μεταφορά…
Δεκ 15 12
ο άξιος εύκολα μένει στο όνειρο…
Δεκ 15 7
Ώρα να πηγαίνω δεν έχω άλλο στήθος.-
Ν Ι Κ Ο Σ_ Κ Α Ρ Ο Υ Ζ Ο Σ : Νήσος 1, Άνοιξη 1983
01. Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος 00:00
02. Πέρ’ απ’ την κατανάλωση 01:07
03. Η άποψη της ηρεμίας 01:48
04. Ρομαντικός επίλογος 02:42
05. Ομορφαίνω τη μοίρα 04:17
06. Ο έρωτας 04:56
07. Λένιν και Μαχάτμα 05:46
08. Πώς να ονομάσω αυτό το γράψιμο 06:07
09. Σκάβοντας με την αξίνα του εφήμερου 07:25
………………………………….…………………..
Ηχογραφήσεις από το αρχείο του περιοδικού ΝΗΣΟΣ. Οι παρούσες παραγωγές έγιναν και πρωτοκυκλοφόρησαν για λογαριασμό της “Νήσου”, εξαμηνιαίας ηχογραφικής και έντυπης έκδοσης μουσικών έργων και ποιημάτων (1983-85).
_ΧΡΟΝΟΣ_ Online περιοδικό
http://www.chronosmag.eu/index.php/ss…
και περνούσανε τα τραμ…
Δεκ 15 6
10 χρόνια από τον θάνατο του Μανώλη Αναγνωστάκη και 7 από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου! Και προχωρούσα μέσα στην νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα…το νήμα του λεύτερου έγινε το νήμα της ζωής του…
Τα προσόντα ενός προοδευτικού δασκάλου
Νοέ 15 26
Πάουλο Φρέιρε: Τα προσόντα ενός προοδευτικού δασκάλου.
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω, τα οποία θεωρώ απαραίτητα για τον προοδευτικό δάσκαλο, είναι προσόντα που αποκτώνται σταδιακά, μέσα από την καθημερινή πρακτική. Επιπλέον, αναπτύσσονται μέσα από την πρακτική, παράλληλα με την πολιτική απόφαση ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι εξαιρετικής σημασίας. Έτσι, τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω δεν μπορούμε να τα έχουμε εκ γενετής ούτε μπορούν να μας δοθούν με διάταγμα ή ως δώρο. Επίσης, η σειρά με την οποία τα παρουσιάζω εδώ δεν αφορά την αξία τους. Είναι όλα εξίσου αναγκαία για μια προοδευτική εκπαιδευτική πράξη.
Θα αρχίσω με την ταπεινοφροσύνη, χωρία να υπονοείται με κανένα τρόπο η έλλειψη αυτοσεβασμού, η μοιρολατρία ή η δειλία. Αντίθετα, η ταπεινοφροσύνη προϋποθέτει θάρρος, αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμό και σεβασμό για τους άλλους.
Η ταπεινοφροσύνη μας βοηθά να καταλάβουμε μια προφανή αλήθεια: κανείς δεν τα ξέρει όλα. Κανείς δεν τα αγνοεί όλα. Όλοι ξέρουμε κάτι. Όλοι αγνοούμε κάτι. Κάποιος χωρίς ταπεινοφροσύνη δεν μπορεί καν να ακούσει με σεβασμό εκείνους που θεωρεί πολύ κατώτερους του δικού του επιπέδου ικανοτήτων […]
Μια από τις ελλείψεις που μπορεί να έχει ο εκπαιδευτικός είναι η ανικανότητα να παίρνει αποφάσεις. Μια τέτοια αναποφαστικότητα εκλαμβάνεται από τους μαθητές είτε ως ηθική αδυναμία είτε ως επαγγελματική ανικανότητα. Οι δημοκρατικοί εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να ακυρώνουν τον εαυτό τους στο όνομα της δημοκρατικότητάς τους. Αντίθετα, μολονότι δεν μπορούν να πάρουν την αποκλειστική ευθύνη για τη ζωή των μαθητών τους, δεν πρέπει στο όνομα της δημοκρατίας να αποφύγουν την ευθύνη της λήψης αποφάσεων. Παράλληλα, δεν πρέπει να αυθαιρετούν στις αποφάσεις τους […]
Μολονότι αναγνωρίζω ότι αυτές οι σκέψεις περί προσόντων είναι ανολοκλήρωτες, θα ήθελα επίσης να αναφέρω με συντομία τη χαρά της ζωής, που τη θεωρώ θεμελιώδη αρετή για τη δημοκρατική εκπαιδευτική πρακτική.
