Διαχρονικά το κράτος και η άρχουσα τάξη ,οι ίδιοι μηχανισμοί και θεσμοί που εξαθλιώνουν τον πληθυσμό και τον καταστρέφουν ,τόσο προσωποποιημένοι και τόσο απρόσωποι ,όντες διαχωρισμένοι και ανεύθυνοι απέναντι στο πραγματικό δημόσιο συμφέρον ,που καταφανώς δεν είναι μόνο οι ρεμούλες και η ξενοδουλία ,με την ασυγκράτητη και ματαιόδοξή τους εμμονή για κέρδος και απολυταρχική εξουσία ,με τα πολεοδομικά τέρατα και την τσιμεντοποίηση και των ελάχιστων ελεύθερων χώρων που απέμειναν  στην Αττική ,με την καταστροφή των δασών και τους μεσίτες-ημέτερους εργολάβους των οικοπέδων ,πνίγουν συνεχώς τον κόσμο και μετά του ζητάνε τα ρέστα γιατί είναι απρόθυμος να πληρώνει φόρους ,χαράτσια κλπ. Ισχύει αυτό που πολλοί κάνοντας πλάκα λέμε στις παρέες: αυτό το σύστημα είναι μια νεροποντή ,ανίκανο να εξασφαλίσει οτιδήποτε εκτός από θάνατο και λεηλασία .

Δυο σχετικά δημοσιεύματα:

Κατα μίαν μεγάλην νεροποντήν, τον Νοέμβριον του 1896, την ημέραν του Αγίου Φιλλίπου, τα

 

νερά που έφερον ο Ιλισσός και ο Κηφισός, μη έχοντα ακόμη απορροήν προς την θάλασσαν,

 

παρά μόνον δια της επιφανείας του εδάφους, από του Ταύρου και πέραν, κατεπλημμύρησαν τας

 

εκτάσεις Μοσχάτου και Ρέντη. Εκτός δε των υλικών ζημιών, τας οποίας επέφερεν η πλημμύρα

 

εκείνη εις καταρεύσεις σπιτιών, καταστροφήν φυτειών και πνιγμόν ζώων, είχε και 17

 

ανθρώπινα θύματα. Απεφασίσθη τότε και επραγματοποιήθη κατά τα δύο επόμενα έτη, επί τη

 

βάσει μελετών του Άγγελου Γκίνη, η κατασκευή αντιστοίχων κτιστών τάφρων, δια την

 

παροχέτευσιν των δύο χειμάρρων εις την Φαληρικήν ακτήν του Σαρωνικού.

 

Κώστα Η. Μπίρη, “Αι Αθήναι”, Εκδοτικός Οίκος Μέλισσα.


 

4 σοβαρές πλημμύρες στον Κηφισό 21/02/1930, 26/10/1930, 02/12/1933, 22/11/1934)

 

…Εις πλείστα σημεία του Πειραιώς, της Κοκκινιάς και άλλων συνοικισμών εσημειώθησαν πλημμύραι.

 

Η μεγαλείτέρα καταστροφή εσημειώθη εις τον συνοικισμόν Αγίου Ελευθερίου εις το Νέον Φάληρον, εις

 

το Μοσχάτον, εις τον Άγιον Ιωάννην και εις τα Γλυκά Νερά μεταξύ Τζιτζιφιών και Μοσχάτου. Ο

 

Κηφισός υπερεξεχείλισε και κατέκλυσε τα πέριξ. Τα ύδατα εις το Νέον Φάληρο μετά το ξενοδοχείον

 

“Ακταίον” είχον ανυψωθή την εσπέραν εις ένα μέτρον και εις το Μοσχάτον εις δύο μέτρα. Οι κάτοικοι

 

του Μοσχάτου απεκλείσθησαν και ανήλθον εις τας στέγας των οικιών των. Η κυκλοφορία των

 

αυτοκινήτων κατέστη αδύνατος. Λόγω της υπερχειλίσεως του Κηφισού διεκόπη και η λειτουργία του

 

ηλεκτρικού σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς από της 6ης μ.μ. Επίσης είχε διακοπή η συγκοινωνία

 

Τζιτζιφιών – Νέου Φαλήρου. Η παραλιακή λεωφόρος Φαλήρου είχε κατέστη αδιάβατος.

 

Εφημερίδα “Ελεύθερον Βήμα”, 23 Νοεμβρίου 1934.

Και στοιχεία από το “Δελτίο Καιρού”

–22 Νοεμβρίου 1934: Μια συνεχής βροχόπτωση 5 ωρών προκάλεσε καταστροφές σε σπίτια στην Κυψέλη, τη Νέα Ιωνία και τη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ διακόπηκε η ηλεκτροδότηση και η συγκοινωνία. Στο Νέο Φάληρο το νερό έφτασε το ένα μέτρο και στο Μοσχάτο τα δύο μέτρα. Λόγω της τεράστιας πίεσης των νερών έπεσε η γέφυρα των εκβολών του Κηφισού. Συνολικά υπήρξαν 6 θύματα.

–6 Νοεμβρίου 1961: Καταγράφηκε η μεγαλύτερη καταστροφή στην Αττική με χαλαζόπτωση μεγέθους καρυδιού επί δέκα συνεχόμενες ώρες. Τα καιρικά φαινόμενα ήταν εξαιρετικά έντονα και προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές που θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτές ενός τυφώνα, καθώς σημειώθηκαν και καταστροφές του εδάφους. Σαράντα τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 300 τραυματίστηκαν και 3.700 άνθρωποι έμειναν άστεγοι, καθώς πλημμύρισαν περισσότερα από 4.000 σπίτια.

Οι έντονες και ακατάπαυστες βροχές οδήγησαν στην υπερχείλιση του Κηφισού. Χείμαρροι νερού που προέρχονταν από την Πάρνηθα έπιασαν τον κόσμο κυριολεκτικά στον ύπνο, αφού η πανίσχυρη νεροποντή ξέσπασε στις 11:30 το βράδυ και μέσα σε μια ώρα μετατράπηκε σε θύελλα που ισοπέδωσε τα πάντα στο πέρασμά της. Το νερό έφτασε σε ύψος τα δύο μέτρα στην Πειραιώς, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεύουσας είχε μετατραπεί σε λιμνοθάλασσα.

–2 Νοεμβρίου 1977: Η δεύτερη μεγαλύτερη θεομηνία όλων των εποχών, που κράτησε μιάμιση ώρα και έπληξε πολλές περιοχές του λεκανοπεδίου. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι το Αιγάλεω και το Μοσχάτο κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Συνολικά πλημμύρισαν 1.924 υπόγεια, παρασύρθηκαν 172 αυτοκίνητα και καταστράφηκε το 15% των δρόμων. Ο αριθμός των θυμάτων έφτασε τα 37.