“Ο Νοέμβρης ήρθε πάλι με οργώματα κι ελιές, που χει και πολλές γιορτές…”
Με τη βοήθεια πλούσιου εποπτικού υλικού γνωρίσαμε το ευλογημένο δέντρο με τον ομώνυμο καρπό, την Ελιά!!
 |
 |
Η ιστορία των παιδιών για την Ελιά – Τμήμα 2
Μια μέρα με ωραίο καιρό και λίγα σύννεφα και γαλανό ουρανό, ένα κλαδί με ελιές που ήταν 10 και φύλλα, είπε :
«Να λυγίσω γιατί φυσάει και να πέσουν οι ελιές μου».
Και ο καρπός απάντησε χαμογελώντας στο κλαδί :
«Θα πέσω στο χωράφι και τα χώματα».
Ένας κηπουρός ανέβηκε στη σκάλα και κόβει τις ελιές για να τις βάλουν στο καλάθι. Φοράει το καπέλο του γιατί έχει ήλιο και για να μην μπούνε στα μάτια του οι σκόνες.
Οι άνθρωποι έβαλαν στο χωράφι κάτω ένα μουσαμά για να πέσουν οι ελιές πάνω του, που το λέμε Λιόπανο.
Στη συνέχεια παίρνουν τα καλάθια ή τις κλούβες τις πλαστικές και οι άνθρωποι από τα μικρά καλάθια αδειάζουν τις ελιές στο μεγάλο καλάθι.
Στη συνέχεια ο κ. Μάκης, οδηγεί το φορτηγό με τις ελιές και θα τις πάει στο ελαιοτριβείο. Το ελαιοτριβείο έχει μεγάλες πέτρες και σπάνε τις ελιές και ρίχνει ένα φως και πάει στο σωλήνα και βγαίνει λάδι.
Το λαδάκι θα το βάλουμε στο ψωμί και θα φάμε τις ελιές και θα φτύσουμε το κουκούτσι.
Και όταν φυτέψουμε στο χώμα το κουκούτσι και το ζεστάνει ο ήλιος και το ποτίσει η βροχή, θα φυτρώσει μια καινούρια ελιά.
Τα λουλουδάκια της ελιάς είναι κίτρινο και άσπρο, μικρά και λένε μεταξύ τους :
«Θέλουμε πότισμα, θέλουμε και χώμα, και θέλουμε και ήλιο και φροντίδα!»
Σύνθετες Λέξεις
 |
 |
