Απόσυρση των βιβλίων των μαθηματικών του δημοτικού, στα οποία διαπιστώνουν πολλά σφάλματα και ανακρίβειες, ζητούν δάσκαλοι, μαθητές και γονείς, όπως προκύπτει από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Παιδαγωγικών Ερευνών και Μελετών της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Πηγή

Τις περισσότερες επικρίσεις δέχεται το βιβλίο της Ε’ τάξης του δημοτικού. Οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι παρουσιάζει δυσκολίες όχι μόνον για τους μαθητές, αλλά και για τους ίδιους. Εξίσου αυστηρά σχόλια διατυπώνονται και για τα βιβλία μαθηματικών στις υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού, ενώ οι δάσκαλοι επισημαίνουν ότι η έλλειψη ουσιαστικής επιμόρφωσης καθιστά ακόμη δυσκολότερη τη διδασκαλία τους. Eκτιμούν, επίσης, ότι οι αλλαγές που έγιναν τον περασμένο Μάιο δεν θεραπεύουν τα προβλήματα, απλώς διορθώνουν ορισμένα σημεία χωρίς να βελτιώνουν, όμως, τη γενική εικόνα. Eίναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπαιδευτικοί της Ε’ τάξης και στη συνέχεια της Β’ τάξης διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την επιστημονική εγκυρότητα των βιβλίων μαθηματικών.

Εντονη είναι η κριτική και των γονέων, οι οποίοι δηλώνουν ότι η διδασκαλία των βιβλίων των μαθηματικών ήταν «κουραστική εμπειρία, δύσκολη και απογοητευτική» (ιδιαίτερα στην Ε’ τάξη). Επίσης, πολλοί είναι εκείνοι που διατυπώνουν σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον οι συγγραφείς τους διέθεταν επαρκή εμπειρία από την καθημερινή σχολική πραγματικότητα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας προκύπτει ότι:

*Μάθημα για τους εκπαιδευτικούς σημαίνει «διδακτικός ακροβατισμός» προκειμένου από τη μία πλευρά να επιτευχθούν οι διδακτικοί στόχοι και από την άλλη να καλυφθεί το σύνολο της ύλης.

*Συναντούν δυσκολίες και προβλήματα αξιοποίησης των σχολικών βιβλίων οι οποίες συζητούνται κυρίως μεταξύ των συναδέλφων και όχι με τους προϊσταμένους, όπως, για παράδειγμα, με τους σχολικούς συμβούλους.

*Διαπιστώνεται ότι η φοίτηση σε φροντιστήριο ή η παρακολούθηση ιδιαίτερων μαθημάτων δεν είναι αμελητέα και αυξάνει όσο οι μαθητές προχωρούν προς τις μεγαλύτερες τάξεις. Περίπου τέσσερις στους δέκα γονείς προετοιμάζουν τα παιδιά τους για όλα τα μαθήματα της επόμενης ημέρας, οι υπόλοιποι ασχολούνται ελάχιστα.

*Μεγαλύτερο φόρτο ύλης παρουσιάζουν τα βιβλία μαθηματικών και φυσικής, ενώ όλα τα τεύχη τους θεωρούνται από πλευράς ύλης περισσότερο επιβαρημένα.

Κάνουν ζάπινγκ, κάθονται ακίνητα (και, επιτέλους, ήσυχα!) στον καναπέ,περιμένοντας να δουν το αγαπημένο τους πρόγραμμα. Γνωρίζουν πολύ καλά τίτλους σειρών και τηλεοπτικά πρόσωπα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις είναι σε θέση να ερμηνεύσουν με περηφάνια ακόμη και τα τραγούδια των τίτλων ενώπιον γονιών ή συμμαθητών. Τα παιδιά όλων των ηλικιών σήμερα κάνουν στενή παρέα με την τηλεόραση, η οποία αποκτά πολλαπλούς ρόλους:αυτόν της νταντάς,του φίλου,του γονιού, ο οποίος είναι μονίμως απασχολημένος, του βιβλίου,που κρίνεται «βαρετό»,του παραδοσιακού παιχνιδιού, το οποίο πλέον έχει εγκαταλειφθεί. Εχει όμως και δυσάρεστα επακόλουθα αυτό το φαινόμενο…

Αν κάποιες γενιές ευτύχησαν να απολαύσουν σε σωστές δόσεις από τηλεοράσεως θέατρο σκιών, τον «Παραμυθά» Νίκο Πιλάβιο, την «Τενεκεδούπολη» της Ευγενίας Φακίνου, τις ιστορίες του «Νιλς Χόλγκερσον», τον «Κλούβιο και τη Σουβλίτσα» και τη «Λάσι», σήμερα οι επιλογές είναι περιορισμένες, αν όχι ανύπαρκτες, και σίγουρα κακής αισθητικής και περιεχομένου τις περισσότερες φορές. Ηρωες από εχθρικούς γαλαξίες, θηλυκά καρτούν που αποθεώνουν την εικόνα της γυναίκας-Μπάρμπι, τερατόμορφα όντα που φέρουν βαρύ οπλισμό και απειλούν τους πάντες… Και τα απαραίτητα μουσικά διαλείμματα (διαφημίσεις για παιδικά CD), με άθλια διασκευασμένα λαϊκά τραγούδια, όπως η «Καβουρίνα»(!), και με μικρομέγαλους τραγουδιστές («Ζουζούνια»). Πληροφοριακά, κορυφαίο στις προτιμήσεις των νεαρών τηλεθεατών είναι το συγκρότημα των «Μazoo and the Ζoo» με άσματα όπως η διάσημη στις παιδικές συνάξεις «Κατσίκα»: «Κατσίκα μοιάζεις με τη Μόνικα Μπελούτσι, μυαλό κουκούτσι, μυαλό κουκούτσι»! Ετσι, κάπως σαν να έχουν μυαλό κουκούτσι, αντιμετωπίζει η τηλεόραση τους μικρούς τηλεθεατές.

Ολα αυτά συμβαίνουν εν Ελλάδι και όχι μόνο, καθώς μια ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύεται στον «Guardian» της περασμένης Τετάρτης φέρνει στο φως της δημοσιότητας ανησυχητικά στοιχεία για την παιδική τηλεθέαση. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι η τηλεόραση λειτουργεί καταστρεπτικά για τον εγκέφαλο και για την ανάπτυξη των παιδιών. Αμυνόμενοι οι γονείς σπεύδουν να καταθέσουν επιχειρήματα του τύπου: «Αρκετές μάχες δίνουμε κάθε μέρα με τα παιδιά μας, ας μη δώσουμε και αυτή». Ωστόσο είναι σαφές πως και οι ίδιοι είναι σε θέση να κατανοήσουν τις αρνητικές συνέπειες απλώς κοιτάζοντας τα «αποχαυνωμένα» πρόσωπα των βλασταριών τους όταν είναι μπροστά από την οθόνη. Μπορεί πλέον, επισημαίνεται στο ίδιο άρθρο, να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο τι τρώνε τα παιδιά μας, αλλά καλό θα ήταν να δούμε και με τι ταΐζουμε και το μυαλό τους.

Οι επιστήμονες είναι κατηγορηματικοί: Η παρακολούθηση τηλεόρασης επιδρά αρνητικά στον εγκέφαλο, μειώνοντας την επιθυμία για ενεργητικό παιχνίδι και για κοινωνική επαφή με άλλα παιδιά, ενώ ταυτοχρόνως αποτελεί και τροχοπέδη για την ανάπτυξη της γλώσσας, της πλήρους κίνησης του ματιού, και μειώνει σημαντικά τον χρόνο συγκέντρωσής τους. 

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου….