Η διάσημη “μπαταρία της Βαγδάτης”, την οποία έφερε στο φως το 1938, κοντά στη Βαγδάτη, ο Γερμανός αρχαιολόγος Wilhelm Konig, είναι η πρώτη μπαταρία στον κόσμο. Σύμφωνα με όσα ξέρουμε, το “βολταϊκό σκεύος” ή ηλεκτρική μπαταρία, ανακαλύφθηκε το 1800 μ.Χ. από το Alassandro Volta. Τόσο γι’ αυτή την ανακάλυψη, όσο και για την ανακάλυψη της ηλεκτρικής ενέργειας, η μονάδα μέτρησης του ηλεκτρισμού πήρε το όνομά του. Volt! Το μικρό βάζο στη Βαγδάτη αποδεικνύει όμως ότι ο Volta δεν ήταν αυτός που ανακάλυψε την μπαταρία. Απλά την ξανα-ανακάλυψε! Δεν έχει εξακριβωθεί αν ο Konig είναι αυτός που βρήκε το βάζο κατά τη διάρκεια κάποιων ανασκαφών ή το εντόπισε σαν έκθεμα στο μουσείο της Βαγδάτης. Το σίγουρο είναι ότι βρέθηκε μαζί με διάφορα άλλα αντικείμενα στην περιοχή Khujut Rabu, έξω ακριβώς από την ιρακινή πρωτεύουσα. Χρονολογείται ότι είναι ηλικίας 2200 ετών. Όταν οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το κοίλο βάζο, υπέθεσαν ότι πρόκειται για ένα συνηθισμένο πήλινο δοχείο, όμως αυτή η θεωρία απορρίφθηκε γρήγορα αφού το μικρό κεραμικό βάζο, ύψους περίπου 15 εκατοστών, περιείχε ένα χάλκινο κύλινδρο στερεωμένο στο χείλος της οπής και μια μικρή σιδερένια ράβδο πακτωμένη στο καπάκι. Αναλύσεις έδειξαν ότι το περιεχόμενό του ήταν κάποιο οξειδωτικό διάλυμα, πιθανότατα κρασί ή ξύδι. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα στο βάζο υπήρχε ένα υγρό που αλληλεπιδρούσε με το μέταλλο και παρήγαγε ηλεκτρικό φορτίο. Όλα ωραία και καλά, όμως που ακριβώς χρησιμοποιούσαν τις μπαταρίες πριν από 2.000 χρόνια;

Υπάρχουν μερικοί επιστήμονες και ερευνητές που πιστεύουν ότι η μπαταρία της Βαγδάτης είχε θεραπευτικό σκοπό. Η άλλη κυρίαρχη άποψη είναι αυτή που έχουμε αναφέρει, η επίστρωση των μετάλλων. Μιλάμε για ακριβά μέταλλα στην μορφή κοσμημάτων, που με την διαδικασία της ηλεκτρόλυσης και επίστρωσης του ενός πάνω στο άλλο (π.χ. ο χρυσός πάνω στο ασήμι, επιχρύσωση), ενισχυόταν η ομορφιά και η αξία τους. Υπάρχει κάποια άλλη ερμηνεία για την χρήση των μπαταριών που θεωρείται εξίσου πιθανή: Ένα ηλεκτρικό κύκλωμα, ένα σύνολο από μπαταρίες, που αθροιστικά θα απέδιδαν μια ορισμένη τάση, και με τη μεσολάβηση σ’ αυτό το κύκλωμα ενός ή περισσοτέρων μεταλλικών αγαλμάτων ή άλλων πολύτιμων αντικειμένων που θα κοσμούσαν έναν ναό, έναν ιερό χώρο, ένα παλάτι.