Το αρχικό μου γράμμα-Παίζω και μαθαίνω
Άρθρα κατηγορίας Θεματικές Ενότητες
2024 ΕΥΧΕΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ
ΠΙΚΑΣΟ -ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Οι ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ ΜΟΡΑΛΗ
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ
Τα νήπια συνεργάστηκαν μαζί με τους μαθητές από το ΣΤ2 του 3ου Δημοτικού σχολείου Λουτρακίου.
ΟΜΑΔΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΠΙΝΕΛΟ
ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ – ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ
Μέσα από την θεματική μας για τη διαφορετικότητα, θελήσαμε να αναδείξουμε από τη μια πλευρά ότι ακόμα και αν φαινομενικά είμαστε ίδιοι, είμαστε όμως και διαφορετικοί και από την άλλη ακόμα κι αν κάποιος μας φαίνεται διαφορετικός τελικά μπορεί να έχει πολλά κοινά με εμάς. Και εν τέλει, ακόμα κι αν είμαστε διαφορετικοί, οφείλουμε να σεβόμαστε το διαφορετικό και φυσικά να μην ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε ίσοι. Στην προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε αυτές τις έννοιες με τα παιδιά, ξεκινήσαμε με τον εαυτό μας.
Αρχικά, τα παιδιά κρατώντας έναν καθρέπτη μπροστά τους, περιέγραψαν τον εαυτό τους. Στη συνέχεια, συζητήσαμε πως ενώ όλοι έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά (είμαστε ίδιοι), παρ’ όλα αυτά διαφέρουμε γιατί ο καθένας μας είναι ξεχωριστός και διαφορετικός.
Στη συνέχεια, παίξαμε ένα κινητικό παιχνίδι. Στο άκουσμα της μουσικής τα παιδιά κινούνταν στο χώρο. Όταν σταματούσε η μουσική, η εκπαιδευτικός έδινε μια οδηγία. Για παράδειγμα να κάνουν έναν κύκλο όσοι έχουν γαλανά μάτια, ξανθά μαλλιά κλπ.
Τα παιδιά πήραν σπίτι ένα φυλλάδιο, στο οποίο έπρεπε να ζωγραφίσουν, να γράψουν ή να κολλήσουν εικόνες, με πράγματα που τους αρέσουν (το αγαπημένο τους μέρος, αγαπημένη ταινία, αγαπημένο παιχνίδι κλπ). Αφού το συμπλήρωσαν στο σπίτι με τη βοήθεια των γονιών τους, μας το παρουσίασαν στην τάξη. Μετά την παρουσίαση, διαπιστώσαμε ότι κάποια πράγματα που μας αρέσουν είναι κοινά αλλά και κάποια είναι διαφορετικά.
Διαβάσαμε το παραμύθι της Μαρίας Ρουσάκη «Μέλπω η Μοναδική». Δυσαρεστημένη με τη στολή που αναγκάζεται να φοράει κάθε μέρα στο σχολείο, η Μέλπω θέλει να νιώσει ξεχωριστή. Με τη βοήθεια του παλιού μπαούλου της μαμάς, επιχειρεί να γίνει διαφορετική απ’ τα άλλα παιδιά. Τα άλλα παιδιά βλέπουν με πολύ θετική ματιά αυτή τη διάθεση της Μέλπως και ακολουθούν το παράδειγμά της. Τα παιδιά ζωγραφίζουν τον μοναδικό εαυτό τους με στοιχεία που θα ήθελαν να έχουν για να είναι ξεχωριστοί!!!
Διαβάζουμε το παραμύθι «Ο μαύρος κότσυφας και ο άσπρος γλάρος» της Κίτυ Κρόουθερ και το συζητάμε. Πώς ένιωσαν τα παιδιά στην αρχή και πώς στο τέλος του παραμυθιού; Τα περισσότερα παιδιά ένιωσαν λύπη με την απόρριψη του κότσυφα από τους γλάρους αλλά τελικά το τέλος τους άφησε θετικά συναισθήματα, αφού ο κότσυφας έγινε συμπαθής σε όλους όταν τελικά τον γνώρισαν. Συζητήσαμε κι εμείς για παιδιά από άλλες χώρες και είδαμε σχετικό εποπτικό υλικό.
