Τίτλος Προγράμματος: “Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική”

Η οικογένεια ως κοινωνικός θεσμός έχει διαφοροποιηθεί στο πέρασμα του χρόνου υπό την επίδραση κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών αλλαγών. Είναι γεγονός ότι, με τον όρο «οικογένεια» σήμερα, εννοούνται περισσότεροι του ενός τύποι οικογενειών με διαφορετική δομή και λειτουργία των μελών τους. Εκτός από την κλασική πυρηνική οικογένεια, υπάρχει η μονογονεϊκή οικογένεια, οικογένειες, όπου οι γονείς ζουν χωριστά, οικογένειες που υιοθετούν ένα παιδάκι. Αυτή η τόσο σημαντική, όμως, κοινωνική δομή για το παιδί έως την πρώτη του έξοδο στον κόσμο, που συμβολίζεται με την είσοδό του στο σχολείο, μπορεί να αποτελέσει αφορμή για κραδασμούς στη σχολική του ζωή. Η συνειδητοποίηση του παιδιού ότι η «κανονική» οικογένειά του δεν είναι εξίσου «κανονική» και αποδεκτή από τους σημαντικούς «άλλους» μπορεί να λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά στις κοινωνικές του σχέσεις, ενώ η ποικιλία του οικογενειακού υπόβαθρου των μαθητών μπορεί να αποτελέσει λόγο διακρίσεων και να επηρεάσει αρνητικά τη σχολική τους ζωή. Το σχολείο μπορεί μέσω εκπαιδευτικών παρεμβάσεων να συμβάλει στη διαχείριση της οικογενειακής διαφορετικότητας των μαθητών δρώντας κυρίως προληπτικά, αλλά και θεραπευτικά, εφόσον υπάρξει πρόβλημα. Κάθε εκπαιδευτική παρέμβαση, σε σχέση με την οικογενειακή πολυμορφία, θα στοχεύει στην κατανόηση της διαφορετικότητας του οικογενειακού πλαισίου στο οποίο ανήκει ο μαθητής, στον αποστιγματισμό των διαφορετικών οικογενειακών καταστάσεων και στην ενίσχυση της ουδετερότητας ως προς την αντιμετώπιση των μετασχηματισμών της δομής της οικογένειας.

Κατά την υλοποίηση του προγράμματος πραγματοποιήσαμε διάφορες δραστηριότητες με αφορμή κάποια παραμύθια που διαβάσαμε. 

• Διαβάσαμε το παραμύθι «Σημασία έχει η αγάπη». Στο παραμύθι αυτό περιγράφονται διαφορετικά είδη οικογένειας. Υπάρχουν οικογένειες με μαμά, μπαμπά και ένα, δύο ή τρία παιδάκια, οικογένειες με μόνο μπαμπά ή μαμά και παιδάκια, οικογένειες, όπου οι γονείς έχουν επιλέξει να ζουν χωριστά, οικογένειες, όπου τα παιδιά έχουν υιοθετηθεί κλπ. Σημασία όμως τελικά έχει η ΑΓΑΠΗ. Τα παιδιά μίλησαν για την δική τους οικογένεια και την ζωγράφισαν.

• Βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στα μέλη των οικογενειών μας. Άλλες οικογένειες αποτελούνται από 3 μέλη, άλλες από 4, άλλες από 5. Βάλαμε στο πάτωμα καρτελάκια με τους αριθμούς και τα παιδιά σχημάτισαν τρένο πίσω από κάθε καρτελάκι, ανάλογα με την ομάδα στην οποία ανήκουν. Παίξαμε κάποια παιχνίδια (πχ. Τα παιδιά που είναι 4 μέλη η οικογένειά τους, να κάνουν μια στροφή κλπ).

• Διαβάσαμε το παραμύθι «Πες μου ποιον αγαπάς» του Waddell Martin, όπου η γατούλα παίζοντας ένα παιχνίδι με την μαμά της έλεγε για ποιο λόγο αγαπάει όλα τα μέλη της οικογένειάς της (παππού, γιαγιά, αδελφό κλπ) περιγράφοντας τι της αρέσει να κάνει με τον κάθε έναν. Τα παιδιά είπαν και αυτά τι τους αρέσει να κάνουν με την οικογένειά τους και ζωγράφισαν.

