Δημ. Κλωτσοτύρας: Εκπαιδευτικό ιστολόγιο

Καθώς οι διαδικασίες για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης «τρέχουν» ήδη εδώ και μήνες, βλέπουμε συχνά στους εκπαιδευτικούς ιστοχώρους να συζητιέται εάν αυτό ή κάποιο άλλο σύστημα επιλογής είναι το καλύτερο. Αυτή όμως είναι μια συζήτηση που απλώς αποπροσανατολίζει και αναπαράγει το λάθος που κάνουμε εδώ και δεκαετίες: σχεδιάζουμε συστήματα «επιλογής» στελεχών αλλά δεν προχωράμε σε ένα σύστημα «δημιουργίας» στελεχών.
Η «επιλογή», χρονικά περιορισμένη εκ φύσεως, απαιτεί αντικειμενικά κριτήρια ώστε η διαδικασία να ολοκληρωθεί γρήγορα. Έτσι καταλήγουμε Συνέχεια →

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια καταιγιστική εισαγωγή θεσμών, μεθόδων και διαδικασιών που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες σε πολλές χώρες (κυρίως αγγλοσαξονικές): εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας, εξωτερική αξιολόγηση, μέντορες, ενδοσχολικοί συντονιστές, κ.ά. Στις αντιδράσεις λοιπόν για αυτόν τον καταιγισμό, η συνήθης απάντηση είναι «Μα έτσι γίνεται σχεδόν παντού, γιατί η Ελλάδα να μένει πίσω;». Είναι όμως έτσι; Συνέχεια →

Το παρακάτω κείμενο στάλθηκε στον Σύλλογο Δασκάλων & Νηπιαγωγών Χαλκίδας τον Οκτώβριο του 2021 (δεν υπήρξε απάντηση) και στη σελίδα FB του Συλλόγου  τον Φεβρουάριο του 2022 (δε δημοσιεύτηκε, χωρίς να δοθεί εξήγηση). 

Σύμφωνα με το Καταστατικό του Συλλόγου (άρ.10, εδ. δ) τα μέλη έχουν δικαίωμα «να υποβάλλουν προβλήματα – αιτήματα τους στο Δ.Σ. για λύση ή ικανοποίηση», ενώ ο Σύλλογος έχει σκοπό «τη διαφύλαξη και προαγωγή των επαγγελματικών, οικονομικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των μελών» (ο.π. άρ.2, εδ.α).
Πώς, όμως, διασφαλίζεται ότι η/ο συνάδελφος μετά την αναφορά/ το αίτημα/ την καταγγελία/ το ερώτημα (στο εξής α/α/κ/ε) θα βρει την κατάλληλη υποστήριξη, με βάση αντικειμενικά κριτήρια; Πώς μία/ένας συνάδελφος θα προβεί σε α/α/κ/ε, αν δεν ξέρει ποια θα είναι τα επόμενα βήματα και τι μπορεί να περιμένει; Συνέχεια →

Δυο κείμενα για την επίσημη (με προξενιό) αγαπημένη μας, τη Webex, γραμμένα στην νεο-νεοελληνική διάλεκτο.

“… στις αμμουδιές του Homer” ή «θα τρίζουν τα bones του Ελύτη»
Μόνο μέχρι τον Ιούλιο του 2023 θα έχουμε, λέει, την ευκαιρία να χρησιμοποιούμε τη Webex στην εκπαίδευση. Και μετά, τι θα κάνουμε; Συνέχεια →

(Εν όψει της απόφασης του Εφετείου για την απεργία-αποχή)

Όλοι θέλουμε το ίδιο: μια ισχυρή ΔΟΕ.
Κάποιοι όμως θεωρούμε :

• • ότι μια μακροσκελής επιστολή προς τους γονείς, μια μέρα πριν την απεργία, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες,
  • ότι αν, στην ερώτηση «τι προτείνετε», έχουμε ως απάντηση μια πολυσέλιδη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ, τότε κάνουμε επικοινωνιακό λάθος (Η κυβέρνηση στην αντίστοιχη ερώτηση δεν αναρτά το ΦΕΚ, χρησιμοποιεί σύγχρονα επικοινωνιακά μέσα διάχυσης μηνυμάτων),

Συνέχεια →

Τα 10 τελευταία χρόνια – με κάποιες ενδιάμεσες διακοπές και με διαφορετική ένταση ανά εποχή- γίνεται προσπάθεια να προωθηθούν συγκεκριμένες αλλαγές στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα: ανταγωνισμός μεταξύ σχολείων και εκπαιδευτικών, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών με παρακολούθηση από αξιολογητή τύπου “επιθεωρητή”, ατομική αξιολόγηση με λεπτομερείς ρούμπρικες που ελέγχουν τα πάντα και τελικά τίποτα επί της ουσίας, δεξιότητες ως “μάθημα”, κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών μέσω αριθμητικών κλιμάκων, σχολείο συνδεδεμένο με την “αγορά”, σχολείο επιχείρηση που κυνηγάει “χορηγούς”, πολλές εξετάσεις και ειδικό βάρος μόνο σε Γλώσσα-Μαθηματικά, “πρότυπα” σχολεία για λίγους “εκλεκτούς”, εκπαιδευτικοί “απασχολημένοι” όλη μέρα να συμπληρώνουν φόρμες, στελέχη-μάνατζερ με εμμονή στις αριθμητικές αποτυπώσεις ακόμα και ποιοτικών χαρακτηριστικών. Αυτού του τύπου οι αλλαγές εφαρμόστηκαν κυρίως στις ΗΠΑ και στη Βρετανία από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και μετά. Συνέχεια →

Πάντα θαύμαζα την επιρροή που ασκούσαν οι οικονομολόγοι στα εκπαιδευτικά πράγματα. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα θα αναφέρω τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.), την έκθεση Πισσαρίδη και βέβαια το ρίγος που προκαλούν στους δημοσιογραφικούς κύκλους τα άρθρα για την εκπαίδευση, όταν τα υπογράφουν οικονομολόγοι ή ακόμα και «οικονομολογούντες». Τώρα τελευταία μάλιστα τέτοια άρθρα έχουν εμφανιστεί αρκετά και, σχεδόν στο σύνολό τους, εκθειάζουν τις εκπαιδευτικές αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση ως καινοτόμες, σύμφωνες με τις ανάγκες της οικονομίας, ρεαλιστικές, συντονισμένες με τις ανάγκες της αγοράς, κ.τ.λ. Είπα λοιπόν κι εγώ να κάνω λίγα μαθήματα οικονομικών μήπως και καταλάβω καλύτερα τα όσα προτείνονται και στην εκπαίδευση. Συνέχεια →

Μπορείτε να δείτε το άρθρο και στο esos.gr

Το πρόγραμμα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες (ΣΒ) μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό πρόγραμμα που όχι μόνο θα τις εμπλουτίσει με υλικό αλλά θα συμβάλλει και σε μεγαλύτερες αλλαγές σε σχέση με τη λειτουργία του βιβλίου στο σχολικό πρόγραμμα και στην ελληνική οικογένεια (π.χ. σύνδεση με τα αναλυτικά προγράμματα, με το πρόγραμμα “Η τσάντα στο σχολείο”, κ.τ.λ.). Η βιαστική προσέγγιση στην υλοποίησή του, ωστόσο, οδηγεί στο να ακυρωθούν πολλές από τις θετικές προοπτικές του. Συνέχεια →

Μπορείτε να δείτε το άρθρο και στο esos.gr

Με την εγκύκλιο Φ.7/219218Δ/13-12-2017 το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ενέκρινε τη δράση “Η τσάντα στο σχολείο”. Σκοπός της δράσης είναι “να υποστηρίξει ουσιαστικά τον μειωμένο χρόνο δημιουργικής επαφής και επικοινωνίας γονέων – παιδιών” και είναι προφανές ότι ανταποκρίνεται σε μια επίκαιρη κοινωνική ανάγκη. Η διαδικασία εφαρμογής όμως που περιγράφεται στην εγκύκλιο εμπεριέχει πρακτικές που ενδέχεται να ακυρώσουν τον σκοπό και να βάλουν τις σχολικές κοινότητες σε περιπέτειες. Συνέχεια →

Στα πλαίσια συνεδρίου που διοργάνωσε ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας με θέμα «Οι εκπαιδευτικοί στα χρόνια της κρίσης:
στρες, κούραση, ικανοποίηση από τον χώρο εργασίας τους» παρουσιάστηκε η εργασία μου με τίτλο «Εργασιακό στρες και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: η περίπτωση του ΠΔ 152/2013«.
Στην εργασία αναλύονται τα χαρακτηριστικά του ΠΔ152/2013 σε σχέση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα διαχείρισης του εργασιακού στρες.
Δείτε την εργασία σε μορφή PDF.