Μηνιαία αρχεία: Δεκέμβριος 2020
Χριστούγεννα στο Μπισκοτόσπιτο!
Μια φορά κι έναν καιρό, στο ξέφωτο ενός πυκνού δάσους από έλατα, υπήρχε ένα χαρούμενο, πολύχρωμο Μπισκοτόσπιτο. Πάνω από την πόρτα του, που έμενε συνεχώς ανοιχτή για τους φίλους, κρεμόταν ένα ολόχρυσο κουδουνάκι. Αυτό το κουδουνάκι δεν ήταν από τα συνηθισμένα. Όποιος ήθελε να μπει στο Μπισκοτόσπιτο, έπρεπε να το χτυπήσει. Όταν το χτυπούσες απαλά κι ευγενικά έκανε ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ!, που σήμαινε «Μπες μέσα!». Όταν το χτυπούσες θυμωμένα και απότομα, έκανε ΓΚΛΙΝ ΓΚΛΟΝ!, που σήμαινε «Κάτσε έξω!». Κανένας δεν μπορούσε να το αγνοήσει. Ήταν ένα κουδουνάκι που καταλάβαινε και ξεχώριζε τους φίλους…
Λίγο πιο πέρα, μέσα σε μια γαλάζια λιμνούλα, κολυμπούσε ο Πίπης, ένα χαριτωμένο κίτρινο παπάκι. Και αυτό το παπάκι δεν ήταν από τα συνηθισμένα. Γιατί, αν και ήταν φτιαγμένο από πηλό, δεν έλιωνε μέσα στο νερό. Όταν κουραζόταν από το πολύ κολύμπι, κούρνιαζε κάτω από το πιο όμορφο έλατο του δάσους: αυτό που καμάρωνε στολισμένο με πολύχρωμα φωτάκια, παιχνίδια και μπάλες. Ήταν τόσο όμορφο, που έμοιαζε με άστρο πεσμένο από τον ουρανό! Μία από τις μπάλες του, η ξύλινη, η καφετιά, δεν ήταν από τις συνηθισμένες. Μπορούσε να πραγματοποιεί ευχές. Κάποτε, όχι σήμερα, ίσως χθες λένε οι γλώσσες οι καλές, είχε φέρει έναν φορητό υπολογιστή σε κάποιο παιδί που τον ήθελε πολύ…
Την παραμονή των Χριστουγέννων εμφανίστηκαν στο ξέφωτο του Μπισκοτόσπιτου δύο μικρά σκυλάκια, ο Μότσαρτ και ο Πίβοτι. Ο Μότσαρτ τρελαινόταν να παίζει μουσική στο κουρδιστό του πιανάκι. Στον Πίβοτι άρεσε πολύ ν’ ακούει τη μουσική του Μότσαρτ και να σκέφτεται ωραίες λέξεις για να τις «ντύσει» με αυτή. Οι δύο φίλοι είχαν έρθει στο δάσος εκδρομή. Και βρέθηκαν, ξαφνικά, στο πανέμορφο Μπισκοτόσπιτο μπροστά!
- Τι όμορφο σπιτάκι!, είπε ο Μότσαρτ.
- Τι νόστιμο σπιτάκι!, είπε ο Πίβοτι.
- Πάμε μέσα να δούμε πως είναι; ρώτησε ο Μότσαρτ.
- Πάμε γρήγορα, για να γλυκαθούμε!, απάντησε ο Πίβοτι.
Και μια και δυο πλησίασαν για να χτυπήσουν το χρυσό κουδουνάκι στην πόρτα του Μπισκοτόσπιτου.
- Σταθείτε! Περιμένετε! ΠΙ, ΠΙΙ, ΠΙΙΙ! Θέλω να έρθω κι εγώ!, ακούστηκε πίσω τους μια ψιλή φωνή. Ήταν ο Πίπης, το κίτρινο πήλινο παπί.
- Και τι κάθεσαι; ΓΑΒ, ΓΑΑΒ, ΓΑΑΑΒ! Έλα, λοιπόν, κι εσύ!, του είπαν τα δυο σκυλάκια, ο Μότσαρτ και ο Πίβοτι, με μια φωνή.
Το στολισμένο έλατο που τους άκουσε, τίναξε χαρούμενο τα κλαδιά του και τα πολύχρωμα φωτάκια του έλαμψαν ακόμη πιο πολύ. Φοβούνταν λίγο σκαρφαλωμένα εκεί ψηλά, αλλά η μπάλα η ξύλινη, η πιο καφετιά, τους έριξε λίγη χρυσόσκονη και ψιθύρισε μια μυστική ευχή. Κι αμέσως έγιναν θαρραλέα πολύ. Αναβόσβησαν, κιόλας, τρεις φορές σε μια στιγμή!
Και να ο Μότσαρτ, ο Πίβοτι και ο Πίπης. Χτυπούν απαλά το χρυσό το κουδουνάκι. ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ!, κάνει εκείνο χαρωπά. Και τους αφήνει να μπουν στο Μπισκοτόσπιτο, αφού το χτύπησαν τόσο ευγενικά.
Μόνο που όταν μπήκαν στο μπισκοτοσαλονάκι του Μπισκοτόσπιτου, έπιασε τους τρεις φίλους μια τόσο μεγάλη λαχτάρα για γλυκό, που –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– ροκάνισαν όλο του το κουφετοπάτωμα! Μόλις το έκαναν αυτό, άρχισαν να κρυώνουν τα πόδια τους. Τότε έκατσαν στον μπισκοτοκαναπέ και χώθηκαν μέσα σε μια ζαχαροκουβέρτα για να ζεσταθούν. Αλλά ήταν τόσο λιχούδικα ζωάκια που –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– έφαγαν και την πλάτη του μπισκοτοκαναπέ. Μόλις το έκαναν αυτό, κρύωσε η κοιλιά τους. Έτρεξαν γρήγορα και μπήκαν στο μπισκοτοκρεβάτι, αλλά και πάλι δεν κρατήθηκαν και –ΚΡΙΤΣ ΚΡΙΤΣ, ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ– το έφαγαν κι αυτό! Και μετά κάτι άλλο. Κι άλλο. Κι άλλο. Σε λίγη ώρα δεν είχε μείνει ούτε ένα μπισκοτοέπιπλο να φάνε! Τι να έκαναν τώρα για να μην κρυώνουν; Αγκαλιάστηκαν σφιχτά και τους πήρε ο ύπνος έτσι, αγκαλιά.
- ΝΤΛΙΝ ΝΤΛΙΝ! Εεε, υπναράδες! Ξυπνήστε! Τρίγωνα, κάλαντα ακούγονται ξανά! Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά!, ακούστηκε μια φωνή μελωδική.
Ήταν το χρυσό κουδουνάκι που το χτυπούσαν με τη σειρά όλα του σχολείου μας τα παιδιά! Πήραν μαζί τους τον Μότσαρτ και τον Πίβοτι, τα δυο σκυλάκια και τον Πίπη, το κίτρινο πήλινο παπί κι έστησαν έναν τρικούβερτο χορό γύρω από του στολισμένου έλατου τον ψηλό κορμό.
Κι ώσπου να πουν ΧΡΙ ΣΤΟΥ ΓΕ ΝΝΑ!, ακούστηκε ένα ΠΙΦ ΠΑΦ ΠΟΥΦ μαγικό και το Μπισκοτόσπιτο έγινε ολοκαίνουργιο ξανά! Και από πριν ακόμη πιο όμορφο και πιο λαχταριστό! Η μπάλα η ξύλινη, η πιο καφετιά, έριξε λίγη από τη χρυσόσκονή της και σ’ αυτό. Για να γιορτάσουν όλοι πολύ πολύ γλυκά, με υγεία, αγάπη και χαρά.
Και ζήσαμε εμείς καλύτερα και όλοι αυτοί καλά!
ΤΕΛΟΣ
Οι συγγραφείς της ιστορίας και οι ήρωές τους είναι:
Γιώργος Γ. (Μπισκοτόσπιτο, Πίπης το παπί), Χάρης (Μότσαρτ και Πίβοτι, τα σκυλάκια), Εβελίνα (τα φωτάκια του έλατου), Θοδωρής (το έλατο), Γιάννης Ν. (το κουδουνάκι), Βασιλική (η μπάλα-στολίδι του έλατου) και οι δασκάλες τους Εύη Τσιτιρίδου και Νεκταρία Κορκού.
Επιμέλεια κειμένου: Εύη Τσιτιρίδου
Ψηφιακή επεξεργασία-παρουσίαση: Νεκταρία Κορκού
Η ιστορία αυτή γράφτηκε στο πλαίσιο δραστηριότητας δημιουργικής γραφής, το Δεκέμβριο του 2020, κατά τη διάρκεια μαθημάτων τηλεκπαίδευσης του 2ου Τμήματος του 1ου Νηπιαγωγείου Αγίου Δημητρίου Αττικής.
Προπαραμονή Χριστουγέννων σήμερα και τα μαθήματά μας σταματούν για 15 μέρες. Σας χαιρετούμε προσωρινά, με τις καλύτερες ευχές μας να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας ανθρώπους! Κι ελπίζουμε τη νέα χρονιά να βρεθούμε και πάλι στο σχολείο μας και να τα πούμε από κοντά.
Ακούστε και τραγουδήστε κι εσείς εδώ τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και διαβάστε εδώ, παρέα με κάποιον μεγαλύτερο, την παραμυθένια παράδοση που “κρύβεται” σε αυτά!
Γεια σας, παιδιά! Χρόνια πολλά, με υγεία, αγάπη, ειρήνη και χαρά!
Χριστουγεννιάτικα ψηφιακά παιχνίδια
Γεια σας παιδιά!
Για να παίξετε το παιχνίδι “Βρες το γράμμα από το οποίο αρχίζει η λέξη” πατήστε πάνω στην παρακάτω εικόνα.
Αν θέλετε να παίξετε με τις ίδιες λέξεις, μπορείτε να αλλάξετε το παιχνίδι πατώντας στις επιλογές που υπάρχουν στο πλαίσιο δίπλα ή κάτω από το παιχνίδι (κυκλωμένο με κίτρινο) ή ακόμη και να εκτυπώσετε το παιχνίδι σαν φύλλο εργασίας (κυκλωμένο με κόκκινο).
Στο επόμενο παιχνίδι “ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ-ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ” θα πρέπει να σύρετε και να τοποθετήσετε την κάθε εικόνα στη σωστή ομάδα! Όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι μπορούμε να αλλάξουμε τις επιλογές του παιχνιδιού ή και εκτυπώσουμε φύλλα εργασίας!
Στο πιο κάτω παιχνίδι “Χριστουγεννιάτικες λέξεις” θα πρέπει να ταιριάξετε την εικόνα με τη λέξη της. Και σ’ αυτό το παιχνίδι μπορούμε να αλλάξουμε τις επιλογές του παιχνιδιού ή και εκτυπώσουμε φύλλα εργασίας, με τον τρόπο που περιγράψαμε!
Ας δοκιμάσουμε να γράψουμε χριστουγεννιάτικες λέξεις στο γνωστό παιχνίδι “κρεμάλα”
Ας παίξουμε λίγο και με αριθμούς!
Και ένα παιχνίδι μνήμης!
Θυμάστε την ιστορία της Γέννησης! Βάλτε τις εικόνες στη σωστή σειρά και αφηγηθείτε την στους γονείς σας!
Αυτά τα παιχνίδια καθώς και βίντεο με παραμύθια και Χριστουγεννιάτικες ταινίες μπορείτε να να βρίσκετε στον πίνακα δραστηριοτήτων της ιστοσελίδας μας. Προσοχή όμως! Σας θυμίζω όταν παίζουμε στον υπολογιστή ελέγχουμε τον χρόνο μας! Όσο και αν μας αρέσουν τα παιχνίδια, πρέπει να κοιτάζουμε το ρολόι και να μετράμε τον χρόνο! Μετά το μισάωρο σηκωθείτε και παίξτε με τα παιχνίδια σας ή αν θέλετε παίξτε πατώντας τον τροχό που ακολουθεί και κάντε ότι σας λέει κάθε φορά.
Δεν είναι διασκεδαστικό;
Γράμμα από τον Άγιο Βασίλη!
Γεια σας, παιδιά!
Διαβάσατε τον τίτλο και γουρλώσατε τα μάτια; Ναι, παιδιά μου, εγώ είμαι που σας γράφω: ο πιο αγαπημένος σας Άγιος. Της Αρχιμηνιάς και της Αρχιχρονιάς! Που έρχομαι από την Καισαρεία, η οποία δεν βρίσκεται ασφαλώς στην παγωμένη χώρα των Εσκιμώων, αλλά στην Καππαδοκία. Ανοίξτε ένα χάρτη να την εντοπίσετε! Και χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, ούτε στρουμπουλός και ροδοκόκκινος είμαι, ούτε στα κόκκινα ντυμένος σαν παίκτης του Ολυμπιακού. Απλά, έτσι θέλησε πριν από χρόνια να με παρουσιάσει στις διαφημίσεις της μεγάλη, πολυεθνική εταιρεία αναψυκτικών…Κι επειδή η διαφήμισή της ήταν πράγματι πολύ επιτυχημένη, αυτή η εικόνα της αφεντιάς μου εντυπώθηκε από τότε στο μυαλουδάκι εκατομμυρίων μικρών και μεγάλων σε όλο τον κόσμο. Και έγινε κάτι σαν «παράδοση»…
Κρατάτε κι ένα δεύτερο μυστικό; Αφού δεν κατοικώ σε…ιγκλού, ούτε στο Ροβανιέμι, την περίφημη αυτή πόλη της Φινλανδίας που προβάλλεται από τα ταξιδιωτικά γραφεία ως «Το χωριό του Άγιου Βασίλη», δεν ταξιδεύω και με έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι! Οι Άγιοι δεν χρειάζονται μεταφορικό μέσο για να ταξιδέψουν: εκτός του ότι πετάνε όπου θέλουν με τη σκέψη τους, η αγάπη τους κάνει θαύματα κι από μακριά: δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν επί τόπου…Θα έχετε ακουστά το πώς εξαιτίας μου καθιερώθηκε το έθιμο της βασιλόπιτας. Όχι; Διαβάστε παρακάτω, παρακαλώ!
Για να μην σας τα πολυλογώ, αφού τώρα στις γιορτές έχουμε όλοι φορτωμένο πρόγραμμα, επίσκοπος ήμουν στον τόπο μου και φορούσα ένα απλό, ταπεινό ράσο. Μορφώθηκα πολύ, σπούδασα φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική. Όσο ζούσα ανάμεσα στους ανθρώπους, προσπαθούσα να διδάσκω τα γράμματα και να κάνω το καλό. Έφτιαξα, μάλιστα, και ένα ίδρυμα, τη Βασιλειάδα, όπου λειτούργησε ως κέντρο προσφοράς αγάπης: με ορφανοτροφείο, σχολείο, εστιατόριο, ξενώνα και νοσοκομείο για τους φτωχούς και τους ανήμπορους. Έγραψα και δικά μου βιβλία, προσπαθούσα να «σπείρω» τη γνώση στους συνανθρώπους μου, ιδιαίτερα σε σας τα παιδιά και στους νέους. Γι’ αυτό θεωρούμαι και ένας από τους 3 Ιεράρχες, προστάτες των γραμμάτων. Οι άλλοι δύο είναι ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Και οι 3 μαζί γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.
Και περνάω στο γιατί σας έγραψα αυτό το γράμμα, αφού το έθιμο είναι να μου γράφετε εσείς και, αντί γι’ απάντηση, να περιμένετε να γεμίσω τις κάλτσες σας με δώρα. Ποιες κάλτσες δηλαδή, αυτά που ζητάτε συνήθως μόνο σε…φορτηγό χωράνε, όχι σε μια τόση δα καλτσούλα! Αλλά ας σοβαρευτούμε λίγο. Ειδικά φέτος, αποφάσισα να σας γράψω, για να σας θυμίσω ότι μεταξύ μας, εκτός από παραμύθια πασπαλισμένα με χρυσόσκονη, πρέπει να λέμε και την αλήθεια. Κι η αλήθεια μπορεί να πονάει λίγο μερικές φορές, αλλά πάντα μας ελευθερώνει. Από τις αυταπάτες μας…
Κοιτάξτε γύρω σας, διαβάστε μια εφημερίδα, έντυπη ή ηλεκτρονική, στο διαδίκτυο, ρωτήστε τους γονείς σας και τους αγαπημένους σας ανθρώπους, τί συμβαίνει στη χώρα σας, αλλά και παντού στον κόσμο. Πόσα παιδιά σαν κι εσάς, πόσοι άνθρωποι στερούνται τα απαραίτητα, ταλαιπωρούνται αφάνταστα για να εξασφαλίσουν τα καθημερινά, υποφέρουν από αρρώστιες και δεν έχουν τον τρόπο να φροντίσουν τον εαυτό τους, παλεύουν με τα στοιχεία της φύσης για να επιβιώσουν. Μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτούς; Να ασκηθούμε λίγο στο να προσφέρουμε κι εμείς δώρα στους άλλους; Όχι μόνο να ζητάμε!
Μία ευχή και συμβουλή έχω να σας δώσω και θα το κάνω…συνθηματικά, με παροιμίες: «Κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό», γιατί «Ό, τι έσπειρες, θα θερίσεις…»! Προσέξτε τί θα σπείρετε! Στο σπίτι, στο σχολείο, στην παρέα, οι καλοί σπόροι δίνουν, αν τους φροντίσουμε με αγάπη, καλούς καρπούς. Οπότε προσοχή, τα…σποράκια σας και τα μάτια σας! Γιατί, πιστέψτε με, έχουν δει πολλά τα μάτια μου (γεννήθηκα το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου, 1690 χρόνια πριν…)! Σπέρνοντας λάθος σπόρους με λάθος τρόπους, μπορεί να θερίσουμε προσωπικές, συλλογικές ακόμη και φυσικές καταστροφές. Θα έχετε σίγουρα ακούσει για τις καταστροφές που κάποιοι ασυνείδητοι άνθρωποι προκαλούν στο περιβάλλον για να κερδίσουν εξουσία και πολλά χρήματα.
