Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης – «Η Συμφωνία της Άνοιξης»
Στα πλαίσια του μαθήματος της Μουσικής της Γ΄ Γυμνασίου πραγματοποιήθηκε livestreaming σύνδεση με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) και οι μαθήτριες και μαθητές παρακολούθησαν το έργο του Robert Schumman «Η Συμφωνία της Άνοιξης» ως μια γιορτή του ρομαντικού πνεύματος. Το πρόγραμμα παρακολούθησαν περισσότεροι από 11.000 μαθήτριες και μαθητές σχολείων στην Ελλάδα, άλλα δια ζώσης και άλλα διαδικτυακά, όπως έγινε και με το δικό μας σχολείο.
Ο καθηγητής της Μουσικής κος Παναγιώτης Σκαράκης περιέγραψε στις μαθήτριες και στους μαθητές του σχολείου τον τρόπο με τον οποίο οι ρομαντικοί συνθέτες με τα έργα τους αποτύπωσαν μουσικά το θέμα της Άνοιξης, έδειξε τα όργανα και τις θέσεις τους στη Συμφωνική Ορχήστρα και στο τέλος υπέδειξε τον τρόπο να είναι σωστοί θεατές σε μια παράσταση κλασσικής μουσικής.
Ο παρουσιαστής και πιανίστας της ΚΟΘ ξεκίνησε την αναδρομή σχεδόν πριν από 190 χρόνια, όπου ο συνθέτης Schumman ερωτεύτηκε την επίσης συνθέτρια και παιδί-θαύμα Clara Wieck (Κλάρα Βικ).
Τους δύο ήρωες της ιστορίας τους προσφωνούσε με τα μικρά τους ονόματα: Ρόμπερτ και Κλάρα, δίνοντας μια αμεσότητα στη διάδραση και παράλληλα με την την ιστορία των δύο νέων προβλήθηκαν πίνακες ζωγραφικής του Ντελακρουά:
- «Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό»
- «Η σφαγή της Χίου»
- «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου»
αναδεικνύοντας την αντίθεση της Δυτικής Ευρώπης (άνθιση της Τέχνης) και της Ελλάδας (Ελληνική Επανάσταση).
Στη συνέχεια παρουσίασε λεκτικά τη Συμφωνία ως μια ιστορία δίχως λόγια, που φανταζόμαστε ό,τι ακούμε, παρουσιάστηκαν τα 4 μέρη της, ξεκινώντας από το πρώτο μέρος ως το επιβλητικό μέρος της Συμφωνίας, και όσο προχωράμε προς το επόμενο γίνεται πιο μελωδικό το άκουσμα και καταλήγει στο τελευταίο μέρος που είναι και το πιο χαρούμενο.
Οι μουσικοί έπαιξαν τη μελωδία της Άνοιξης και ο παρουσιαστής φώναξε:
«Σηκώστε το δεξί σας χέρι όταν ακούστε τη μελωδία της Άνοιξης»
Οι μαθήτριες και οι μαθητές εξοικειώθηκαν με το μουσικό αυτό άκουσμα και κάθε φορά που η ορχήστρα έπαιζε το θέμα της Άνοιξης το αναγνώριζαν και συμμετείχαν στο διαδραστικό αυτό παιχνίδι σηκώνοντας το δεξί τους χέρι.
Το πρόγραμμα της Δράσης έκλεισε ο καθηγητής κος Σκαράκης συζητώντας με τα παιδιά για τα διαφορετικά μουσικά ακούσματα της κάθε εποχής, τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνεται μουσικά ο έρωτας την κάθε εποχή και στη μουσική της κάθε ηλικίας.
Το νόημα που πέρασε στις μαθήτριες και στους μαθητές ήταν:
«Οι άνθρωποι γερνάνε, η μουσική δε γερνάει ποτέ!»
