Το 4ο Δημοτικό Σχολείο Ορεστιάδας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα: «Το παιδικό βιβλίο ως εργαλείο ανάπτυξης του παιδιού», το Σάββατο 2 Απριλίου στο Πολιτιστικό Πολύκεντρο Ορεστιάδας.
Αναπτύχθηκαν δύο πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις από τις ομιλήτριες κα Σοφία Γεωργίου, Ψυχολόγο – PCA Ψυχοθεραπεύτρια παιδιών, εφήβων και ενηλίκων, με θέμα «Η συμβολή του βιβλίου στην ψυχολογία του παιδιού» και την Ζώνκε Πωλίνα, εκπαιδευτικό Π/θμιας Εκπ/σης με θέμα «Το εξωσχολικό βιβλίο ως Παιδαγωγικό εργαλείο μέσα στην τάξη», που έδειξαν από διαφορετική οπτική την σπουδαιότητα της συμβολής του βιβλίου στην ανάπτυξη των παιδιών.
Στην εκδήλωση συμπεριλαμβανόταν και η δημοσιοποίηση της λειτουργίας της δανειστικής βιβλιοθήκης του σχολείο μας με νέο τρόπο και νέες δυνατότητες από τον Νικολαΐδη Νικόλαο, Δ/ντή 4ου ΔΣ Ορεστιάδας, με θέμα «Μία νέα διαχείριση της δανειστικής βιβλιοθήκης», όπου εκτός των χρηστικών πληροφοριών επισημάνθηκε η σημαντική χορηγία από την Ένωση Μαζί για το Παιδί και την Βιομηχανία Ξύλου «ΑΚΡΙΤΑΣ».
Παράλληλα στον προθάλαμο του θεάτρου μεγάλος αριθμός παιδιών συμμετείχαν σε δράση φιλαναγνωσίας με την καθοδήγηση και επιτήρηση των εκπαιδευτικών του σχολείου Μελά Μαρίας, Δαδάρου Κωνσταντίνας και Μουρδικούδη Αικατερίνης. Διαπραγματεύτηκαν το παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Ο ραφτάκος των λέξεων» (Εκδόσεις Μεταίχμιο).
Τα παιδιά κλήθηκαν να φτιάξουν το δικό τους κουβερτάκι της αγάπης χρησιμοποιώντας “μπαλώματα” με λέξεις που γι’ αυτά είναι σύμβολα της ζεστασιάς και της αγάπης.
Μέσα στα μπαλώματα βρίσκουμε τη μαμά τους, τον αγαπημένο τους φίλο, το λατρεμένο τους λούτρινο ζωάκι, τον παππού και τη γιαγιά…
Έπειτα ανέφεραν σε ποιον θα την χάριζαν, γιατί η αγάπη είναι για να μοιράζεται…
Ευχαριστούμε την Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων κα Λοκαρίδου Ελένη για την διάθεση των φωτογραφικών και βιντεοσκοπημένων (εισαγωγής & λήξης) στιγμιότυπων.
Την Παρασκευή 8 Απριλίου είχαμε την πολύ μεγάλη χαρά να επισκεφθεί το σχολείο μας η συγγραφέας παιδικών βιβλίων κα Τζένη Κουτσοδημητροπούλου. Η δράση ήταν σε συνεργασία με το Δημοτικό Σχολείο Ριζίων κι εντάχθηκε στο πλαίσιο εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
Μετά από δύο χρόνια που δεν είχαμε τη δυνατότητα τέτοιων δια ζώσης εκδηλώσεων, ήταν μια σπουδαία εμπειρία για όλους μας, μαθητές κι εκπαιδευτικούς, αφού μας δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσουμε όλοι μαζί τα βιβλία της, να τα συζητήσουμε μεταξύ μας και με την ίδια, να ταξιδέψουμε νοερά στους τόπους που περιγράφουν, να γνωρίσουμε τους ήρωές τους, να μιλήσουμε για έννοιες όπως η φιλία, ο σεβασμός του άλλου, η ανακύκλωση, να ταξιδέψουμε σε άγνωστα μέρη και να γνωρίσουμε τους ανθρώπους και τις συνήθειές τους, να μοιραστούμε τους φόβους μας και να συμφιλιωθούμε με αυτούς κι όλα αυτά μέσα από την συναρπαστική γραφή της συγγραφέως και την υπέροχη εικονογράφηση των Θέντας Μιμηλάκη, Ράνιας Ηλιάδου, Φωτεινής Τίκκου και Σάντρας Ελευθερίου.
