Μήνας: Νοέμβριος 2012

Σύμφωνα με τη NASA, αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν σε τροχιά περίπου 21.000 τεμάχια διαστημικών σκουπιδιών μεγαλύτερα των 10 εκατοστών, ωστόσο οι μεταξύ τους συγκρούσεις είναι σπάνιες και συμβαίνουν περίπου μία φορά το χρόνο (Πηγή: www.nasa.gov).

Τα αυξανόμενα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στα ανώτερα τμήματα της ατμόσφαιρας επιτρέπουν σε δορυφόρους και στα λεγόμενα διαστημικά σκουπίδια να παραμένουν σε τροχιά για μεγαλύτερο διάστημα, ενισχύοντας τον κίνδυνο συγκρούσεων, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες σε αμερικανικά και βρετανικά πανεπιστήμια και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Geoscience, διαπιστώνει ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια έχουν αυξηθεί οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στα ανώτερα επίπεδα της ατμόσφαιρας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα σε υψόμετρο άνω των 90 χλμ. να είναι πιο ψυχρή και λιγότερο πυκνή, κάτι που με τη σειρά του προκαλεί χαμηλότερη ατμοσφαιρική τριβή. Δορυφόροι και τμήματα διαστημοπλοίων που έχουν αχρηστευτεί – δηλαδή διαστημικά σκουπίδια – παραμένουν σε τροχιά στην ανώτερη ατμόσφαιρα για περισσότερο χρόνο.

«Στην ανώτερη ατμόσφαιρα, το διοξείδιο του άνθρακα αντανακλά θερμική ενέργεια στο διάστημα, προκαλώντας απώλειας θερμότητας», αναφέρει ο Δρ Τζον Έμερτ από το Εργαστήριο Ναυτικών Ερευνών της Ουάσινγκτον και επικεφαλής της συντακτικής ομάδας.

«Έτσι το διοξείδιο του άνθρακα είναι ο βασικός παράγοντας ψύχρανσης της θερμόσφαιρας. Οπότε η ανώτερη ατμόσφαιρα συρρικνώνεται, κάτι που μειώνει την τριβή στα διαστημόπλοια και χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να φθίνει η τροχιά τους», προσθέτει.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στοιχεία από το δορυφόρο της Καναδικής Διαστημικής Υπηρεσίας για να υπολογίσουν τις διαφορές στα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα σε υψόμετρο 101 χλμ., μεταξύ 2004 και 2012, και διαπίστωσαν ότι υπήρξε σημαντική αύξηση.

Μέχρι σήμερα, οι συγκεντρώσεις CO2 είχαν μετρηθεί μέχρι και τα 35 χλμ. υψόμετρο καθώς τα αερόστατα και τα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται δεν πετούν σε μεγαλύτερα ύψη.

Σύμφωνα με τη NASA, αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν σε τροχιά περίπου 21.000 τεμάχια διαστημικών σκουπιδιών μεγαλύτερα των 10 εκατοστών, ωστόσο οι μεταξύ τους συγκρούσεις είναι σπάνιες και συμβαίνουν περίπου μία φορά το χρόνο.

ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ                            

                           

“ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ  & ΚΟΙΝΩΝΙΑ  ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ”

Με τη συμβολή των Νέων Τεχνολογιών

 

24   Νοεμβρίου    2012

Θεσσαλονίκη

 

Χώρος Διεξαγωγής :Capsis

Moναστηρίου  18

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ    24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

 

1^η Συνεδρία

Προεδρείο: Φιλντίσης Παναγιώτης, Χατζηιωακειμίδης Ανέστης

 

11.30 – 12.00   Προσέλευση Κοινού

 

12.00 – 12.10   Χαιρετισμοί εκπροσώπων φορέων

                        – Φιλντίσης Παναγιώτης, Α’ αντιπρόεδρος Ε.Ε.Φ

 

12.10 – 12.40  Λίολος  Αναστάσιος ,Καθηγητής Παν/μίου ΑΠΘ

                        Θέμα: « Ανιχνευτικές διατάξεις κοσμικών σωματιδίων».