  

• Διαβάσαμε το ψηφιακό παραμύθι «Η μονα-δική μου οικογένεια», όπου ο Έλφι ο Ουρανοκατέβατος της Ι. Μανάφη έχασε το αστροποδήλατό του και στην προσπάθειά του να το βρει συνάντησε διάφορα ζωάκια, τα οποία μαζί με τις οικογένειές τους, τον βοήθησαν να βρει το αστροποδήλατό του. Στο τέλος, κάθε οικογένεια ζώων του έκανε ένα δώρο: όμορφες λέξεις που καλό είναι να υπάρχουν σε κάθε οικογένεια: ΑΠΟΔΟΧΗ, ΑΓΑΠΗ, ΖΕΣΤΑΣΙΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΤΟΡΓΗ, ΔΥΝΑΜΗ. Συζητήσαμε κι εμείς τι θέλουμε να έχουμε στις δικές μας οικογένειες. Τα παιδιά έδωσαν τις απαντήσεις τους. Στη συνέχεια, ζωγράφισαν την οικογένειά τους μέσα σε ένα σπιτάκι και έξω στις πόρτες έγραψαν όμορφες λέξεις που θέλουν να υπάρχουν στην οικογένειά τους.

• Τα παιδιά είχαν εργασία για το σπίτι!! Τους δώσαμε χρωματιστά Α4 ανάλογα με τα μέλη που έχει ο καθένας στην οικογένειά του και τους ζητήσαμε κάθε μέλος της οικογένειας να σχεδιάσει την παλάμη του, να την κόψει και να μας επιστρέψουν όλες τις παλάμες στο σχολείο. Τα παιδιά έφεραν τις παλάμες στο σχολείο. Αρχικά, βάλαμε σε σειρά τις παλάμες ξεκινώντας από την μεγαλύτερη και καταλήγοντας στην μικρότερη. Ο μπαμπάς έχει την μεγαλύτερη παλάμη σε κάθε οικογένεια.

• Στη συνέχεια, κολλήσαμε τις παλάμες πάνω σε έναν κορμό, που είχαν ζωγραφίσει τα παιδιά με τέμπερα από την προηγούμενη ημέρα και φτιάξαμε το «Οικογενειακό μας Παλαμόδεντρο». Τα παιδιά το στόλισαν.

• Κάναμε ομαδική εργασία, όπου κάθε ομάδα της τάξης μας έφτιαξε ένα διαφορετικό είδος οικογένειας.

• Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής σχετικούς με την οικογένεια. Συζητήσαμε τι αναπαριστούν, πόσα μέλη έχει η κάθε οικογένεια, ποια χρώματα έχει χρησιμοποιήσει ο κάθε ζωγράφος.

• Στη συνέχεια, ζωντανέψαμε αυτούς τους πίνακες καθώς προσπαθήσαμε να τους αναπαραστήσουμε…

 

Λήψη αρχείου

Εργαστήρια δεξιοτήτων

Ενδιαφέρομαι και ενεργώ κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη

Ανθρώπινα δικαιώματα-Συμπερίληψη

Και αν ήμουν εγώ;

Στα πλαίσια μίας δημοκρατικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας η ανάγκη για
συνεργασία, σεβασμό, αποδοχή του άλλου και επίλυση προβλημάτων καθίσταται
απαραίτητη.

Το παρόν πρόγραμμα στοχεύει στην καλλιέργεια δεξιοτήτων μάθησης του 21ου
αι., δεξιότητες ζωής και δεξιότητες του Νου για παιδιά, μελλοντικούς ενεργούς
πολίτες σύμφωνα με το Πλαίσιο Αναφοράς Ικανοτήτων για Δημοκρατικό Πολιτισμό
(2018), οι οποίοι θα είναι κριτικά και δημιουργικά σκεπτόμενοι και υπεύθυνοι.

1ο εργαστήριο-Ας γνωριστούμε διαφορετικά

Ζήτησα από τα παιδιά να κινηθούν
ελεύθερα στον χώρο ακούγοντας το ορχηστρικό κομμάτι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα “ο μικρός πρίγκιπας” .https://www.youtube.com/watch?v=fqkI-3bOreg

Στο σταμάτημα της μουσικής κάθε παιδί θα πρέπει να
διαλέξει ένα φίλο.

 

Ακολούθως ως ζευγάρια πλέον κινούνται ελεύθερα στον χώρο με
τον ήχο της μουσικής και με τη διακοπή της μουσικής διαλέγουν ένα ζευγάρι ακόμα
για φίλους.