Στην Α τάξη την υποδεχτήκαμε με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό. Της είχαμε ετοιμάσει ζωγραφιές και σημειώματα βασισμένα στο βιβλίο της “Έτσι είναι οι φίλοι”, που είχαμε ήδη διαβάσει τις προηγούμενες μέρες. Δημιουργήσαμε μαζί της “το δέντρο της αγάπης”, γράφοντας σε καρδούλες τα ονόματα των αγαπημένων μας φίλων. Υπέγραψε τα βιβλία μας ως ενθύμιο της όμορφης συνάντησής μας.
Στην Β τάξη συζητήσαμε μαζί της για το βιβλίο της με τον τίτλο «Η Μυστική Πόρτα» που είχαμε διαβάσει από πριν. Ο καθένας μας παρουσίασε τη ζωγραφιά του στην συγγραφέα και ολοκληρώσαμε τη συνάντηση με τις ερωτήσεις μας και τις πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις της σε πολύ ευχάριστο κλίμα.
Στην Γ λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη της κας Κουτσοδημητροπούλου έγινε στην τάξη παρουσίαση του Power point “πώς γεννιέται ένα βιβλίο” και διαβάσαμε δύο βιβλία της συγγραφέως: α) Γκαζόζα ΑΑΑ και β) Η Μυστική πόρτα. Την Παρασκευή 8 Απριλίου γνωρίσαμε την συγγραφέα, συνομιλήσαμε μαζί της, απάντησε σε ερωτήσεις που της θέσαμε και φωτογραφήθηκε μαζί μας. Της δωρίσαμε ένα βιβλίο με ζωγραφιές που φτιάξαμε με τα συνθήματά μας για την ανακύκλωση μιας και το πρώτο βιβλίο που διαβάσαμε, πραγματεύεται το θέμα αυτό.
Στην Δ τάξη δουλέψαμε το βιβλίο με τίτλο: “Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή #1-Στη μακρινή Ωκεανία”… Η μετακόμιση του Άρη στην Αθήνα, το νέο του σπίτι με την “πλούσια” σε υλικό σοφίτα, η γνωριμία του με τη Λίνα και κυρίως…. ένα ημερολόγιο του παλιού ιδιοκτήτη της σοφίτας, κ. Φιλίππου, στάθηκε η αφορμή για τους ήρωες του βιβλίου και για εμάς να ταξιδέψουμε με το “ιπτάμενο” τρίκυκλο σε κόσμους διαφορετικούς, να γνωρίσουμε αυτόχθονες λαούς της Αυστραλίας και της Ν. Ζηλανδίας, τις συνήθειες τους και τον πολιτισμό τους! Μετά την ανάγνωση του βιβλίου, την εύρεση πληροφοριών για τους Αβορίγινες και τους Μαορί, την προβολή βίντεο παρουσιάσεων σχετικά με τον τρόπο ζωής τους, δημιουργήσαμε το “Ημερολόγιο του Εξερευνητή” μέσα από τα δικά μας μάτια και τις δικές μας σκέψεις… Το «ημερολόγιό» μας το χαρίσαμε στη συγγραφέα κατά την επίσκεψη της στην τάξη μας, ρωτώντας την σχετικά με τη ζωή της, το συγγραφικό της έργο και το βιβλίο που επεξεργαστήκαμε. Είδαμε φωτογραφίες των αυτόχθονων λαών, μουσικά τους όργανα (ντιτζεριντού), εργαλεία τους (μπούμερανγκ) κι ενθουσιαστήκαμε!
Στην ΣΤ τάξη διαβάσαμε το βιβλίο «Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή #2-Στην παγωμένη γη», συναντηθήκαμε και συνομιλήσαμε με την συγγραφέα κάνοντας ερωτήσεις που αφορούσαν τόσο την υπόθεση του βιβλίου όσο και τη διαδικασία σύλληψης της ιδέας και της έκδοσης του. Στο τέλος της συνάντησής μας της δωρίσαμε από κοινού με τη Ε τάξη, που είχε δουλέψει με «Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή #1-Στη μακρινή Ωκεανία», και σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν περί COVID-19, το επιτραπέζιο παιχνίδι που ετοιμάσαμε για εκείνη. Πρόκειται για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι τύπου trivial με κατηγορίες ερωτήσεων εμπνευσμένες από τα δύο πρώτα βιβλία του “ημερολογίου του εξερευνητή”. Αναλυτικά το σχέδιο εργασίας μας στο: https://blogs.sch.gr/pzonke/2022/04/10/to-imerologio-enos-exereyniti-11-d-o/ Η συνάντηση με τη συγγραφέα εντάχθηκε στο 4ο εργαστήριο Δεξιοτήτων που αφορά την αποθεματική “επιχειρηματικότητα, αγωγή σταδιοδρομίας”.