Είτε είμαστε πρόθυμοι να ξεπεράσουμε παραλείψεις ή ασυνέπειες είτε όχι, με ταπεινοφροσύνη, με στοργική αγάπη, με θάρρος, ανοχή, ικανότητα, αποφαστικότητα, υπομονή – ανυπομονησία και λεκτική φειδώ, συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός ευτυχισμένου, χαρούμενου σχολείου. Εργαζόμαστε για ένα σχολείο – περιπέτεια, ένα σχολείο που πάει μπροστά, που δεν φοβάται να ριψοκινδυνεύει, που απορρίπτει τη στασιμότητα. Είναι ένα σχολείο που σκέφτεται, συμμετέχει, δημιουργεί, μιλά, αγαπά, φαντάζεται, αγκαλιάζει με πάθος και λέει ναι στη ζωή. Δεν είναι ένα σχολείο που σιωπά και παραιτείται.
Πράγματι, ο εύκολος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια που ορθώνονται από την κυβερνητική περιφρόνηση και την αυθαιρεσία των αντιδημοκρατικών αρχών είναι η μοιρολατρική παραίτηση, στην οποία πολλοί από εμας καταφεύγουμε.
«Και τι μπορώ να κάνω; Είτε με αποκαλούν δάσκαλο είτε στοργική μητέρα, εγώ πάλι είμαι κακοπληρωμένος, αγνοημένος και παραμελημένος. Ας είναι, λοιπόν». Στην πραγματικότητα αυτή είναι η πιο βολική θέση, αλλά είναι και η θέση αυτού που παραιτείται από τον αγώνα, που παραιτείται από την ιστορία. Είναι η θέση εκείνων που αποκηρύσσουν τη σύγκρουση, η έλλειψη της οποίας υπονομεύει την αξιοπρέπεια της ζωής. Δεν μπορεί να υπάρξει ζωή ή ανθρώπινη ύπαρξη χωρίς αγώνα και σύγκρουση. Η σύγκρουση ενυπάρχει στη συνείδησή μας. Αν αρνηθούμε τη σύγκρουση παραβλέπουμε τις πιο θεμελιακές όψεις της φυσικής και της κοινωνικής μας εμπειρίας. Προσπαθώντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, συντηρούμε το στάτους κβο.
Δεν βλέπω, συνεπώς, άλλη εναλλακτική λύση για τους εκπαιδευτικούς από την ενότητα μέσα στην ποικιλομορφία των ενδιαφερόντων τους για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους. Αυτά τα δικαιώματα περιλαμβάνουν το δικαίωμα της ελευθερίας στη διδασκαλία, το δικαίωμα να λένε τη γνώμη τους. Το δικαίωμα για καλύτερες συνθήκες στην άσκηση του παιδαγωγικού τους έργου, το δικαίωμα να παίρνουν πληρωμένες ετήσιες άδειες για επιμόρφωση, το δικαίωμα να είναι συγκροτημένοι. Το δικαίωμα να κρίνουν τις αρχές χωρίς το φόβο αντίποινων (που συνεπάγεται το καθήκον να κρίνουμε ειλικρινά). Το δικαίωμα στο καθήκον να είναι σοβαροί και σαφείς και να μην ψεύδονται για να επιβιώσουν.
