Τσικνοπέμπτη: “τρελό ξεφάντωμα”!

Φέτος στο σχολείο μας γιορτάσαμε την Τσικνοπέμπτη με τρελό ξεφάντωμα! Μας βοήθησε σε αυτό η θεατρική ομάδα Παραμυθοκαμώματα με την παράσταση “ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ Τ’ ΟΥΡΑΝΟΥ”.

Viber 2023 02 17 20 44 26 132Viber 2023 02 17 22 37 16 870

Ένα τρελό αποκριάτικο γλέντι έχει στηθεί στον ουρανό! Μικρούλες αστραπές και δαχτυλιδάκια από καπνό έγιναν γιρλάντες ενώ τα μπαλόνια που έχουν ξεφύγει από τα παιδιά γίνανε τα φαναράκια. Κι όλα τα πλάσματα του ουρανού μπήκαν στον χορό και φορέσανε τις πιο τρελές στολές. Κι είπανε να κάνουνε και διαγωνισμό για την πιο τρελή στολή. Μα νικητής δεν μπορεί να βγει. Και τότε εκεί μπροστά μας θα σταθούν και μία φορά κι έναν καιρό θα πουν.

Στην παράσταση “Tο Καρναβάλι του Ουρανού” παραδοσιακά παραμύθια μπλέκονται μεταξύ τους με φόντο ένα καρναβάλι που διοργανώνεται στον ουρανό. Τα αστέρια μεταμφιέζονται και στον διαγωνισμό καλύτερης αμφίεσης έρχονται να υποστηρίξουν τη στολή τους λέγοντας και από μία ιστορία. Μία ιστορία που συνδέεται με τη στολή που φοράνε.

Τραγούδια όλο κέφι ντύνουν την παράσταση με συνοδεία κιθάρας & κρουστών, ενώ με τα παιδιά παίζουμε παιχνίδια μουσικής με αποκριάτικη διάθεση.

Αλλά και όταν έφυγε η θεατρική ομάδα το γλέντι συνεχίστηκε στις τάξεις μας! Χορός, σερπαντίνες, τρελό γλέντι!

Ο καιρός ήταν πολύ καλός και το κέφι έμεινε αμείωτο και στην αυλή μας!

Καλές Απόκριες! Και του χρόνου!

“Ένα Καλικαντζαράκι αλλιώτικο από τ΄άλλα!”

Καλή Χρονιά!

Γεια σας, παιδιά!

Πάει ο παλιός ο χρόνος, λοιπόν! Μικροί και μεγάλοι υποδεχθήκαμε το 2021 με ελπίδα και χαρά. Έχουμε πολλές προσδοκίες από αυτό. Αλλά δεν φτάνουν μόνο οι ευχές, πρέπει να τις συνοδεύουν τόσο οι σκέψεις όσο και οι πράξεις μας οι καλές…

Όλες οι δασκάλες του σχολείου μας σας ευχόμαστε, παιδιά, σε σας και στις οικογένειές σας, να έχετε μια πραγματικά όμορφη και ξεχωριστή χρονιά! Με υγεία, με αγάπη, με γαλήνη και όλα τα καλά! Και σύντομα να τα πούμε και πάλι όλοι μαζί, στου σχολείου μας την αγκαλιά…

Δείτε εδώ μια ιστορία που σκαρώσαμε ένα από αυτά τα παράξενα μεσημέρια των τηλεμαθημάτων μας…Ο τίτλος της είναι “Χριστούγεννα στο Μπισκοτόσπιτο!”.

2021 φιλιά και αγκαλιές!

Χριστούγεννα στο Μπισκοτόσπιτο!

Μια φορά κι έναν καιρό, στο ξέφωτο ενός πυκνού δάσους από έλατα, υπήρχε ένα χαρούμενο, πολύχρωμο Μπισκοτόσπιτο. Πάνω από την πόρτα του, που έμενε συνεχώς ανοιχτή για τους φίλους, κρεμόταν ένα ολόχρυσο κουδουνάκι. Αυτό το κουδουνάκι δεν ήταν από τα συνηθισμένα. Όποιος ήθελε να μπει στο Μπισκοτόσπιτο, έπρεπε να το χτυπήσει. Όταν το χτυπούσες απαλά κι ευγενικά έκανε ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ!, που σήμαινε «Μπες μέσα!». Όταν το χτυπούσες θυμωμένα και απότομα, έκανε ΓΚΛΙΝ ΓΚΛΟΝ!, που σήμαινε «Κάτσε έξω!». Κανένας δεν μπορούσε να το αγνοήσει. Ήταν ένα κουδουνάκι που καταλάβαινε και ξεχώριζε τους φίλους…

