέστρεψαν και λεηλάτησαν περιουσίες που ανήκαν στις μειονότητες. Τότε αποφάσισα να μεταναστεύσω στην Αμερική, με τη γυναίκα μου, για καλύτερα.”

Ερ. 5. Νοσταλγείτε τη ζωή στη γενέτειρά σας;

“Ω, ναι! Είχαμε μια πολύ καλή ζωή, μέχρι τα  Σεπτεμβριανά.  Είμαι τυχερός, που επισκέφτηκα την Τουρκία πολλές φορές, για τουρισμό και για δουλειά. Επίσης, ήμουν  και πολύ τυχερός με τις πολλές, πολλές επισκέψεις μου στην Ελλάδα, όπου έχω συγγενείς και πολλούς φίλους.”

Ερ. 6. Πώς βλέπετε από εκεί την κατάσταση στην Ελλάδα;

“Η Ελλάδα έχει πολλά δύσκολα χρόνια μπροστά της. Οι Έλληνες πρέπει να μάθουν να ζουν σε αρμονία ο ένας με τον άλλον. Με μια νεότερη γενιά στην εξουσία, το ελληνικό πνεύμα θα πετύχει.”

Ερ. 7. Τι διαφορές εντοπίζετε στο εκπαιδευτικό σύστημα των χωρών στις οποίες έχετε ζήσει;

“Στην εποχή μου, στο λύκειο είχαμε δασκάλους ισάξιους με καθηγητές πανεπιστημίου. Τα παιδιά μου πήγαν σχολείο και πανεπιστήμιο στην Αγγλία, όπου η εκπαίδευση έχει αξία. Στην Αμερική, όλα τα δημόσια σχολεία είναι μέτριας ή κακής ποιότητας. Όλοι μιλούν για βελτίωση του συστήματος, όμως λίγα πράγματα γίνοται. Τα πανεπιστήμια είναι από τα καλύτερα στον κόσμο.”

Ερ. 8. Ποια μέρη έχετε επισκεφθεί είτε για εργασία, είτε για τουρισμό;

“Ίσως θα έπρεπε να απαριθμήσω τις χώρες που δεν έχω επισκεφθεί…..

Έχω επισκεφθεί, όλη την Ευρώπη και τις χώρες της Μεσογείου εκτός της Ρωσίας, της Συρίας και του Ισραήλ. Επίσης, έχω επισκεφθεί τη Νιγηρία, το Σουδάν, την Αφρική, το Ιράκ, το Ιράν, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Ταϊβάν, την Κίνα, τον Καναδά, την Αλάσκα, το Μεξικό, τον Παναμά, τη Νικαράγουα, την Κόστα Ρίκα, τη Βενεζουέλα, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, το Περού και την Κούβα.”

“Εδώ, πρέπει να σταματήσω και να πάρω μια βαθειά ανάσα. Και πάλι ΓΕΙΑ ΣΑΣ κι

Ευχαριστώ για την υπομονή σας.”

* Σημείωση: Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία η νύκτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955,  στην Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια τη τουρκική κυβέρνηση. Πραγματική αιτία ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια. Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων που μπορεί να ξεκίνησαν περί τα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πλην όμως εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.

Όταν η νεαρή Αννα Φρανκ ξεδίπλωνε τα συναισθήματά της στις σελίδες ενός ημερολογίου, ούτε που μπορούσε να διανοηθεί πως αυτές οι αράδες θα αποτελούσαν μετά το τέλος του πολέμου μία από τις πιο σημαντικές μαρτυρίες για την ωμότητα της γερμανικής κατοχής. Ούτε βέβαια ότι θα γινόταν ίσως το πιο γνωστό θύμα του Ολοκαυτώματος. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συνειδητοποιήσει η ίδια το μέγεθος της ωριμότητάς της, αυτό που συγκίνησε εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο; Κοιτώντας τη φωτογραφία από τα χθεσινά αποκαλυπτήρια του ομοιώματός της στο Μουσείο της Μαντάμ Τισό, στο Βερολίνο, σχεδόν αυθόρμητα αναρωτιέσαι: τα αγόρια και τα κορίτσια της ηλικίας της, σαν το τσούρμο που κοιτάει με απορία το κέρινο ομοίωμά της, πόσο προβληματισμένα είναι για τη ζωή, την αγάπη, το μέλλον της ανθρωπότητας; Εξαρτάται: πού και πώς ζουν. Αν, λοιπόν, ο πόλεμος και οι κακουχίες είναι ο τρόπος – ο πιο βίαιος – για να ωριμάσει ένα παιδί, ίσως είναι καλύτερα να μείνει για πάντα παιδί.

Πηγή: Τα Νέα online