Ο χρόνος μέσα από τις εποχές και τους μήνες
Με την έναρξη του νέου χρόνου ξεκινά το θέμα μας.
ΜΑΘΗΣΙΑΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ : Να μάθουν τα παιδιά τις εποχές και τα χαρακτηριστικά τους. Να γνωρίσουν τους μήνες
Να κατανοήσουν όπως μπορούν γιατί έχουμε τις εποχές.
Να συνειδητοποιήσουν πως οι μήνες και οι εποχές επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο.
Να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά πως κάθε εποχή με τον καιρό της μας επηρεάζει σε όλα, στις συνήθειές μας και στο πώς νοιώθουμε και κάθε εποχή έχει διαφορετική επίδραση στο περιβάλλον.
Να αναγνωρίσουν την ανθρώπινη δραστηριότητα ως παράγοντα που μπορεί να διαταράξει ή να διαφυλάξει την ισορροπία στο περιβάλλον.
Να εκτιμήσουν την αναγκαιότητα υιοθέτησης στάσεων και συμπεριφορών που συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Τα ερωτήματα των παιδιών σχετικά με το θέμα μας :
Γιατί αλλάζουν οι εποχές;
Γιατί το καλοκαίρι ο ήλιος είναι δυνατός ενώ το χειμώνα ο ήλιος δεν ζεσταίνει πολύ;
Γιατί το χειμώνα έχει χιόνι και γιατί λιώνει το καλοκαίρι;
Πώς θα φτιάξουμε ημερολόγιο με τους μήνες και τις εποχές ;
Τι κανουν τα ζώα και τα φυτά κάθε εποχή;
Διαβάζουμε το μύθο ,< Η αρπαγή της Περσεφόνης > και μαθαίνουμε πώς οι αρχαίοι Έλληνες εξηγούσαν τις αλλαγές των εποχών.Τα παιδιά ζωντανεύουν το μύθο με δραματοποίηση και ζωγραφίζουν.
Τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες ζωγραφίζουν τις εποχές σε χαρτί Α3 το οποίο χωρίζουν στα τέσσερα.
Συνθέτουν τις εποχές γράμμα γράμμα
και παίζουν σταυρόλεξο με τις εποχές
Αφηγούμαστε το λαικό παραμύθι <η κυρά Καλή και οι δώδεκα μήνες> Τα παιδιά ζωγραφίζουν τους μήνες και τις εποχές και κολλούν τις εργασίες τους πάνω στο δέντρο της τάξης.
Για τις ανάγκες του ημερολογίου τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες αναλαμβάνουν να ζωγραφίσουν μία εποχή και τους μήνες της.Με βοήθεια από τις καρτέλες του ημερολογίου γράφουν τα ονόματα των εποχών και των μηνών.Τα νήπια βοηθούν τα προνήπια της ομάδας τους που δεν μπορούν να γράψουν.
Τέσσερις εποχές , τέσσερις τεχνικές :
Κηρομπογιές και μελάνι αραιωμένο
Χειμώνας
Φθινόπωρο με σφουγγάρι και τέμπερα
Ακούμε το τραγούδι < Η γη μας> και εστιάζουμε την προσοχή στον στίχο :
Η γη μοιάζει με μήλο και γυρνά γύρω από τον ήλιο
Παρατηρούμε την υδρόγειο , μιλάμε για τον άξονα και την κλίση της.
Διαβάζουμε το ποίημα της Ε.Λιόβαρου Σαρβανάκη και εστιάζουμε στο σημείο
< ο άξονας και η τροχιά μου είναι τα δύο μυστικά μου> .
Σχεδιάζουμε το ηλιακό μας σύστημα και την κίνηση της γης γύρω από τον ήλιο.
Τα σχέδια των παιδιών
Κλιματικές Αλλαγές- ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ !
«-Δε μας λες γιαγιά…τι γνώμη έχεις για τους δώδεκα μήνες του χρόνου;….είναι καλοί ή κακοί;…και ποιόν αγαπάς εσύ περισσότερο;….Το πρόσωπο της κυρά Καλής έλαμψε από χαρά και τους λέει με καλοσύνη….
