Στο πλαίσιο του περιβαλλοντικού προγράμματος για τη δημιουργία λαχανόκηπου στην αυλή του σχολείου μας καλέσαμε τον γεωπόνο Σατραζέμη Αστέριο για να μας κάνει ενημέρωση. Τέθηκαν ερωτήσεις όπως τι σημαίνει καλλιέργεια της γης και  γιατί χρειαζόμαστε τα φυτά. Ακολούθησαν απαντήσεις όπως : μας δίνουν οξυγόνο , τροφή,…για ομορφιά – πρασινάδα, συγκρατούν νερό , δίνουν οξυγόνο, καυσόξυλα, ξυλεία για κατασκευές, υλικά για ρούχα-βαμβάκι, ενεργειακά φυτά – ελαιοκράμβη, βιομηχανικά μας δίνουν πρώτες ύλες καουτσούκ, φαρμακευτική, καλλυντικά..και χιλιάδες άλλες χρήσεις.

Μιλήσαμε για την επιστήμη της Γεωπονίας, το αντικείμενο των γεωπόνων, τις ανάγκες των φυτών, τον τρόπο ποτίσματος άλλοτε και τώρα.

Στη συνέχεια μας πληροφόρησε για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν για τον δικό μας λαχανόκηπο: σκάλισμα, ξεσβόλιασμα, αφράτεμα του χώματος. Έγινε ανίχνευση πρότερων γνώσεων των παιδιών για τη σπορά και μετά παρατηρήσαμε το πλαστικό μίνι κηπάκι σποράς της Β΄τάξης, διαπιστώσαμε την πρόοδο όσων φύτρωσαν και υποθέσαμε λόγους για τους οποίους κάποια δε φύτρωσαν, όπως μη ικανοποιητικό πότισμα, θέμα ποιότητας σπόρων.

Συζητήσαμε για καλλιέργειες που ξεκινούν όχι με σπόρο αλλά με μικρά φυτά “φυντάνια”για γρήγορη απόδοση όταν καλυτερέψει ο καιρός.

Ακολούθησε συζήτηση για την αναγκαιότητα του χώματος. Ακούστηκαν απόψεις όπως τα θρεπτικά στοιχεία του χώματος, η στήριξη που προσφέρει…

Ενημερώθηκαν οι μαθητές ότι σήμερα φτάσαμε στο σημείο να καλλιεργούμε χωρίς χώμα, προσφέροντας απευθείας ανόργανα υλικά στα φυτά που θέλουν για τραφούν και να αναπτυχθούν.

Αυτή η επιστήμη κομμάτι της Γεωπονίας και λέγεταιΥδροπονία. Συζητήθηκε ο τρόπος που τρέφεται το φυτό. Ακούστηκε ότι τρέφεται με νερό και οδηγηθήκαμε στην πρόσληψη διαλυμένων θρεπτικών ουσιών μέσω νερού…. Υδροπονία.

Οι ρίζες τόνισε παίρνουν τα θρεπτικά στοιχεία και με τριχοειδή αγγεία, οδηγούνται σε όλο το φυτό και κυρίως στα φύλλα. Εκεί με το φως του ήλιου και στοιχεία του αέρα “μαγειρεύει”-φωτοσυνθέτει παράγοντας την τροφή του και οξυγόνο.

Εδώ εξήγησε την ειδικότητά του, της Υδροπονίας,  “δουλεύω δηλαδή με το νερό”, γιατί κάθε καλλιέργεια έχει άλλες ανάγκες σε νερό και σημαντικός είναι ο τρόπος που το δίνουμε στο φυτό. Μεγάλη αξία έχει η ποσότητα, ο τρόπος ποτίσματος με λάστιχα, εκτοξευτήρες- μπεκ, αυλάκια, σταγονίδια, αλλά και η συχνότητα ποτίσματος.

