Αρχείο Ετικετών: παράδοση
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!
Έφτασε η μέρα της σχολικής μας γιορτής! Όλα τα παιδιά ντυθήκαμε με τα εθνικά μας χρώματα και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε!
Πρώτα μιλήσαμε για όλα όσα τις προηγούμενες ημέρες μάθαμε στο σχολείο μας. Στις 25 Μαρτίου έχουμε διπλή γιορτή: θρησκευτική και εθνική. Η εκκλησία μας γιορτάζει τον Ευαγγελισμό της Παναγίας, και η πατρίδα μας, η Ελλάδα, ότι μια τέτοια μέρα, στις 25 Μαρτίου 1821, οι Έλληνες αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, να πολεμήσουν και να διώξουν τους Τούρκους μακριά από την Ελλάδα.
Απαγγείλαμε τα ποιήματά μας, τραγουδήσαμε και χορέψαμε σαν γενναία ελληνόπουλα!
Τα αγόρια χόρεψαν το “Μάνα μου τα Κλεφτόπουλα”!
Τα κορίτσια χόρεψαν “το χορό του Ζαλόγγου”!
Και όλοι μαζί το “Σαράντα παλικάρια”!
Με τον εθνικό μας ύμνο κλείσαμε τη γιορτούλα μας!
Μπορείτε να παίξετε παιχνίδια σχετικά με την 25η Μαρτίου στον πίνακα δραστηριοτήτων μας!
Χρόνια πολλά και του χρόνου!
Εργαστήρι χαρταετού στο σχολείο μας!
Την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου στο σχολείο μας στήθηκε καλλιτεχνικό εργαστήρι κατασκευής χαρταετών! Ο κύριος Στάθης – παππούς της συμμαθήτριάς μας της Μαρίας – έφερε όλα τα υλικά που χρειάζονταν και ήρθε να μας μάθει όλα τα μυστικά της κατασκευής του χαρταετού!
Υλικά: ξύλινα πηχάκια, χρωματιστές λαδόκολλες, σπάγκος. Χρειαστήκαμε επίσης καρφάκι και σφυρί, ψαλίδι, κόλλα στικ και πολλή δουλειά!
Ο κύριος Στάθης στην αρχή διάλεξε τρία ίσα σε μήκος πηχάκια. Προσοχή! Τα πηχάκια πρέπει να είναι ολόισια για να πετάξει ο χαρταετός! Μέτρησε και βρήκε ακριβώς τη μέση του μήκους τους και κάρφωσε και τα τρία μαζί στο σημείο αυτό με καρφάκι. Τα ξυλάκια αυτά μας είπε ότι τα λένε μάνες! Μετά αραίωσε τα ξυλάκια και άρχισε με το σπάγκο να δένει και να σχηματίζει το σκελετό του χαρταετού. Ο κύριος Στάθης μετρούσε με πολύ προσοχή το μήκος του σπάγκου, ώστε όλες οι πλευρές του εξαγώνου που σχηματίστηκε να είναι ίσες! Μετρούσε το σπάγκο που ήθελε να δέσει, όχι με το μέτρο, αλλά πάνω στο πηχάκι, από το κέντρο μέχρι την άκρη! Το τρίγωνο που σχηματίζονταν είχε και τις τρεις πλευρές ίσες! Και να ο σκελετός έτοιμος!
Τώρα σειρά είχαν οι χρωματιστές λαδόκολλες! Κολλήσαμε 4 χρώματα μαζί για να γίνει ο χαρταετός μας πολύχρωμος!
Ο σκελετός τοποθετήθηκε πάνω στα χρωματιστό χαρτί και το κόψαμε λίγο μεγαλύτερο από το σχήμα του σκελετού, ώστε να υπάρχει περιθώριο να το κολλήσουμε! Φυσικά βοηθήσαμε κι εμείς!
Ήρθε η ώρα για τα ζύγια! Τα ζύγια είναι τα σχοινάκια που δένονται: δύο στις άκρες της πάνω πλευράς του χαρταετού και ένα στο κέντρο του χαρταετού που λέγεται αφαλός! Δεν θα το πιστέψετε! Και τα τρία αυτά σκοινάκια έχουν ακριβώς το ίδιο μήκος με την πλευρά του χαρταετού! Τέλος δένονται και τα τρία μαζί και από εκεί ξεκινάει το σκοινί με το οποίο θα πετάξουμε το χαρταετό. Είναι πολύ σημαντικό να είναι ακριβώς μετρημένα τα ζύγια για το πέταγμα του χαρταετού! Ο κύριος Στάθης μας είπε ότι είναι το τιμόνι του χαρταετού μας!
