Δυο κείμενα για την επίσημη (με προξενιό) αγαπημένη μας, τη Webex, γραμμένα στην νεο-νεοελληνική διάλεκτο.
“… στις αμμουδιές του Homer” ή «θα τρίζουν τα bones του Ελύτη»
Μόνο μέχρι τον Ιούλιο του 2023 θα έχουμε, λέει, την ευκαιρία να χρησιμοποιούμε τη Webex στην εκπαίδευση. Και μετά, τι θα κάνουμε; Συνέχεια
(Εν όψει της απόφασης του Εφετείου για την απεργία-αποχή)
Όλοι θέλουμε το ίδιο: μια ισχυρή ΔΟΕ.
Κάποιοι όμως θεωρούμε :
Το κείμενο γράφτηκε ως σχόλιο στο άρθρο “Τα παιδιά της αξιολόγησης”
Επειδή ρωτήθηκα “και τι προτείνεις;”:
Οι παραπάνω απόψεις δεν είναι “προσωπικές” αφού οι πληροφορίες αντλούνται κυρίως από τα δύο αγγλόφωνα βιβλία, γραμμένα από κορυφαίους επιστήμονες. Το ίδιο ισχύει για την αντιπρόταση. Θα πρέπει να είναι συλλογική, τεκμηριωμένη δουλειά και όχι “προσωπική” πρόταση. (βλ. και σχετικά άρθρα του καθηγητή κ. Γ. Μπαγάκη). Συνέχεια
Τα 10 τελευταία χρόνια – με κάποιες ενδιάμεσες διακοπές και με διαφορετική ένταση ανά εποχή- γίνεται προσπάθεια να προωθηθούν συγκεκριμένες αλλαγές στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα: ανταγωνισμός μεταξύ σχολείων και εκπαιδευτικών, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών με παρακολούθηση από αξιολογητή τύπου “επιθεωρητή”, ατομική αξιολόγηση με λεπτομερείς ρούμπρικες που ελέγχουν τα πάντα και τελικά τίποτα επί της ουσίας, δεξιότητες ως “μάθημα”, κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών μέσω αριθμητικών κλιμάκων, σχολείο συνδεδεμένο με την “αγορά”, σχολείο επιχείρηση που κυνηγάει “χορηγούς”, πολλές εξετάσεις και ειδικό βάρος μόνο σε Γλώσσα-Μαθηματικά, “πρότυπα” σχολεία για λίγους “εκλεκτούς”, εκπαιδευτικοί “απασχολημένοι” όλη μέρα να συμπληρώνουν φόρμες, στελέχη-μάνατζερ με εμμονή στις αριθμητικές αποτυπώσεις ακόμα και ποιοτικών χαρακτηριστικών. Αυτού του τύπου οι αλλαγές εφαρμόστηκαν κυρίως στις ΗΠΑ και στη Βρετανία από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και μετά. Συνέχεια
Πάντα θαύμαζα την επιρροή που ασκούσαν οι οικονομολόγοι στα εκπαιδευτικά πράγματα. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα θα αναφέρω τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.), την έκθεση Πισσαρίδη και βέβαια το ρίγος που προκαλούν στους δημοσιογραφικούς κύκλους τα άρθρα για την εκπαίδευση, όταν τα υπογράφουν οικονομολόγοι ή ακόμα και «οικονομολογούντες». Τώρα τελευταία μάλιστα τέτοια άρθρα έχουν εμφανιστεί αρκετά και, σχεδόν στο σύνολό τους, εκθειάζουν τις εκπαιδευτικές αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση ως καινοτόμες, σύμφωνες με τις ανάγκες της οικονομίας, ρεαλιστικές, συντονισμένες με τις ανάγκες της αγοράς, κ.τ.λ. Είπα λοιπόν κι εγώ να κάνω λίγα μαθήματα οικονομικών μήπως και καταλάβω καλύτερα τα όσα προτείνονται και στην εκπαίδευση. Συνέχεια
Μπορείτε να δείτε το άρθρο και στο esos.gr
Το πρόγραμμα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες (ΣΒ) μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό πρόγραμμα που όχι μόνο θα τις εμπλουτίσει με υλικό αλλά θα συμβάλλει και σε μεγαλύτερες αλλαγές σε σχέση με τη λειτουργία του βιβλίου στο σχολικό πρόγραμμα και στην ελληνική οικογένεια (π.χ. σύνδεση με τα αναλυτικά προγράμματα, με το πρόγραμμα “Η τσάντα στο σχολείο”, κ.τ.λ.). Η βιαστική προσέγγιση στην υλοποίησή του, ωστόσο, οδηγεί στο να ακυρωθούν πολλές από τις θετικές προοπτικές του. Συνέχεια
Μπορείτε να δείτε το άρθρο και στο esos.gr
Με την εγκύκλιο Φ.7/219218Δ/13-12-2017 το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ενέκρινε τη δράση “Η τσάντα στο σχολείο”. Σκοπός της δράσης είναι “να υποστηρίξει ουσιαστικά τον μειωμένο χρόνο δημιουργικής επαφής και επικοινωνίας γονέων – παιδιών” και είναι προφανές ότι ανταποκρίνεται σε μια επίκαιρη κοινωνική ανάγκη. Η διαδικασία εφαρμογής όμως που περιγράφεται στην εγκύκλιο εμπεριέχει πρακτικές που ενδέχεται να ακυρώσουν τον σκοπό και να βάλουν τις σχολικές κοινότητες σε περιπέτειες. Συνέχεια
Στα πλαίσια συνεδρίου που διοργάνωσε ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας με θέμα “Οι εκπαιδευτικοί στα χρόνια της κρίσης:
στρες, κούραση, ικανοποίηση από τον χώρο εργασίας τους” παρουσιάστηκε η εργασία μου με τίτλο “Εργασιακό στρες και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: η περίπτωση του ΠΔ 152/2013“.
Στην εργασία αναλύονται τα χαρακτηριστικά του ΠΔ152/2013 σε σχέση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα διαχείρισης του εργασιακού στρες.
Δείτε την εργασία σε μορφή PDF.
Η ομιλία με τον παραπάνω τίτλο πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια διημερίδας με τίτλο «Συναισθηματική Υγεία και Σχολική Μετάβαση» που διεξήχθη στη Χαλκίδα και οργανώθηκε στα πλαίσια του προγράμματος “Διευκολύνοντας την ομαλή μετάβαση των νηπίων στο δημοτικό σχολείο (ΝΗΔΗ)” με υπεύθυνη την Επίκουρη Καθηγήτρια Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης Ευθυμία Γουργιώτου.
Δείτε τις διαφάνειες της ομιλίας
Το καλοκαίρι του 2014 διαβάσαμε το θεωρητικό πλαίσιο[1] που συντάχθηκε από το Ι.Ε.Π. για να υποστηρίξει τις μεταρρυθμίσεις του ΠΔ 152 για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Στα κείμενα εκείνου του πλαισίου ο M. Apple εμφανιζόταν ως ο βασικός θεωρητικός υποστηρικτής των προτάσεων. Όπως προσπάθησα να δείξω τότε[2] αυτό δε θα ήταν δυνατό αφού το ιδεολογικό και επιστημονικό προφίλ τού Apple δεν ταίριαζε με τη λογική εκείνων των προσεγγίσεων.
Η συζήτηση όμως που ξεκίνησε πρόσφατα για την εκλογή των διευθυντών των σχολείων ξαναφέρνει στην επικαιρότητα τον Apple και αναδεικνύει την εικονική πραγματικότητα που Συνέχεια
