Ειρήνη, η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα – από το Β’1

“Κυρία, μπορώ να πιω νερό; ” Η ερώτηση αυτή, ένα πρωινό του Φεβρουαρίου, στάθηκε αφορμή να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για τις ανάγκες. Έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες; Και αφού είμαστε τόσο διαφορετικοί, με ποιο τρόπο αυτές εκφράζονται; Υπάρχουν παιδιά που δεν ικανοποιούνται οι βασικές τους ανάγκες; Τις απορίες μας αυτές, κι άλλες πολλές, “ήρθε” να μας βοηθήσει να απαντήσουμε η Ειρήνη, μέσα από την αφήγηση της ιστορίας της.

Η “Ειρήνη” αποτελεί ένα εκπαιδευτικό υλικό σχεδιασμένο για παιδιά ηλικίας 5-8 ετών. Περιλαμβάνει μια ταινία κινουμένων σχεδίων και το εγχειρίδιο “Σημειώσεις για εκπαιδευτικούς”, καθώς και το κείμενο της ιστορίας.

Συγκεκριμένα, η ιστορία αναφέρεται σε  ένα κοριτσάκι που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του και δοκιμάζει την ανασφάλεια και την απόρριψη μέχρι να βρει ζεστασιά, προστασία και στοργή σε ένα νέο σπιτικό.

Αφού, λοιπόν, θυμηθήκαμε ποια είναι τα δικαιώματά μας, ήρθαμε σε επαφή και με την παραβίασή τους…

  • Πατήστε την εικόνα για να διαβάσετε την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με εικόνες:

biblio

 

  • Δείτε την ιστορία της Ειρήνης, επιμελημένη από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες:

 

 

  • Δείτε την ιστορία της Ειρήνης, επιμελημένη από εμάς!

Η ιστορία της Ειρήνης μας βοήθησε να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθησή μας για εκείνους που βρίσκονται μακριά από την πατρίδα τους και να κατανοήσουμε την έννοια της διαφορετικότητας και του αποκλεισμού σε συνδυασμό με τις βασικές και καθολικές ανάγκες των παιδιών. Κι επειδή η Ειρήνη είναι ένα κορίτσι στην ηλικία μας, ταυτιστήκαμε μαζί της και μοιραστήκαμε κι εμείς με εκείνη τους δικούς μας φόβους. Ο Παραμυθάς, μας κάθισε κοντά του και μας διηγήθηκε μια ιστορία για το φόβο…

  • Πατήστε την εικόνα για να διαβάσετε την ιστορία του:

paramuthas

 

Κι εμείς με τη σειρά μας αναγνωρίσαμε τους φόβους μας, τους ζωγραφίσαμε και μέσα σε τούτο δω το βιβλιαράκι τους εγκλωβίσαμε!

Με τον τρόπο αυτό μυηθήκαμε στην τέχνη του να μη φοβόμαστε το φόβο! Να μεγαλώνουμε όμορφα, με σεβασμό στα συναισθήματά μας, με σεβασμό στη Ζωή…

Ας βοηθάμε τα παιδιά να συνειδητοποιούν πως οι ομοιότητες και οι διαφορές μπορούν να συνυπάρχουν και πως το δυσκολότερο, μα και σημαντικότερο κομμάτι είναι να μην επικρίνουμε ό,τι διαφέρει…

 

 

 

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/8dimkoryd/archives/1923

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς