Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,
είναι η ειρήνη….

Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού…

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κ’ ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει….

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.

Αδέρφια μου,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό ‘ναι η ειρήνη. 

Γ. Ρίτσος

Φέτος, αφιερώσαμε στην ΕΙΡΗΝΗ! τη θεματική για την επέτειο της 28ης Οκτώβρη του 1940. Αναβιώσαμε μαζί με τα παιδιά του Τμήματος 1, τις προσπάθειες των ελλήνων στρατιώτων και των γυναικών να υπερασπιστούν τη πατρίδα τους, με αυταπάρνηση και πίστη στο πολυτιμότερο αγαθό όλων, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. 

“Την ΕΙΡΗΝΗ όσο κι αν τη φυλακίζουνε πόλεμοι και δυστυχίες, ξεχνάνε πως είναι σπόρος που πάντα θα φυτρώνει μέσα από τις κακουχίες… Ένας σπόρος δυνατός, που ζεσταίνει τη ψυχή, ο σπόρος της ΕΙΡΗΝΗΣ, που ευχόμαστε να αγκαλιάζει πάντα όλη τη Γη”, φώναξαν τα παιδιά του Τμήματος 2, μέσα από την αυτοσχέδια αντιπολεμική ιστορία “Το δέντρο που δυσκολευόταν να ανθίσει”, στέλνοντας το ισχυρό μήνυμα σε μεγάλους και μικρούς, πως ο δρόμος Της είναι ο μόνος δρόμος που θα πρέπει να βαδίζει ο ελεύθερος άνθρωπος. 

Παιδάκια, Γονείς και Εκπαιδευτικοί συνεργαστήκαμε και δημιουργήσαμε τη ΣΗΜΑΙΑ και το ΔΕΝΤΡΟ της ΕΙΡΗΝΗΣ που θα στέκουν περήφανα στις τάξεις μας και θα μας υπενθυμίζουν -καθημερινά- πως στην ΕΙΡΗΝΗ λέμε ΝΑΙ!!!