Σειρά έχει να στολίσουμε το χαρταετό μας με σκουλαρίκια και να του βάλουμε ουρά! Για το λόγω αυτό διπλώσαμε χαρτάκια σαν βεντάλια και τα ψαλιδίσαμε σε λεπτές λωρίδες! Τα σκουλαρίκια τα κρεμάσαμε στα αυτιά του χαρταετού μας, δηλαδή στις δύο πλαϊνές γωνίες του εξαγώνου! Για να στερεώσουμε την ουρά χρειάστηκε να δέσουμε δύο σκοινάκια από τις άκρες της κάτω πλευράς. Τα σκουλαρίκια έκαναν τον αετό μας πανέμορφο! Η ουρά όμως, εκτός από όμορφη είναι και απαραίτητη, γιατί χωρίς ουρά ο χαρταετός μας δεν μπορεί να πετάξει!
Ο χαρταετός μας ήταν εντελώς έτοιμος, όμως ο κύριος Στάθης ήθελε να μας μάθει να φτιάχνουμε και πιο πολύπλοκο χαρταετό! Έναν χαρταετό με σχήμα αστέρι! Ήθελε όμως πολλή δουλειά και ζήτησε περισσότερη βοήθεια από εμάς! Κολλήσαμε λουρίδες από χρωματιστές λαδόκολλες για να τον κάνουμε πολύχρωμο!
Ο κύριος Στάθης με τη βοήθειά μας έδεσε στο σκελετό περισσότερα σχοινάκια για να σχηματιστεί το αστέρι και στη συνέχεια κολλήσαμε το πολύχρωμο χαρτί πάνω του. Σε αυτό το χαρταετό δεν βάλαμε σκουλαρίκια, αλλά κρόσσια γύρω γύρω!
Οι χαρταετοί μας ήταν έτοιμοι! Ο κύριος Στάθης μας έμαθε πώς να τυλίγουμε το σκοινί σε ξύλο και να φτιάχνουμε καλούμπα! Μας έμαθε ακόμα πώς να κρατάμε τον χαρταετό για να τραβήξουμε το σκοινί και να μπορέσει να πετάξει!
Τώρα είμαστε έτοιμοι για το πέταγμα του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα στα Κούλουμα! Μάθαμε και το σύνθημα: “Αμόλα καλούμπα!”
Παιχνίδια στον υπολογιστή με χαρταετούς και άλλα αποκριάτικα θέματα μπορείτε να βρείτε στον πίνακα δραστηριοτήτων του σχολείου μας, αλλά και φωτογραφίες (χωρίς να φαίνονται πρόσωπα) από τους δικούς σας χαρταετούς μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας στον πίνακα αναρτήσεων !
Καλά Κούλουμα και Καλή Σαρακοστή!
Τσικνοπέμπτη: “τρελό ξεφάντωμα”!
Φέτος στο σχολείο μας γιορτάσαμε την Τσικνοπέμπτη με τρελό ξεφάντωμα! Μας βοήθησε σε αυτό η θεατρική ομάδα Παραμυθοκαμώματα με την παράσταση “ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ Τ’ ΟΥΡΑΝΟΥ”.
Ένα τρελό αποκριάτικο γλέντι έχει στηθεί στον ουρανό! Μικρούλες αστραπές και δαχτυλιδάκια από καπνό έγιναν γιρλάντες ενώ τα μπαλόνια που έχουν ξεφύγει από τα παιδιά γίνανε τα φαναράκια. Κι όλα τα πλάσματα του ουρανού μπήκαν στον χορό και φορέσανε τις πιο τρελές στολές. Κι είπανε να κάνουνε και διαγωνισμό για την πιο τρελή στολή. Μα νικητής δεν μπορεί να βγει. Και τότε εκεί μπροστά μας θα σταθούν και μία φορά κι έναν καιρό θα πουν.
Στην παράσταση “Tο Καρναβάλι του Ουρανού” παραδοσιακά παραμύθια μπλέκονται μεταξύ τους με φόντο ένα καρναβάλι που διοργανώνεται στον ουρανό. Τα αστέρια μεταμφιέζονται και στον διαγωνισμό καλύτερης αμφίεσης έρχονται να υποστηρίξουν τη στολή τους λέγοντας και από μία ιστορία. Μία ιστορία που συνδέεται με τη στολή που φοράνε.
Τραγούδια όλο κέφι ντύνουν την παράσταση με συνοδεία κιθάρας & κρουστών, ενώ με τα παιδιά παίζουμε παιχνίδια μουσικής με αποκριάτικη διάθεση.
Αλλά και όταν έφυγε η θεατρική ομάδα το γλέντι συνεχίστηκε στις τάξεις μας! Χορός, σερπαντίνες, τρελό γλέντι!
Ο καιρός ήταν πολύ καλός και το κέφι έμεινε αμείωτο και στην αυλή μας!
Καλές Απόκριες! Και του χρόνου!
Γιορτάζοντας την 25η Μαρτίου 1821…
Η 25η Μαρτίου 1821 είναι μία από τις δύο μεγάλες εθνικές μας γιορτές, αλλά και μεγάλη θρησκευτική γιορτή, αφού γιορτάζουμε ταυτόχρονα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο εορτασμός άρχισε στο σχολείο μας μία εβδομάδα πριν. Μιλήσαμε για την ιστορία εκείνων των χρόνων, είδαμε σχετικό εποπτικό υλικό, ακούσαμε μουσική και τραγούδια, διαβάσαμε βιβλία με ποιήματα, παραδόσεις και ιστορικά γεγονότα της εποχής, δημιουργήσαμε τους δικούς μας πίνακες ζωγραφικής εμπνεόμενοι από έργα σπουδαίων ζωγράφων, Ελλήνων και ξένων, που αποτύπωσαν στιγμές του Απελευθωτικού Αγώνα των Ελλήνων μετά από 400 ολόκληρα χρόνια σκλαβιάς.
Μάθαμε για τη ζωή των ηρώων και των ηρωίδων αλλά και όλων των απλών ανθρώπων σαν κι εμάς που ενώθηκαν και αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς σήμερα την πατρίδα μας ελεύθερη και δημοκρατική, μια χώρα στολίδι στον κόσμο. Μάθαμε και για τους Φιλέλληνες, η συμβολή των οποίων υπήρξε πολύ σημαντική για την έκβαση του Αγώνα των Ελλήνων. Ακούστε εδώ ένα υπέροχο ποίημα ενός από αυτούς τους Φιλέλληνες, που ακούσαμε και στην τάξη μας και συγκινηθήκαμε πολύ. Είναι ο “Ύμνος στην Ελλάδα” σε ποίηση Frederic Mistral, μουσική Σταμάτη Χατζηευσταθίου και απαγγελία από το Σταύρο Ζαλμά.
Οι εορταστικές μας δραστηριότητες ολοκληρώθηκαν με τη γιορτή μας, με την ανάγνωση του υπέροχου βιβλίου της Ευγενίας Φακίνου “Τα Ελληνάκια”, με χορούς και τραγούδια, όπως το παραδοσιακό “12 Ευζωνάκια”, ο “Θούριος” του Ρήγα Φεραίου και το “Να ‘τανε το 21” των Σταύρου Κουγιουμτζή και Σώτιας Τσώτου.
Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας και σε όσες και όσους γιορτάζουν το όνομά τους, Ευαγγελίες και Ευάγγελους. Και του χρόνου με υγεία, με αγάπη, με ειρήνη και προκοπή!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ!
Πλησίαζε η Πασχαλιά
κι έβρισκες μέσα στα σχολειά,
όπου κι αν μύριζε Ελλάδα,
σε κάθε τάξη μια πουλάδα!
Και κοκοκό και τριαλαλά,
βγαίναν οι κότες παγανιά.
Και τα κοκόρια στην παρόλα,
κιρικικιιί τα δίναν όλα!
Μα υπήρχε κάτι φοβερό,
παράξενο, τρομακτικό.
Δεν ήταν όνειρο -να ζήσεις!-
να σε τσιμπήσω, να ξυπνήσεις.
Μας είχαν κλείσει σε κλουβιά,
παράθυρα ηλεκτρονικά!
Και τα παιδιά, καλωδιωμένα,
ήταν κι αυτά μπαγλαρωμένα!
Στο πλάι δάσκαλοι, δασκάλες,
άπλωναν γέφυρες και σκάλες,
φτερά και πούπουλα φορούσαν,
ιούς κι Ιούδες πολεμούσαν.