Και ένα τελευταίο: προσπαθήστε να είστε δίκαιοι και αντικειμενικοί με τον εαυτό σας. Μη σπείρετε…ζαβολιές και ψέματα, η συγκομιδή θα είναι φτωχή! Και στο επόμενο γράμμα μου, του χρόνου, θα σας πω την παροιμία «Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγια»!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΟΔΕΙΑ!
Παντοτινά δικός σας,
Άγιος Βασίλης
Διαβάστε τώρα και την ιστορία του εθίμου της βασιλόπιτας:
Κάποτε στη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα στην Καισαρεία της Καππαδοκίας όπου επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος, επιτέθηκε ο έπαρχος, ο διοικητής δηλαδή, της Καππαδοκίας, με σκοπό να την κατακτήσει και να τη λεηλατήσει.
Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους κατοίκους της πόλης του να φέρουν ό,τι πολύτιμο είχαν στο ναό. Είχε σκεφτεί να τα προσφέρει στον επίδοξο κατακτητή ως λύτρα και να γλυτώσει έτσι την πόλη από βέβαιη καταστροφή. Όλοι έτρεξαν να βοηθήσουν και μαζεύτηκαν πάρα πολλά χρυσά νομίσματα και κοσμήματα. Όμως η πόλη δεν κινδύνευσε τελικά. Είτε επειδή μετάνιωσε ο ίδιος ο έπαρχος, είτε επειδή ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος αγγέλων απώθησε μακριά τον στρατό του, όπως λέει η παράδοση. Τι θα τον έκαναν τώρα αυτόν το θησαυρό;
Ο Μέγας Βασίλειος θέλησε να επιστρέψει τα νομίσματα και τα κοσμήματα στους κατόχους τους; Όμως δεν μπορούσε να ξέρει σε ποιον ανήκε τι. Για να μη γίνει καμία αδικία, σκέφτηκε τότε το εξής: φώναξε τις νοικοκυρές και τους είπε να φτιάξουν μικρές πίτες και να τις φέρουν στο ναό. Μέσα σε κάθε πίτα έβαλε από ένα νόμισμα ή κόσμημα και μοίρασε από μία πίτα σε καθέναν από τους κατοίκους της Καισαρείας. Από τότε και για να διατηρήσουν την ανάμνηση αυτού του θαυμαστού γεγονότος οι χριστιανοί φτιάχνουν μία πίτα την τελευταία ημέρα του χρόνου, με ένα νόμισμα κρυμμένο σε αυτήν. Την κόβουν ανήμερα της γιορτής του, την 1η Ιανουαρίου, την Πρωτοχρονιά. Για όποιον βρει το φλουρί στο κομμάτι του, πιστεύουν ότι αυτή θα είναι η τυχερή του χρονιά!
Διαβάστε εδώ μια ωραία συνταγή για βασιλόπιτα από την Κωνσταντινούπολη. Μπορείτε, αν θέλετε, να δοκιμάσετε να τη φτιάξετε μαζί με τους αγαπημένους σας. Καλή επιτυχία!
Να και ένα ποίημα για τον πραγματικό Άγιο Βασίλη. Αυτόν που κατοικεί μες στις καρδιές μας και όχι στις διαφημίσεις και στα εμπορικά κέντρα. Μόνο που είναι σχεδιασμένος ο μισός από την εικονογράφο Μάρω Αλεξάνδρου. Κουράστηκε το χέρι της μετά από τις πολλές ζωγραφιές που έκανε και άφησε τον Άγιο Βασίλη μισό, για να τον ολοκληρώσετε εσείς! Εργαστείτε παρατηρώντας τη συμμετρία του σχεδίου. Τι λέτε, θα το προσπαθήσετε;
Και για το τέλος αφήσαμε το αγαπημένο τραγούδι “Ρούντολφ το ελαφάκι”. Ο παραμυθένιος Αϊ Βασίλης δίνει μια νότα χαράς και ξεγνοιασιάς που έχουμε πολύ ανάγκη αυτές τις μέρες. Ακούστε το εδώ!
Περιμένουμε, όπως πάντα, να δούμε τα έργα σας “καρφιτσωμένα” στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!
Χιόνι, νιφάδες και χιονολούλουδα!
Γεια σας, παιδιά!
Θυμάστε που μάθαμε, όταν μιλήσαμε για τον κύκλο του νερού, ότι το χιόνι δημιουργείται στα σύννεφα; Αν ο αέρας εκεί ψηλά είναι αρκετά κρύος, τα δισεκατομμύρια νεροσταγόνες τους παγώνουν και σχηματίζουν λεπτούς κρυστάλλους. Αυτοί με τη σειρά τους κολλάνε μεταξύ τους και δημιουργούν τις νιφάδες. Αν ο αέρας είναι πολύ κρύος και ξηρός, είναι λεπτές και μικρές και δημιουργούν χιόνι σα σκόνη. Αν ο αέρας είναι παγωμένος και υγρός, είναι πιο αφράτες και στρουμπουλές, ό,τι πρέπει για να παίξουμε χιονιές. Αχ, τι όμορφες που είναι οι νιφάδες! Αλλά, αν και όλες τους έχουν έξι «ακρούλες», καμιά δεν είναι ίδια με την άλλη! Με γυμνό μάτι είναι δύσκολο να το καταλάβεις, αν όμως χρησιμοποιήσεις μικροσκόπιο, το θέαμα είναι εντυπωσιακό.
Δείτε εδώ υπέροχες φωτογραφίες νιφάδων!
Το χιόνι αντανακλά το φως, κάνοντας το έδαφος να δείχνει φωτεινό ακόμη και τη νύχτα. Στρογγυλοκάθεται σε κάθε επιφάνεια και «μεταμορφώνει» τον κόσμο. Σκεπασμένα με χιόνι, όλα φαίνονται ήσυχα, ακίνητα και πεντακάθαρα. Έχει και…καλλιτεχνικές τάσεις: όταν παγώνει πάνω στα κλαδιά των δέντρων, τα κάνει να αστράφτουν σαν κοσμήματα! Μερικές φορές δημιουργεί λιώνοντας παράξενους σταλακτίτες. Αλλά, αν «ξυπνήσει» απότομα από κάποιο δυνατό ήχο, μπορεί, κατρακυλώντας από ψηλά, να σχηματίσει μία ασυγκράτητη χιονοστιβάδα! Οι χιονοστιβάδες κινούνται με ταχύτητα 200 περίπου χιλιομέτρων την ώρα και αλίμονο σ’ ότι βρεθεί στο δρόμο τους…
Τραγουδήστε «Το τραγούδι του χειμώνα» με τη βοήθεια κάποιου μεγαλύτερου, που θα σας διαβάζει τα λόγια από εδώ.