Πρέπει να αγωνιζόμαστε ώστε αυτά τα δικαιώματα όχι μόνο να αναγνωριστούν, αλλά και να γίνουν σεβαστά και να εφαρμοστούν. Κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί να αγωνιστούμε στο πλευρό των συνδικαλιστικών οργανώσεων κι άλλες φορές εναντίον τους, αν η ηγεσία τους είναι σεχταριστική, είτε είναι αριστερή είτε δεξιά. Άλλες φορές πάλι μπορεί να πρέπει να αγωνιστούμε ως προοδευτική διοίκηση ενάντια στην οργισμένη αντίδραση της συντήρησης, των προσηλωμένων στις παραδόσεις και εναντίον των νεοφιλελεύθερων που βλέπουν τον εαυτό τους ως το απαύγασμα της ιστορίας […]
Οι προοδευτικοί εκπαιδευτικοί πρέπει να πείσουν τον εαυτό τους ότι δεν είναι μόνο δάσκαλοι – κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί – δεν είναι μόνο ειδικοί της διδασκαλίας. Είμαστε πολιτικοί αγωνιστές, επειδή είμαστε δάσκαλοι. Η δουλειά μας δεν τελειώνει στη διδασκαλία των μαθηματικών, της γεωγραφίας, του συντακτικού, της ιστορίας. Η δουλειά μας είναι να διδάξουμε αυτά τα πράγματα με σοβαρότητα και επιδεξιότητα, αλλά και να συμμετέχουμε, να αφιερωθούμε στον αγώνα για να νικηθεί η κοινωνική αδικία.
[Αποσπάσματα από το βιβλίο του Πάουλο Φρέιρε «Δέκα Επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν» εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα, 2006]
* Ο Πάουλο Φρέιρε είναι ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο σύγχρονους εκπαιδευτικούς και κοινωνιολόγους. Η σκέψη του Φρέιρε εκφράζει την απάντηση ενός δημιουργικού μυαλού και μιας συνείδησης στην εξαιρετική αθλιότητα και δυστυχία όπου ζούσαν οι καταπιεσμένες μάζες γύρω του. Η οικονομική κρίση του 1929 έπληξε και την μικροαστική οικογένειά του και ο ίδιος βρέθηκε ανάμεσα στις στρατιές «των κολασμένων της γης». Η εμπειρία αυτή επέδρασε αφάνταστα στον χαρακτήρα και στην σκέψη του Freire και τον έκανε να ορκιστεί σε ηλικία έντεκα ετών ότι θα αφιερώσει την ζωή του ενάντια στην πείνα και την εξαθλίωση «για να μην νιώσουν τα άλλα παιδιά την αγωνία που ο ίδιος ένιωσε» – και κράτησε τον όρκο του.
Πηγή: http://logiaekpaideytikwn.blogspot.gr/ ή tvxs.gr
γυρνάν αμίλητα παιδιά…
Νοέ 15 21
Εκρηκτικό τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου και του Κώστα Κινδύνη με τον Ψαρονίκο…κατευόδιο στον γιο του Γιώργη.
Ο Νεοφιλελευθερισμός ως Κοινωνική Νεκροφιλία: Ο Έριχ Φρομ και η Πολιτική της Απελπισίας στην Ελλάδα… Της Παναγιώτας Γούναρη*
TTIP
Οκτ 15 12
TTIP…
Επίθεση στον δημόσιο τομέα, προσωπικά δεδομένα και δημοκρατία
από το ΙΔΡΥΜΑ ΡΟΖΑΣ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ και το tvxs
48…
Οκτ 15 10
48 χρόνια από τη δολοφονία του Che, o λόγος στην Αλγερία.
όπως puerto rico;
Οκτ 15 10
Έκθεση, που εκπονήθηκε από 34 hedge funds, λέει ότι η κυβέρνηση είχε «υπερβολικές δαπάνες για την εκπαίδευση», παρά το ότι αυτές αντιστοιχούν στο 79% του μέσου όρου των ΗΠΑ ανά μαθητή.
Δισεκατομμυριούχοι μάνατζερς hedge funds ζητούν από το Πόρτο Ρίκο να απολύσει δασκάλους και να κλείσει σχολεία έτσι ώστε το νησί να μπορέσει να τους επιστρέψει τα δισεκατομμύρια που τους ανήκουν.
