Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία:

“Τα κεφαλάκια τους, γυμνά. Ολα ίδια. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις εάν είναι κορίτσια ή αγόρια. Με το ίδιο χρώμα στο δέρμα και το ίδιο δηλητήριο στις φλέβες. Ενα δηλητήριο που γι’ αυτά είναι όπλο για να νικήσουν. Να νικήσουν τη λέξη που φοβόμαστε να ξεστομίσουμε. Τον καρκίνο. Αυτά τα παιδιά έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια τα υπουργεία Ανάπτυξης και Υγείας. Σχεδόν τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την υπόσχεση ότι θα εξοπλιστεί το νοσοκομείο Παίδων «Α. Κυριακού» με το ειδικό μηχάνημα ακτινοθεραπείας για παιδιά. Ο διαγωνισμός δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, οι προδιαγραφές αλλάζουν και ξαναλλάζουν με αδιαφανείς διαδικασίες στον βωμό του κέρδους. Το τραγελαφικό της ιστορίας είναι ότι τα λεφτά για την αγορά του μηχανήματος υπάρχουν. Το 75% των 7 εκατομμυρίων ευρώ, που στοιχίζει, καλύπτονται από την Ε.Ε., ενώ το υπόλοιπο 25%, το οποίο αντιστοιχεί στο υπουργείο Υγείας, έχουν προθυμοποιηθεί να καλύψουν τα μέλη του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα». Θέμα κόστους λοιπόν δεν υπάρχει. Οχι ότι αν υπήρχε, θα ήταν δικαιολογία… Αλλωστε, ο ΟΠΑΠ έδωσε 73 εκατομμύρια ευρώ για να γίνει χορηγός της Σούπερ Λίγκας για τρία χρονια. Μια απόφαση που δεν χρειάστηκε ούτε τέσσερις εβδομάδες, όχι τέσσερα χρόνια, για να υλοποιηθεί…Στο διά ταύτα, η όλη υπόθεση φαίνεται να καθυστερεί λόγω της κόντρας μεταξύ των τριών εταιρειών που θέλουν να πάρουν την προμήθεια. Η «Ε» είχε αποκαλύψει στις 4 Απριλίου όλα τα έγγραφα -μεταξύ των οποίων και η προκήρυξη του διαγωνισμού, με προδιαγραφές που είχαν αλλάξει προς το χειρότερο και μάλιστα χειρόγραφα- αλλά ουδείς επελήφθη του θέματος”.

Ανεξάρτητα το που βρίσκεται η αλήθεια, γιατί και οι εφημερίδες στη χώρα μας χορεύουν στο ρυθμό του πολιτικού κέρδους, είναι μεγάλη η αναλγησία των καρεκλοκενταύρων. Τόσους τηλεμαραθωνίους έχω παρακολουθήσει για τον εξοπλισμό παιδιατρικών νοσοκομείων. Τόσες δωρεές γίνονται απο εύπορους πολίτες. Που πάνε αυτά τα χρήματα; Δεν χορτάσανε ακόμα φαίνεται οι φυλλάττοντες το “μέλι”. Πρέπει όλοι μας να περάσουμε απο τον 5ο όροφο του Α. Κυριακού. Όχι μόνον όταν ο πόνος χτυπήσει και την δική μας πόρτα. Ένας απο τους κρατούντες δεν μπορεί να βρεθεί να στείλει “διακοπές με έξοδα του κράτους” έστω ένα απο αυτά τα “λαμόγια”; Σε όποιο πολιτικό κόστος και αν υποβληθεί, ίσως να έχει σώσει την…ψυχή του.