Το νηπιαγωγείο μας στις 10/01/2018 επισκέφτηκε το Εθνικό Θέατρο και παρακολούθησε την εξαιρετική παράσταση Μόμο. Η αλήθεια είναι ότι είχα χρόνια να δω μια τόσο καλή θεατρική παράσταση. Τα παιδιά μας ενθουσιάστηκαν. Πριν φύγουμε η υπεύθυνη του θεάτρου μας έδωσε συγχαρητήρια για την άριστη συμπεριφορά των μικρών θεατών. Μπράβο στα παιδιά μας. Μας έκαναν περήφανους.

Δυο λόγια για την παράσταση.

Τι είναι ο χρόνος; Πως γίνεται, ενώ περπατάς αργά, να πηγαίνεις πολύ γρήγορα; Γίνεται να κλέψεις τον χρόνο των ανθρώπων; Και ποιο είναι αυτό το μικρό κορίτσι με το περίεργο όνομα που η τύχη του κόσμου είναι στα χέρια της;

Η ιστορία ξεκινά στα ερείπια ενός παλιού θεάτρου έξω από μια μεγάλη πόλη. Εκεί κατοικεί ένα μικρό, παράξενο κορίτσι, η Μόμο, που έχει ένα καταπληκτικό χάρισμα: είναι υπέροχη ακροάτρια. Όταν οι Γκρίζοι Κύριοι εισβάλλουν στη ζωή των κατοίκων της μεγάλης πόλης οι άνθρωποι αλλάζουν σαν να  έχουν μια απροσδιόριστη αρρώστια…

Το βιβλίο- ορόσημο του Έντε, πρωτοκυκλοφόρησε στη Γερμανία το 1973, μεταφράστηκε σε περισσότερες από 40 γλώσσες και χαρακτηρίστηκε από κριτικούς αλλά και φιλοσόφους ως «ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα». Η ιστορία της Μόμο, παρότι γραμμένη στη δύση του προηγούμενου αιώνα, είναι η ιστορία των σημερινών παιδιών: αυτών που μεγαλώνουν σ’ έναν κόσμο που μοιάζει να βρίσκεται διαρκώς σε αντίστροφη μέτρηση, σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χρόνο για παιδιάστικα καμώματα, για άσκοπες περιπλανήσεις, για παιχνίδια και φανταστικές εξερευνήσεις, για οτιδήποτε με λίγα λόγια δεν μετριέται, δεν ζυγίζεται και δεν ορίζεται.

Μια από τις δράσεις της Παιδικής Helmepa είναι ”Φυτεύω ένα δέντρο στο χώρο που ζω”. Τα παιδιά και οι  εκπαιδευτικοί    αποφασίσαμε μετά από συζήτηση, να δημιουργήσουμε ένα λαχανόκηπο και έναν κήπο με αρωματικά βότανα στα παρτέρια του σχολείου μας. Ο στόχος μας είναι τα παιδιά να μπούν στη διαδικασία της παρατήρησης, της φροντίδας και της συγκομιδής των καρπών ώστε να κατανοήσουν τον κύκλο ζωής ενός φυτού , τη διαδικασία παραγωγής αλλά και τη σημασία του καθαρου νερού στην αναπτυξη των φυτών. Τέλος είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να νιώσουν την αίσθηση που προκαλεί το χώμα αλλά και το νερό στα χέρια τους.

Την Παρασκευή ,12/4/2013 παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικοί φυτέψαμε ντοματιές, αγγουριές , κολοκυθιές , φραουλιές και δημιουργήσαμε το δικό μας λαχανόκηπο. Σε ένα άλλο παστέρι του σχολείου φυτέψαμε δενδρολίβανο, ευκάλυπτο, ρίγανη, θυμάρι, λεβάντα, μέντα, δυόσμο και άλλα αρωματικά βότανα και δημιουργήσαμε το δικό μας βοτανόκηπο. Μια μητέρα μας έφερε δυο ελιές τις οποίες φύτεψε η μικρή μαθήτρια για να θυμάται τη φοίτησή της στο νηπιαγωγείο μας. Τα παιδιά και οι γονείς από εδω και πέρα θα αναλάβουν τη φροντίδα των δυο κήπων.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη γεωπόνο και τους εργάτες του Δήμου Θηβαίων για τη βοήθειά τους, όλους  τους γονείς του σχολείου που συνεργάστηκαν και στήρηξαν τη δράση μας και την κυρία Τσούτση που φροντισε να έχουμε κοπριά για το λαχανόκηπο.