Στην 20η Σύνοδο της Μόνιμης Διάσκεψης των Υπουργών Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε στις 15-17 Οκτωβρίου 2000 στην Κρακοβία, υιοθετήθηκε η πρόταση για τη θεσμοθέτηση Ημέρας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος και την πρόληψη των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στα σχολεία (άρθρο 9 της Διακήρυξης των Υπουργών Παιδείας).
Η Ελληνική Βουλή με το νόμο 3218/2004 (ΦΕΚ Α’ 12) καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος, ενώ και ο ΟΗΕ με το Ψήφισμα Α/RES/60/7 της 1ης Νοεμβρίου του 2005, καθιέρωσε την ίδια ημέρα ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με την 5839/Θ2/18-1-2022 εγκύκλιό του κάλεσε τις σχολικές μονάδες να αφιερώσουν δύο διδακτικές ώρες σε εκδηλώσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την προαναφερόμενη Ημέρα Μνήμης.
Στόχος των εκδηλώσεων και των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων είναι:
Να γνωρίσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες τι συνέβη στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Nα μάθουν για την τύχη των Εβραίων και των άλλων θυμάτων του Ολοκαυτώματος, με τη βοήθεια που προσφέρει η μελέτη των ιστορικών στοιχείων, η χρήση των φωτογραφιών και των μαρτυριών.
Να συζητήσουν τη σημασία των ηθικών ζητημάτων που προκύπτουν από το γεγονός και τη σύνδεσή του με αντίστοιχα σύγχρονα προβλήματα, όπως ο ρατσισμός, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις σύγχρονες κοινωνίες, η ρητορική του μίσους και ο αντισημιτισμός.
Από την εμφάνιση των Ναζί και την κατάληψη της εξουσίας στη Γερμανία από τον Χίτλερ το 1933, άρχισε ο διωγμός των Εβραίων και άλλων ομάδων όπως ήταν οι Αθίγγανοι, οι Σλάβοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι κομμουνιστές ,οι Σέρβοι, οι Σοβιετικοί στρατιώτες, οι Πολωνοί, οι ομοφυλόφιλοι, οι καλλιτέχνες, οι μάρτυρες του Ιεχωβά, κάποια μέλη της καθολικής και προτεσταντικής εκκλησίας, οι ασιάτες και οι αφρογερμανοί. Όσοι ανήκαν σε αυτές τις ομάδες στερούνταν τα πολιτικά τους δικαιώματα, δημεύονταν οι περιουσίες τους και δολοφονούνταν.
Τα παιδιά ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα την εποχή του Ολοκαυτώματος. Ο φόνος των παιδιών που ανήκαν σε «ανεπιθύμητες» ή «επικίνδυνες» ομάδες σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία, ήταν για τους Ναζί ένα απαραίτητο μέρος της «φυλετικής πάλης» ή ένα προληπτικό μέτρο ασφαλείας. Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους σκότωναν παιδιά για τους παραπάνω ιδεολογικούς λόγους, αλλά και ως αντίποινα για τις πραγματικές ή εικαζόμενες επιθέσεις των ανταρτών.
Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους σκότωσαν τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο παιδιά, μεταξύ των οποίων πάνω από ένα εκατομμύριο εβραιόπουλα και δεκάδες χιλιάδες παιδιά Ρομά (Τσιγγάνοι), γερμανόπουλα που υπέφεραν από σωματικές και πνευματικές αναπηρίες και ζούσαν σε άσυλα, παιδιά από την Πολωνία και παιδιά που ζούσαν στις κατεχόμενες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης.
Στο σχολείο μας έγινε ανάγνωση των μηνυμάτων της Υπουργού και της Υφυπουργού Παιδείας και άλλες δράσεις. Ενδεικτικά:
Στην Γ τάξη συζητήσαμε για το τι συνέβη στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Συζητήσαμε για την τύχη των Εβραίων και των άλλων θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Επισκεφθήκαμε την ιστοσελίδα «Κρυμμένα παιδιά στην Ελλάδα της κατοχής» του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος και διαβάσαμε τις συγκλονιστικές ιστορίες των κρυμμένων εβραιόπαιδων της κατοχής. Εμπνευστήκαμε από τις ιστορίες αυτές και ζωγραφίσαμε εικόνες που έρχονται στο νου. Μιλήσαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο το βίντεο της UNICEF για τα δικαιώματα των παιδιών και γράψαμε στο ευρετήριό μας τη σημασία των λέξεων: ρατσισμός, ολοκαύτωμα, αντισημιτισμός.