Οι δανειστές ζητούν από το Πόρτο Ρίκο να απορρίψει την χρεωκοπία και να αποπληρώσει τα χρέη του, επιβάλλοντας περισσότερους φόρους, πουλώντας δημόσια κτίρια αξίας 4 δις δολαρίων και μειώνοντας δραστικά τις δημόσιες δαπάνες, κυρίως στην εκπαίδευση
Η ομάδα των 34 hedge funds προσέλαβε τους πρώην οικονομολόγους του ΔΝΤ, προκειμένου να βρουν μια λύση για την κρίση χρέους του Πόρτο Ρίκο, μετά την ξεκάθαρη ανακοίνωση του κυβερνήτη του νησιού πως το 72 δις χρέος είναι μη βιώσιμο , ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την χρεωκοπία.
Οι δανειστές είναι ειδικοί στα “κόκκινα δάνεια”, γνωστοί επίσης ως δανειστές-γύπες και ορισμένοι από αυτούς κερδοσκόπησαν από τις κρίσεις στην Ελλάδα και την Αργεντινή, την κατάρρευση της Lehman Brothers και την παρ’ ολίγον κατάρρευση της Co-op Bank στη Μεγάλη Βρετανία.
Η αναφορά με τον τίτλο “Υπάρχει Καλύτερος Δρόμος για το Πόρτο Ρίκο”, υποστήριξε ότι το Πόρτο Ρίκο θα μπορούσε να αποφύγει τη χρεωκοπία αν βελτιώσει την συλλογή των φόρων και μειώσει δραστικά τα δημόσια έξοδα.
Κατηγόρησε το νησί, όπου 56% των παιδιών ζει στη φτώχεια, ότι ξοδεύει πάρα πολλά στην εκπαίδευση παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει ήδη κλείσει σχεδόν 100 σχολεία αυτή τη χρονιά.
Η αναφορά, η οποία γράφτηκε από τους Jose Fajgenbaum, Jorge Guzman και Claudio Loser – όλοι τους πρώην οικονομολόγοι του ΔΝΤ που τώρα εργάζονται για την Centennial Group, αναφέρει ότι το Πόρτο Ρίκο αύξησε τις δαπάνες για την εκπαίδευση 1.4 δις δολάρια μέσα στην τελευταία δεκαετία ενώ παράλληλα οι εγγραφές μειώθηκαν σχεδόν έως 25% καθώς εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες μετανάστευσαν στην ηπειρωτική χώρα των Ηνωμένων Πολιτειών σε μία προσπάθεια αποφυγής της φτώχειας.
Το Πόρτο Ρίκο φλέρταρε ενεργά με δισεκατομμυριούχους και επενδυτές hedge fund καθώς παλεύει με τα συσσωρευμένα χρέη του. Πούλησε μέρος του χρέους αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων σε κερδοσκόπους πέρσι.
Ο Fajgenbaum είπε στην Guardian ότι η κυβέρνηση του Πόρτο Ρίκο υπέρ-ξόδευε μαζικά στην εκπαίδευση. Είπε ότι τα έξοδα αυξήθηκαν από 39% σε 4.8 δις δολάρια την τελευταία δεκαετία ενώ παράλληλα η προσέλευση μειώθηκε από 765.000 σε 573.000.
Αρνήθηκε να ορίσει κατά πόσο η κυβέρνηση θα έπρεπε να μειώσει τα έξοδα, αλλά είπε: “Το πραγματικό κόστος ανά μαθητή αυξήθηκε φοβερά χωρίς όμως να αυξάνεται η ποιότητα της εκπαίδευσης. Βρίσκετε στην ευχέρεια της κυβέρνησης να αποφασίσει (κατά πόσο θα μειωθούν τα έξοδα), αλλά κανείς δε θέλει να ξοδεύει άσκοπα τους κυβερνητικούς πόρους. Χρειάζεται να υπάρχει αποδοτικότητα. Είναι σημαντικότερο να εδραιώσεις μια θέση για ανάπτυξη.”
