Η 3 Δεκέμβρη θεσπίστηκε το 1992 από τα Ηνωμένα Έθνη (Η. Ε.) ως Παγκόσμια Ημέρα Ανθρώπων με Αναπηρίες με σκοπό την προώθηση της κατανόησης της κοινωνίας σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ανθρώπων με αναπηρία
Για να θυμόμαστε ότι κανένας άνθρωπος δε μπορεί να κάνει τα πάντα , στις τάξεις του Νηπιαγωγείου μας έλαβαν χώρα δράσεις με σκοπό να κατανοήσουμε τις ιδιαίτερες ανάγκες αυτών των ατόμων, να αναπτύξουμε την ενσυναίσθησή μας σε κοινωνικά θέματα και να μάθουμε τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων.
Έτσι, είδαμε ταινίες μηκρού μήκους στον υπολογιστή, το “The present” και το “Cuerdas, strings” και τις σχολιάσαμε προκειμένου να γνωρίσουμε τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και να αναπτύξουμε την ενσυναίσθησή μας:
Διαβάσαμε ιστορίες και ακούσαμε ιστορίες που σχετίζονται με το θέμα όπως η ιστορία της Φένιας. Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα;
Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας πήρε από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…
Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας πήρε από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…
Με αφορμή την παραπάνω ιστορία, ακολούθησαν δραστηριότητες που μας έβαλαν για λίγο στο μαγικό κόσμο της Φένιας.
Με τα μάτια κλειστά προσπαθήσαμε να αναπτύξουμε την αίσθηση της αφής και να ταιριάξουμε τις κάρτες :
Τέλος, μιλήσαμε για τους ανθρώπους με αναπηρία που με την ιδαιαιτερότητά τους έχουν καταφέρει να αναπτύξουν πολλά άλλα ταλέντα. Μιλήσαμε για τους αθλητές με αναπηρίες αλλά και για τους ζωγράφους που ζωγραφίζουν με το στόμα ή τα πόδια. Αναρρωτηθήκαμε πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό και γι’ αυτό στη συνέχεια προσπαθήσαμε να ζωγραφίσουμε κι εμείς με το στόμα:
