Συχνά παραπονιέμαι ότι έχω πολύ δουλειά να κάνω, κυκλοφορώ συνεχώς με λίστες που έχουν τίτλο “Things to do”. Παρ΄ όλα αυτά ανοίγω συνεχώς καινούργια μέτωπα. Ένα από αυτά είναι το blog το οποίο πάλευα πολύ καιρό αλλά τώρα νομίζω ότι είναι πιο κατάλληλη στιγμή να κρατήσω στενή τη σχέση μαζί του. Ένας εκπαιδευτικός πιστεύω ότι θα πρέπει να έχει ένα blog για τους παρακάτω λόγους:
1ον: Όταν μου έρχεται μια ιδέα και η όρεξη ταυτόχρονα να γράψω ένα κείμενο, παράλληλα κατεβαίνουν και γεγονότα ή σκέψεις που συνδέονται με αυτό και τις έχω με την πάροδο του χρόνου, ξεχάσει. Κατά το γράψιμο, δημιουργείται ένα είδος στοχασμού. Ξανασκέπτομαι ιδέες παλιότερες, πόσο τις έχω αλλάξει σήμερα, τί θα έπρεπε να κάνω για καλυτέρευση κλπ. Σκεφτείτε τώρα αν οι εκπαιδευτικοί διάβαζαν τις ιδέες των συναδέλφων τους στα blogs πολύ συχνότερα, σχολίαζαν, αναρωτιόταν, δοκίμαζαν, πρότειναν. Πόσο σπουδαίο θα ήταν!!!
2ον: Με την συναδέλφισσά μου την Άντα, στο τέλος του σχολείου καθόμαστε* και συζητάμε πολλές φορές για εκπαιδευτικά θέματα της ημέρας, νέες ιδέες, για τα παιδιά του σχολείου μας, πώς να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση κλπ. Άλλες ιδέες τις προχωράμε, άλλες τις ξεχνάμε, άλλες τις ξανασυζητάμε. Χρησιμοποιώντας το blog κάθε νέα ιδέα την γράφω σαν τίτλο στο προσχέδιο και όταν έχω τον χρόνο και την έμπνευση τότε γράφω το κείμενο. Έτσι δεν χάνονται εύκολα όσα σκεπτόμαστε, οι σκέψεις γίνονται λέξεις, οι λέξεις πράξεις (στην καλύτερη) πάντως αποθηκεύονται και ξαναδιαβάζονται όταν χρειαστεί. Το blog λειτουργεί και σαν ένας καθρέφτης της προσωπικότητάς μας, των πεποιθήσεών μας.
(Υ.Γ.* Τα παιδιά μας τώρα μεγάλωσαν κι έτσι έχουμε την πολυτέλεια της μεσημεριανής ψυχανάλυσης, γιατί όταν ήταν μικρά τρέχαμε κάθε μεσημέρι ποιά θα μπει πρώτη στο αυτοκίνητο για να φύγουμε. “Με το ένα πόδι στην τάξη και το άλλο στο αμάξι;” (κλεμμένο). Ποτέ.)
3ον: Ένα εκπαιδευτικό blog μπορεί να λειτουργήσει σαν εξαιρετικός βοηθός για έναν εκπαιδευτικό που τώρα ξεκινάει την καριέρα του. Αφού λοιπόν είμαστε ήδη εκπαιδευτικοί σε μια μικρή τάξη με όρια και τοίχους γιατί να μη δούμε το blog σαν μια τάξη για ενήλικους νέους συναδέλφους χωρίς τα στενά όρια μιας αίθουσας; Και επειδή έχω όρεξη, θα το προχωρήσω και παραπέρα. “Το blog ως μέντορας στους εκπαιδευτικούς”. Ουάου. Όσο γράφεις κατεβαίνουν ιδέες. (Τί είναι μέντορας; www.scoop.it/t/mentoras)
4ον: Δεν το πίστευα, αλλά όσο περνάει ο καιρός από τη στιγμή που βλέπω τον αριθμό των επισκέψεων να ανεβαίνει, τόσο πιο έντονη νιώθω την ανάγκη να ανεβάζω άρθρα και να ενημερώνω τους αναγνώστες μου. (Σας ευχαριστώ, αλλά γράψτε και κανένα σχόλιο. Με διαβάζετε ή τυχαία μπαίνετε και βγαίνετε; Θα ήθελα πολύ να ξέρω). Συχνά εμπλουτίζω τις λίστες των συνδέσμων στην δεξιά στήλη, δραστηριότητες και νέες εφαρμογές αλλά τα νέα άρθρα κρατούν το blog ζωνταντό. Νιώθω τελικά, μέσω του blog πιο υπεύθυνη απέναντι στο κοινό μου. Θα γίνω και ακόμη καλύτερη αγαπητοί μου αναγνώστες.
5ον: Υπάρχουν σπουδαία blogs (όπως του συναδέλφου μου Μιχαηλίδη- θα βρείτε τον σύνδεσμο στην σελίδα μου) που σε κρατάνε ενήμερο σχετικά με νέες εφαρμογές, παρουσιάσεις, εξελίξεις στον εκπαιδευτικό χώρο κλπ και φυσικά απαιτεί πάρα πολύ δουλειά εκ μέρους του blogger. Το δικό μου blog επεδίωξα να το κρατήσω μόνο για άρθρα, σκέψεις, προτάσεις, ιδέες, δοκιμές κλπ. Βάζεις έτσι τον εαυτό σου σε αξιολόγηση από ομότιμους και καλύτερους ή πιο έμπειρους συναδέλφους. Η αξιολόγηση καλόπιστων δεν με φοβίζει αλλά με κάνει ακόμη πιο ισχυρή και δημιουργική. Μη φοβάστε να εκθέσετε τον εαυτό σας. Ίσως οι ιδέες σας να είναι πρωτοποριακές και σε λίγα χρόνια να λέμε “Εμπρός στον δρόμο που χάραξε το …..τάδε… blog”.
6ον: Πολλές φορές αναρωτήθηκα, αν γράφω σωστά (δεν είμαι και φιλόλογος άλλωστε). Όταν μιλάμε η γλώσσα μας κάνει σαρδάμ (η δική μου πάντως πετάει και κοτσάνες). Όταν γράφω όμως το διαβάζω, το βλέπω, το διορθώνω, το ξαναβλέπω, το βελτιώνω αλλά στο τέλος με θάρρος πατάω το κουμπί “Δημοσίευση”. (Ελπίζω να μη με διαβάζουν πολλοί φιλόλογοι). Ηθικό δίδαγμα: “Χρησιμοποιήστε blog, βελτιώνει το γράψιμο” (Ωραίο σλόγκαν για να πείσω τους μαθητές μου να bloggάρουν).
Να για ποιούς λόγους θα πρέπει ένας εκπαιδευτικός να έχει blog.
Πειστήκατε ή ακόμα;