Στη συνέχεια κάθεται η κάθε ομάδα που δημιουργήθηκε στα τραπεζάκια και αφού συζητήσουν ζωγραφίζουν “τί θέλουν να έχουν” και ” τί έχουν ανάγκη να έχουν”

Στη συνέχεια συζητάμε τί ανάγκες έχουν τα παιδιά  (οικογένεια, φιλία, αγάπη, αγκαλιές, φροντίδα, σχολείο, δασκάλα, περίθαλψη)τα αντιγράφουν και αυτά θα είναι τα καρτελάκια -το σύμβολο του εργαστηρίου που θα φορούν. Κάθε φορά που ακούν τη μουσική θα πηγαίνουν να φορούν ένα καρτελάκι με τα δικαιώματα και θα ξεκινά το εργαστήριο. Στο τέλος του εργαστηρίου θα μπαίνει πάλι η μουσική και θα πηγαίνουν να αφήνουν τα καρτελάκια τους .

 

 2ο εργαστήριο-Η κάθε ανάγκη έχει ένα όνομα: δικαίωμα

Ξεκινάει η μουσική και τα παιδιά φορούν τα καρτελάκια τους.

Στη συνέχεια τοποθέτησα φωτογραφίες στην ομάδα που απεικονίζουν παιδιά τόσο
αγόρια όσο και κορίτσια προσχολικής ηλικίας ή και λίγο μεγαλύτερα, σε διάφορες
συνθήκες (π.χ. να παίζουν σε πάρκο/δρόμο/αυλή, με φίλους/μόνα τους, να
διασκεδάζουν/να εργάζονται/να μελετούν/να χειροτεχνούν/να ζωγραφίζουν/να
τσακώνονται/να χτυπούν, να είναι χαρούμενα/προβληματισμένα/λυπημένα κτλ)Έβαλα τη μουσική περπάτησαν ανάμεσα στις φωτογραφίες και στο σταμάτημα της μουσικής διάλεξαν μια φωτογραφία και πήγαν στην ομάδα που είχαν σχηματίσει στο 1ο εργαστήριο

Ζωγραφίζουν στην ομάδα τους ποια νομίζουν ότι είναι η ανάγκη του φίλου/φίλης τους στη φωτογραφία το συζητούν με την ομάδα τους και το παρουσιάζουν στην ολομέλεια

 

Στο τέλος του εργαστηρίου ξεκινάει παλι η μουσική και τα παιδιά επιστρέφουν τα καρτελάκια τους στη θέση τους. Η διαδικασία αυτή γίνεται σε κάθε εργαστήριο

3ο εργαστήριο-Κι αν ήμουν εγώ;

Στο 3ο εργαστήριο παρακολουθούμε την “Ειρήνη”

https://www.youtube.com/watch?v=WQJhuAfVTqo

Συζητάμε για την ιστορία που είδαν τους απευθυνθώ ερωτήσεις

και «γιατί δεν τη δέχτηκαν στις χώρες
από όπου πέρασε; Τι φοβήθηκε περισσότερο; Τι θα κάνατε εάν τη συναντούσατε;
ποιες νομίζετε ότι ήταν οι βασικές ανάγκες της και άρα δικαίωμά της;»  Είπαν ότι ήταν λυπημένη, στενοχωρημένη, φοβισμένη και πέρασε από διάφορες χώρες. Πρότειναν τί θα έκαναν”:

“θα την βοηθούσα να πάει σπίτι” “θα την έπαιρνα σπίτι μου” “θα την φιλοξενούσα” “θα την πήγαινα σε συγγενείς της” “θα έπαιζα μαζί της” “θα της πρόσφερα σπίτι” ” θα την έπαιρνα στο σχολείο”

Στη συνέχεια κάθε ομάδα διαλέγει από τις   εικόνες για
την ομάδα δικαιωμάτων Ανάπτυξης ένα παιδί το οποίο εργάζεται, για την ομάδα
δικαιωμάτων Επιβίωσης ένα παιδί το οποίο παίρνει νερό από πηγάδι  για την ομάδα δικαιωμάτων Προστασίας ένα παιδί που
μεταναστεύει, για την ομάδα δικαιωμάτων Συμμετοχής ένα παιδί που δε
συμμετέχει σε ομάδες ή του απαγορεύεται να μιλά.

