Ιστορία, το αποπαίδι των φιλολογικών μαθημάτων

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα φτάσει στα σχολεία η γνωστή εγκύκλιος για τις αναθέσεις μαθημάτων ανά ειδικότητα χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν. (Η μόνη αλλαγή αφορά στις αναθέσεις του κλάδου ΠΕ33 για τον οποίο όμως δεν προβλέπονται θέσεις μονίμων εκπαιδευτικών). Για μια ακόμα χρονιά η διδασκαλία της Ιστορίας θα δίνεται -έστω ως δεύτερη ανάθεση- σε θεολόγους, καθηγητές αγγλικής, γαλλικής, γερμανικής και νομικούς.

Αφελής ερώτηση: με ποιο κριτήριο ανατίθεται η διδασκαλία της Ιστορίας σε ειδικότητες πλην φιλολόγων; Και αν η απάντηση είναι το αφοπλιστικό “…έλα μωρέ, θα διαβάσουν πέντε πράγματα και θα τα πουν” γιατί δεν ισχύει το ίδιο για όλα τα μαθήματα;

Με ποιο κριτήριο -μόνη η Ιστορία από όλα τα μαθήματα- θεωρείται πάρεργο και “συμπλήρωση ωραρίου” για πέντε ειδικότητες;

Σε πόσα σχολεία η Ιστορία ανατίθεται εκ προοιμίου σε άσχετες ειδικότητες στο πλαίσιο μιας κακώς νοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης;

Και μη μου πείτε πως η πρακτική αυτή δεν έχει σχέση με το επίπεδο των ιστορικών γνώσεων των μαθητών…

Ας το θυμηθούμε την επόμενη φορά που με την ευκαιρία κάποιας επετείου θα δούμε τα γνωστά εξυπνακίστικα ρεπορτάζ με μαθητές να τοποθετούν τον Κολοκοτρώνη στην πύλη του Πολυτεχνείου και τον Βενιζέλο στα Δερβενάκια…