 

12.40 – 13.10   Σαμαράς Ιωάννης, Επικ. Καθηγητής Παν/μίου Θεσσαλονίκης

                         Θέμα «Ηλεκτρικός λαμπτήρας και κοινωνία :ένα διαφωτιστικό παράδειγμα»

 

13.10 – 14:00 Σαχινίδης Συμεών, Καθηγητής ΔΕ Καβάλας ,Εργαστηριακός συνεργάτης ΤΕΙ Καβάλας

                       Χριστοφορίδης Αχιλλέας, Χημικός Μηχανικός .Καθηγητής ΤΕΙ Καβάλας

                      Φώσκολος Αντώνιος, Ομ. Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

                     Θέμα: «Τεχνολογίες απορρύπανσης των αερίων και τέφρας που παράγεται από μια μονάδα αποτέφρωσης φυτικών υπολειμμάτων που περιέχουν βαρέα μέταλλα και ειδικότερα μόλυβδο που συλλέχθηκαν με  την μέθοδο της φυτοαποκατάστασης (Μηδική). »

 

14:00-14:30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ – ΚΑΦΕΣ

Προεδρείο: Κρανά Δήμητρα, Μαλάκος Σταμάτης

 

2^η Συνεδρία

 

14:30-15:00 Πριονά Σοφία, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Παν/μίου Θεσσαλονίκης

  Θέμα: «Επίδραση των υδρατμών της ατμόσφαιρας στη συσχέτιση της φωτοσυνθετικά ενεργού με την ολική ηλιακή ακτινοβολία »

15:00-15:30   Γκουντσίδου Βασιλική ,Φυσικός Ραδιοηλεκτρολόγος

 Θέμα: «Cyberbullying:Εκφοβισμός με τη χρήση των νέων τεχνολογίων »

15:30-16:00  Δερμεντζής Κωνσταντίνος, Επικ. Καθηγητής Καβάλας

Θέμα: «Ηλεκτροκροκίδωση-Ένας νέος εναλλακτικός τρόπος κροκίδωσης για διαχείρηση υγρών αποβλήτων»         

16:00-16:30  ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ – ΚΑΦΕΣ

3^η Συνεδρία

 

16.30-18:30 Πιερράτος Θεόδωρος, Υπ. ΕΚΦΕ Ευόσμου Θεσσαλονίκης

 

  Θέμα: « Το πείραμα ως μια βασική διαδικασία των Φυσικών Επιστημών αλλά και ως ένα πολύτιμο διδακτικό εργαλείο»

 

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βαβουγυιός Διονύσιος

Ζώκος Κων/νος

Κρανιά Δήμητρα,

 Μαλάκος Σταμάτης,

Χατζηιωακειμίδης Ανέστης

 

 

sax7053

(Πηγή: www.uni-goettingen.de)

Ένας νέος πλανήτης με κλίμα παρόμοιο της Γης, που πιθανότατα θα μπορεί να διατηρήσει και να υποστηρίξει την ύπαρξη ζωής, ανακαλύφθηκε σε τροχιά γύρω από γειτονικό αστέρι από τη διεθνή αστρονομική ομάδα των Πανεπιστημίων του Hertfordshire και του Goettingen.

Η αποκαλούμενη και «Υπερ – Γη» – λόγω του ότι η μάζα της είναι επτά φορές μεγαλύτερη της Γης- βρίσκεται στην λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» του αστεριού HD 40307 και αποτελεί μέρος ενός εξαμελούς πλανητικού συστήματος.

Στο παρελθόν είχαν παρατηρηθεί μόνο τρεις πλανήτες του συστήματος, οι οποίοι λόγω της κοντινής απόστασης τους από το HD 40307 και των συνεπακόλουθων υψηλών θερμοκρασιών δεν έχουν τη δυνατότητα να διατηρήσουν την ύπαρξη νερού.