Υπάρχει παιδί (και όχι μόνο) που δεν ονειρεύεται χιονανθρώπους με καρότα στη μύτη, χιονοπόλεμο με όλους τους χιονοπολεμιστές… αναψοκοκκινισμένους, τσουλήθρες με το έλκηθρο, πατινάζ στον πάγο και αγώνες σκι και σνόουμπορντ;
Μια εκτεταμένη χιονόπτωση όπως λένε οι μετεωρολόγοι, ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει τεράστια προβλήματα στο οδικό δίκτυο, στις τηλεπικοινωνίες και στην ηλεκτροδότηση. Τότε οι περισσότερες εργασίες σταματούν και τα σχολεία κλείνουν. Ειδικά εκχιονιστικά μηχανήματα καθαρίζουν τους δρόμους, ενώ άλλα τους ραντίζουν με χοντρή άμμο, για να μη γλιστρούν τα οχήματα, που πρέπει να «φοράνε» και τις αντιολισθητικές αλυσίδες τους. Συνηθίζεται να σκορπίζουμε αλάτι στα πεζοδρόμια και στους δρόμους, γιατί, ανακατεμένο με νερό, παγώνει σε χαμηλότερες θερμοκρασίες απ’ ότι το σκέτο νερό. Ελικόπτερα ρίχνουν τρόφιμα, ζωοτροφές και φάρμακα στις αποκλεισμένες από το χιόνι περιοχές, που κηρύσσονται «σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης». Ομάδες διάσωσης με ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά ψάχνουν για όσους, αψηφώντας τις συστάσεις των ειδικών, παγιδεύονται στα χιονισμένα βουνά.
Όταν το χιόνι σκεπάσει το έδαφος, είναι δύσκολο για τα ζώα να βρουν φαγητό και νερό. Κρεμάστε ταΐστρες με τροφή για τα πουλιά έξω στο μπαλκόνι σας! Πόσο απαλή και ζεστή γούνα έχουν οι πολικές αρκούδες! Τι εκφραστικό βλέμμα που έχει η κουκουβάγια του χιονιού! Τα χαριτωμένα πιγκουϊνάκια κάθονται ανάμεσα στα πόδια των γονιών τους για να χουζουρεύουν στα ζεστά. Και τα ελάφια του χιονιού έχουν φαρδιές οπλές στα πόδια για να μη βουλιάζουν εύκολα στο χιόνι. Οι αλεπούδες του χιονιού είναι πανέμορφες! Τα πεύκα και τα έλατα έχουν ευλύγιστα κλαδιά που γέρνουν αλλά δε σπάνε και σκληρές βελόνες αντί για φύλλα, απ’ όπου το χιόνι γλιστράει εύκολα. Και το εντελβάις, το περίφημο χιονολούλουδο των Άλπεων μοιάζει με νιφάδα και με αστέρι και είναι σαν να έχει βγει από τα παραμύθια…
Απολαύστε ένα υπέροχο τραγούδι-ιστορία-κουκλοθέατρο από την κλασική ταινία «Η μελωδία της ευτυχίας», με φόντο τις χιονισμένες Άλπεις εδώ.
Χιονο…παροιμίες και αινίγματα
«Χιόνι του Δεκεμβριού, χρυσάφι του καλοκαιριού»
«Να ’ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα
και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα»
«Σαν πεταλούδα έρχεται,
σαν ανθός κατεβαίνει
και σαν καλός διοικητής
στη χώρα πάει και μπαίνει!»
Τι είναι;
«Πάντα πέφτει από ψηλά,
μα ποτέ του δεν χτυπά!»
Τι είναι;
Ξεφυλλίστε και ακούστε εδώ το βιβλίο «Χιονίζει…», σε κείμενο και εικονογράφηση του αγαπημένου Eric Carle, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Αναγνωρίσατε πού βρίσκεται αυτό το παράθυρο με τις λευκές νιφάδες και τα μπλε αστέρια;
Εδώ δείτε πως μπορείτε να φτιάξετε τις δικές σας χάρτινες νιφάδες, για να στολίσετε τα παράθυρα του σπιτιού σας!
Περιμένουμε, όπως πάντα, να δούμε τα έργα σας «καρφιτσωμένα» στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Κάρτες και κατασκευές
Γεια σας παιδιά
Αυτές τις μέρες στο σχολείο μας θα φτιάχναμε πολλές Χριστουγεννιάτικες κατασκευές!
Πρώτα πρώτα θα φτιάχναμε κάρτες με ευχές για τα αγαπημένα μας πρόσωπα: παππού, γιαγιά, θείο, θεία, νονά, νονό!
Απολαύστε πρώτα δυο ψηφιακές κάρτες ευχών, πατώντας πάνω τους, και στη συνέχεια, ας φτιάξουμε κάρτες με τα χεράκια μας!
Ζητήστε βοήθεια από κάποιον μεγάλο και ξεκινήστε! Μερικές ιδέες βλέπετε στις καρτούλες που ακολουθούν.
Μην ξεχάσετε να γράψετε τις ευχές σας!
Περισσότερες ιδέες για κάρτες θα βρείτε εδώ!
Τα χαρτοπωλεία μπορεί να παραμένουν κλειστά, όμως εμείς μπορούμε να κάνουμε κατασκευές χρησιμοποιώντας άχρηστα υλικά, όπως ρολά από χαρτί υγείας και ποτηράκια μιας χρήσης! Δείτε μερικές ιδέες!
Καμαρώστε κι ένα δεντράκι από περιοδικό που του δίπλωσαν τις σελίδες!
