Ο Αρθουρ Κλαρκ, όπως φαίνεται, έβλεπε πολύ πιο μπροστά από την εποχή του! Το ασανσέρ για το Διάστημα, μια ιδέα που μοιάζει να ξεπήδησε μέσα από τις σελίδες των βιβλίων επιστημονικής φαντασίας, τα τελευταία χρόνια κερδίζει διαρκώς έδαφος στην επιστημονική κοινότητα. Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Times», η Ιαπωνία, που τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε πρωτοπόρο στη ρομποτική και τη μηχανική ακριβείας, τον τελευταίο καιρό έχει μπει δυναμικά στο παιχνίδι για την επίτευξη του στόχου.  Το ασανσέρ που έχει ως προορισμό τα… αστέρια πρώτος το οραματίστηκε ο Ρώσος επιστήμονας Γιούρι Αρτσουτάνοφ το 1960. Ωστόσο, ευρέως γνωστό έγινε πολύ αργότερα, μέσα από το μυθιστόρημα του Αρθουρ Κλαρκ «Οι πηγές του Παραδείσου», το 1979. Φυσικά εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η κατάλληλη τεχνολογία για να γίνει πραγματικότητα. Η βασική ιδέα είναι η δημιουργία μιας πλωτής πλατφόρμας ανοικτά των ακτών του Ισημερινού, που θα αποτελέσει τη γήινη βάση του ανελκυστήρα και θα συνδέεται μέσω ενός καλωδίου μήκους 36.000 χιλιομέτρων με ένα δορυφόρο-πλατφόρμα σε γεωστατική τροχιά, ώστε να περιστρέφεται ταυτόχρονα με τη Γη. Στο καλώδιο θα γλιστρούν ειδικά σχεδιασμένα βαγόνια που θα αντλούν ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες και θα μπορούν να μεταφέρουν εμπορεύματα και επιβάτες στο Διάστημα μέσα σε περίπου ένα τρίωρο και με ελάχιστο κόστος.

Μεταξύ μας τώρα, δεν υπάρχει μυθιστόρημα ή κινηματογραφική ταινία επιστημονικής φαντασίας που να μην επαληθεύτηκε!

Πηγή:E-tipos 23-09-08