Λίγο πιο πέρα, μέσα σε μια γαλάζια λιμνούλα, κολυμπούσε ο Πίπης, ένα χαριτωμένο κίτρινο παπάκι. Και αυτό το παπάκι δεν ήταν από τα συνηθισμένα. Γιατί, αν και ήταν φτιαγμένο από πηλό, δεν έλιωνε μέσα στο νερό. Όταν κουραζόταν από το πολύ κολύμπι, κούρνιαζε κάτω από το πιο όμορφο έλατο του δάσους: αυτό που καμάρωνε στολισμένο με πολύχρωμα φωτάκια, παιχνίδια και μπάλες. Ήταν τόσο όμορφο, που έμοιαζε με άστρο πεσμένο από τον ουρανό! Μία από τις μπάλες του, η ξύλινη, η καφετιά, δεν ήταν από τις συνηθισμένες. Μπορούσε να πραγματοποιεί ευχές. Κάποτε, όχι σήμερα, ίσως χθες λένε οι γλώσσες οι καλές, είχε φέρει έναν φορητό υπολογιστή σε κάποιο παιδί που τον ήθελε πολύ…

Την παραμονή των Χριστουγέννων εμφανίστηκαν στο ξέφωτο του Μπισκοτόσπιτου δύο μικρά σκυλάκια, ο Μότσαρτ και ο Πίβοτι. Ο Μότσαρτ τρελαινόταν να παίζει μουσική στο κουρδιστό του πιανάκι. Στον Πίβοτι άρεσε πολύ ν’ ακούει τη μουσική του Μότσαρτ και να σκέφτεται ωραίες λέξεις για να τις «ντύσει» με αυτή. Οι δύο φίλοι είχαν έρθει στο δάσος εκδρομή. Και βρέθηκαν, ξαφνικά, στο πανέμορφο Μπισκοτόσπιτο μπροστά!

  • Τι όμορφο σπιτάκι!, είπε ο Μότσαρτ.
  • Τι νόστιμο σπιτάκι!, είπε ο Πίβοτι.
  • Πάμε μέσα να δούμε πως είναι; ρώτησε ο Μότσαρτ.
  • Πάμε γρήγορα, για να γλυκαθούμε!, απάντησε ο Πίβοτι.

Και μια και δυο πλησίασαν για να χτυπήσουν το χρυσό κουδουνάκι στην πόρτα του Μπισκοτόσπιτου.

  • Σταθείτε! Περιμένετε! ΠΙ, ΠΙΙ, ΠΙΙΙ! Θέλω να έρθω κι εγώ!, ακούστηκε πίσω τους μια ψιλή φωνή. Ήταν ο Πίπης, το κίτρινο πήλινο παπί.
  • Και τι κάθεσαι; ΓΑΒ, ΓΑΑΒ, ΓΑΑΑΒ! Έλα, λοιπόν, κι εσύ!, του είπαν τα δυο σκυλάκια, ο Μότσαρτ και ο Πίβοτι, με μια φωνή.

Το στολισμένο έλατο που τους άκουσε, τίναξε χαρούμενο τα κλαδιά του και τα πολύχρωμα φωτάκια του έλαμψαν ακόμη πιο πολύ. Φοβούνταν λίγο σκαρφαλωμένα εκεί ψηλά, αλλά η μπάλα η ξύλινη, η πιο καφετιά, τους έριξε λίγη χρυσόσκονη και ψιθύρισε μια μυστική ευχή. Κι αμέσως έγιναν θαρραλέα πολύ. Αναβόσβησαν, κιόλας, τρεις φορές σε μια στιγμή!

Και να ο Μότσαρτ, ο Πίβοτι και ο Πίπης. Χτυπούν απαλά το χρυσό το κουδουνάκι. ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ!, κάνει εκείνο χαρωπά. Και τους αφήνει να μπουν στο Μπισκοτόσπιτο, αφού το χτύπησαν τόσο ευγενικά.