Συζητούν τί βλέπουν και το περιγράφουν

Ζωγραφίζουν τη λύση που θα έδιναν εκείνα

 

4ο εργαστήριο-Οι πίνακες μιλούν για τα δικαιώματα

Παρατηρούμε τους πίνακες του Γεώργιου Ιακωβίδη και τους αντιστοιχούμε με τα δικαιώματα και τις ομάδες συμμετοχής , προστασίας , επιβίωσης, ανάπτυξης

Συζητούν, περιγράφουν τον πίνακα και έπειτα προβλέπουν τί μπορεί να συμβεί μετά και το ζωγραφίζουν

5ο εργαστήριο-Τα δικαιώματα ζωντανεύουν

Τα παιδιά κάθονται στην ολομέλεια και δημιουργούν 2 μεγάλες ομάδες, οι οποίες
εναλλάσσονται. Στη μία μεγάλη ομάδα βρίσκονται η ομάδα με τα παιδιά που
διεκδικούν τα δικαιώματά τους και στην άλλη ομάδα βρίσκονται οι ενήλικες.

Τα παιδιά συζητούν τί είναι αυτό που θέλουν περισσότερο από τους γονείς τους. Τα παιδιά με επιχειρήματα ζητούν από τους γονείς τους να τους αφιερώσουν περισσότερο χρόνο. Με  δική μου ενθάρρυνση προβάλλουν επιχειρήματα και εκφράζονται. Τα παιδιά-γονείς απαντούν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τον ελεύθερο χρόνο τους. Υπάρχει εναλλαγή ρόλων. 

 

6ο εργαστήριο-Αποφασίζω και δρω για μένα και τους άλλους

Απευθύνω ερώτηση προς τα παιδιά: θα μπορούσαμε να βρούμε
λύση στο δικό μας πρόβλημα; Συζητήστε και αποφασίστε στις ομάδες σας.
Τα παιδιά εργάζονται στις ομάδες τους και με βάση τη σειρά επίλυσης
προβλήματος σχεδιάζουν και προτείνουν λύσεις. Προτείνουμε να φτιάξουμε μια αφίσα που θα την παρουσιάσουμε στους γονείς μας με σύνθημα 

“σταματήστε τον χρόνο αφήστε λίγο τη δουλειά για να παίξετε με τα παιδιά”

ολοκληρώσαμε το εργαστήριο με την αξιολόγηση

 

 

Πρόγραμμα: “Κι αν ήμουν εγώ;”

Σε αυτόν τον Θεματικό Κύκλο ασχοληθηκαμε με τα δικαιώματα των παιδιών, καθώς στα πλαίσια μιας δημοκρατικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας, τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ποια είναι τα δικαιώματά τους. Είναι σημαντικό να αναπτύξουν ενσυναίσθηση για όλα τα παιδιά του κόσμου και να ευαισθητοποιηθούν απέναντι στην ανάγκη προάσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών ανεξαρτήτως φύλου ή εθνικότητας.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1^ο

Ξεκινάμε την συζήτησή μας ρωτώντας τα παιδιά για τα «θέλω» τους. Τι θα ήθελαν να έχουν; Τι θα ήθελαν να τους πάρουν οι γονείς τους. Τα παιδιά δίνουν απαντήσεις: Playmobil, πίστα hot wheels, το ονειρεμένο σπίτι της Barbie, παζλ κλπ. Τους ζητάμε να ζωγραφίσουν αυτό που θα ήθελαν.

Την επόμενη μέρα, δείχνουμε στην ομάδα τις ζωγραφιές των παιδιών σχετικά με τα «θέλω» τους και συζητάμε. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά; Τα παιδιά απαντούν πώς μπορούμε. Με τι όμως δεν μπορούμε να ζήσουμε γιατί είναι βασική μας ανάγκη; Η πρώτη απάντηση ήταν το φαγητό. Τα παιδιά συνέχισαν και με τη δική μου ενθάρρυνση: οικογένεια, σπίτι, νερό, γιατροί και φάρμακα και στη συνέχεια ζωγράφισαν τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου.