Και μπλα μπλα μπλα απ’ την οθόνη,
όλοι μαζί μα τόσο μόνοι,
κακάριζαν πασχαλινά
κι έβαφαν κόκκινα τ’ αυγά.
Άλλο, πουλιά μ’, να σας το πουν
κι άλλο να το θωρείς, πουλ πουλ!
Σε τέτοιο αφύσικο κοτέτσι
να είναι κουλ ποιος θα τ’ αντέξει;
Γι’ αυτό, γλυκά μ’ κλωσσοπουλιά,
ας πάει καλιά η τηλεφωλιά.
Γιατί αν έτσι ξανανιώσω,
σίγουρα θα τα κακαρώσω!
Ήρθαν τ’ αυγά και τα πασχάλια!
Γεια σας, παιδιά!
Ο σοφός λαός μας συμπυκνώνει υπέροχα σε μερικά μόνο στιχάκια που εύκολα μπορούμε να μάθουμε απέξω, την ιστορία και το νόημα της μεγαλύτερης γιορτής των Χριστιανών, του Πάσχα.
Μεγάλη Δευτέρα
μεγάλη μέρα.
Μεγάλη Τρίτη
ο Χριστός εκρίθη.
Μεγάλη Τετάρτη
ο Χριστός εχάθη.
Μεγάλη Πέμπτη
ο Χριστός ευρέθη.
Μεγάλη Παρασκευή
ο Χριστός στο καρφί.
Μεγάλο Σάββατο
ο Χριστός στην ταφή.
Μεγάλη Λαμπρή
αυγό και αρνί.
Καθώς φτάνει σε λίγες μέρες το Πάσχα, ανυπομονούμε να ζήσουμε ξανά βήμα το βήμα όλες αυτές τις υπέροχες στιγμές που συνδέονται με τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας και μας οδηγούν στη Χαρά και στην Αγάπη. Είναι πραγματικά τεράστιος ο πλούτος των πασχαλινών εθίμων και κάθε περιοχή έχει τα δικά της. Διαβάστε παρέα με κάποιον μεγαλύτερο μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά εδώ, έχοντας στο πλάι σας ένα χάρτη της Ελλάδας για να εντοπίσετε τους τόπους όπου συμβαίνουν.
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πως φτιάχνονται τα περίφημα “λαζαράκια”, ένα ιδιαίτερο και νόστιμο έθιμο που τηρούμε το Σάββατο του Λαζάρου. Συζητήστε με την οικογένειά σας, ειδικά με τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, τα πασχαλινά ήθη και έθιμα των τόπων καταγωγής τους. Θα μάθετε πολλά και πολύ ενδιαφέροντα!
Ένα από τα πιο ισχυρά σύμβολα της γιορτής του Πάσχα είναι το κόκκινο αυγό. Είμαι σίγουρη ότι περιμένετε πως και πως για να παίξετε…αυγομαχίες στο πασχαλινό τραπέζι. Καλ-ομελέτα κι έρχονται λέει ο λαός μας και τ’ αυγά και τα πασχάλια! Εδώ και εδώ πάρτε μερικές ιδέες για τη διακόσμηση των πασχαλινών αυγών σας!
Ήρθε ο Απρίλης με χαρά
με τα κόκκινα τ’ αυγά!
Και μια που μιλάμε για αυγά, ακούστε εδώ ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο “Το αυγό που ράγισε” και μερικές ιδέες για σχετικές ζωγραφιές και χειροτεχνίες.
Ένα πολύ αγαπημένο βιβλίο της σπουδαίας συγγραφέα μας Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου είναι το “Πασχαλιά και Πασχαλίτσα”. Ακούστε πως το διασκεύασα σε ποίημα και το αφηγήθηκα εδώ. Αναζητήστε τις πασχαλιές σε κήπους και αυλές στις γειτονιές σας και απολαύστε την ομορφιά και το άρωμά τους.