Στην Δ τάξη εξηγήσαμε αναλυτικά τι σημαίνει η λέξη “ολοκαύτωμα” και πώς συνδέεται με την 27η Ιανουάριου, ημέρα επετείου του ολοκαυτώματος των εβραίων, παρακολουθήσαμε παρουσίαση βίντεο με τίτλο “ολοκαύτωμα: ανασκαλεύοντας μια δύσκολη μνήμη”, ένα βραβευόμενο βίντεο του μαθητικού διαγωνισμού “το ολοκαύτωμα και οι Έλληνες Εβραίοι” του Υπουργείου και του εβραϊκού μουσείου” όπου μαθητές αφηγούνται, μέσα από εξαίρετες σκιτσογραφημένες εικόνες τι βίωσαν οι Έλληνες Εβραίοι από τους Γερμανούς. Διηγηθήκαμε την ιστορία της Άννας-Φρανκ και διαβάσαμε αποσπάσματα από το ημερολόγιο της. Παρουσιάστηκαν εικόνες από το στρατόπεδο Άουσβιτς και εξηγήσαμε με ποιο τρόπο οι Γερμανοί εξόντωναν τους κρατουμένους, ενώ παράλληλα ακούσαμε και μαρτυρία από τη μεγαλύτερη σε ηλικία επιζήσασα του Άουσβιτς. Ακούσαμε ψηφιακά (ψηφιακή διήγηση) το βιβλίο με τίτλο “Κίτρινα καπέλα” της Κέλλυς Ματαθία Κόβο, το οποίο είναι αφιερωμένο στην τόσο οδυνηρή στιγμή της ανθρωπότητας, όπως το ολοκαύτωμα. Μιλάει για φόβο και θάρρος, για φιλία που δε γνωρίζει όρια, για ευγνωμοσύνη και μνήμη. Είναι μια ιστορία που μιλάει γι’ αυτούς που όταν έρχονται αντιμέτωποι με το “θεριό” ακούν την εσωτερική τους φωνή και την καρδιά τους και βρίσκουν τη δύναμη να αποφασίσουν για την τύχη τους και για εκείνους που βάζουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους, υπερασπίζοντας το δικαίωμα στη ζωή. Τέλος με αφορμή το ολοκαύτωμα εξηγήσαμε τι σημαίνει ρατσισμός και επεκτείναμε την έννοια του και σε σημερινές τάσεις “αφανισμού” διάφορων κοινωνικών ομάδων.
Στην Ε τάξη, αφού μιλήσαμε για τα θύματα του Ολοκαυτώματος , επικεντρωθήκαμε κυρίως στο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Περιηγηθήκαμε ηλεκτρονικά στη σοφίτα που κρυβόταν η οικογένεια Φρανκ μέσα από virtual reality εφαρμογή. Ακούσαμε αποσπάσματα από το ημερολόγιό της και είδαμε φωτογραφίες της ίδιας αλλά και της οικογένειάς της που έχουν διασωθεί. Τέλος ακούσαμε και το βιβλίο «Τα κίτρινα καπέλα», ένα βιβλίο γεμάτο δυνατούς συμβολισμούς και βαθειά τρυφερότητα. Ένα παραμύθι, όπως γράφει η ίδια η συγγραφέας στις πρώτες σελίδες: «… αφιερωμένο στα παιδιά, για να διαλέγουν το φως απ’ το σκοτάδι, για να θυμούνται…».
