Φίλος από τα παλιά, μανιώδης παίκτης ηλεκτρονικών παιχνιδιών από τη μακρινή δεκαετία του ’80, περηφανευόταν πρόσφατα ότι κοντεύει να σπάσει το “κοντέρ” στο War of Warcraft.
Σπάω το κοντέρ στο Warcraft σημαίνει ότι φτάνω στο “επίπεδο” 70, ανώτατη τιμητική διάκριση, που ακόμα και οι πιτσιρικάδες φτάνουν πολύ δύσκολα αλλά για σαραντάρηδες έρχεται μαζί με καταρράκτη (μάτια τηγάνια), σπονδυλοαρθρίτιδα (από την καθήλωση) και φαινόμενα άνοιας (σκοτώνεις τέρατα ακόμα κι όταν δε βρίσκεται στην οθόνη του υπολογιστή).
Οι επιδόσεις του φίλου μού φάνηκαν παράξενες γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι, παρά την πολύχρονη ενασχόληση, δεν το …κατέχει το άθλημα (κι όχι γιατί ξαφνικά με πέρασε καμιά τριανταριά επίπεδα). Αλλά επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια η απάτη (γιατί περί απάτης πρόκειται) αποκαλύφθηκε γρήγορα.
Όταν σε παρέα άρχισε πάλι να κοκορεύεται για την επίδοση ( το ‘κανε ο άθλιος για να μου σπάσει τα νεύρα) πετάχτηκε η σύντροφός του και τον έσφαξε με το βαμβάκι: “ναι, αλλά πες τους και πόσο καιρό θα ξεπληρώνουμε την κάρτα για τις βλακείες σου…”. Κουβέντα την κουβέντα το μυστικό αποκαλύφθηκε. Ο καλός φίλος δεν είχε φτάσει στο Έβερεστ του παιχνιδιού με την “αξία του” αλλά με “ξένες πλάτες”. Πανοπλίες, ξόρκια, όπλα, φίλτρα, ίσως και τον ίδιο τον χαρακτήρα τα είχε αγοράσει, έναντι αδρού τιμήματος, από το Internet…
Η πρακτική, γνωστή ως «farming», αναπτύσσεται ραγδαία στο διαδίκτυο. Σε κάποια δημοφιλή δικτυακά παιχνίδια, τα ψηφιακά χρήματα είναι σπάνιο αγαθό κι έτσι οι χρήστες απευθύνονται σε παίκτες-farmers για να προμηθευτούν καλύτερο εξοπλισμό και όπλα για τους χαρακτήρες τους. Μία άλλη παρεμφερής δραστηριότητα είναι το λεγόμενο «power leveling», η εξέλιξη δηλαδή του χαρακτήρα στο ανώτατο επιτρεπτό επίπεδο σε πολύ μικρότερο χρόνο σε σχέση με όσο θα χρειαζόταν ο μέσος παίκτης.
Αν η πρακτική σας φαίνεται περιθωριακή απατάσθε. Σύμφωνα με έρευνα του τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, μόνο στην Κίνα, όπου βρίσκεται το 80% της αγοράς, απασχολούνται περίπου 400.000 άνθρωποι που βγάζουν 77 λίρες Αγγλίας το μήνα. Μάλιστα η πρακτική του farming ανθεί παρά τις προσπάθειες των εταιρειών παιχνιδιών να καταστείλουν την αγοραπωλησία ψηφιακών αγαθών για πραγματικά λεφτά μεταξύ των χρηστών.
Σύμφωνα με την έρευνα, δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το μέγεθος της αγοράς farming, αν και σύμφωνα με υπολογισμούς η αγορά απασχολεί περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους, αν και το πραγματικό της μέγεθος μπορεί να είναι μέχρι και διπλάσιο.
Ο κυριότερος λόγος μη ύπαρξης στοιχείων είναι η ημιεγκληματική φύση της δραστηριότητας. Στα περισσότερα διαδικτυακά παιχνίδια, όλες οι πρακτικές που σχετίζονται με το farming, αγορά και πώληση αντικειμένων για πραγματικά χρήματα ή η χρήση ενός λογαριασμού από περισσότερους από έναν χρήστες, παραβιάζουν τους όρους χρήσης του παιχνιδιού. Οι χρήστες που συλλαμβάνονται να ασκούν τέτοιες δραστηριότητες αποκλείονται από την πρόσβαση στο παιχνίδι, ενώ κλειδώνονται οι λογαριασμοί τους.
Παρά τις κυρώσεις όμως, η αγορά ανθεί και επεκτείνεται όσο διευρύνεται ο κύκλος των ανθρώπων που ασχολούνται με δικτυακά παιχνίδια ή περνούν τον χρόνο τους σε εικονικούς κόσμους. Στο Second Life πχ, η αγοραπωλησία αντικειμένων ή κατασκευών έχει κάνει μερικούς “αποίκους” εκατομμυριούχους. Εικονικά σπίτια, κοσμήματα και οχήματα ανταλλάσσονται μεταξύ των παικτών για “ζεστό” χρήμα κι όχι για Linden Dollars.
(Τώρα που το ξανασκέφτομαι, λέω να πάρω ένα παραθαλάσσιο σπιτάκι στο Second Life, αν το πετύχω σε καλή τιμή).
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