Το Γενικό Λύκειο Τήνου αποτέλεσε για πρώτη φορά εξεταστικό κέντρο για τον 30ό Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Χημείας που διοργάνωσε η Ένωση Ελλήνων Χημικών και διεξήχθη το Σάββατο 19 Μαρτίου 2016.

Υπεύθυνοι καθηγητές του σχολείου μας ήταν ο κύριος Γαλλόπουλος Αλέξανδρος, ειδικότητας ΠΕ04.01 και η κυρία Καλαντζή Ελένη, ειδικότητας ΠΕ04.04. Έλαβαν μέρος οκτώ μαθητές του σχολείου μας, από τους οποίους οι τρεις ήταν μαθητές της Α΄ Λυκείου, οι δύο ήταν μαθητές της Β΄ Λυκείου και οι τρεις ήταν μαθητές της Γ΄ Λυκείου. Ο Διαγωνισμός διεξήχθη χωρίς προβλήματα.

Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές για τη συμμετοχή τους και για την προσπάθεια που κατέβαλαν. Ευχόμαστε καλά αποτελέσματα σε όλους!

Τρίτη 29 Μαΐου 1453. «Εάλω η Πόλις… Εάλω  η Πόλις…. Η Κωνσταντινούπολη, η Βασιλίδα των πόλεων που για πολλά χρόνια αποτελούσε το προπύργιο της Χριστιανικής Ευρώπης στα κατακτητικά κύματα της βάρβαρης ανατολής δεν άντεξε. Τα περίφημα Θεοδοσιανά Τείχη έπεσαν και το ελληνικό έθνος έχασε την ανεξαρτησία του και την πολιτική του υπόσταση. Εκείνη την αποφράδα ημέρα ξεκίναγε το μακρύ οδοιπορικό της σκλαβιάς, του τρόμου και της δυστυχίας για τον Ελληνισμό.

Μέσα στο σκοτάδι της σκλαβιάς δεν έσβησε ποτέ ο κρυφός πόθος για την ελευθερία, ο οποίος αρχικά εκφράστηκε με θρήνους και  θρύλους και αργότερα με πράξεις αντίστασης. Το αδούλωτο Σούλι, η απάτητη Μάνη, οι περήφανοι κλέφτες και αρματολοί, τα επαναστατικά κινήματα με πρωταγωνιστές άνδρες και γυναίκες, τα ολοκαυτώματα εκφράζουν το ελληνικό αντιστασιακό πνεύμα. Και έπειτα από 368 χρόνια  οι Έλληνες άδραξαν τα άρματα για  να πολεμήσουν ως το θάνατο και  ν’ αποκτήσουν την ελευθερία τους . Η απελπισία του σκλάβου  όπλισε  την ψυχή τους με αγωνιστικότητα και διάθεση αυτοθυσίας και απέδειξαν ότι δε μένει κανείς δούλος, εάν αποφασίσει να ζήσει ή να πεθάνει.

Οι πρόγονοι μας το 1821 απέδειξαν αυτό που έγραψε ο ποιητής Κωστής Παλαμάς:

«Η μεγαλοσύνη στα έθνη δε μετριέται με το στρέμμα

με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα»

Εμείς σήμερα , στην εποχή της κρίσης , οικονομικής και ηθικής, ας διατηρήσουμε μέσα μας ζωντανή αυτή τη δύναμη της ψυχής τους και τη μνήμη του αγώνα τους, γιατί όπως θα έχουμε αντιληφθεί τίποτε δεν είναι αυτονόητο ή δεδομένο. Άλλωστε οι λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό.

Το Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει το Θερινό Σχολείο Νεανικής Επιχειρηματικότητας (Youth Entrepreneurship Summer School – YES Program).

Το πρόγραμμα θα διεξαχθεί από 23/06/2016 έως 07/07/2016 και μπορούν να το παρακολουθήσουν μαθητές Λυκείου, χωρίς δαπάνη για το δημόσιο.

Για δηλώσεις συμμετοχής (έως 30/05/2016) και περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκέπτονται την ιστοσελίδα www.yes.aueb.gr/.

Το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ – PIERCE – (www.pierce.gr) διοργανώνει φέτος τον 2ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό σκίτσου, γελοιογραφίας και κόμικς: “ΣΚΙΤΣΟΦΡΕΝΕΙΑ@PIERCE 2016”.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το διαγωνισμό μπορείτε να βρείτε στο σύνδεσμο http://www.pierce.gr/news/skitsofrenia.

Η 21η Μαρτίου έχει ορισθεί ως Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού. Ταυτόχρονα έχει ορισθεί και ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Η ποίηση μπορεί να συμπυκνώσει με τρόπο μοναδικό αξίες όπως η ισότητα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η κοινωνική δικαιοσύνη.

Ποίημα ανώνυμου παιδιού από την Αφρική (προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006)

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι

Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο…

Ποίημα του Γερμανού ιερέα Martin Niemöller

Όταν οι Ναζί έπαιρναν τους κομμουνιστές   σιώπησα,
δεν ήμουν δα κομμουνιστής.
Όταν φυλάκιζαν τους σοσιαλδημοκράτες   σιώπησα,
δεν ήμουν δα σοσιαλδημοκράτης.
Όταν έπαιρναν τους συνδικαλιστές   σιώπησα,
δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.
Όταν έπαιρναν εμένα,
δεν είχε μείνει κανείς  να διαμαρτυρηθεί.

Από τις “Γειτονιές του κόσμου” του Γιάννη Ρίτσου

Είναι μεγάλος τούτος ο άνεμος
είναι πελώριος τούτος ο άνεμος
είναι χαρούμενος, χαρούμενος, χαρούμενος,
ρίχνει τα τείχη που ύψωσαν ανάμεσα στους λαούς
ρίχνει τα τείχη του θανάτου
ρίχνει τα τείχη ανάμεσα στο νου και στην καρδιά
τα τείχη ανάμεσα σε σένα και σε μένα
κι ανοίγει διάπλατα, πάνου απ’ τον κόσμο, του ήλιου παράθυρο.
Ακούστε πώς σφυρίζει τούτος ο άνεμος
μέσα στις ματωμένες γειτονιές του κόσμου.

Καλλίγραμμα του Γκιγιόμ Απολινέρ