Μόνο που όταν μπήκαν στο μπισκοτοσαλονάκι του Μπισκοτόσπιτου, έπιασε τους τρεις φίλους μια τόσο μεγάλη λαχτάρα για γλυκό, που –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– ροκάνισαν όλο του το κουφετοπάτωμα! Μόλις το έκαναν αυτό, άρχισαν να κρυώνουν τα πόδια τους. Τότε έκατσαν στον μπισκοτοκαναπέ και χώθηκαν μέσα σε μια ζαχαροκουβέρτα για να ζεσταθούν. Αλλά ήταν τόσο λιχούδικα ζωάκια που –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– έφαγαν και την πλάτη του μπισκοτοκαναπέ. Μόλις το έκαναν αυτό, κρύωσε η κοιλιά τους. Έτρεξαν γρήγορα και μπήκαν στο μπισκοτοκρεβάτι, αλλά και πάλι δεν κρατήθηκαν και –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– το έφαγαν κι αυτό! Και μετά κάτι άλλο. Κι άλλο. Κι άλλο. Σε λίγη ώρα δεν είχε μείνει ούτε ένα μπισκοτοέπιπλο να φάνε! Τι να έκαναν τώρα για να μην κρυώνουν; Αγκαλιάστηκαν σφιχτά και τους πήρε ο ύπνος έτσι, αγκαλιά.

  • ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ! Εεε, υπναράδες! Ξυπνήστε! Τρίγωνα, κάλαντα ακούγονται ξανά! Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά!, ακούστηκε μια φωνή μελωδική.

Ήταν το χρυσό κουδουνάκι που το χτυπούσαν με τη σειρά όλα του σχολείου μας τα παιδιά! Πήραν μαζί τους τον Μότσαρτ και τον Πίβοτι, τα δυο σκυλάκια και τον Πίπη, το κίτρινο πήλινο παπί κι έστησαν έναν τρικούβερτο χορό γύρω από του στολισμένου έλατου τον ψηλό κορμό.

Κι ώσπου να πουν ΧΡΙ ΣΤΟΥ ΓΕ ΝΝΑ!, ακούστηκε ένα ΠΙΦ ΠΑΦ ΠΟΥΦ μαγικό και το Μπισκοτόσπιτο έγινε ολοκαίνουργιο ξανά! Και από πριν ακόμη πιο όμορφο και πιο λαχταριστό! Η μπάλα η ξύλινη, η πιο καφετιά, έριξε λίγη από τη χρυσόσκονή της και σ’ αυτό. Για να γιορτάσουν όλοι πολύ πολύ γλυκά, με υγεία, αγάπη και χαρά.

Και ζήσαμε εμείς καλύτερα και όλοι αυτοί καλά!

 ΤΕΛΟΣ

Οι συγγραφείς της ιστορίας και οι ήρωές τους είναι:

Γιώργος Γ. (Μπισκοτόσπιτο, Πίπης το παπί), Χάρης (Μότσαρτ και Πίβοτι, τα σκυλάκια), Εβελίνα (τα φωτάκια του έλατου), Θοδωρής (το έλατο), Γιάννης Ν. (το κουδουνάκι), Βασιλική (η μπάλα-στολίδι του έλατου) και οι δασκάλες τους Εύη Τσιτιρίδου και Νεκταρία Κορκού.

Επιμέλεια κειμένου: Εύη Τσιτιρίδου

Ψηφιακή επεξεργασία-παρουσίαση: Νεκταρία Κορκού

Η ιστορία αυτή γράφτηκε στο πλαίσιο δραστηριότητας δημιουργικής γραφής, το Δεκέμβριο του 2020, κατά τη διάρκεια μαθημάτων τηλεκπαίδευσης του 2ου Τμήματος του 1ου Νηπιαγωγείου Αγίου Δημητρίου Αττικής.

 

Προπαραμονή Χριστουγέννων σήμερα και τα μαθήματά μας σταματούν για 15 μέρες. Σας χαιρετούμε προσωρινά, με τις καλύτερες ευχές μας να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας ανθρώπους! Κι ελπίζουμε τη νέα χρονιά να βρεθούμε και πάλι στο σχολείο μας και να τα πούμε από κοντά.

Ακούστε και τραγουδήστε κι εσείς εδώ τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και διαβάστε εδώ, παρέα με κάποιον μεγαλύτερο, την παραμυθένια παράδοση που “κρύβεται” σε αυτά!

Γεια σας, παιδιά! Χρόνια πολλά, με υγεία, αγάπη, ειρήνη και χαρά!

Καλώς ήρθες, Δεκέμβρη!

Καλώς ήρθες, Δεκέμβρη και καλώς ήρθες, Χειμώνα! Καλό μήνα να έχουμε, παιδιά! Έφτασε ο μήνας με τις πολλές γιορτές, με κορυφαία όλων τα Χριστούγεννα. Μη μου πείτε ότι δεν ανυπομονούσατε.

