Μέσα από την ιστορία της Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, «Τα παιχνίδια του Φλεβάρη» και λαογραφικούς πίνακες και χαρακτικά, που απεικονίζουν τον τελευταίο μήνα του Χειμώνα, επιδιώξαμε τη διαθεματική του προσέγγιση με τα παιδιά και ήρθαμε σε επαφή με την παράδοση και τις λαϊκές δοξασίες. Ο γνωστός σε όλους μας Κουτσοφλέβαρος, ήρθε στη τάξη μας, μας έμαθε το γραμματάκι που αρχίζει το όνομά του, διάφορες παροιμίες και μας μίλησε για τις ονομασίες που του έχουν αποδοθεί από αρχαιοτάτων χρόνων, όπως λ.χ. «Φλεβάρης» (=ο μήνας των φλεβών, δηλαδή των υπόγειων ρευμάτων, που αναβλύζουν και δίνουν πολλές βροχές), «Μικρός» ή «Ληψομηνάς» (= γιατί έχει 28 ή 29 μέρες), «Κλαδευτής» (=γιατί κλαδεύουμε) ή , αλλά μας βοήθησε να αντιληφθούμε και να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα και τα άτομα με αναπηρίες και να αναφερθούμε στην αποδοχή και στη συμπερίληψη αυτών των ανθρώπων. Και κάπου εκεί μέσα στην καρδιά του Χειμώνα, ο Φλεβάρης μας πρόσφερε το δώρο του, που δεν ήταν άλλο από τις Αλκυονίδες μέρες. Αφού μάθαμε τον μύθο της Αλκυόνης, φιλοτεχνήσαμε τις δικές μας Αλκυόνες, έτοιμες να γεννήσουν στις φωλίτσες τους τα αβγά τους, μεταφέροντας το χαρμόσυνο και αισιόδοξο μήνυμα, πως η Άνοιξη δεν αργεί να φανεί και η ζεστασιά, πάντα θα βρίσκει τρόπους να τρυπώνει μέσα στη παγωνιά και στις καρδιές μας.