Γράφει ο Θανάσης Κοπάδης – Μαθηματικός
Τις τελευταίες μέρες έγινε ξανά viral, όπως συνηθίζουμε να λέμε, στο διαδίκτυο ο καθηγητής από την Κένυα που βραβεύτηκε για την αφοσίωση του στο λειτούργημα του και ανακηρύχθηκε ο “καλύτερος καθηγητής στον κόσμο”, ένα βραβείο που συνοδεύεται με το χρηματικό ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων και δίνεται από το ίδρυμα Varkley που εδρεύει στο Ντουμπάι τα τελευταία 5 χρόνια.
Τον Μάρτιο του 2019 και κατά τη διάρκεια του 5ου ετήσιου διεθνούς διαγωνισμού για την ανάδειξη του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού, ο γνωστός Αυστραλός ηθοποιός Χιού Τζάκμαν, παρουσιαστής της εκδήλωσης, ανακοίνωσε ότι το φετινό έπαθλο πάει στον 36χρονο καθηγητή φυσικής και μαθηματικών από την Κένυα, Πίτερ Ταμπίτσι, για την αφοσίωση του, την εργασία του και την πίστη του στο ταλέντο και τις δυνατότητες των μαθητών του, σε μια αγροτική περιοχή με ελάχιστους (μηδενικούς) πόρους. Μάλιστα ο ίδιος πρόσφερε και το 80% του μισθού του σε ορφανούς μαθητές του προκειμένου να μην εγκαταλείψουν του σχολείο.
Για την ιστορία το ίδιο βραβείο το 2018 το είχε κερδίσει μια Ελληνίδα, η Άντρια Ζαφειράκου, η οποία διδάσκει καλλιτεχνικά σε σχολείο του Λονδίνου. Το βραβείο της το απένειμε ο γνωστός πρωταθλητής της φόρμουλα 1 Λουίς Χάμιλτον μαζί με τον εμίρη του Ντουμπάι και η τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας Τερέζα Μέι ήταν η πρώτη που την συνεχάρη.
Στην Ελλάδα όμως τα πράγματα είναι αλλιώς…
Οι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια, χωρίς να θέλω να γενικεύσω, δε χαίρουν την εκτίμηση μέρους της κοινωνίας, αλλά ούτε και του κράτους (βλέπε αναπληρωτές), όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο.
“Γιατί φαίνεται ότι χάθηκε, δυστυχώς, η πνευματικότητα;
Γιατί χάθηκε η μυσταγωγία της γνώσης;
Γιατί χάθηκε το μεράκι και η αφοσίωση στο ρόλο του δασκάλου;
Γιατί έχασαν τα παιδιά μας τη γοητεία στο ρόλο του μαθητή;
Γιατί χάθηκαν οι χαρισματικοί και ταλαντούχοι δάσκαλοι;
Θα μου πείτε στην Ελλάδα πότε αναγνωρίσαμε τον προικισμένο, τον αφοσιωμένο τον καλό δάσκαλο και πότε θεσπίσαμε τοπικά περιφερειακά και ΕΘΝΙΚΑ βραβεία για να ΒΡΑΒΕΥΣΟΥΜΕ τον καλύτερο δάσκαλο;
Τι κρίμα, αλήθεια για όλους εμάς που λεγόμαστε δάσκαλοι, που η κοινή γνώμη μας εντάσσει στην κατηγορία των ανθρώπων του πνεύματος!
Τι κρίμα και για τα παιδιά μας από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ!
Τελικά, τι κρίμα για την κοινωνία!
Καλή σχολική χρονιά!!
Πρόσφατα σχόλια