Στην ΣΤ τάξη με το ολοκαύτωμα των Εβραίων έχουμε ασχοληθεί και στο εργαστήριο Σχολικών Δραστηριοτήτων, όπου διαβάσαμε το βιβλίο της Άννας Φρανκ, και δουλέψαμε μια δράση φιλαναγνωσίας πάνω σε αυτό. Μέσα από αυτή τη δράση, είδαμε και αποσπάσματα της ταινίας “Freedom Writters” όπου περιγράφεται η μέρα που οι Γερμανοί βρήκαν την οικογένεια Φρανκ και είχαμε τη δυνατότητα να περιπλανηθούμε στο κρησφύγετο της οικογένειας μέσα από την αντίστοιχη εφαρμογή του μουσείου της Άννας Φρανκ. Αναλυτικά την πορεία διδασκαλίας και το διδακτικό υλικό που χρησιμοποιήσαμε μπορείτε να το βρείτε στο https://blogs.sch.gr/pzonke/2021/10/20/anna-frank-2-d-o/. Επιπλέον, κατά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, και ως συμπλήρωμα πάνω στο εργαστήριο δεξιοτήτων, παρακολουθήσαμε την ταινία “La vita e bella” του Ρομπέρτο Μπενίνι, που πραγματεύεται τη ζωή μιας οικογένειας σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως των Ναζί. Αυτή τη φορά, ασχοληθήκαμε με τη δράση της ελληνικής κοινότητας των Εβραίων στο Άουσβιτς και μάλιστα με την οργάνωση μιας εξέγερσης, μέσα από διηγήσεις Ελλήνων που ήταν εκεί. Αυτό έγινε μελετώντας ένα βίντεο (https://youtu.be/HTNX_5kIc3Y) που φιλοξενεί αυτές τις μαρτυρίες καθώς και εικόνες από το στρατόπεδο. Είναι μια πολύτιμη αφορμή για συζήτηση που ενίσχυσε την γνώση των παιδιών και τους έδωσε την ευκαιρία να συνδυάσουν τις πρότερες ιδέες τους με νέες πληροφορίες, ενισχύοντας έτσι τις γνώσεις τους γύρω από το θέμα. Είδαμε περιπτώσεις ανθρώπων που βοήθησαν τους Εβραίους, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, όπως αυτές φιλοξενούνται σε άρθρα στο διαδίκτυο, εντοπισμένα μέσα από αναζήτηση αλλά και με τη βοήθεια padlet που φτιάχτηκε από μεγαλύτερους μαθητές. Το βίντεο, καθώς και οι άλλες πληροφορίες για το ολοκαύτωμα των Εβραίων δίνονται για περαιτέρω διερεύνηση και στο https://blogs.sch.gr/pzonke/2021/01/28/imera-mnimis-toy-olokaytomatos-ton-evraion-27-ianoyarioy/ .
Ο Ιάκωβος Καμπανέλης (1921-2011), σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός, το φθινόπωρο του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε και κρατήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν μέχρι τον Μάιο του 1945, οπότε και απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις. Στο ποίημα “Ο Αντώνης” που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης βλέπουμε το κατόρθωμα ενός Έλληνας συγκρατούμενού του.
Εκεί στη σκάλα την πλατιά
στη σκάλα των δακρύων
στο Βίνερ Γκράμπεν το βαθύ
το λατομείο των θρήνων…
Η σκάλα του Wiener Graben, από το βιβλίο του Ιάκωβου Καμπανέλη «Μαουτχάoυζεν»
Ο Αντώνης είχε έρθει στο Μαουτχάουζεν τον Απρίλιο του σαράντα τέσσερα. Μάθαμε γι’ αυτόν όταν ένας Γάλλος μας είπε πως στην παράγκα των τιμωρημένων είναι ένας Έλληνας και ρωτάει αν «είναι κι άλλοι Έλληνες στο Μαουτχάουζεν». Τους τιμωρημένους τους είχαν σε ξεχωριστή παράγκα και δεν ήταν εύκολο να πλησιάσεις. Οι πιο πολλοί απ’ αυτούς ήταν προορισμένοι για να τους ξεκάμουν με ξεθεωτική δουλειά στο λατομείο. Λίγοι ήταν εκείνοι που αντέξανε πάνω από δυο τρεις βδομάδες.
Ξέραμε καλά τι ήταν η «σκληρή εργασία». Κατέβαιναν τρέχοντας τα σκαλιά του λατομείου, έφταναν τρέχοντας τα 200 μέτρα πιο πέρα, τους φόρτωναν ένα αγκωνάρι στη ράχη, γύριζαν τρέχοντας στη σκάλα, ανέβαιναν τα σκαλιά και, τρέχοντας πάλι, πήγαιναν μισό χιλιόμετρο μακριά. Αυτό γινόταν δέκα ώρες κάθε μέρα. Πληγώνονταν οι ώμοι, τα πόδια, τα σωθικά.
Ένα βράδυ το στρατόπεδο απ’ άκρη σ’ άκρη μιλούσε για τον Έλληνα που δούλευε στο συνεργείο των τιμωρημένων. Τα νέα τα ‘φέραν αυτοί που δούλευαν στο λατομείο κι είδαν από κοντά τι έγινε. Όταν το προσκλητήριο τελείωσε κι οι κρατούμενοι γύρισαν στις παράγκες, ο ένας τα είπε στον άλλον. Ο άλλος έτρεξε να τα πει στην παρέα του. Η παρέα σκόρπισε να μοιράσει τα νέα στις παράγκες. Οι παράγκες αδειάσανε, οι κρατούμενοι μαζεύτηκαν στους δρόμους να τα κουβεντιάσουν. Τέτοια νέα αναταράζανε το Μαουτχάουζεν. Ήταν σα μια κρυφή διανομή ελευθερίας
.…
Ήταν μετά από το μεσημεριανό φαΐ. Οι Ες-Ες επικεφαλείς του συνεργείου των τιμωρημένων είχαν ως εκείνη την ώρα ξεκάμει δεκαεφτά εβραίους και ρώσους αιχμαλώτους πολέμου.
