Κάθε Πέμπτη επισκέπτεται το σχολείο μας η κυρία Ιουλία, κοινωνική λειτουργός. Μας ζήτησε να κάνει μία δραστηριότητα με τα παιδιά με θέμα τα συναισθήματα. Πήρε ένα μπαλόνι και ρωτούσε τα παιδιά τι τα θυμώνει

Κάθε φορά που της έδιναν μία απάντηση, εκείνη φούσκωνε το μπαλόνι.

  Τα παιδιά έλεγαν: “Θυμώνω όταν η μαμά μου παίρνει το tablet, όταν ο αδελφός μου με χτυπάει, όταν μου κλείνουν το internet, όταν μου χαλάνε το παιχνίδι, όταν με παίρνουν από την παιδική χαρά και θέλω να κάτσω και άλλο, όταν με κοροϊδεύουν τα παιδιά,όταν δεν μου δίνουν να φάω γλυκά. Το μπαλόνι όλο και μεγάλωνε…

Ο θυμός όμως πρέπει να εκτονωθεί και να μη μένει μέσα στη ψυχή μας ,γιατί μόνο κακό  προκαλεί .Ρώτησε ,λοιπόν ,τι κάνουν τα παιδιά για να ξεθυμώσουν. Τις είπαν: “Φωνάζω ,παίρνω βαθιές ανάσες , μετράω μέχρι το δέκα ,απομακρύνομαι στο δωμάτιό μου μόνος μου ,χτυπάω δυνατά ένα μαξιλάρι. Σε κάθε απάντηση το μπαλόνι ξεφούσκωνε όπως και ο θυμός!

Τα παιδιά μέσα από αυτό το “παιχνίδι” έμαθαν για τη διαχείριση του θυμού και έμαθαν να τον αντιμετωπίζουν με διαφορετικούς τρόπους. Η κατακλείδα ήταν ότι κανείς δεν χρησιμοποιεί ΒΙΑ για να τον διώξει.

Κυρία Ιουλία σας ευχαριστούμε!