Τελευταία και καλύτερη, μια κατασκευή που θα μας δώσει φως και άρωμα Χριστουγέννων!
Κάντε τις κατασκευές που σας αρέσουν και αφού τις φωτογραφίσετε, δείξτε και σε μας τι φτιάξατε εδώ!
Όση ώρα δουλεύετε μπορείτε να ακούτε κάλαντα από όλη την Ελλάδα, πατώντας πάνω στην εικόνα.
Τέλος, για όσους αρέσουν τα παζλ, μπορείτε να παίξετε με τους καλικάντζαρους πατώντας εδώ!
Κ κ, όπως Καλικάντζαροι και όπως κουραμπιές!
Γεια σας παιδιά!
Τι ξέρετε για τους καλικάντζαρους;
Από τα παλιά τα χρόνια ο λαός μας, μαζί με τις ετοιμασίες για τις γιορτές του Δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνια), όπως την παρασκευή των γιορτινών φαγητών και γλυκών, την αγορά των δώρων, το νοικοκύρεμα και το στόλισμα των σπιτιών, έπαιρνε και τα μέτρα του για να κρατήσει μακριά από το σπίτι του τους καλικάντζαρους. Τα τζάκια δεν έσβηναν καθόλου, τα σπίτια αγιάζονταν, διαβάζονταν ευχές και προσευχές, φυλαχτά κρεμιούνταν στις εξώπορτες.
Και ήταν, λέει, οι καλικάντζαροι κάτι κακομούτσουνα, μαυριδερά, τριχωτά πλάσματα, με νύχια μακριά και γαμψά και στριφογυριστές ουρές, πόδια τράγου ή γαϊδάρου. Ζούσαν στα έγκατα της γης και ολόκληρο το χρόνο πριόνιζαν το δέντρο της ζωής για να το κόψουν και να φέρουν την καταστροφή. Τρομερά πειραχτήρια και λαίμαργοι πολύ, οι καλικάντζαροι, συνήθιζαν τις γιορτινές αυτές μέρες να τρυπώνουν στα σπίτια από τις καμινάδες των τζακιών. Τρελαίνονταν να βρωμίζουν τα νοικοκυριά, να πασαλείβουν παντού και να τρώνε τα γιορτινά φαγητά και γλυκά και να κάνουν ένα σωρό αταξίες και ζημιές. Ο λαός μας τους έδινε διάφορα ονόματα, όπως καρκαντζέλια και παγανά.
Τα καρκαντζέλια
Κίνησαν τα καρκαντζέλια
κίνησαν τα καρκαντζέλια
βρε βρε βρε τα καρκαντζέλια
χα χα χα τα καρκαντζέλια.
Κίνησαν με το πριόνι
κίνησαν με το πριόνι
βρε βρε βρε με το πριόνι
χα χα χα με το πριόνι.
Βρήκαν της ζωής το δένδρο
βρήκαν της ζωής το δένδρο
βρε βρε βρε ζωής το δένδρο
χα χα χα ζωής το δένδρο.
Και πριονίζαν να το κόψουν
και πριονίζαν να το κόψουν
βρε βρε βρε για να το κόψουν
χα χα χα για να το κόψουν.
Και κει πάνω που τελειώναν
και κει πάνω που τελειώναν
τα Χριστούγεννα σημαίνουν
χα χα χα και ζήτω ζήτω!
Ακούστε εδώ το υπέροχο, ρυθμικό και…ξεσηκωτικό τραγούδι των καλικάντζαρων του ξεχωριστού τραγουδοποιού Ορφέα Περίδη. Πάμε να το χορέψουμε;
Μόλις γινόταν ο αγιασμός των νερών από τους ιερείς τα Θεοφάνια, οι καλικάντζαροι το έβαζαν στα πόδια και επέστρεφαν στα βάθη της γης. Εκεί ξανάπιαναν το πριόνι τους προσπαθώντας να κόψουν το δέντρο της ζωής και αφήνοντας τους ανθρώπους στην ησυχία τους, μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα.
«Φεύγετε να φεύγωμε
τι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε, μας έβρεξε
και μας, μας εκατέκαψε!»
Ακούστε εδώ τον καταπληκτικό μουσικό δίσκο-παραμύθι «Η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάντζαροι» των σπουδαίων τραγουδοποιών Αδερφών Κατσιμίχα.
Πάμε να γνωρίσουμε μερικούς Καλικάντζαρους με τ’ όνομα!
1) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΛΑΓΑΝΑΣ
Ο Μαλαγάνας θέλει πολύ προσοχή, γιατί ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά.
2) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΗΣ
Ο Τρικλοπόδης έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι. Του αρέσει πολύ να μπερδεύει τις κλωστές από το πλεχτό της γιαγιάς.
3) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΛΑΝΗΤΑΡΟΣ
Ο Πλανήταρος ξεγελάει τους ανθρώπους, γιατί μπορεί να μεταμορφώνεται σε ζώο ή σε κουβάρι .
4) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΛΑΠΕΡΔΑΣ
Του Μαλαπέρδα του αρέσει να…κάνει πιπί στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύονται. Γι’ αυτό όσες νοικοκυρές τον ξέρουν, φροντίζουν να κλείνουν καλά το καπάκι της κατσαρόλας τους.
5) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΓΑΡΑΣ
Ο Μαγάρας έχει μια κοιλιά σαν τούμπανο και αφήνει βρομερά…πριτς στα φαγητά των ανθρώπων.
6) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΕΡΙΔΡΟΜΟΣ
Ο Περίδρομος είναι ο φαταούλας της παρέας.
7) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ
Ο Κουλοχέρης είναι σαραβαλιασμένος, μ’ ένα χέρι κοντό κι ένα μακρύ, κι όλο μπερδεύεται και πέφτει κάτω.
8) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΑΡΩΡΙΤΗΣ
Ο Παρωρίτης έχει μύτη σαν προβοσκίδα και πολύ μαλακή. Εμφανίζεται λίγη ώρα πριν λαλήσει ο πετεινός κι έχει μανία να παίρνει τις φωνές των ανθρώπων.
9) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΓΟΥΡΛΟΣ
Ο Γουρλός έχει τα μάτια του τεράστια σαν αυγά και πεταμένα έξω. Φυσικά δεν του ξεφεύγει τίποτα.
10) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΨΟΜΕΣΙΤΗΣ
Ο Κοψομεσίτης είναι κουτσός κα καμπούρης και πιο πολύ απ’ όλους τους άλλους καλικάντζαρους του αρέσουν οι τηγανίτες με το μέλι.
11) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΣΤΑΒΟΛΑΙΜΗΣ
Ο Στραβολαίμης στριφογυρνάει διαρκώς σα σβούρα το κεφάλι του.
12) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΩΛΟΒΕΛΟΝΗΣ
Ο Κωλοβελόνης είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου. Είναι ιδιαίτερα σβέλτος και γρήγορος στις κινήσεις του. Λένε πως έχει ουρά που καταλήγει σε βέλος.
13) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΒΑΤΡΑΚΟΥΚΟΣ
Ο Βατρακούκος είναι θεόρατος και ολόιδιος βάτραχος.
14) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟΣ
Ο Κατσικοπόδαρος είναι φαλακρός και έχει ένα κατσικίσιο ποδάρι . Είναι κακορίζικος και γρουσούζης. Όπου βάλει το κατσικίσιο του ποδάρι, φέρνει καταστροφή.
Και τώρα ας διασκεδάσουμε με χειροτεχνίες και κατασκευές!
Τι θα λέγατε να διαλέξετε και να ζωγραφίσετε ή να φτιάξετε με χαρτοκοπτική και διάφορα υλικά από την ανακύκλωση τον καλικάντζαρο που η περιγραφή του σας έκανε να γελάσετε περισσότερο;
Δείτε εδώ και δύο φύλλα εργασίας που μπορείτε να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας, να τα εκτυπώσετε και να δουλέψετε δημιουργικά με αυτά! Αν σας αρέσει, μπορείτε να μάθετε απέξω το ποιηματάκι και να το πείτε στον παππού και τη γιαγιά!
Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τα έργα σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!
Και για να μην παραπονιέται και ο…κουραμπιές, που η λέξη του επίσης αρχίζει από το γράμμα Κ κ, διαβάστε παρακάτω το υπέροχο παραμυθάκι που έφτιαξαν συνεργατικά μερικά από τα παιδιά του σχολείου μας, με τη μέθοδο της δημιουργικής γραφής. Εμπνευστήκαμε από τα γιορτινά γλυκά που έφτιαξαν στο σπίτι τους με τους γονείς τους. Δεν είναι υπέροχο;
Το θαύμα του αστεριού-κουραμπιέ
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Λουκάνικος, ένας χνουδωτός σκύλος. Ήταν και 5 φίλοι κουραμπιέδες, ένα δέντρο-κουραμπιές, ένα αστέρι-κουραμπιές, ένα φεγγαράκι-κουραμπιές, ένα σύννεφο-κουραμπιές και μια καρδιά-κουραμπιές.
Μια μέρα ο Λουκάνικος ξεκίνησε να πάει στην παιδική χαρά. Εκεί συνάντησε το δέντρο-κουραμπιέ! Από κάτω του στεκόταν ένα Ποντικάκι, που ήθελε να πιάσει το αστέρι στην κορυφή του. Μόνο που και το αστέρι ήταν κουραμπιές! Τότε ο Λουκάνικος είπε στο Ποντικάκι:
-Πρέπει να πας σχολείο για να μάθεις πως μπορείς να πιάσεις ένα αστέρι!
-Προτιμώ να πάω σ’ ένα Μπισκοτόσπιτο, για να φάω έναν κουραμπιέ-καρδιά και έναν κουραμπιέ-φεγγαράκι!, απάντησε το Ποντικάκι.
-Αν φας τόσα πολλά γλυκά, θα χαλάσουν τα δόντια σου που τώρα είναι γερά, επέμεινε ο Λουκάνικος.
-Καλά, θα το σκεφτώ. Αλλά μπορεί να ροκανίσω λίγη σκεπή από το Μπισκοτόσπιτο, απάντησε το Ποντικάκι.
Εκείνη τη στιγμή το σύννεφο-κουραμπιές άρχισε να βρέχει. Κι επειδή δεν ήταν κανονικό σύννεφο αλλά σύννεφο-κουραμπιές, δεν έβρεχε κανονική βροχή, αλλά ζαχαροβροχή. Τότε όλοι οι άνθρωποι και μαζί τους και ο Λουκάνικος και το Ποντικάκι γύρισαν το πρόσωπό τους προς τον ουρανό. Έκλεισαν τα μάτια τους και άνοιξαν διάπλατα το στόμα τους. Το στόμα τους γέμισε ζαχαροβροχή και γλυκάθηκαν πολύ!
Λίγο αργότερα ο Λουκάνικος και το Ποντικάκι άνοιξαν ξανά τα μάτια τους. Είδαν ότι το αστέρι-κουραμπιές είχε πέσει από την κορυφή του δέντρου-κουραμπιέ επάνω στη σκεπή του Μπισκοτόσπιτου. Έτρεξαν αμέσως εκεί, για να το δουν από κοντά.
Όταν σκαρφάλωσαν στη σκεπή όλο χαρά και το αγκάλιασαν σφιχτά, πρόσεξαν ότι του είχε φύγει όλη η ζάχαρη άχνη που είχε επάνω του. Δεν ήταν πια αστέρι-κουραμπιές, αλλά αστέρι αληθινό. Έλαμπε σαν να ήταν χρυσό! Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Οι Συγγραφείς μας και οι Ήρωες που σκέφτηκαν είναι: Χάρης (5 κουραμπιέδες), Νικολέττα (μπισκοτόσπιτο), Φαίδρα (ποντικάκι), Εβελίνα (σχολείο), Γιώργος Γ. (Λουκάνικος), Θοδωρής και Γιάννης Ν., από το 2ο Τμήμα του Νηπιαγωγείου μας.
Και σε μορφή που μπορείτε να το κατεβάσετε και να το εκτυπώσετε!