Σ’ ένα ανέβασμα της σκάλας, ένας Εβραίος άρχισε να παραπατά. Ο Αντώνης του ‘καμε νόημα να πλησιάσει. Ο Εβραίος πλησίασε κι ο Αντώνης κράτησε το δικό του αγκωνάρι με το δεξιό και με τ’ αριστερό ανασήκωσε τ’ αγκωνάρι του Εβραίου. Όμως αυτό έγινε κοντά στη μέση της σκάλας. Έμενε ακόμα πολύ ανέβασμα. Ο Ες-Ες τους είδε και τους χώρισε. Διάταξε τον Εβραίο να τρέξει. Αυτός ανέβηκε λίγα σκαλοπάτια, ύστερα άφησε την πέτρα να πέσει και γονάτισε στο σκαλί. Ο Ες-Ες πλησίασε και …
Πυροβολισμός!
Ύστερα γύρισε προς τον Αντώνη και στύλωσε τα μάτια πάνω του. Ο Αντώνης τον κοίταξε άφοβα, έπειτα πλησίασε στο νεκρό, φορτώθηκε και το δεύτερο αγκωνάρι και συνέχισε ν’ ανεβαίνει τη σκάλα. Ο Ες-Ες πάγωσε. Δεν είπε τίποτα, δεν έκαμε τίποτα. Όταν όμως ξαναγύρισαν στο λατομείο, για να ξαναφορτωθούν αγκωνάρια, ο Ες-Ες φώναξε τον Αντώνη να πάει κοντά. Άρχισε να βολταρίζει σα μανιακός ανάμεσα στις πέτρες και να ψάχνει. Βρήκε ένα αγκωνάρι διπλό από τ’ άλλα, το ‘δειξε στον Αντώνη και είπε: «Αυτό είναι δικό σου».
Ο Αντώνης κοίταξε τ’ αγκωνάρι, ύστερα τον Ες-Ες, ύστερα τα σκόρπια αγκωνάρια γύρω-γύρω. Όλοι οι άλλοι κάνανε πως δε βλέπανε, πως δεν ακούγαν. Τρέμανε για το τι θα ‘βγαινε από τούτο το μπλέξιμο. Αυτός ο Έλληνας πήγαινε φιρί-φιρί… Ο Ες-Ες είχε κιόλας βγάλει το περίστροφό του απ‘ τη θήκη, το ‘τριβε νευρικά στο παντελόνι του κι ετοιμαζόταν. Ο Αντώνης σταμάτησε μπροστά σ’ ένα αγκωνάρι, ακόμα πιο μεγάλο από κείνο που του διάλεξε ο Ες-Ες.
– Αυτό είναι το δικό μου, είπε. Και το φορτώθηκε.
Σ’ όλους τους δρόμους που κάνανε ως το βράδυ, σ’ όλα τα κουβαλήματα, ώσπου σήμανε η ώρα για μέσα, ο Αντώνης διάλεγε και φορτωνόταν τα πιο βαριά αγκωνάρια.
Ο Αντώνης δεν πολυμιλούσε γι’ αυτή την ιστορία, βαριότανε…
…Όταν αναρωτιόμασταν «πώς και τη γλίτωσες, ρε Αντώνη, πώς δε σε σκότωσε που τον ρεζίλεψες!». Ο Αντώνης μας εξηγούσε πως «από κείνη τη στιγμή ο Ες-Ες κάτι έπαθε, χάλασε το μηχανάκι του. Το ‘χω παρατηρήσει αυτό… Άμα χαλάσει το μηχανάκι τους, κλάψ’ τους».
– Ποιο μηχανάκι;
– Όλοι αυτοί έχουν ένα μηχανάκι μέσα στο κεφάλι που τους το βάζουν στη σχολή των Ες-Ες. Τους ανοίγουν το κρανίο και τους βάζουν μέσα το μηχανάκι που ‘χει εφεύρει ο Χίτλερ.
– Και τι δουλειά κάνει αυτό το μηχανάκι; ξαναρωτούσαμε.
