Mια νέα εύχρηστη πλατφόρμα με εκπαιδευτικό υλικό γύρω από θέματα δημοκρατικής παιδείας. Κλικ στην εικόνα…

Η ιστοσελίδα Πολύτροπη Γλώσσα, που δημιούργησε η Ομάδα Δημιουργικής Έκφρασης, προσφέρει υποστηρικτικό υλικό για τη διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας στο λύκειο. Διευρύνει και εμπλουτίζει τα εγχειρίδια «Έκφραση-Έκθεση». Στηρίζεται σε σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες και παιδαγωγικές μεθόδους και διαλέγεται με τις ψηφίδες του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας. Προωθεί την κριτική ανάγνωση και παραγωγή κειμένων, αξιοποιεί τις τέχνες ως εργαλεία κριτικού στοχασμού και βιωματικής μάθησης για την παραγωγή λόγου και συνδέει τη διδασκαλία της γλώσσας με τη λογοτεχνία. Το υλικό, διαρθρωμένο σε θεματικές ενότητες και όχι κατά τάξεις, έχει δυναμική σύσταση και μορφή. Δίνει τη δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να δημιουργήσει το δικό του διδακτικό εγχειρίδιο ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης του.

http://politropi.greek-language.gr/

Ανακεφαλαιωτική εξέταση της «Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας”

Οι δύο κλάδοι της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας (Γλωσσική  Διδασκαλία και Νεοελληνική Λογοτεχνία) εξετάζονται την ίδια μέρα και η συνολική διάρκεια της εξέτασης είναι τρεις (3) ώρες. Οι απαντήσεις αναπτύσσονται σε ξεχωριστό φύλλο για καθέναν από τους δύο κλάδους και αποδίδεται διακριτός βαθμός για καθέναν από αυτούς. Για καθένα από τους δύο κλάδους δίνεται φωτοτυπημένο ένα κείμενο που συνοδεύεται από τρεις (03) ερωτήσεις, από τις οποίες η πρώτη αφορά την κατανόηση του κειμένου, η δεύτερη την προσέγγιση της γλώσσας του και  η τρίτη την παραγωγή γραπτού λόγου. Συνέχεια ανάγνωσης

Οδηγίες για τα φιλολογικά μαθήματα απέστειλε η Γενική Διεύθυνση Σπουδών μετά από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:  http://goo.gl/GYyXJA

ΠΗΓΗ: Καλή σχολική χρονιά

Ίσως πάνε πολλά χρόνια από τότε που κάποιος σε πήρε απ’ το χέρι και σε οδήγησε στο πρώτο σου σχολείο μα ακόμα ορκίζεσαι πως μπορείς να νιώσεις εκείνη τη γλυκιά αγωνία μπροστά στο άγνωστο που σου έσφιγγε το στομάχι. Τα χρόνια πέρασαν, το Δημοτικό έγινε Γυμνάσιο, το Γυμνάσιο έγινε Λύκειο και το Λύκειο με τη σειρά του Πανεπιστήμιο· το σφίξιμο ονομάστηκε επίσημα άγχος και το φτερούγισμα –υπό τους νέους όρους, των «μεγάλων»– ομοίως μα ακόμα κι έτσι στιγμή δεν έπαψες ν’ αγαπάς αυτήν την αίσθηση της νέας αρχής που συνέπιπτε τόσο ταιριαστά με το τέλος του καλοκαιριού.

Ίσως ήταν όνειρο, ίσως ήταν ανάγκη, ίσως πάλι και να σου προέκυψε στην πορεία· λες και το μυαλό σου δε χωρούσε την ενήλικη πραγματικότητα κι η καρδιά σου σε πρόσταζε να μη γίνεις σαν τον υπόλοιπο κόσμο που συνδέει τα ξεκινήματα με τις αλλαγές των αριθμών στις χρονολογίες μα να είσαι από εκείνους τους περίεργους τύπους που μετράνε τις πρωτοχρονιές με Σεπτέμβρηδες. Έγινες καθηγητής και το μόνο που άλλαξε είναι η θέση σου στην αίθουσα. Μα πόσο μπορεί η αλλαγή μιας θέσης να σου αλλάξει την κοσμοθεωρία;

Δε μιλάω για τους καθηγητές που σέρνονται σε ρημαδιασμένες αίθουσες κι αφήνονται στη μιζέρια ενός ρουτινιασμένου μέλλοντος που μόνοι τους έχουν προδιαγράψει, ούτε για όλους αυτούς που χωλαίνουν ακόμη περισσότερο ένα ήδη διαλυμένο εκπαιδευτικό σύστημα με τις σκουριασμένες τους αντιλήψεις. Συνέχεια ανάγνωσης