Ο Δεκέμβριος είναι ο 12ος μήνας του χρόνου. Έχει 31 ημέρες και την 25η ημέρα του έχουμε Χριστούγεννα.

Τι θα λέγατε να φτιάξουμε ένα γιορτινό Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης περιμένοντας εκείνη την ημέρα; Αντίστροφη μέτρηση σημαίνει ότι θα μετράμε ανάποδα, όχι δηλαδή από το 1 μέχρι το 24 που θα είναι η παραμονή των Χριστουγέννων, η μέρα που λέμε τα κάλαντα, αλλά από το 24 προς το 1.

Πως θα το φτιάξετε; Δείτε μερικές ιδέες παρακάτω. Η πρώτη είναι η ιδέα του Νικηφόρου που ολοκλήρωσε με τη βοήθεια της κυρίας Νεκταρίας, οι άλλες από το διαδίκτυο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό,τι υλικό σας αρέσει, πουγκάκια, χάρτινα ποτηράκια, κουμπιά, ακόμη και γλυκά όπως καραμέλες ή παιχνιδάκια – εκπλήξεις, αρκεί κάθε ένα από αυτά να έχει τον αριθμό του. Αριθμό που θα αφαιρείτε από το ημερολόγιό σας, όταν τελειώνει η μέρα του:

              

Θυμάστε που φτιάξαμε στο σχολείο τη Ρόδα του Χρόνου, των Εποχών και των Γενεθλίων μας; Για ρίξτε μια ματιά! Το βελάκι στη φωτογραφία έχει μείνει πίσω στο χρόνο… Που πρέπει να πάει τώρα το βελάκι, για να δείχνει το μήνα και την εποχή που έχουμε σήμερα;

Η λέξη Δεκέμβριος αρχίζει από το γράμμα Δ δ, όπως και η λέξη δέντρο. Το πιο διάσημο και αγαπημένο δέντρο αυτού του μήνα είναι το χριστουγεννιάτικο, βεβαίως βεβαίως! Εσείς το στολίσατε στο σπίτι σας, ή ακόμη; Ας ακούσουμε ένα υπέροχο τραγούδι προς τιμήν του εδώ:

Ο φίλος μου ο Σκουφάκης δηλώνει ενθουσιασμένος με αυτό το τραγούδι και το χορεύει κιόλας! Εσείς;

Και τώρα ας παίξουμε, φτιάχνοντας ένα Χριστουγεννιάτικο…Σχηματόδεντρο! Τι είναι αυτό; Θυμάστε που μάθαμε τα γεωμετρικά σχήματα; Για να τα πούμε άλλη μια φορά:

Τρίγωνο     Τετράγωνο     Κύκλος     Ορθογώνιο     Ρόμβος     Οβάλ

Τι θα λέγατε να ζωγραφίσετε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που να αποτελείται μόνο από τέτοια σχήματα; Εδώ σας θέλω! Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κάθε σχήμα όσες φορές το αποφασίσετε. Μπορείτε, επίσης, να κόψετε προσεκτικά με το ψαλιδάκι σας και να φτιάξετε τα σχήματα και από διάφορα χρωματιστά χαρτάκια από συσκευασίες, χαρτιά περιτυλίγματος, κουρελάκια, ό,τι βρείτε πρόχειρο στο σπίτι σας. Και μετά να τα κολλήσετε επάνω στη βάση του δέντρου σας.

Θα περιμένουμε με χαρά να δούμε “καρφιτσωμένες” τις δημιουργίες σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!

Μέχρι τότε, σας αποχαιρετούμε μ’ ένα χαριτωμένο μύθο του Αισώπου από το βιβλίο “Εδώ Νηπιαγωγείο!”. Είχαμε την τιμή και τη χαρά το φόντο της εικόνας να το ζωγραφίσει ο Χάρης μας και τους ήρωες η εικονογράφος Μάρω Αλεξάνδρου. Τι είναι φόντο; Το τοπίο, το περιβάλλον, το “σκηνικό” μέσα στο οποίο δρουν οι ήρωες του μύθου.