Πώς θα υποδεχόμασταν ένα παιδί από άλλη χώρα στην τάξη μας; Όλα τα παιδιά απάντησαν πως θα έπρεπε να το καλοδεχτούμε και να του μάθουμε διάφορα πράγματα, αλλά και να μας μάθει κι εκείνο.
Συζητήσαμε τι δραστηριότητες έκαναν μαζί ο μαύρος κότσυφας και ο άσπρος γλάρος και σκεφτήκαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς με έναν καινούριο φίλο μας από άλλη χώρα. Θα μπορούσαμε να πάμε βόλτα στη θάλασσα, να κάνουμε ποδήλατο ή πατίνι, να φτιάξουμε παζλ, να ζωγραφίσουμε, να κολυμπήσουμε. Τα παιδιά ζωγραφίζουν.
Διαβάσαμε το παραμύθι της Έρης Παπαμιχαλοπούλου «Ο Περπατούλης στον πλανήτη των Ζουμ», όπου στον πλανήτη αυτό οι άνθρωποι δεν έχουν πόδια αλλά ρόδες και κυκλοφορούν πάνω σε ράγες και όχι σε δρόμους. Ώσπου μια μέρα γεννιέται ένα περίεργο πλάσμα, το οποίο έχει πόδια και όχι ρόδες. Καθώς μεγαλώνει δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στον πλανήτη των Ζουμ καθώς οι ράγες δεν είναι κατάλληλες για τα ποδαράκια του. Προσπαθεί να φτιάξει ρόδες και να τις εφαρμόσει στα πόδια του για να μπορεί να βγει κι αυτός, όπως τα υπόλοιπα παιδιά, έξω και να πάει σχολείο αλλά δυστυχώς σε μια απότομη στροφή έχασε την ισορροπία του και έπεσε σε μια λίμνη. Τότε οι υπόλοιποι ζουμάνθρωποι κατάλαβαν ότι κάτι πρέπει να κάνουν για να γίνει ο πλανήτης τους πιο φιλόξενος για τον Περπατούλη. Έτσι, έφτιαξαν δρόμους δίπλα στις ράγες για να μπορεί και αυτός να κυκλοφορεί. Τα παιδιά ζωγράφισαν τον πλανήτη Ζουμ, όπως τον διαμόρφωσαν για να μπορούν όλοι να κυκλοφορούν.
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι συζητήσαμε με τα παιδιά αν συμβαίνει κάτι ανάλογο και στον δικό μας πλανήτη, τον πλανήτη Γη. Τα παιδιά είπαν όχι αφού εμείς έχουμε πόδια και μπορούμε να περπατάμε στους δρόμους. Αναρωτηθήκαμε όμως αν κυκλοφορούν όλοι οι άνθρωποι μόνο με τα πόδια. Τα παιδιά σκέφτηκαν ότι κάποιοι περπατούν με μπαστούνι, με πι ή σε αναπηρικό καροτσάκι. Είναι εύκολο για αυτούς που κυκλοφορούν με αναπηρικό καροτσάκι να κυκλοφορήσουν στο δρόμο; Είδαμε σχετικά βίντεο και συζητήσαμε. Διαπιστώσαμε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι δυσκολεύονται να μετακινηθούν με αναπηρικό αμαξίδιο. Υπάρχουν μόνο σκάλες και όχι ράμπες ή ασανσέρ, τα πεζοδρόμια σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ στενά, με πολλά τραπέζια από καφετέριες ή ταβέρνες, τα αυτοκίνητα παρκάρουν στα σημεία που δεν πρέπει για να μπορεί να περάσει ένα αμαξίδιο. Όλα αυτά δυσχεραίνουν την μετακίνηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Η πολιτεία όμως πρέπει να φροντίσει για τα άτομα αυτά γιατί μπορεί να είναι διαφορετικά, πρέπει να έχουν όμως τις ίδιες ευκαιρίες με όλους μας.
Παρακολουθήσαμε την ταινία – ντοκιμαντέρ “Ένα σχολείο, δύο κόσμοι” στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων και πραγματοποιήσαμε διάφορες δραστηριότητες που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://blogs.sch.gr/5niploutr/2023/05/07/kinimatografiki-leschi-sto-scholeio-2/
Είδαμε εποπτικό υλικό με παιδιά με αναπηρίες και συζητήσαμε ότι όλα τα παιδιά πρέπει να τα αποδεχόμαστε και να προσπαθούμε ώστε να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλους μας. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί αλλά πρέπει να αγωνιζόμαστε για να είμαστε όλοι ίσοι.