Τα τωρινά έξοδα για την εκπαίδευση του Πόρτο Ρίκο υπολογίζονται στα 8.400 δολάρια ανά μαθητή, κάτω δηλαδή από τον εθνικό μέσο όρο των 10.667 δολαρίων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Victor Suarez, προϊστάμενος προσωπικού του κυβερνήτη του Πόρτο Ρίκο, Alejandro Garcia Padilla είπε: “Το γεγονός είναι ότι η ακραία λιτότητα (μόνο) δεν είναι βιώσιμη λύση για μια ήδη γονατισμένη οικονομία.”
O Luis Gallardo, μέλος της πλειοψηφίας της διοίκησης του δήμου Aguas Buenas, δήλωσε ότι η αναφορά ήταν μια τυπική συνταγή του ΔΝΤ για ριζική λιτότητα.
“Προτείνουν απολύσεις εκπαιδευτικών, μειώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση και την υγεία. Καθώς και αυξήσεις φόρων. Αυτές οι προτάσεις αποδείχτηκαν καταστροφικές για τη Λατινική Αμερική και θα είναι το ίδιο και για το Πόρτο Ρίκο. Σίγουρα, το Πόρτο Ρίκο θα μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος του, αλλά με τι κόστος; Κόβουμε κυριολεκτικά τα ίδια μας τα άκρα προκειμένου να συνεχίσουμε να επιπλέουμε. Η Πορτορικανή κυβέρνηση έκλεισε ήδη σχεδόν 100 σχολεία αυτό το χρόνο και αναμόρφωσε ακόμη 500, ενώ έκλεισε 60 και πέρσι. Δεν είμαι σίγουρος τι άλλο περιμένουν. Αν περιμένουν να απολύσουμε καθηγητές ή να μειώσουμε τους ήδη χαμηλούς μισθούς τους, είναι τρελοί. Αυτοί οι τύποι χρειάζεται να χαλαρώσουν και να δώσουν στο Πόρτο Ρίκο λίγο χώρο για ν’ αναπνεύσει.”
O Gallardo είπε ότι ήταν σοκαριστικό το γεγονός ότι οι hedge funds “περιμένουν καθηγητές, μαθητές και εργάτες να απορροφήσουν το χτύπημα και δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν.”
Η αναφορά αυτή έρχεται μετά τις δηλώσεις ενός πρώην αξιωματούχου του ΔΝΤ, του Anne Krueger, ο οποίος είπε, σε μια αναφορά από την Πορτορικανή κυβέρνηση, ότι η κρίση του νησιού θα μπορούσε να λυθεί μόνο αν οι κάτοχοι ομολόγων, συμπεριλαμβανομένων και των hedge funds, δέχονταν μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους.
Οι funds που περιλαμβάνουν τους New York-based Fir Tree Partners, Davidson Kempner Capital Management και Aurelius Capital, είναι γνωστοί ως το Ad Hoc Group του Πόρτο Ρίκο και κατέχουν Πορτορικανά ομόλογα αξίας 5.2 δις δολάρια.
H Fir Tree Partners, που ονομάστηκαν έτσι από τον πολυεκατομμυριούχο ιδρυτή τους Jeff Tannenbaum (που σημαίνει fir tree – έλατο στα γερμανικά), έβγαλε πολλά χρήματα ποντάροντας σε περίπλοκες ασφάλειες χρέους κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008 και από τις κρίσεις στην Ελλάδα και την Αργεντινή.
Η Aurelius Capital, την οποία διοικεί ο δισεκατομμυριούχος Mark Brodsky, μήνυσε την Αργεντινή για αποπληρωμή χρεών και ανάγκασε την Co-op να παραδώσει τον έλεγχο της προβληματικής της τράπεζας. Η εταιρία ήταν επίσης ένας από τους επενδυτές που εναντιώθηκαν αρχικά στα σχέδια χρεωκοπίας του Detroit.
Ο Fanjenbaum και ο Loser υποστήριξαν ότι οι hedge funds δεν επηρέασαν το περιεχόμενο της αναφοράς και αρνήθηκαν να δηλώσουν πόσα χρήματα πληρώθηκαν για τη δουλειά τους.
ΠΗΓΗ: theguardian.com, i-paideia.gr στις 30-7-15
θαρθεί μια μέρα
Οκτ 15 5
Στίχοι-μουσική: Παύλος Παυλίδης