Έτσι, λοιπόν, καταλήξαμε ότι άλλο πράγμα είναι τα «θέλω» μας και άλλο οι «ανάγκες» μας. Χωρίς τα «θέλω» μας μπορούμε να ζήσουμε, χωρίς τις «ανάγκες» μας όμως όχι. Εμείς έχουμε όλοι σπίτι, οικογένεια, σχολείο, φαγητό κλπ. Ισχύει όμως αυτό για όλα τα παιδιά του κόσμου; Βλέπουμε εποπτικό υλικό από το βιβλίο της UNICEF «Μια ζωή σαν τη δική μου» και παρατηρούμε στις φωτογραφίες πως δεν ζουν όλα τα παιδιά όπως εμείς. Κλείσαμε το εργαστήριο λέγοντας πως θα μάθουμε για τα παιδιά που ζουν σε άλλα μέρη του κόσμου και αν οι ανάγκες τους καλύπτονται.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 2^ο

Παρακολουθήσαμε βίντεο από αποστολές της Action Aid Hellas στην Αφρική και στην Ινδία, όπου εθελοντές είχαν πάει για να βοηθήσουν τους κατοίκους να φτιάξουν αίθουσες για εκπαιδευτικούς και για να τους μάθουν να καλλιεργούν τη γη τους.

Τα παιδιά διαπίστωσαν ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ανέσεις που έχουμε εμείς. Συζητήσαμε για το αν είναι αυτό σωστό και δίκαιο για τα παιδιά αυτών των χωρών και αναφερθήκαμε στα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ που έχουν όλα τα παιδιά του κόσμου. Τι είναι δικαίωμα και ποια είναι τα δικαιώματα των παιδιών; Παρατηρήσαμε σχετικό εποπτικό υλικό και συζητήσαμε (ανάκτηση από: http://dreamkindergarten.blogspot.com/2013/11/35.html)

Στη συνέχεια τα παιδιά έφτιαξαν το παζλ των δικαιωμάτων των παιδιών (ανακτήθηκε από: https://gr.pinterest.com/pin/559150109987467897/).

Διαβάσαμε το παραμύθι της Αλεξάνδρας Μητσιάλη «Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο», όπου μια μικρή κούκλα, φτιαγμένη από παιδικά χεράκια κατέληξε σε άλλα παιδικά χεράκια, πιο τυχερά που την είχαν μόνο για παιχνίδι. Έτσι, συζητήσαμε για μια ακόμη φορά πώς ζουν τα παιδιά σε διαφορετικές χώρες του κόσμου.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3^ο

Εκτός από την Action Aid, αναφερθήκαμε και στην UNICEF, έναν οργανισμό που δημιουργήθηκε μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο με σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά του κόσμου να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.  

Παρακολουθήσαμε μικρά βιντεάκια της UNICEF σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών και συζητήσαμε.

Τα παιδιά συμπλήρωσαν φύλλο εργασίας, όπου χώρισαν σε ομάδες εικόνες, όπου φαίνεται να ικανοποιούνται τα δικαιώματα των παιδιών και να καταπατώνται.

Παρακολουθήσαμε το παιδικό παραμύθι «Το μαγικό μολύβι της Μαλάλα», όπου τα παιδιά γνώρισαν τη Μαλάλα, μέσα από την οποία μάθαμε πώς ζουν τα παιδιά στη χώρα της και διαπιστώσαμε πως πολλά δικαιώματα των παιδιών καταπατώνται. Τα παιδιά εργάζονται αντί να παίζουν και να πηγαίνουν σχολείο, τα κορίτσια απαγορεύεται να πηγαίνουν σχολείο και γενικώς οι συνθήκες ζωής τους είναι διαφορετικές από τις δικές μας.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 4^ο

Το εργαστήριο αυτό περιλαμβάνει την προβολή της ταινίας μικρού μήκους “The Box”. Στην ταινία αυτή παρακολουθούμε ένα μικρό αγόρι, το οποίο έχει μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή στον τόπο του, όταν όλα αυτά διακόπτονται εξαιτίας του πολέμου. Το μόνο πράγμα που έχει είναι ένα κουτί που αρχικά χρησιμοποιούσε ως κουκλόσπιτο για να παίζει. Τώρα το κουτί γίνεται το καταφύγιό του στον καταυλισμό προσφύγων που διαμένει και όταν θα φύγει άρον άρον και από εκεί, το παιδί μεταμορφώνει το κουτί του σε βάρκα, ενώ η γάτα του αρνείται να τον ακολουθήσει…