Δημιουργήσαμε μια μικρή κατασκευή – βιβλιαράκι, όπου γράψαμε το σύνθημα ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ – ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ.
Παίξαμε το παιχνίδι «Μ’ ένα χρώμα ξεκινώ σ’ έναν κύκλο για να μπω» (από τον «οδηγό εκπαιδευτικού για την ευαισθητοποίηση σε θέματα αποδοχής της αναπηρίας και της διαφορετικότητας και την ανάπτυξη ενταξιακής κουλτούρας στο σχολείο», ΙΕΠ). Αρχικά, η εκπαιδευτικός ζητά από τα παιδιά να κάνουν ένα τρένο μπαίνοντας το ένα πίσω από το άλλο πίσω της και αφού κάνουν μια διαδρομή μέσα στην τάξη, σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από πανιά που έχουν τοποθετηθεί στο έδαφος. Ξεκινάμε παρατηρώντας ποιοι βρίσκονται δίπλα μας και ποια θέση έχουμε στον κύκλο. Παίζει η μουσική και τα παιδιά κινούνται στο χώρο. όταν σταματήσει η μουσική πρέπει να ξαναβρούν την ίδια θέση που είχαν στον κύκλο. Όποιος δεν θυμάται καλά ποια ήταν η θέση του τον βοηθάνε οι συμμαθητές του. Στη συνέχεια, δίνεται σε κάθε παιδί ένα χρώμα. Όταν παίζει η μουσική μπαίνουν στον κύκλο τα παιδιά που κρατούν ένα χρώμα κάθε φορά (πχ κόκκινο, πράσινο κλπ) και χορεύουν. Σιγά σιγά εντάσσονται δύο χρώματα στον κύκλο ή και παραπάνω. Η εκπαιδευτικός δίνει διάφορα παραγγέλματα: «Οι κύκλοι χορεύουν μαζί, αγκαλιάζονται κλπ». Στο τέλος, μπαίνουν μέσα στον κύκλο όλα τα χρώματα και κάνουν ένα πάρτι! Μετά το παιχνίδι η εκπαιδευτικός κάνει κάποιες ερωτήσεις στα παιδιά: «Ποια ήταν η πιο ωραία στιγμή του παιχνιδιού;» Τα παιδιά απαντούν ομόφωνα πως ήταν πιο όμορφα όταν ήταν όλα μαζί μέσα στον κύκλο. «Πώς ένιωθαν τα χρώματα όταν ήταν έξω από τον κύκλο;» Τα παιδιά απάντησαν ότι δεν ένιωθαν πολύ όμορφα και ότι ήθελαν όλα να μπουν μέσα. Συζητήσαμε πως έτσι νιώθουν όλοι οι άνθρωποι: θέλουν να βρίσκονται μέσα στον «κύκλο» μιας ομάδας και να μην βρίσκονται έξω από αυτόν επειδή μπορεί να είναι διαφορετικοί.
Τέλος, δημιουργήσαμε μια ομαδική κατασκευή με το σύνθημα: «ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ – ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ»
Τα κάλαντα του Λαζάρου από τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας
Τελευταία μέρα σήμερα πριν κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές του Πάσχα και τα παιδιά του σχολείου μας επισκέφθηκαν όλες τις τάξεις του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου για να αναβιώσουν το έθιμο που τηρείται σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας το Σάββατο του Λαζάρου.
Αρχικά, στόλισαν με όμορφα λουλούδια που έφεραν από το σπίτι τους το καλαθάκι που είχαν μαζί τους όταν έλεγαν τα κάλαντα, και όπου τους έβαζαν διάφορα κεράσματα.
Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν τις τάξεις με τις δασκάλες τους και είπαν τα κάλαντα!!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!!
Πάσχα στο νηπιαγωγείο!!!
Εν όψει της μεγάλης εορτής του Πάσχα, υλοποιήσαμε διάφορες δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο μας.