Τι θα λέγατε να διαβάσουμε και ένα ποίημα που έχω γράψει για την πιο χαρούμενη μέρα του Πάσχα, την ημέρα της Ανάστασης; Εκείνη τη μέρα που όλοι φοράμε τα καλά μας, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε και λέμε Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη, Χρόνια Πολλά και Φωτεινά, με Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη σε όλο τον κόσμο;
Φέτος το Πάσχα μας είναι διαφορετικό, όμως η αλήθεια και η ουσία του μένει πάντοτε ίδια και ταξιδεύει στους αιώνες. Αγάπη. Μονάχα Αγάπη…Ας έχουμε Υγεία για να καταφέρουμε αγαπημένοι, ενωμένοι, δυνατοί, ψύχραιμοι και υπομονετικοί όλα τα υπόλοιπα. Αυτά που σχεδιάζουμε, αυτά που ονειρευόμαστε, αυτά που λαχταράμε…Κι ας βάλουμε τα δυνατά μας ώστε του χρόνου να γιορτάσουμε το Πάσχα έτσι όπως περιγράφει το ποίημα. Ακούστε και το τραγούδι αυτής της μέρας.
Κι επειδή σε λίγες μέρες ξεκινούν οι πασχαλινές μας διακοπές και θα έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μας, ορίστε εδώ μερικές ιδέες για ξεχωριστές πασχαλινές κατασκευές και εδώ για όμορφες πασχαλινές ευχετήριες κάρτες.
25η Μαρτίου 1821: 200 χρόνια μετά…
Γεια σας, παιδιά!
Το Μάρτη γιορτάζουμε μία από τις σπουδαιότερες εθνικές μας επετείους, αυτήν της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ενάντια στους Τούρκους που είχαν υποδουλώσει την πατρίδα μας για 400 ολόκληρα χρόνια. Φέτος, ειδικά, θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις, παρόλο που η πανδημία του κορονοϊού έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα και εμπόδια, γιατί συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης.
Μπορείτε εδώ να δείτε εργασίες άλλων παιδιών για να πάρετε ιδέες για τις δικές σας και να ακούσετε υπέροχα τραγούδια που μιλούν για τα ηρωικά κατορθώματα των προγόνων μας εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Μία επίσκεψη στην Προεδρική Φρουρά μας γεμίζει περηφάνια, καθώς βλέπουμε τους εύζωνες και μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τις φορεσιές τους και για τα θρυλικά τους κατορθώματα. Θαυμάστε τους εδώ!
Σε αυτήν την υπέροχη φωτογραφική έκθεση για το 1821 του φωτογράφου Ηλία Περγαντή θα δείτε αναπαραστάσεις πινάκων ζωγραφικής και σκηνών καθημερινής ζωής εκείνων των χρόνων από σύγχρονους Έλληνες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Για 4 ολόκληρα χρόνια ο φωτογράφος γύριζε την Ελλάδα και έστηνε αυτές τις καταπληκτικές εικόνες που μας συγκινούν και μας ταξιδεύουν στην Ιστορία…
Οι μαθητές του Γυμνασίου Αμαρουσίου “Η Ελληνική Παιδεία” έφτιαξαν αυτόν τον καταπληκτικό μουσικό χάρτη της Ελλάδας. Πατώντας επάνω στις νότες θα ακούσετε δημοτικά τραγούδια από κάθε περιοχή και θα θαυμάσετε τον απίστευτο πλούτο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που πρέπει να τη σεβόμαστε και να τη φυλάμε σαν τα μάτια μας…
Δείτε εδώ πως ο Πέτρος Καμινιώτης, ένα νεαρό παιδί που αγαπά πολύ την ελληνική παράδοση, δημιούργησε με τα αγαπημένα του παιχνίδια έναν ολόκληρο κόσμο γεμάτο ομορφιά!
Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο μπορείτε να θαυμάσετε μια καταπληκτική έκθεση με τα αγαπημένα παιχνίδια σε ρόλους εμπνευσμένους από τη ζωή στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Δείτε τις σχετικές πληροφορίες εδώ και πατώντας έναν έναν τους αριθμούς, δείτε και τις σχετικές φωτογραφίες.
Δείτε εδώ βήμα το βήμα πως μπορείτε να κατασκευάστε τσολιαδάκια και Ελληνοπούλες και να παίξετε μαζί τους!
Διάφοροι χαλβάδες και μία…Χαλβαδένια παραμυθένια!
Γεια σας, παιδιά!
Ο βασιλιάς των γλυκισμάτων κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής είναι αναμφίβολα ο χαλβάς. Σας προτείνουμε όχι μόνο να τον γευτείτε και να γλυκαθείτε, αλλά και να παίξετε και να διασκεδάσετε μαζί του!