Πριν ξεκινήσει η προβολή της ταινίας, τοποθετήσαμε μια μεγάλη κούτα στην μέση της παρεούλας και ρωτήσαμε τα παιδιά τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτό το χαρτόκουτο. Τα παιδιά απάντησαν: «Ένα αυτοκίνητο», «ένα σπίτι», «έναν χαρταετό», «ένα γκαράζ», «ένα τραπέζι», «ένα νοσοκομείο». Τους είπαμε ότι θα παρακολουθήσουμε μια ταινία με τίτλο: «Το κουτί». Αρχικά, γυρίσαμε τον υπολογιστή, ώστε τα παιδιά να μην βλέπουν αλλά να ακούν τη μουσική και τους ήχους της ταινίας. Τους είπαμε να μαντέψουν τι πιστεύουν ότι θα δούμε στην ταινία. Τα παιδιά είπαν ότι θα δούμε πόλεμο, πυροτεχνήματα, ανθρώπους να σκοτώνουν ζώα. Εστιάσαμε για λίγο στη μουσική. Πώς είναι η μουσική στην αρχή; Πώς στη συνέχεια; Αρχικά, διαπιστώνουν ότι η μουσική είναι ήρεμη αλλά χαρούμενη, στη συνέχεια πιο τρομακτική ενώ προς το τέλος πιο λυπητερή.

Στη συνέχεια, τα παιδιά παρακολούθησαν  την ταινία χωρίς διακοπή. Μετά την προβολή της ταινίας συζητήσαμε με τα παιδιά για το τι είδαμε. Πώς ζούσε το αγόρι στην αρχή της ταινίας και πώς στη συνέχεια, τι συνέβη στη χώρα που ζούσε, τι αισθήματα ένιωθε, τι έχασε εξαιτίας του πολέμου. Τα παιδιά εξέφρασαν τις σκέψεις τους και τις εντυπώσεις τους. Συνειδητοποίησαν ότι το παιδί έχασε όλες τις βασικές του ανάγκες εξαιτίας του πολέμου και πώς τα δικαιώματά του έχουν καταπατηθεί. Αναφέραμε τα στοιχεία που δίνει η ταινία στο τέλος σχετικά με τα παιδιά – πρόσφυγες που έχουν έρθει στη χώρα μας εξαιτίας του πολέμου στη Συρία και σκεφτήκαμε πώς θα ήταν αν είχαμε έναν τέτοιο παιδί στην τάξη μας. Τι θα του έλεγαν; «Θέλεις να παίξουμε;» «Πώς σε λένε;», «Μην στεναχωριέσαι» «Μην δίνεις σημασία στους άλλους αν λένε κάτι κακό για εσένα» «Γεια σου».

Τέλος, αφού είδαμε το παιδί να φεύγει από τη χώρα του, τι θα του ευχόμασταν να βρει στην καινούρια χώρα που θα φτάσει; Τα παιδιά ζωγράφισαν τις ευχές τους.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 5^ο

Στο εργαστήρι αυτό συστήσαμε στα παιδιά έναν σημαντικό Έλληνα ζωγράφο, τον Γιώργο Ιακωβίδη. Παρατηρήσαμε κάποιους πίνακές του και τους συζητήσαμε. Τα παιδιά περιέγραψαν τι βλέπουν, μαντέψανε τις σχέσεις των ατόμων του κάθε πίνακα καθώς και τον τίτλο του κάθε πίνακα.

Στη συνέχεια, σκεφτήκαμε αν αυτοί οι πίνακες σχετίζονται με τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Σε ποιες περιπτώσεις φαίνεται να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες των παιδιών και σε ποιες να παραβιάζονται τα δικαιώματά τους; Τέλος, αναπαραστήσαμε κάποιους από τους πίνακες.

Παρακολουθήσαμε ένα ακόμη βίντεο της Action Aid, που δείχνει τις συνθήκες ζωής παιδιών και κυρίως κοριτσιών σε υποανάπτυκτες χώρες.

Τα παιδιά συμπλήρωσαν φύλλο εργασίας, όπου έγραψαν τις ανάγκες που έχει ένα παιδί. (ανάκτηση από: http://dreamskindergarten.blogspot.com/2011/11/blog-post_16.html)

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 6^ο

Διαβάσαμε το παραμύθι «Η ζωή στη Λουλουδούπολη, όπου μια μέρα μια μάγισσα αποφάσισε να κλέψει και να φυλακίσει τα δικαιώματα των παιδιών. Πώς τα κατάφεραν και πήραν πίσω τα δικαιώματά τους τα παιδιά;

η ζωή στη λουλουδούπολη

Τέλος, φτιάξαμε μια ομαδική αφίσα, τα παιδιά ζωγράφισαν τα δικαιώματά τους!!