Αρχικά, συζητήσαμε τι γιορτάζουμε το Πάσχα. Διαβάσαμε το παραμύθι του Φίλιππου Μανδηλαρά “Η Ανάσταση του Χριστού”, όπου περιγράφεται η πορεία του Χριστού προς την Ανάσταση. Παρακολουθήσαμε και σχετικό βίντεο για ακόμη καλύτερη κατανόηση.
Τα παιδιά ζωγράφισαν ό,τι τους άρεσε περισσότερο από αυτά που έμαθαν.
Είδαμε εποπτικό υλικό σχετικό με τα ήθη και τα έθιμα του Πάσχα. Συζητήσαμε για τα αυγά που βάφουμε και τα τσιγκούριζουμε μετά την Ανάσταση, τα τσουρέκια και τα πασχαλινά κουλούρια που φτιάχνουμε. Επίσης, όποιος επιθυμεί την Μεγάλη Εβδομάδα πηγαίνει στην εκκλησία. Την Μ. Παρασκευή έχουμε την περιφορά του Επιταφίου και το Μ. Σάββατο ανάβουμε τις λαμπάδες μας και γιορτάζουμε την Ανάσταση. Την Κυριακή του Πάσχα σουβλίζουμε το αρνί και είναι μέρα χαράς.
Βάψαμε κι εμείς αβγά στην τάξη μας.
Διαβάσαμε για τα θαύματα του Χριστού και τα παιδιά ζωγράφισαν αυτό που τους έκανε μεγαλύτερη εντύπωση.
Με αφορμή την Ανάσταση του Λαζάρου, ένα από τα θαύματα του Χριστού, αναφέραμε ότι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας το Σάββατο του Λαζάρου τα παιδιά λένε τα Κάλαντα του Λαζάρου και ότι επίσης οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα λαζαράκια. Φτιάξαμε κι εμείς τα δικά μας λαζαράκια μαζί με τα παιδιά από την τάξη της κυρίας Μαρίας.
Τα παιδιά της κυρίας Μαρίας μας επισκέφθηκαν στην τάξη μας και μας είπαν τα Κάλαντα του Λαζάρου και εμείς τους βάλαμε στο καλαθάκι τους διάφορα γλυκίσματα.
Διαβάσαμε το παραμύθι της Ειρήνης Πετρίδου “Τζότζο, ο μικρός σκαντζόχοιρος, ο λαγός και τα πασχαλινά αυγά”.
Παίξαμε διάφορα παιχνίδια.
- Η εκπαιδευτικός κρατούσε ένα φτερό και με αυτό γαργαλούσε τα παιδιά στο πρόσωπα. Τα παιδιά έπρεπε να μείνουν σοβαρά και να μην γελάσουν. Τα κατάφεραν όλοι!!!!
- Παίξαμε αυγοδρομίες. Κάθε παιδί είχε το κουταλάκι του, το οποίο έβαλε στο στόμα και πάνω στο κουταλάκι τοποθετήσαμε ένα ψεύτικο αυγουλάκι. Τα παιδιά έπρεπε να κάνουν τη διαδρομή χωρίς να τους πέσει το αυγό από το κουτάλι και φυσικά χωρίς να το πιάνουν με τα χέρια. Κάποιοι τα κατάφεραν!!! Και ταυτόχρονα λέγαμε το ποιηματάκι:
Αχ κουνελάκι, κουνελάκι
έλα πολύ αργά
μη σου πέσει το αυγουλάκι
κράτα τα χέρια μακριά.
Μη μου σουφρώνεις τη μυτούλα
μη μου κουνάς τ’ αυτιά.
προχώρα τώρα βήμα-βήμα
πολύ προσεκτικά!
- Σε ένα καλαθάκι είχαμε βάλει αυγά διαφόρων χρωμάτων. Τα παιδιά κάθονταν ανά δύο αντικριστά και στη μέση το καλαθάκι. Λέγαμε το ποιηματάκι:
«Η κοτούλα κακαρίζει
Αυγουλάκι μου μυρίζει
Άσπρο να ναι ή καφέ;
Μήπως κόκκινο ή μπλε;
Να ναι κίτρινο και λαχανί
Ή μήπως πράσινο, πορτοκαλί;
Τελικά είναι…»
Τότε η εκπαιδευτικός έλεγε ένα χρώμα και όποιο παιδάκι το έπιανε πρώτο στο καλαθάκι, κέρδιζε!