Το πρώτο χαλβαδοπαίχνιδο λέγεται «Χάσκας» και παιζόταν τις Απόκριες στα χωριά του Πηλίου, αλλά και στη Χαλκιδική, στο Άργος και στην Ήπειρο, σε διάφορες παραλλαγές (με λουκούμι, ή αυγό πασαλειμμένο με γιαούρτι!). Μια παρέα μαζευόταν γύρω από ένα τραπέζι. Ο ψηλότερος στεκόταν όρθιος και κρατούσε ένα καλάμι, που στη μια του άκρη είχε δεμένο ένα σκοινί. Στην άκρη του σκοινιού στερεωνόταν ένα κομμάτι σκληρός χαλβάς με σουσάμι, που είχε πασπαλιστεί με λουκουμόσκονη, ή αλεύρι. Καθώς κουνούσε το καλάμι σαν εκκρεμές, οι φίλοι του που ήταν καθισμένοι γύρω από το τραπέζι, προσπαθούσαν να…χάψουν, ή έστω να δαγκώσουν το χαλβά! Όπως καταλαβαίνετε λίγοι το κατάφερναν, αλλά όλοι…αλευρώνονταν! Και περνούσαν τέλεια!
Το δεύτερο χαλβαδοπαίχνιδο μου το περιέγραψε ο κύριος Δημήτρης Κόκκινος, εμπνευστής και ψυχή των εκδόσεων «Ακρίτας» και γλυκύτατος παππούς σήμερα. Το έπαιζε όταν ήταν μικρός, στην πατρίδα του τη Χίο. Γέμιζαν μία μεγάλη κούπα με μαλακό σιμιγδαλένιο χαλβά, που τον πατίκωναν καλά. Μετά, γύριζαν την κούπα ανάποδα μέσα σε μια πιατέλα, για να βγει ο χαλβάς όπως τα πυργάκια, που φτιάχνουμε με τα κουβαδάκια μας στην παραλία. Την κορυφή του «χαλβαδένιου πύργου» η μητέρα του την πασπάλιζε με μπόλικη κανέλα ή ζάχαρη άχνη και τοποθετούσε επάνω της ένα δαχτυλίδι. Τα παιδιά προσπαθούσαν με τη σειρά να φάνε λίγο λίγο το χαλβά με τα κουτάλια τους, χωρίς να γκρεμιστεί ο πύργος και να πέσει το δαχτυλίδι. Όποιος προκαλούσε την… κατάρρευσή του, έπρεπε να σκύψει πάνω από την πιατέλα και να πιάσει με τα δόντια του το δαχτυλίδι. Φυσικά ήταν απίθανο να μην πασαλειφτεί!
Διαβάστε εδώ χρήσιμες πληροφορίες για το χαλβά και την περίφημη “Χαλβαδένια”, ένα πανέμορφο λαϊκό παραμύθι που έχει αγαπηθεί πολύ από μικρούς και μεγάλους.
Ας αξιοποιήσουμε τα βασικά γεωμετρικά σχήματα που ξέρουμε κι ας φτιάξουμε χαρτονένιες κορνίζες για να ζωγραφίσουμε μέσα σ’ αυτές τους βασικούς ήρωες του παραμυθιού. Θυμάστε ποιοι είναι;
Και μια που σήμερα…μαγειρέψαμε χαλβάδες, ας ακούσουμε “Ένα γράμμα, μια ιστορία” για το γράμμα Μ μ. Και για το γράμμα Λ λ, που βρίσκεται μέσα στο χαλβά!
Μην ξεχάσετε να “καρφιτσώσετε” τα έργα σας στον ανοιξιάτικό μας πίνακα και να επισκέπτεστε τον πίνακα δραστηριοτήτων για να διασκεδάζετε με τα παιχνίδια μας.






















































































































































































































































































