– Τους κάνει ανάποδους, συνέχιζε ο Αντώνης. Ας πούμε, το κανονικό είναι να χαίρεσαι άμα ο άλλος είναι πονόψυχος ή άμα ο άλλος δε φοβάται. Είδατε όμως ποτέ σας κανέναν Ες-Ες να μη σκυλιάσει, άμα δει έναν κρατούμενο να βοηθά τον άλλον; Αν τύχει πια κανείς να δείξει πως δεν τους φοβάται, ούτε ψύλλος στον κόρφο του!… Να τι κάνει το μηχανάκι!… Τους βγάζει απ’ το κανονικό!
– Ναι, βρε Αντώνη, λέγαμε, αλλά εσένα πώς σου τη χάρισε;
– Αφού σας είπα, χάλασε το μηχανάκι, κι άμα χαλάσει, κλάψ’ τους!
Κι επειδή τον κοιτάζαμε, περίεργοι, το ‘παιρνε για δυσπιστία και συνέχιζε:
– Αυτά δεν τα ‘βγαλα απ’ τη δική μου κεφάλα, εγώ δεν είμαι επιστήμονας, αυτά τα ‘λεγε στο Νταχάου ένας γιατρός από τη Βιέννη, χειρούργος, μεγάλος γιατρός. Γι’ αυτό τον είχανε μέσα, επειδή ήξερε διάφορα τέτοια. […]
Ο Αντώνης επέζησε και μετά την απελευθέρωση έφυγε από το στρατόπεδο και από τότε χάθηκαν τα ίχνη του. Λένε ότι μετανάστευσε στην Αμερική.
Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά.
Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν.
Margarita Engle (Η.Π.Α.)
Σήμερα 2 Απριλίου 2021, παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου, στο σχολείο μας, εκτός από άλλες δράσεις και αναφορές, έχουμε καλέσει και θα διαβάσουν στην Α΄ τάξη την 5η ώρα η κα Λεύκελη Σιδερή το παραμύθι “Ο μαύρος κότσυφας και ο άσπρος γλάρος” της Κίτυ Κρόουθερ (απόσπασμα) και στην Γ΄ τάξη την 1η ώρα κα Περδικάκη Αντωνία το παραμύθι “Ο τρυφεράκανθος” της Ελένης Πριοβόλου.
Είναι μία διοργάνωση του Περιφερειακού Κέντρου Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.) Αν. Μακεδονίας Θράκης με υπεύθυνη τη Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου ΠΕ70 Ιωάννα Μανάφη, εξ αφορμής της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου, με διαδικτυακές εκδηλώσεις φιλαναγνωσίας με τίτλο «DistanceStorytelling: Βιβλία από απόσταση, αλλά όχι σε απόσταση…» για τους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της 10ης Ενότητας Α.Μ.Θ. την Παρασκευή 2 Απριλίου 2021 κατά τη διάρκεια των διδακτικών ωρών του Ωρολογίου Προγράμματος της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (14.10-17.20).
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.
Το 2021 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα των Η.Π.Α. Το μήνυμα γράφτηκε από την Αμερικανίδα ποιήτρια Margarita Engle, γεννημένη στο Λος Άντζελες από Αμερικανό πατέρα και Κουβανή μητέρα. Έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας και πλήθος διακρίσεων. Η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον Roger Mello, που γεννήθηκε στην Μπραζίλια το 1965. Έχει εικονογραφήσει περισσότερα από εκατό βιβλία, από τα οποία στα είκοσι πέντε είναι δικό του και το κείμενο. Τιμημένος από την ΙΒΒΥ με το βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν εικονογράφησης το 2014, έχει επίσης τιμηθεί με πολλά βραβεία από πολλές χώρες και σε πολλές χώρες έχουν εκτεθεί έργα του.
Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.
Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ – Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά και παροτρύνει τους φορείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
Η αφίσα με το μήνυμα τυπώθηκε στα ελληνικά από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού και διανέμεται με τη φροντίδα του.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ (ΙΒΒΥ) ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2.4.2021
Η μουσική των λέξεων
Margarita Engle (Η.Π.Α.)
Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά.
Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν.
Οι λέξεις είναι ήχοι από τύμπανα και φλάουτα στη σελίδα,
καλλίφωνα πουλιά που πετούν ψηλά, ελέφαντες που σαλπίζουν,
ποτάμια που κυλούν, καταρράκτες που ξεχύνονται,
πεταλούδες που στροβιλίζονται
ψηλά στον αέρα!
