Συντάκτης: ΒΑΛΚΑΝΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ

Εγώ ένα μέρος που θα επέλεγα να διαφημίσω και να επισκεπτώ θα ήταν η Κρήτη γιατί έχει πολλά πράγματα για να επισκεφτής παρακάτω θα δούμε κάποια από αυτά τα μέρη:

Το Φαράγγι της Σαμαριάς:βρίσκεται στην Κρήτη, στο νότιο τμήμα του νομού Χανίων. Με μήκος 18 χιλιομέτρων, είναι ίσως το μεγαλύτερο σε μήκος φαράγγι της Ευρώπης μετά από το φαράγγι του Βερντόν στη Γαλλία. Είναι Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας από το 1962 και φιλοξενεί πολλά ενδημικά είδη πουλιών και ζώων, το πιο γνωστό από τα οποία είναι ο κρητικός αίγαγρος γνωστός και σαν κρι-κρι. Το όνομά του το πήρε από το εγκαταλελειμμένο σήμερα χωριό της Σαμαριάς, που με τη σειρά του οφείλει το όνομα στην εκκλησία της Οσίας Μαρίας. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε κρησφύγετο επαναστατών και του τοπικού πληθυσμού.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:

ΠΑΡΑΛΙΕΣ:

Λίγα Λόγια για την Κρήτη:

Η Κρήτη είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και το 5ο μεγαλύτερο στη Μεσόγειο, καλύπτει μια περιοχή 8.336 km². Πρωτεύουσα καθώς και μεγαλύτερη πόλη της είναι το Ηράκλειο.Χωρίζεται στους νομούς Ηρακλείου, Χανίων, Λασιθίου και Ρεθύμνου και έχει πληθυσμός 601.131 ανθρώπων (απογραφή 2001). Το νησί έχει μήκος 260 χλμ και ποικίλλει στο πλάτος από 60 χλμ (που μετριούνται από το ακρωτήριο Δίον στο ακρωτήριο Λίθινο), σε μόνο 12 χλμ στον ισθμό της Ιεράπετρας στην ανατολική Κρήτη. Η ακτογραμμή της παρουσιάζει βαθύ γεωγραφικό διαμελισμό, δίνοντας στην Κρήτη πάνω από 1.000 χλμ ακτών. Η Κρήτη βρίσκεται περίπου 160 χλμ νότια της ελληνικής ηπειρωτικής χώρας.

Το νησί είναι ορεινό και καθορίζεται από μια υψηλή σειρά βουνών που το διασχίζει την από τη δύση ως την ανατολή, διαμορφωμένη από τρεις διαφορετικές ομάδες βουνών.

Νυχτερινή ζωή

Κρήτη έχει την πιο ζωντανή νυχτερινή ζωή από όλα τα ελληνικά νησιά. Υπάρχει πληθώρα επιλογών διασκέδασης για όλα τα γούστα και όλες τις ηλικίες, από τα ξέφρενα foam parties, μέχρι τις πιο παραδοσιακές βραδιές.Το καλοκαίρι στην Κρήτη οι επισκέπτες συναντούν τους ντόπιους, γίνονται όλοι μια παρέα και ακολουθούν τον μοναδικό τρόπο διασκέδασής τους. Μετά τη δύση του ηλίου, ο κόσμος αρχίζει να μαζεύεται σε «ουζερί» και «μεζεδοπωλεία» (καταστήματα που συνήθως βρίσκονται ή έχουν θέα τη θάλασσα) απολαμβάνοντας την τσικουδιά τους (τοπικό παραδοσιακό προϊόν) ή το ούζο τους με εκλεκτούς μεζέδες.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Ο μέσος χρόνος πτήσης από Κρήτη προς Αλεξανδρούπολη Δημόκριτος είναι 2 ώρες 30 λεπτά 152 € ήταν η χαμηλότερη τιμή μετ’ επιστροφής από Κρήτη προς Αλεξανδρούπολη Δημόκριτος τον τελευταίο μήνα Η δημοφιλέστερη αεροπορική εταιρία που εκτελεί πτήσεις από Κρήτη προς Αλεξανδρούπολη Δημόκριτος τον τελευταίο μήνα ήταν η Aegean Airlines Κρήτη απέχει 615 χμ από Αλεξανδρούπολη.

 

Παραδοσιακές ονομάζονται οι ενδυμασίες που φορέθηκαν στην προβιομηχανική εποχή. Η εποχή αυτή διήρκησε στη Μακεδονία και τη Θράκη ως τη δεκαετία του 1950.

Ο τρόπος διαμόρφωσης των ενδυμασιών αυτών διέπεται από τους νόμους της παράδοσης, είναι προφορικός και άγραφος:Η μια γενιά παραδίδει στην άλλη,η μάνα στη κόρη,οτεχνίτηςστομαθητευόμενο.Οι παραδοσιακές ενδυμασίες δεν ακολουθούσαν τη μόδα της κάθε εποχής αλλά επηρεάζονταν από τη μόδα. Οι αλλαγές ήταν μικρές, ο ρυθμός αργός, γιατί στην παραδοσιακή κοινωνία οποιαδήποτε αλλαγή έπρεπε να έχει τη γενική αποδοχή των μελών της κοινότητας.