- Τα παιδιά κάθονταν σε κύκλο και είχαν τα χέρια πίσω στην πλάτη τους. Έκλειναν τα μάτια και η εκπαιδευτικός τριγυρνούσε γύρω γύρω με ένα ψεύτικο αυγουλάκι λέγοντας το ποιηματάκι:
«Πασχαλιά, Πασχαλιά
Με τα κόκκινα αυγά
Κο, κο, κο και κα, κα, κα
Κο, κο, κο, και κα, κα, κα
Η κότα μας γεννά!»
Τότε άφηνε το αυγουλάκι στα χέρια ενός παιδιού και τα παιδιά άνοιγαν τα μάτια συνεχίζοντας να έχουν τα χέρια στην πλάτη. Τότε η εκπαιδευτικός διάλεγε ένα παιδί που θα έπρεπε να βρει ποιος έχει το αυγό, αφού το βοηθούσε να μαντέψει δίνοντάς του ένα στοιχείο (πχ. φοράει κόκκινο παντελόνι)
(τα παιχνίδια αντλήθηκαν από το www.elniplex.com)
Τέλος, φτιάξαμε πασχαλινές κατασκευές!!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
25η Μαρτίου 1821
Σε αυτήν την θεματική ενότητα ασχοληθήκαμε με την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου. Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου «Τα Ελληνάκια», μέσα από το οποίο τα παιδιά απέκτησαν μια πρώτη εικόνα της ζωής των Ελλήνων υπό την τουρκική κατοχή, την οποία δεν άντεξαν άλλο και αποφάσισαν να επαναστατήσουν. Δραματοποιήσαμε το παραμύθι.
Παρακολουθήσαμε μια συνοπτική παρουσίαση με εποπτικό υλικό, όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μάθουν πώς ζούσαν οι Έλληνες κατά τον τουρκικό ζυγό. Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο.
Παίξαμε με το 1821. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες των 4, κρατώντας έναν από τους αριθμούς της χρονολογίας. Την ώρα που έπαιζε η μουσική τριγυρνούσαν ανακατεμένα, όταν σταματούσε, έμπαιναν στη σειρά, ώστε να σχηματίσουν το 1821. Στη συνέχεια, σε φύλλο εργασίας κύκλωσαν το 1821 ανάμεσα σε άλλες χρονολογίες.
Ακούσαμε τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου και φτιάξαμε κατασκευή με το σύνθημα της Ελληνικής Επανάστασης “Ελευθερία ή Θάνατος”
Μιλήσαμε για τους σημαντικότερους ήρωες της Επανάστασης του 1821. Δείξαμε σχετικό εποπτικό υλικό και παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο.
Παρατηρήσαμε στον χάρτη της Ελλάδας που βρίσκονται τα μέρη, όπου πολέμησαν οι ήρωες αυτοί.
Διαβάσαμε το παραμύθι «Κλέφτες και αρματολοί» της Γιολάντας Χατζή.
Παρατηρήσαμε εποπτικό υλικό με σκηνές από την Επανάσταση του 1821 και την ζωή εκείνα τα χρόνια. Μάχες στη στεριά ή στη θάλασσα, τη ζωή των κλεφτών στα βουνά, το κρυφό σχολειό. Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν και τα ίδια μια σκηνή από την Επανάσταση του 1821. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό!!!
Αναφερθήκαμε ότι η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Δεν γιορτάζουμε μόνο την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης αλλά και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Δείχνουμε σχετικό εποπτικό υλικό και παρακολουθούμε βίντεο για την καλύτερη κατανόηση.
Και φτιάξαμε και μια μικρή κατασκευή.
Τι ρούχα φορούσαν οι άνθρωποι την εποχή εκείνη; Βλέπουμε εποπτικό υλικό με ανδρικές και γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Πηγαίνουμε την τάξη του Ολοήμερου, όπου έχουν μια γυναικεία και μια ανδρική παραδοσιακή στολή, τις παρατηρούμε και φοράει όποιος θέλει το φέσι της κάθε στολής.
Και γίνονται και τα αγόρια Τσολιάδες και τα κορίτσια Ελληνοπούλες μέσα από μια μικρή κατασκευή…
Και τέλος, κάνουμε τη γιορτούλα μας με ποιήματα και χορούς!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!