Παιχνίδια με πίνακες ζωγραφικής
Γεια σας παιδιά
Σήμερα θα παίξουμε με τον πίνακα “Κάλαντα”, ενός σπουδαίου ζωγράφου, του Νικηφόρου Λύτρα.
Πληροφορίες εδώ. Ένα ποιηματάκι για τον ζωγράφο και ένα για τον πίνακα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Παρατηρήστε καλά τον πίνακα και ξεκινάμε!
Πόσα άτομα εικονίζονται; Πόσα είναι τα παιδιά;
Το ένα παιδί κρατά ένα καλάθι. Γιατί;
Έχουμε ίδια έθιμα τώρα;
Δείτε τα ρούχα που φορούν. Σε ποια εποχή νομίζετε πως ζουν;
Παρατηρήστε τα χρώματα του πίνακα. Είναι ημέρα ή βράδυ;
Τι μουσικά όργανα παίζουν; Πατήστε εδώ και εδώ για να τα ακούσετε. Εσείς τι όργανο θα θέλατε να παίζετε;
Αν ζωντάνευε ο πίνακας τι θα έλεγαν τα παιδιά;
Πατήστε πάνω στην εικόνα για να παίξετε! Μπορείτε να τοποθετήσετε, σωστά, τα κομμάτια που λείπουν;
Θέλετε να παίξετε και παζλ;
Κάποιος εδώ, αντέγραψε μερικά αντικείμενα του πίνακα και τα πρόσθεσε σε άλλες θέσεις. Μπορείτε να βρείτε τα αντικείμενα αυτά;
Τώρα ας μετρήσουμε με αφορμή τον πίνακα εδώ .
Δημιουργός των δύο προηγούμενων φύλλων εργασίας είναι η κ. Μπόρτα Βασιλική.
Τώρα ας ακούσουμε τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς από την πατρίδα του Νικηφόρου Λύτρα την Τήνο.
Ο πίνακας που βλέπετε στο βίντεο είναι ενός άλλου μεγάλου έλληνα ζωγράφου του Γ. Ιακωβίδη, και έχει τίτλο “Παιδική συναυλία”.
Ας παίξουμε και με χριστουγεννιάτικους πίνακες ζωγραφικής ξένων ζωγράφων.
Nikolai Pimonenko
Robert Braithwaite Martineau
ανάμνηση των Χριστουγέννων – Antonio Garcia y Mencia
Κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο – Franz Skarbina –
παραμονή χριστουγέννων John Sargent Noble
Το πρωινό των Χριστουγέννων – Καρλ Λάρσον – 1894
Χριστουγεννιάτικα δώρα- Hugo Oehmichen – 1882
το χριστουγεννιάτικο δέντρο – Albert Chevallier Tayler – 1911
Χριστουγεννιάτικη ώρα -Eastman Johnson – 1864
Χριστουγεννιάτικοι επισκέπτες Frederick Daniel Hardy – 1869
Οι εικόνες είναι παρμένες από την ιστοσελίδα https://antikleidi.com/2014/12/15/xristoygeniatiki-pinakes/
Παρατηρήστε καλά τους πίνακες και ψάξτε τα έθιμα των Χριστουγέννων σε άλλες χώρες.
Ποια έθιμα είναι ίδια με τα δικά μας; Μπορείς να βρεις και διαφορετικά;
Ώρα για παιχνίδι! Μπορείτε να παίξετε παζλ με τους πίνακες πατώντας εδώ.
Ήρθε η ώρα να ζωγραφίσετε κι εσείς έναν πίνακα με τα δικά μας έθιμα των Χριστουγέννων! Κάλαντα, γλυκά, καραβάκια ή δεντράκια στολισμένα, δώρα… και πολλά άλλα!
Περιμένουμε να θαυμάσουμε τα έργα σας, όπως πάντα, στον πίνακα αναρτήσεων!
Μόνο αγάπη για τα παιδιά του κόσμου…
Γεια σας παιδιά!
Στις 11 Δεκεμβρίου γιορτάζεται η «Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού». Η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού αναφέρει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών του κόσμου. Υιοθετήθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1989 και τέθηκε σε ισχύ στις 2 Σεπτεμβρίου 1990. Μέχρι σήμερα έχει κυρωθεί από 191 χώρες. Στην Ελλάδα κυρώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1992 με το νόμο 2101/92.
Απολαμβάνουν, όμως, όλα τα παιδιά του κόσμου τα ίδια δικαιώματα; Παρατηρήστε αυτές τις φωτογραφίες. Τι νομίζετε ότι συμβαίνει σε κάθε μία από αυτές; Τι σκέφτεστε και τι νιώθετε καθώς τις κοιτάτε;
Συχνά η τέχνη μιλάει με τον πιο όμορφο και ουσιαστικό τρόπο για τα πιο σπουδαία πράγματα. «Που είναι πιο καλά» για τα παιδιά; Ακούστε εδώ το υπέροχο τραγούδι του κορυφαίου μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους του ποιητή Βασίλη Ρώτα. Τι θα λέγατε να προσπαθήσουμε να το μάθουμε, για να το τραγουδήσουμε κι εμείς;
Παρακολουθήστε εδώ την ταινία «Ένα δέντρο μια φορά», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του αγαπημένου συγγραφέα παιδικών βιβλίων Ευγένιου Τριβιζά.
Παρακάτω βλέπετε μικρές ομάδες από λέξεις, που αντιστοιχούν σε πολύ σημαντικά δικαιώματα των παιδιών. Τι θα λέγατε να διαλέξετε μία ομάδα και να ζωγραφίσετε μία εικόνα που να περιγράφει τις λέξεις της ομάδας αυτής με τον δικό σας τρόπο;
- Σπίτι, ασφάλεια και ζεστασιά
- Οικογένεια, φροντίδα και αγάπη
- Υγιεινό φαγητό και καθαρό νερό
- Ρούχα, παπούτσια και άλλα προσωπικά είδη
- Σχολείο, δασκάλους και βιβλία
- Νοσοκομείο, γιατρούς και φάρμακα
- Φίλους και παιχνίδια
- Φύση προστατευμένη, περιβάλλον καθαρό
Περιμένουμε, όπως πάντα με ανυπομονησία, να δούμε τις εργασίες σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!