Η παραδοσιακή ενδυμασία έντυνε και στόλιζε το κορμί, το προστάτευε από κινδύνους ορατούς (κρύο, ζέστη, τραυματισμό) και αόρατους (κακό μάτι, κακιά ώρα, δαιμονικά κ.α.) και αποτελούσε ένα είδος ταυτότητας που δήλωνε το φύλο, την ηλικία,το επάγγελμα, την εθνικότητα, το θρήσκευμα, την περιοχή καταγωγής ή και το συγκεκριμένο τόπο,την κοινωνική θέση, την οικογενειακή (παντρεμένη, χήρα, ανύπαντρη) και τη συναισθηματική κατάσταση (πένθος, χαρά).

Η ενδυμασία δεν ήταν μόνο χρηστικό αντικείμενο αλλά σε πολλές περιπτώσεις ήταν σπάνια καλλιτεχνικά δημιουργήματα υψηλής τέχνης και αισθητικής. Έργα ανθρώπων θαυμαστά όπου δείχνεται η επιθυμία για στολισμό, προβολή, καθιέρωση. Έργα που έδειχναν την ταυτότητα του τόπου και των κατοίκων της.

Σύμφωνα με πληροφορείες που πήρα απο την γιαγιά μου και τον παπόύ μου έμαθα οτι η ζωή του χωριού ξεκίνησε ουσιαστικά το 1922, μετά την μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών ενώ πριν , ήταν τουρκοχώρι με το όνομα Μπίντικλι και κατοικούνταν εξολοκλήρου από Τούρκους και Βούλγαρους μικρογεωργούς και κτηνοτρόφους στην πλειοψηφία τους.

Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη Bit, που σημαίνει ψείρα. Υπονοεί τόπο με πολλές ψείρες. Σε κάθε περίπτωση η ονομασία ανακαλεί στην μνήμη των κατοίκων τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της παρέβριας περιοχής, με τα κουνούπια, την ελονοσία και τις συνεχείς πλημμύρες που αποτέλεσαν μάστιγα των προηγούμενων κατοίκων αλλά και των Ανατολικοθρακιωτών μεταναστών. Το 1924 το χωριό ανακηρύσσεται σε αυτόνομη διοικητικά κοινότητα ως «Τύχιο», μία ονομασία που στη μνήμη των κατοίκων έχει συνδεθεί με την επίσκεψη του Ε. Βενιζέλου στο σταθμό του οικισμού. Το 1953 το όνομα εκδημοτικίζεται σε «Τυχερό», ενώ μαρτυρίες προβάλλουν ως αιτία της αναπροσαρμογής αυτής τη σύγχυση που προκαλούσε στους επιβάτες του σιδηρόδρομου η σύνδεση με το σταθμό του Πυθίου, που βρίσκεται βορειότερα.Οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονται στην συντριπτική πλειοψηφία τους, από δύο χωριά αρβανιτόφωνα που όμως κατατάσσονται στα ελληνικά χωριά της περιοχής και που βρίσκονταν λίγο νοτιότερα, στην απέναντι όχθη του Έβρου. Πρόκειται για το Σουλτάνκιοϊ (στα αρβανίτικα Μπυθκούκι και στα ελληνικά Λίβυθρος) και το Ιμπρίκ Τεπέ (στα αρβανίτικα Κιουτέζα και στα ελληνικά ελληνικά), στα νότια του Εργίνη ποταμού.Το 1922 οι ελληνικοί πληθυσμοί μετακινούνται προς το ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος διασχίζοντας το ποτάμι και επιλέγουν τους οικισμούς Χάντζιας (Τάρσιον), Τσακιρτζί (Πυρόλιθος)και Μπίντικλι, πιστεύοντας όμως πως σύντομα θα επιστρέψουν στις πατρογονικές του εστίες. Ωστόσο το ποτάμι και οι πλημμύρες έπνιξαν τον κάμπο και ερήμωσαν το Χάντζια (Τάρσιον) και το Τσακιρτζί (Πυρόλιθος) μιας και οι κάτοικοι καταφεύγουν στο Μπίντικλι (Τύχιο) που ήταν σε ύψωμα.Εκτός από τους Αρβανιτόφωνους, ένα 10% του πληθυσμού ήταν οι Ανατολικοθρακιώτες Ντουατζιώτες, που μετακινήθηκαν από το Δοκάριο, ένα χωριό κοντά στο ποτάμι και τα αρβανιτοχώρια, γνωστό και ως Ντουαντζί.Στην μεγάλη πλεοψηφία τους ασχολούνται με την γεωργία και την καλλιέργεια βαμβακιού, ζαχαρότευτλου, σιταριού, ηλίανθου και πασατέμπου. Τα τελευταία χρόνια καλλιεργούνται επίσης αμπέλια, ντοματάκια αλλά και σπαράγγια, οι παραγωγοί των οποίων έχουν από το 1990 ιδρύσει τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Κοινής Γεωργικής Εκμετάλλευσης (Α.Σ.Κ.Γ.Ε.Τ.)Αρκετοί επίσης απασχολούνται στην βιομηχανία ξύλου ΑΚΡΙΤΑΣ Α.Ε.Στον ντόπιο πληθυσμό έχουν προστεθεί εκατοντάδες οικογένειες στρατιωτικών που ζουν στο Τυχερό, υπηρετώντας στην παρακείμενη 7 Μ/Κ Ταξιαρχία Πεζικού.