Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση δράσεων υποστήριξης των συμπολιτών μας με αναπηρία, αλλά και ενημέρωσης και αφύπνισης της κοινωνίας μας. Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία. Στοχεύει στην προώθηση της κατανόησης σε θέματα αναπηρίας και στην κινητοποίηση υποστήριξης της αξιοπρέπειας και της ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Επιδιώκει επίσης να επιστήσει την προσοχή στο γεγονός ότι το κέρδος από την ένταξη των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της ζωής είναι συνολικό και μας αφορά όλους.
Στην προσπάθειά μας, ως σχολική κοινότητα, να προωθήσουμε μια κουλτούρα κατανόησης, σεβασμού, αλληλεγγύης και αποδοχής της διαφορετικότητας, οργανώσαμε πλήθος δραστηριοτήτων με σκοπό να δώσουμε την ευκαιρία στους/στις μαθητές/-τριές μας να μπουν στη θέση των ανθρώπων με αναπηρία, να βιώσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή και να αναπτύξουν μια σημαντική ικανότητα: την ενσυναίσθηση. «Ενσυναίσθηση είναι αυτό που συμβαίνει σε μας όταν αφήνουμε το σώμα μας και βρισκόμαστε είτε προς στιγμήν είτε για μεγαλύτερη χρονική περίοδο στο μυαλό του άλλου. Παρατηρούμε την πραγματικότητα μέσω των ματιών του, αισθανόμαστε τις συγκινήσεις του, μοιραζόμαστε τον πόνο του» Khen Lampert (2005).
Στο πλαίσιο αυτό, αρχικά έγινε ευαισθητοποίηση των μαθητών/-τριών με την παρουσίαση σύντομων βίντεο, συμμετοχή σε δραστηριότητες και συζήτηση με τα παιδιά. Στο 2ο στάδιο, οι μαθητές/-τριες συμμετείχαν βιωματικά σε κιναισθητικές δραστηριότητες με στόχο να μπουν στο ρόλο ενός ατόμου με αναπηρία και να νιώσουν τις δυσκολίες και τα συναισθήματά του. Έτσι έπαιξαν γκόλμπολ, καθιστό βόλεϊ και μπάσκετ, κινήθηκαν σαν τυφλοί με μπαστούνι σε χώρο με εμπόδια, ζωγράφισαν με το στόμα, αναγνώρισαν αντικείμενα μόνο με την αφή, προσπάθησαν να κάνουν απλά μικρά καθημερινά πράγματα (πχ να φορέσουν γάντια) χρησιμοποιώντας μόνο ένα χέρι.
Τέλος να επισημάνουμε ότι θεωρούμε σκόπιμο να γίνονται τέτοιες βιωματικές δράσεις στα σχολεία γιατί θεωρούμε ότι η εκπαίδευση παίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μιας κοινωνίας ανεκτικής, ανοιχτής στη διαφορετικότητα, αλληλέγγυας και υποστηρικτικής.