«Χρησιμοποιήσαμε καινοτόμες τεχνικές ανάλυσης δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του μήκους κύματος ως φίλτρο προκειμένου να μειώσουμε την επιρροή στο σήμα από την ακτινοβολία του HD 40307. Αυξήσαμε έτσι δραστικά την ευαισθησία των μετρήσεων και καταφέραμε να εντοπίσουμε τρεις νέους πλανήτες στο σύστημα», δήλωσε ο συνεπικεφαλής της έρευνας δρ. Μίκο Τούομι.

Από τους τρεις νέους πλανήτες, αυτός που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ο προσωρινά ονομασμένος HD 40307g, ο οποίος βρίσκεται στην πιο μακρινή τροχιά γύρω από τον αστέρα HD 40307. Η απόστασή του από τον κεντρικό αστέρα είναι παρόμοια με αυτή της Γης από τον Ήλιο, αυξάνοντας έτσι δραματικά την πιθανότητα κατοικησιμότητας, μέσω της ύπαρξης ατμόσφαιρας και νερού. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι κατά πάσα πιθανότητα ο πλανήτης περιστρέφεται και γύρω από τον άξονά του, αναπαράγοντας έτσι το φαινόμενο ημέρας και νύχτας.

Ο συνεπικεφαλής της έρευνας δρ. Γκουίλεμ Ανγκλα – Εσκουντέ δήλωσε ότι «ο αστέρας HD 40307 είναι ένας ήρεμος γηραιός αστέρας νάνος, επομένως δεν συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος για τον πλανήτη να μην έχει παρόμοιο περιβάλλον με τη Γη».

Λίγους μήνες νωρίτερα ένας παρόμοιος πλανήτης με την ονομασία Kepler 22d ανακαλύφθηκε από το διαστημόπλοιο Kepler, αλλά σε απόσταση 600 ετών φωτός από τη Γη, πολλά περισσότερα σε σύγκριση με τα 42 της «Υπερ – Γης».

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Δικτύου Επιστήμης RoPACS, που επικεντρώνεται στην αναζήτηση πλανητών γύρω από «ψυχρά» αστέρια. Ανακαλύψεις σαν αυτή του πλανήτη HD 40307g αναμένεται να αναζωπυρώσουν το ενδιαφέρον για παρόμοια πλανητικά συστήματα και να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης των μεγάλων τηλεσκοπίων επομένης γενιάς.

Το θεμελιώδες αυτό ερώτημα έχει απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα για δεκαετίες, καθώς το φως πράγματι συμπεριφέρεται και σαν σωματίδιο και σαν κύμα. Τα μέχρι πρότινος επιτυχημένα πειράματα έδειχναν το φως να συμπεριφέρεται είτε ως κύμα είτε ως σωματίδιο, αλλά ποτέ ταυτόχρονα και τα δύο. Ένα νέο πείραμα όμως τα κατάφερε και αποκαλύπτει τώρα την μυστηριώδη κβαντικότητα του φωτός.

Οι μεγαλύτεροι φυσικοί της ιστορίας έχουν ασχοληθεί με το θέμα αυτό. Ο Ισαάκ Νεύτων υποστήριζε ότι το φως αποτελείται από μικροσκοπικά σωματίδια, ενώ ο Τζέημς Κ. Μάξουελ βασίστηκε σε ένα μοντέλο του φωτός ως κύμα, προκειμένου να ενώσει τον ηλεκτρισμό και τον μαγνητισμό, στην κλασσική ηλεκτρομαγνητική θεωρία του. Αρκετά χρόνια μετά, το 1905, ο Aλμπερτ Aϊνστάιν εξήγησε το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο χρησιμοποιώντας την ιδέα ότι το φως αποτελείται από σωματίδια που ονομάζονται φωτόνια. Για αυτή του την ανακάλυψη μάλιστα τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ.