Παραμύθι μύθι μύθι, το κουκί με το ρεβύθι…

Εδώ είμαστε και σήμερα! Σήμερα γιορτάζουν οι Κατερίνες και πρώτες και καλύτερες οι δικές μας. Χρόνια πολλά και όμορφα, χαρούμενα, μαγευτικά! Να σας χαιρόμαστε! Χρωστάμε ευχετήρια κάρτα – υπερπαραγωγή, όταν επιστρέψουμε με το καλό στο σχολείο μας. Δείτε παρακάτω μια υπέροχη αγιογραφία της Αγίας Αικατερίνης:

Ωραία τα είπαμε χθες για το Ε ε. Αλλά σήμερα είναι Τετάρτη, ημέρα παραμυθιού. Γιατί είναι ημέρα παραμυθιού η Τετάρτη και όχι κάποια άλλη μέρα; Δεν ξέρω, έτσι μου ήρθε. Αυτό το μικρό πειραχτηράκι που έχω μέσα στο κεφάλι μου, ώρες ώρες με τσιγκλάει και με βάζει να πω και να κάνω τα δικά του. Άλλο που δεν θέλω, δηλαδή! Ίσως επειδή σήμερα κάνει κρύο, φυσάει και είμαι και λίγο άρρωστη, φαντάστηκα το καλύτερό μου: ξάπλα στο κρεβάτι, ανάμεσα σε πολύχρωμες φουσκωτές μαξιλάρες, με αρωματικό τσαγάκι, κουλουράκια κανέλας και τη γιαγιά ή τον παππού να μου λένε ιστορίες και παραμύθια…

Καθήστε αναπαυτικά! Θα σας πω με την καλή μου τη φωνή, την ηχογραφημένη (όχι τη σημερινή που έχει κρυφτεί μέσα στο λαιμό μου και δεν βγαίνει), την αρχή ενός παραμυθιού. Μιλάει για ένα κοριτσάκι, την Εβίτα, που ψάχνει ένα θησαυρό. Ακούστε εδώ:

Το παραμύθι συνεχίζεται. Η Εβίτα θα έχει διάφορες περιπέτειες, που θα τις πούμε μια άλλη φορά. Τώρα, ας παίξουμε λίγο!

α) Πόσους ήρωες συναντήσαμε στο παραμύθι; Θυμάστε τα ονόματά τους; Μμμ, ας δώσω μια μικρή βοήθεια:

Ε _ _ _ Α (το κορίτσι)

Ζ _ _ _ _ Σ (ο γάτος)

Φ _ Ε _ _ _ Η    Ε _ Α _ _ _ Α (η ελαφίνα)

Γράψτε και τον αριθμό, παρακαλώ!

Οι ήρωες που συναντήσαμε είναι   _  .

β) Τι ψάχνουν να βρουν οι ήρωές μας σε αυτό το παραμύθι; Ευκολάκι!

Τον μεγαλύτερο Θ _ _ Α _ _ Ο του κόσμου!

γ) Που μπήκαν για να ψάξουν; Πανευκολάκι!

Στο Π _ _ Α _ Ι !

Και ξαφνικά…ΦΡΡΡΡΣΤ…βρέθηκαν μέσα στην κοιλιά της Γ _ Σ !

Τις βρήκατε όλες τις λέξεις που λείπουν; Συγχαρητήρια! Σημαίνει ότι παρακολουθήσατε προσεκτικά την αφήγηση του παραμυθιού. Σας αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ κι ένα τραγούδι. Ακούστε το εδώ:

Και τώρα, ώρα για ζωγραφική! Πάρτε τους μαρκαδόρους ή τις ξυλομπογιές σας και ζωγραφίστε στο χαρτί σας ένα τοπίο, ανθρώπους, ζώα, φυτά, πράγματα, με χρώματα…ανάποδα, σαν αυτά που συνάντησαν η Εβίτα και ο γάτος της ο Ζωηρός στην κοιλιά της Γης. Θυμάστε; Εκεί που οι ελέφαντες δεν ήταν γκρι, αλλά κι εγώ δεν ξέρω τι χρώμα! Μήπως εσείς; Εκεί που οι ντομάτες δεν ήταν κόκκινες, αλλά…ποιος ξέρει τι χρώμα! Μήπως εσείς; Εκεί που τα δέντρα δεν ήταν πράσινα, αλλά κάποιοι φοβεροί μαγοζωγράφοι θα μας δείξουν τι χρώμα! Μήπως εσείς;

Θα περιμένουμε με αγωνία να δούμε τις ζωγραφιές σας με τα ανάποδα…τρελοχρώματα «καρφιτσωμένες» στο πάντλετ μας!

Οι εικόνες του παραμυθιού είναι φιλοτεχνημένες από την υπέροχη ζωγράφο-εικονογράφο παιδικών βιβλίων Ίριδα Σαμαρτζή.