Οι βασικές αλλαγές στις οποίες συγκλίνουν έως τώρα τα μέλη του ΣΠΔΕ είναι οι ακόλουθες και αφορούν και τα 12 χρόνια του σχολείου, δηλαδή από το δημοτικό έως και το λύκειο:

– Αναλυτικά προγράμματα: Αλλάζουν όλα με άξονα την περιγραφή των μορφωτικών στόχων και όχι την ύπαρξη ενός λεπτομερούς αναλυτικού προγράμματος που θα δεσμεύει τον εκπαιδευτικό.
– Μέθοδοι διδασκαλίας: Υιοθετείται η μαθητοκεντρική και συνεργατική μέθοδος, η οποία έχει κεντρικό άξονα την καθοδήγηση του μαθητή από τον δάσκαλο στην επεξεργασία και τη σύνθεση της γνώσης.
– Βιβλία, νέες τεχνολογίες: Οι αλλαγές σε αναλυτικά προγράμματα και τη μέθοδο διδασκαλίας θα απαιτήσουν καινούργια βιβλία. Ταυτόχρονα, κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία σχολικών βιβλιοθηκών και η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία.
– Μικρότερη ύλη: Η μείωση της ύλης σε βασικά μαθήματα κρίνεται απαραίτητη. Βέβαια, ο αριθμός των μαθημάτων θα παραμείνει ο ίδιος.
– Ζώνες πολιτισμού: Κρίνεται απαραίτητη η προσθήκη ωρών με αντικείμενο τη μουσική, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τον αθλητισμό κ.ά. Ο μαθητής θα μπορεί να επιλέξει αντικείμενο, όμως οι ώρες αυτές θα είναι υποχρεωτικές και όχι ως «χόμπι», όπως συμβαίνει τώρα στο πλαίσιο του προγράμματος της ευέλικτης ζώνης.
– Ολοήμερα σχολεία: Οι επιπλέον ώρες οδηγούν στην παράταση του σχολικού ωραρίου στα γυμνάσια και στα λύκεια έως τις 4 το απόγευμα.
– Αξιολόγηση: Καθίσταται υποχρεωτική η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου με τη θέσπιση διδακτικών στόχων, στο πλαίσιο και των αλλαγών που θα προωθηθούν σε όλο το σύστημα.
– Αλλαγή στους διορισμούς: Χορήγηση κινήτρων ώστε οι εκπαιδευτικοί να παραμένουν σε παραμεθόριες περιοχές και να μην υπάρχει συνεχής αλλαγή εκπαιδευτικών στα σχολεία· κάτι που προκαλεί υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου. Αυτό θα βοηθήσει στην άρση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων.
– Μαθητική διαρροή: Στοχευμένες δράσεις για περιοχές όπου υπάρχει μεγάλη διαρροή μαθητών κατά τη διάρκεια της 12ετούς εκπαίδευσης ή μεγάλη σχολική αποτυχία.
– Κατάρτιση φοιτητών «καθηγητικών» σχολών: Οσοι φοιτητές μαθηματικών, φυσικών, ιστορικών, φιλολογικών κ.λπ. τμημάτων επιθυμούν να εργαστούν στην εκπαίδευση, υποχρεωτικά θα πρέπει να διδάσκονται νέα προγράμματα με αντικείμενο ψυχοπαιδαγωγικά θέματα, αλλά και τη φιλοσοφία και τους στόχους της σχολικής ύλης της ειδικότητάς τους.
– Επιμόρφωση εκπαιδευτικών: Καθίσταται υποχρεωτική για όλους, σε προγράμματα παράλληλα με τα διδακτικά τους καθήκοντα. Εξετάζεται η χρονική περιοδικότητα και η ανανέωση των προγραμμάτων επιμόρφωσης.

Στόχος του Συμβουλίου είναι, μέσω των αλλαγών, να γίνει το σχολείο ελκυστικό για τους μαθητές. «Κύριο ζητούμενο, που συνδέεται με την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, είναι πώς θα φέρουμε ψυχολογικά τους μαθητές πίσω στο σχολείο. Πώς να τους κάνουμε να το αγαπήσουν, να θέλουν να βρίσκονται εκεί, να νιώθουν ότι παίρνουν από το σχολείο. Αυτό συνδέεται με μια σειρά δράσεων. Ομως, για την επιτυχία των αλλαγών, απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας. Και αυτό φαίνεται και σε θέματα οργάνωσης. Ξέρετε, σε σχολεία υπάρχουν σωροί βιβλίων σε κασόνια και υπολογιστές αχρησιμοποίητοι. Δεν λείπουν τα μέσα, απλώς δεν έχουν οργανωθεί…», καταλήγει ο κ. Μπαμπινιώτης.

Του Αποστολου Λακασα