Σήμερα είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι το φως είναι και σωματίδιο και κύμα, και μάλιστα αυτή η δυϊκότητα φαίνεται να ισχύει για όλα τα υποατομικά σωματίδια, όπως το ηλεκτρόνιο και τα κουάρκς, ή ακόμα και το διάσημο μποζόνιο Higgs. Όμως παραμένει μυστήριο το αν το φως συμπεριφέρεται ταυτόχρονα ως φως και σωματίδιο, ή αν αλλάζει συμπεριφορά ανάλογα με την περίπτωση.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ προσπάθησαν να απαντήσουν αυτό το ερώτημα χρησιμοποιώντας στα πειράματά τους μία νέα συσκευή μετρήσεων, που μπορεί να ανιχνεύσει και τις δύο συμπεριφορές ταυτόχρονα. Η συσκευή βασίζεται στο φαινόμενο που αποκαλείται «κβαντική μη-τοπικότητα», που απλοϊκά είναι η ιδέα ότι το ίδιο σωματίδιο μπορεί να βρίσκεται σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες την ίδια χρονική στιγμή.

Το πείραμα βασίζεται και σε ένα άλλο κβαντικό φαινόμενο που ονομάζεται «κβαντική περιπλοκή», κατά το οποίο δύο σωματίδια περιπλέκονται μεταξύ τους τόσο, ώστε ενέργειες πάνω στο ένα επηρεάζουν τη συμπεριφορά του άλλου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα του πειράματος έχουν αντιμετωπιστεί με σκεπτικισμό από μερίδα της επιστημονικής κοινότητας. Ο φυσικός του ΜΙΤ δρ. Σεθ Λόηντ, αποκάλεσε το πείραμα «θρασύ και αυθάδες» και αμφισβήτησε την εγκυρότητά του.

sax7052

sax7051

sax7050

Η NASA παρουσίασε πρόσφατα την καινούρια της διαστημική κάψουλα με την ονομασία Orion (Ωρίων), με την οποία σκοπεύει να στείλει ανθρώπους στον Aρη, σε γειτονικούς αστεροειδείς και ακόμα πιο μακριά (Πηγή:NASA/Eric Bordelon).

Η NASA παρουσίασε πρόσφατα την καινούρια της διαστημική κάψουλα με την ονομασία Orion (Ωρίων), με την οποία σκοπεύει να στείλει ανθρώπους στον Aρη, σε γειτονικούς αστεροειδείς και ακόμα πιο μακριά.

Ο σχεδιασμός της κάψουλας διήρκεσε αρκετά χρόνια και η σχεδιαστική ομάδα έχει προγραμματίσει την πρώτη δοκιμαστική πτήση της για το Σεπτέμβρη του 2014. Αν και οι δοκιμαστικές πτήσεις δεν θα είναι επανδρωμένες, η NASA στοχεύει στο να έχει πλήρωμα τεσσάρων αστροναυτών στις αποστολές του Orion στο ηλιακό μας σύστημα. Το Orion είναι το πρώτο διαστημικό όχημα που σχεδιάζει η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος μετά το Space Shuttle τη δεκαετία του 1970.

Στη δοκιμαστική πτήση το Σεπτέμβρη του 2014, η κάψουλα θα τοποθετηθεί στον πύραυλο Delta IV και θα εκτοξευτεί σε τροχιά 15 φορές ψηλότερα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, περίπου στα 5.800 χιλιόμετρα απόστασης από τη Γη. Μετά από τρεις πλήρεις περιστροφές γύρω από τη Γη, θα εισέλθει πάλι στην ατμόσφαιρα ώστε να ελεγχθεί η θερμική προστασία της, κάτι απαραίτητο για την ασφαλή επιστροφή των αστροναυτών από τις μελλοντικές αποστολές. Αν όλα πάνε όπως έχουν σχεδιασθεί, η κάψουλα θα προσθαλασσωθεί επιτυχώς κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Για περισσότερα http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249001