Η δική του  δουλειά ανέφερε ότι είναι να συστήνει  στους γεωργούς τρόπους, συχνότητα, ποσότητα ποτίσματος και πως να διαλύουμε στο νερό τα λιπάσματα (αυτά έχουν τις θρεπτικές ουσίες).

Τέλος, έγιναν ερωτήσεις από τους μαθητές για το πότισμα των φυτών στο χωριό τους, στα μίνι φυτώρια μας και το λαχανόκηπό μας και τις διαφορετικές τους ανάγκες.

Με αφορμή όλες αυτές τις ερωτήσεις ο κ. Σατραζέμης μίλησε για μια άλλη ειδικότητα αυτή της Γενετικής βελτίωσης. Εξήγησε ότι σε εργαστήρια βελτιώνουν σπόρους, ώστε  να είναι ανθεκτικοί στις ασθένειες, να βλασταίνουν- φυτρώνουν καλύτερα και να παράγουν περισσότερο (ακόμη και τετραπλάσια παραγωγή) καρπό. Παράγουν δηλαδή υβρίδια σπόρων γιατί με τον υπερπληθυσμό της Γης δεν φτάνει η τροφή και ό, τι άλλο παίρνουμε από τα φυτά π.χ. βαμβάκι…για ρούχα.

Μιλήσαμε και για τους παλιούς σπόρους που κρατάμε από τον κήπο στο χωριό και που μπορούμε  να φυτέψουμε πάντα ενώ τα υβρίδια εκφυλίζονται και “γυρνάνε πίσω” στα μειονεκτήματα που είχαν αρχικά και στο τέλος φτάνουν να μην δίνουν καμία παραγωγή.

Ειδικά για τον λαχανόκηπό μας, μας συμβούλεψε πριν φυτέψουμε να τον “ψιλοχωματίσουμε” περισσότερο, να κάνουμε με μια τσουγκράνα το χώρο “κρεβατίνα” και να τον “αυλακώσουμε” για πότισμα από κάτω γιατί κάποια φυτά(όπως ντομάτα, καρπούζι, πεπόνι…) δεν κάνει να τα βρέχουμε από πάνω γιατί ξεραίνονται από ασθένειες.

Για την μεταφύτευση μας συμβούλεψε να κάνουμε για κάθε φυτό μια τρύπα να προσθέσουμε κάτω λίγη κοπριά ή κάτι για λίπανση να βάλουμε κατόπιν το φυτό μας να το σκεπάσουμε σταθεροποιώντας το με πάτημα του χώματος γύρω στο βλαστό του και να το ποτίσουμε. Επίσης, για το πότισμα, να δημιουργήσουμε σαμαράκια για φύτευση και αυλάκια για πότισμα, ώστε να αποφύγουμε το λίμνασμα του νερού.

Το έδαφος μάς είπε ότι  πρέπει να έχει ισορροπία νερού και αέρα (υδατοϊκανότητα του εδάφους – πόσο νερό μπορεί κρατήσει μόνο του) και για να γίνει αυτό πρέπει να μπορεί να γίνει η στράγγιση νερού. Αν παραμένει πολύ νερό, πνίγουμε χωρίς αέρα τη ρίζα και με λίγο διψάει και ξεραίνεται. Τέλος, να εκμεταλλευτούμε την κλίση που θα δώσουμε στην κρεβατίνα για να κυλάει το νερό στα αυλάκια και να ποτίζουμε εύκολα ακόμη και με λάστιχο.

Και η ενδιαφέρουσα ενημέρωση έκλεισε με την δήλωση ενός μαθητή της Α΄τάξης: «θα γίνω γεωργός».

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Σατραζέμη Αστέριο, για τις πολύτμες γνώσεις που μοιράστηκε μαζί μας και τις συμβουλές που μας έδωσε  για τη διαμόρφωση του δικού μας λαχανόκηπου. Κατάφερε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών και απάντησε με παιδαγωγικό τρόπο σε όλες τις ερωτήσεις τους.