ΚΑΡΥΔΙΑ: Γένεση 43,10

ΚΑΡΥΔΙΑ

Γένεση 43,10 «Λάβετε από τών καρπών της γης εν τοις αγγείοις υμών και καταγάγετε τω ανθρώπω δώρα της ρητίνης και του μέλιτος, θυμίαμα και στακτήν και τερέβινθον και κάρυα»

 

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Οι αρχαίοι Έλληνες τη θεωρούσαν δέντρο του Δία και μοίραζαν τους καρπούς κατά τους γάμους στους καλεσμένους.

Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τον πράσινο φλοιό των καρυδιών ως ελμινθοκτόνο ενώ ο Διοσκουρίδης θεωρούσε το καρυδέλαιο ανθελμινθικό και ταινιοκτόνο.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η ονομασία καρυδιά (καρύα των αρχαίων Ελλήνων) προήλθε από το γεγονός ότι προκαλεί πονοκέφαλο σε εκείνους που θα κοιμηθούν στη σκιά του φυλλώματος της.

Το γεγονός ότι από πολλά χρόνια είναι γνωστή η ευεργετική δράση των καρυδιών στην ανθρώπινη υγεία, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη γευστικότητα της ψίχας τους, είχε σαν αποτέλεσμα την αλματώδη αύξηση της ζήτησης καρυδιών παγκοσμίως, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ  ΣΗΜΕΡΑ

Η καρυδιά (Juglans regia), ένα από τα ομορφότερα καλλιεργούμενα αιωνόβια δέντρα με πλούσια φυλλώδη σκιά, έχει μεγάλη χρησιμότητα καθώς τα επιστημονικά δεδομένα αποδίδουν πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες τόσο στα φύλλα και το περίβλημα των καρπών της αλλά και στα καρύδια με τις αντιγηραντικές, αντικαρκινικές και αντιχοληστερινικές και καρδιοπροστατευτικές  τους ιδιότητες.

Το ξύλο της καρυδιάς είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό και δεν εμφανίζει ρωγμές. Είναι συμπαγές με εξαιρετική ελαστικότητα και χρησιμοποιείται στην κατασκευή επίπλων πολύ καλής ποιότητας. Επειδή κατεργάζεται εύκολα χρησιμοποιείται και στην ξυλογλυπτική.