.

Πριν μέρες είχα μια συζήτηση με την φίλη μου Σούλα για το αν θα πρέπει ή όχι να ξέρουν τα παιδιά για την  οικονομική κρίση. Η Σούλα ύψωσε το ανάστημά της και ισχυρίστηκε ξεκάθαρα ότι όλες αυτές οι συζητήσεις προκαλούν ανασφάλειες και φοβίες στα παιδικά μυαλά. Εγώ αντέκρουσα λέγοντας ότι τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουν περισσότερα για όσα συμβαίνουν γύρω τους, απλά ο τρόπος μας δεν είναι ο κατάλληλος και δημιουργούνται αυτές οι παρεξηγήσεις. Η συζήτηση μου έδωσε την αφορμή να σκεφτώ τους μαθητές μου. Είναι ενημερωμένοι σε γενικότερα θέματα της καθημερινότητας; Αν ναι, από πού ενημερώνονται; Ακούνε ειδήσεις (χλωμό), διαβάζουν εφημερίδες (μπα!!!);  Μήπως εδώ θα έπρεπε να πάρει θέση το σχολείο;. Ναι, το σχολείο με υπεύθυνη και άκρως επαγγελματική στάση να συνδέσει τους νέους με την πραγματικότητα. Γιατί να μην υπάρχει μια ώρα συνάντησης (όχι κατά ανάγκη κάθε τμήμα ξεχωριστά, αλλά κάθε τάξη) πχ στο αμφιθέατρο, για να συζητούν θέματα επικαιρότητας;  Τί απασχόλησε αυτή την εβδομάδα τον τύπο, ποιές ήταν οι μεγάλες ειδήσεις της χώρας μας ή της πόλης μας. Αυξήσεις, κρίση, παγκοσμιοποίηση, ιός της γρίπης, AIDS, σχέσεις, σπουδές, προσανατολισμός, ασφάλεια στο διαδίκτυο, περιβάλλον, συμπεριφορές, οικογένεια, εργασία, ανεργία, μαθησιακές δυσκολίες,  μάρμαρα του Παρθενώνα,  οτιδήποτε. Εκπαιδευτικοί, ειδικοί, επαγγελματίες μπορούν να δώσουν στους μαθητές την σοβαρή και υπεύθυνη ενημέρωση και να μην αφήνουμε την τηλεόραση και τις όποιες σελίδες του διαδικτύου να καθοδηγούν τα παιδιά μας.  Δηλαδή, όχι ακόμη μια ώρα μάθημα, αλλά να γίνεται με τρόπο  ώστε να ανυπομονούν οι μαθητές μας για την επόμενη ώρα συνάντησης. Φυσικά, στο μυαλό μου το φαντάζομαι διαφορετικό από ότι το φαντάζεται κάποιος άλλος. Δεκτό. Τέλος, δεν θέλω να μου βάλετε τα γνωστά ερωτήματα του τύπου: ποιά ειδικότητα, πόσες ώρες, πότε κλπ δεν είμαι υπουργός, μια απλή οραματίστρια είμαι. Ελάτε ας ξεκολλήσουμε από τα γνωστά κι ας κάνουμε μια παιδεία της προκοπής!!!  Για σκεφτείτε πόση δύναμη έχουν οι εκπαιδευτικοί!!! Ναι, σαφώς έχουν. Έχουν το έμψυχο νέο υλικό της Ελλάδας στα χέρια τους.

Μήπως ονειροβατώ;

Λέτε όσο βρίσκομαι στην εκπαίδευση να δω την πρότασή μου να υλοποιείται;

(έχει γούστο!!!)