“Οι Έλληνες αποκτήσαμε οικολογική συνείδηση επειδή είδαμε το θέμα με άλλη ματιά, επειδή το πιστέψαμε. Μήπως ήλθε η ώρα να δούμε και τη φοροδιαφυγή με άλλη ματιά;…Για πολλά θέματα, τα τελευταία χρόνια αλλάξαμε στάση και γίναμε κοινωνικά πιο υπεύθυνοι. Με τη φοροδιαφυγή όμως; Κοιτάξαμε ποτέ τη φολολογική μας συμπεριφορά με άλλη ματιά; Όχι μόνο ως υποχρέωση στο κράτος, αλλά ως υποχρέωση του ενός πρός τον άλλον, όλων προς όλους. Μήπως ήλθε η ώρα να αποκτήσουμε φορολογική συνείδηση; Γιατί τελικά η φορολογική συνείδηση είναι κοινωνική συνείδηση».

Το διάβαζα και δεν το πίστευα! Όλο άγνωστες λέξεις, νοήματα που δεν μπορούσα να κατανοήσω, μορφές του λόγου που δεν ήξερα. Παρομοίωση ήταν; Μεταφορά; Υπερβολή; Άγνωστο κείμενο στα Λατινικά να έδινα εξετάσεις, έναν ερημοβαθμό της ντροπής, θα έπαιρνα. Ένα, “τρία στα είκοσι”, θα το είχα. Εδώ, το απόλυτο κενό! Έχασα τον προσανατολισμό μου. Νόμιζα ότι διάβαζα…σουηδική εφημερίδα στα …ελληνικά …στον ύπνο μου! Απλές ερωτήσεις: Πότε αποκτήσαμε, ώ Έλληνες, οικολογική συνείδηση και δεν το έμαθα, να πάω να …παραδοθώ στην Ασφάλεια Αττικής, ως παραβάτης; Γιατί, τις παραλίες το καλοκαίρι, μες το σκουπίδι τις είδα απο την ευμάρεια του νεοέλληνα! Γιατί, οι κάδοι των απορριμάτων μόνο κοντέρ δεν έχουν, να υπολογίζει τα χιλιόμετρα που διανύουν, απο την μία γωνία στην άλλη. Γιατί αν είχαν στόμα να μιλήσουν (οι κάδοι), δεν θα υπήρχαν λόγια για τον «οικολογικής συνείδησης έλληνα», που είδε το θέμα «με άλλη ματιά», και πετάει την σακκούλα του απο τον όροφό του, για να μην πάρει τον @@@@ του να κατέβει κάτω. Και καλά να πετύχει τον στόχο του. Άλλως, σκασίλα του μεγάλη. Του γείτονα η πόρτα, δεν είναι …πόρτα του!  Έχουμε, ως κράτος να υπερηφανευτούμε, για τα αιολικά πάρκα μας ή τους ηλιακούς συλλέκτες;  Έχουμε ακολουθήσει τις οδηγίες της Ε.Ε για τους ΧΥΤΑ;

Το θέμα φοροδιαφυγή, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι το έχουν δεί, απ΄όλες τις μεριές και έχουν αλλάξει πολλές…στάσεις! Και πρώτοι – πρώτοι καταθέτουν τον οβολόν τους στα κρατικά ταμεία. Για να έχουν μια αξιοπρεπή ασφάλιση. Για να μπορούν να αρρωστήσουν και να μην τους πετάξουν σε ένα ράντζο. Για να έχουν μια αξιόλογη παιδεία. Για να έχουν εθνικό οδικό δίκτυο.   Για να ζούν σε μια καθαρή γειτονιά, για να περπατούν με ασφάλεια στο πεζοδρόμιο.  Για να έχουν μια προστασία από κάθε παραβατικό που θα αποφασίσει να βάλει φωτιά σε κάδους απορριμάτων, να του κάψει το σπίτι, το μαγαζί, το αυτοκίνητο. Αλλά εις μάτην!

Γιατί να έχει μόνο ο πολίτης υποχρέωση στο κράτος; Πού είναι η υποχρέωση του κράτους απέναντι στον πολίτη; «Υποχρέωση του ενός προς τον άλλο, όλων προς όλους». Ποιός είναι ο «ένας» και ποιός είναι ο «άλλος»; Βεβαίως και η φοροδιαφυγή μαστίζει τον έρημο τούτο τόπο. Ο λαός μας δεν έχει μάθει την αξία του δημοσίου χρήματος. Δεν έχει «διδαχθεί» να το …σέβεται, να το υπολογίζει. Λές και δεν είναι δικό του. Το 70% του χρήματος είναι «μαύρο». Πού σημαίνει οτι δεν δηλώνεται, δεν φορολογείται. Αλλά υπάρχει. Μαζέψτε το λοιπόν αυτό το έρημο-μαύρο χρήμα, με οποιονδήποτε τρόπο στην αρχή, φτιάξτε και ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που να εισπράττει και απο τον “έναν” και απο τον ”άλλον”. Τότε θα έλθει η «άλλη ματιά» στο θέμα. Γιατί η κοινωνική συνείδηση είναι και θέμα .. «παιδείας». Και σ΄αυτό, παρά τις αντίστοιχες διαφημήσεις του ΥΠΕΠΘ, είμαστε πολύ πίσω…