Τα πράγματα έγιναν ως εξής:
Τον Απρίλιο του 2013, το PLN μου δημοσιεύει (Sofia Papademetriou) πρόσκληση για ένα Σαββατοκύριακο στο Υπουργείο από το έργο medeanet.eu, ένα εργαστήριο με θέμα “Developing Documentaries in school” “Αναπτύσσοντας ντοκιμαντέρ στα σχολεία”.
Βρεθήκαμε λοιπόν 25 περίπου άτομα από την Παρασκευή στις 5 το απόγευμα μέχρι την Κυριακή στις 5 το απόγευμα (όχι δεν κοιμηθήκαμε στο υπουργείο) μαζί με τη Σοφία Παπαδημητρίου (υπεύθυνη εκπαιδευτικής τηλεόρασης edutv.grκαι πολλών άλλων δράσεων) και τη Μαρία Λεωνίδα σκηνοθέτη, Καρπός , σε ένα ενεργητικό, δημιουργικό  εντατικό εργαστήριο πάνω σε ιδέες, τρόπους, τρικ και λύσεις για το φτιάξιμο, γράψιμο, ράψιμο, μοντάρισμα ενός ντοκιμαντέρ με τους μαθητές μας στα σχολεία.
Καινούρια πράγματα που άκουσα και συνειδητοποίησα: κοντινό, μεσαίο, μακρινό γενικό πλάνο, κάδρο, jumpcut. talking heads και καινούρια πράγματα που δοκίμασα:

Την πρώτη μέρα γνωριζόμαστε ανά δύο μεταξύ μας διαλέγοντας ένα σημείο το χώρου στο οποίο τραβάμε ένα κοντινό και ένα μακρινό πλάνο φωτογραφικό, αιτιολογώντας την επιλογή μας.

Τη δεύτερη μέρα μετά από μερικές προβολές μικρών ντοκιμαντέρ για να μπούμε στο πνεύμα, συζήτηση διαδικτυακή με υπεύθυνους του έργου από Βέλγιο (Sally Reynolds) και διευκρινίσεις πρακτικές, μπήκαμε σε ομάδες των τεσσάρων να συνθέσουμε ένα 3λεπτο δικό μας ντοκιμαντέρ.

Συμμαθητές μου οι συνήθεις ύποπτοι, που η τύχη μας έσμιξε εδώ:
Σωτήρης  Τερζίδης, Τερέζα Γιακουμάτου, Έλενα Ελληνιάδου.
Οι οδηγίες ήταν οι εξής: Το Σάββατο γυρνάμε, την Κυριακή μοντάρουμε και παρουσιάζουμε!
Το θέμα προέκυψε τυχαία: Πρώιμες αναμνήσεις του 1967, ’69, 73-74, παιχνίδια, περιοδικά!
Τίτλος: Θυμάμαι…

Η προσπάθειά μου για ένα trailer…

Nα’μαστε πάλι! Παρούσες και κατακαημένες! Στην στενωπό! Στην κατηφόρα μιας σκάλας, που δεν ξέρεις πόσα σκαλιά θα κατρακυλήσουμε!
Ναι! Όπως και σεις δεν την φανταζόμαστε, όλη αυτή την κατάντια!

Μη βλέπετε που γυαλίζουμε. Φταίνε τα φώτα, η μακιγιέζ! Αφήστε τα «ξόμπλια» για το σκηνικό. Αυτό έχουμε –ακόμα … – τί να κάνουμε; Το military-look; Πίσω δε γυρίζουμε; Κινέζικους μισθούς δεν θα μας «κάτσουνε»; Νομίζουμε ότι κάτι σε χακί θα’ χετε κι εσείς. Μήπως να αρχίσετε να ψάχνεστε;;

Κι όλο αυτό το ταρατατζούμ μη σας ξεγελά! Πικρό είναι το χιούμορ! Μαύρα τα γέλια! Αλλά…το τελευταίο που μας έμεινε….! Παρηγοριά! Κι η τελευταία πολυτέλεια, του να προσπαθήσουμε να καυτηριάσουμε την εκπαιδευτική πραγματικότητα, θα φύγει με την ψυχή μας. Το «χούι» βλέπετε…

Αν σας αρέσουν και τα «βοηθήσετε», τα βιντεάκια θα πληθύνουν…
Καλό φθινόπωρο να έχουμε!

Οι Sineterrae κλώθουν διαδραστικά!  Φυσικά και θα έχει περιπέσει στην αντίληψη σας ότι αλλάξαμε σελίδα στην εκπαίδευση! Ζούμε … ιστορικές στιγμές! Οι διαδραστικοί πίνακες είναι πια γεγονός και  ζωή μας αλλάζει και …διαδραστικά! Όχι πως είναι κακό!   Αλλά… τα λύσαμε τα προβλήματά μας;  Θυμίζουμε μήπως τον …κόμη Δελατσίμπιλα στο «λαός και Κολωνάκι»;  Όσοι είστε λίγο πριν εγκαταλείψετε την …γαλέρα, σφυρίξτε αδιάφορα! Όσοι όμως φύγατε, απο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με τα φτερά κατεβασμένα, κοιτάξτε να πηδήξετε στο τρένο! Γιατί  έρχονται κι άλλα!