Πέρασαν 41 χρόνια από  την  εξέγερση  των νέων στο  Πολυτεχνείο. Σε  μια  εποχή  τρομοκρατίας, καταπίεσης, βασανιστηρίων  και  εξευτελισμού  κάθε  έννοιας  εθνικής  και  προσωπικής  αξιοπρέπειας, οι  νέοι  της Ελλάδας, φοιτητές, μαθητές, εργάτες, αγωνίστηκαν  με  αυταπάρνηση  και  ηρωισμό  που  πλησίαζε  τα  όρια  της  παραφροσύνης, για  την  ελευθερία, για  τη δημοκρατία, για  μια  καλύτερη  ζωή.

Η  εξέγερση  του  Πολυτεχνείου  το  Νοέμβρη  του  1973  αποτέλεσε  την  κορυφαία  αντιφασιστική  εκδήλωση  στα  χρόνια  της  δικτατορίας. Τιμάμε  σήμερα  αυτούς  που  αγωνίστηκαν  ενάντια  στην  αυθαιρεσία  και  τη  βαρβαρότητα  της  χούντας. Αυτούς  που  θυσιάστηκαν  για  την  ανθρώπινη   αξιοπρέπεια  και  την  περηφάνια  του  λαού  μας. Αυτούς  που  αντιμετώπισαν  τις  σφαίρες  και  τα  τανκς  της  δικτατορίας  για  να αποκαταστήσουν  τη  δημοκρατία, την  κοινωνική  δικαιοσύνη  και  τη  λαϊκή  κυριαρχία  στην  χώρα  μας.

Οι νέοι της εξέγερσης μας έδειξαν το δρόμο…. Ο δρόμος του ΑΓΩΝΑ, ο δρόμος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ο δρόμος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι δύσκολος δρόμος. Μένει σε μας η απόφαση αν θα τον ακολουθήσουμε.

Ο Γιάννης Ρίτσος μας θυμίζει αυτό το χρέος ….

Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ …δύσκολος δρόμος.

Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος. Τον κρατάς

Όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου και μετράς

το σφυγμό του πόνου σε τούτο το σημάδι

που άφησαν οι χειροπέδες.

Κανονικός σφυγμός. Σίγουρο χέρι.

Κανονικός σφυγμός. Σίγουρος δρόμος.

Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος.

                             Από το  «καπνισμένο τσουκάλι»

Το Γενικό Λύκειο τίμησε αυτή τη μέρα με σεμνή εκδήλωση στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Την εκδήλωση οργάνωσαν μαθητές της Β΄ τάξης με την  ευθύνη των καθηγητών τους κ. Αλέξανδρου Γαλλόπουλου και κ.  Άγγελου Κανάκη.