-Καλά μου παιδιά…τι λόγια είναι αυτά που με ρωτάτε!….Μπορεί ένας μήνας να είναι άσχημος;…….Αφού όλους τους έκανε ο καλός Θεός ,πως μπορεί να είναι άσχημοι;…..Όλοι καλοί και τιμημένοι είναι….ο καθένας έχει τις χάρες του…εγώ τους αγαπώ όλους ίσα……»
Τι θα απαντούσαν άραγε οι μαθητές μας αν συναντούσαν στο δάσος τους μήνες: Τι κάνουμε σε κάθε εποχή; Πώς νιώθουμε όταν βρέχει, όταν έχει ζέστη, όταν χιονίζει; Αν ήμασταν λουλούδια, αρκούδες ή χελιδόνια τι θα κάναμε σε κάθε εποχή;
Έτσι ξεκίνησε το φανταστικό μας ταξίδι στις τέσσερις εποχές του χρόνου και σε κάθε στάση μας χαρήκαμε τις αλλαγές του καιρού που μας προσφέρει το εύκρατο κλίμα μας.
Ακούγεται όμως καμιά φορά στις τηλεοράσεις ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε τις δύο εποχές του χρόνου. Έχετε προσέξει ότι το φθινόπωρο μοιάζει με καλοκαίρι και η άνοιξη δεν ξεχωρίζει πια από τον χειμώνα. Γιατί χάνονται οι εποχές; Τι συμβαίνει;
Γύρω από τη γη μας υπάρχει η ατμόσφαιρα. Ο ουρανός που βλέπουμε αν σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά. Η ατμόσφαιρα τυλίγει και προστατεύει τη γη σαν το μαντήλι της κυρίας στο λαιμό της. Οι ακτίνες του ήλιου, αυτές που δεν καίνε πολύ, περνάνε από το μαντήλι της κυρίας και ζεσταίνουν τη γη. Η γη μας κρατάει όση ζέστη θέλει για να ζούνε οι άνθρωποι και τα ζώα και να μεγαλώνουν τα φυτά και η υπόλοιπη ζέστη περνάει πάλι από το μαντίλι και φεύγει μακριά.
Για μια στιγμή! Σας αρέσουν τα αυτοκίνητα; Ναι, κυρία, και οι μηχανές και τα αεροπλάνα. Εγώ θα πάρω αυτοκίνητο, εγώ τζετ….Εντάξει, ας τα κολλήσουμε πάνω στη γη μας. Και τώρα που είστε μικροί τι θα θέλατε να έχετε; Πολλά παιχνίδια, και ρούχα, και υπολογιστές και μαρκαδόρους και χαρτιά. Ας βάλουμε, λοιπόν, και τα εργοστάσια που τα φτιάχνουν πάνω στη γη μας.
Όλα αυτά βγάζουν αυτόν τον μαύρο καπνό που βλέπουμε. Το διοξείδιο του άνθρακα. Το ίδιο και τα σκουπίδια όταν μαζεύονται πολλά και πιάνουν φωτιά. Έτσι λοιπόν σιγά σιγά κάτω από το μαντίλι της κυρίας φτιάχτηκε ένα παχύ πάπλωμα από διοξείδιο του άνθρακα.
Και τώρα η ζέστη που δεν χρειαζόμαστε πώς θα φύγει μακριά; Σκεφτείτε και πόση ζέστη ακόμα βγαίνει όταν ξεχνάμε το φως ανοιχτό ή την τηλεόρασή μας. Αν βάλετε κοντά το χεράκι, καίει!
Από το μαντίλι της κυρίας περνούσε η ζέστη από το πάπλωμα όχι.
Η γη μας, λοιπόν, τώρα ζεσταίνεται πολύ, σαν να ανεβάζει πυρετό. Τι μπορεί να πάθει λοιπόν από την πολύ ζέστη; Το μεγαλύτερο μέρος της γης καλύπτεται από νερό. Θυμάστε τι παθαίνει το νερό με την αλλαγή της θερμοκρασίας.
Γιάννης: Πρέπει να σώσουμε τη ΓΗ!
Χρειαζόμαστε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ!