Αντιμετωπίζοντας προβλήματα που ήδη υπάρχουν στα παιδιά (από το βιβλίο της Στέφεν Σάιφερ Πρακτικές λύσεις για κάθε πρόβλημα, εκδόσεις Πατάκη).

Δαγκώματα (Σάιφερ, σελ. 121):

Παρατηρήστε προσεκτικά το παιδί που δαγκώνει για να ξεκαθαρίσετε τι επηρεάζει τη συμπεριφορά του. Ελέγξτε τις ώρες της ημέρας, τις συναλλαγές με άλλα παιδιά, ή ιδιαίτερες καταστάσεις. Αν είναι δυνατόν, σταματήστε το παιδί πριν πάει να δαγκώσει. Σταματήστε και πείτε έντονα: “Αυτό θα πονούσε”.

Αν το παιδί θα δάγκωνε εξαιτίας μιας κατάστασης που το είχε πιέσει, επειδή του άρπαξαν κάποιο παιχνίδι, βοηθήστε το να εκφράσει με λόγια τις ανάγκες του: “Χρησιμοποίσε τη φωνή σου” ή “Πες του τι θέλεις”. Ενθαρρύνετε το παιδί όποτε μιλάει και δε δαγκώνει: “Το να μιλάς είναι σπουδαίος τρόπος για να πάρεις αυτό που θέλεις”.

Βρισιές, προσβλητικά λόγια (Σάιφερ, σελ. 124):

Αν το παιδί χρησιμοποιεί άσχημα λόγια για να τραβήξει την προσοχή των μεγάλων, αγνοήστε τα λόγια εντελώς. Μη δείξετε καθόλου αναστάτωση ή θυμό, καθώς αυτόα επιδιώκει το παιδί. Μερικά λεπτά αργότερα, μιλήστε στο παιδί για τον κανόνα της “γλώσσας σεβασμού”. Πείτε του πόσο πολύ το εκτιμάτε, όταν χρησιμοποιεί καλές λέξεις, γιατί έτσι σας δείχνει πώς αισθάνεται και δεν κάνει τους άλλους να θυμώνουν. Βοηθήστε το να βρει κι άλλες λέξεις που μπορεί να πει.

Αν το παιδί λέει άσχημα λόγια για να πληγώσει τους άλλους, βοηθήστε το να εκφράζει τα αισθήματά του με λόγια αντί να χρησιμοποιεί βρισιές.

Αν η χρήση αυτών των εκφράσεων είναι αυτόματη αντίδραση ή μίμηση των μεγάλων, να επέμβετε γρήγορα αλλά ήρεμα. Πείτε στο παιδί να χρησιμοποιεί διαφορετικές λέξεις, επειδή αυτές μπορεί να πληγώσουν και να στενοχωρήσουν τους άλλους.

Πιπίλισμα του δαχτύλου  (Σάιφερ, σελ. 138):

Δώστε νέα κατεύθυνση στο παιδί, όταν πιπιλίζει το δάχτυλό του προς κάτι εξίσου παρηγορητικό. Προτείνετέ του να κρατάει ή να χαϊδεύει ένα χνουδωτό ζωάκι ή να ξαπλώσει σε κάποιο μαλακό μαξιλάρι και να κοιτάζει βιβλία.

Να θυμάστε ότι οι παρηγορητικές συνήθειες είναι πολύ δύσκολο να κοπούν. Όταν δεν έχει πιπιλίσει το δάχτυλό του για κάποιο χρονικό διάστημα, πείτε του, αλλά όταν είσαστε μόνοι: “Πρέπει να καμαρώνεις που κατάφερες να κρατάς το δάχτυλό σου μακριά από το στόμα σου”.

Επειδή οι συνήθειες γίνονται ασυνείδητες συμπεριφορές, το παιδί δεν θα συνειδητοποιεί κατά καιρούς ότι πιπιλίζει το δάχτυλό του. Χρησιμοποιείτε κάποιο οπτικό σύνθημα για να του το θυμίζετε ότι πιπιλίζει το δάχτυλό του π.χ. ξύνετε το κεφάλι σας ή το αυτί σας. Να είστε διακριτικοί, ώστε να μην του προκαλέσετε αμηχανία.