Οι λέξεις μας καλούν να χορέψουμε – ρυθμούς, στίχους,
χτυποκάρδια, παλιές ιστορίες και νέες,
φανταστικές και αληθινές.
Είτε είσαι στο σπίτι ασφαλής
ή τρέχεις να περάσεις τα σύνορα για μια άλλη χώρα
και μια ξένη γλώσσα, οι ιστορίες και τα ποιήματα
σου ανήκουν.
Όταν μοιραζόμαστε λέξεις, οι φωνές μας
γίνονται η μουσική του μέλλοντος,
ειρήνη, χαρά και φιλία,
μια μελωδία
ελπίδας.
(Απόδοση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου)
Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου διοργανώνεται κάθε χρόνο από το δίκτυο Insafe/INHOPE με την υποστήριξη της Κομισιόν, με σκοπό να προωθήσει την ασφαλή και θετική χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, ιδιαίτερα ανάμεσα σε παιδιά και νέους ανθρώπους. Τη δεύτερη μέρα της δεύτερης εβδομάδας του δεύτερου μήνα κάθε χρόνο, κατά τον εορτασμό της ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου, χιλιάδες άνθρωποι ενώνονται για να αφυπνίσουν σε θέματα σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις και δράσεις παγκοσμίως.
Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου αποσκοπεί όχι μόνο στο να δημιουργήσει ένα ασφαλέστερο διαδίκτυο, αλλά και ένα καλύτερο διαδίκτυο, όπου όλοι έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν την τεχνολογία υπεύθυνα, με σεβασμό, με κριτική σκέψη και δημιουργικά.
Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου στοχεύει να προσελκύσει παιδιά και νέους, γονείς και κηδεμόνες, δασκάλους, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς λειτουργούς, καθώς και τη βιομηχανία, τους υπεύθυνους για τη λήψη αποφάσεων και τους πολιτικούς, να ενθαρρύνει όλους να παίξουν το ρόλο τους στη δημιουργία ενός καλύτερου διαδικτύου.
Γιορτάζοντας τη θετική δύναμη του διαδικτύου, το θέμα της φετινής Ημέρας «Όλοι μαζί για ένα καλύτερο διαδίκτυο» ενθαρρύνει όλους να συμμετάσχουν στο παγκόσμιο κίνημα, να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες του διαδικτύου, να φέρει τους ανθρώπους κοντά.
Το σχολείο μας ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Μουσείου Μετάξης Σουφλίου και του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς και οι μαθητές των Ε και ΣΤ τάξεων παρακολουθήσαμε την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2019 στο Δημοτικό Θέατρο Σουφλίου τη βραβευμένη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θεατρική παράσταση «Η φάρμα του διαδικτύου» από τη θεατρική ομάδα «Χιλιοδέντρι».
Λίγα λόγια για την παράσταση
Σε μία φάρμα ζουν δύο παιδιά, ο Νικόλας και η Νίκη μαζί με το σκύλο τους τον Ηρακλή. Τα ζώα της φάρμας περνούν αρκετές ώρες σερφάροντας στο internet και συχνά πέφτουν σε παγίδες. Ο νέος διαδικτυακός φίλος της Τούλας της κοτούλας είναι όντως αυτός που λέει; Ο Ρούντυ και η Ρόζα, τα γουρουνάκια, παίζοντας διαδικτυακά παιχνίδια στάθηκαν τόσο τυχερά και κέρδισαν δώρα; Τελικά οι άσπρες ή οι μαύρες χήνες είναι καλύτερες; Τα παιδιά της φάρμας με τη βοήθεια της σοφής κουκουβάγιας θα καταφέρουν να προστατεύσουν τα ζώα από τους λύκους του διαδικτύου;
Μέσα από την παράσταση μάθαμε με τρόπο άμεσο και διασκεδαστικό να αναγνωρίζουμε και να θωρακιζόμαστε απέναντι σε κινδύνους όπως η λήψη ηλεκτρονικών μηνυμάτων από αγνώστους, η αποκάλυψη στοιχείων, οι συναντήσεις με αγνώστους από το διαδίκτυο, η δημοσίευση προσωπικών φωτογραφιών, ο ρατσισμός.
Περισσότερες πληροφορίες για την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου 2019 μπορείτε να βρείτε στη σελίδα www.saferinternetday.org , όπου συμπεριλαμβάνονται και σύνδεσμοι για τις δράσεις που διεξάγονται σε κάθε χώρα.
Στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου υποδέχθηκε ο Δήμαρχος Ορεστιάδας μαθητές των Δημοτικών Σχολείων στις 27/11/2018 στο πλαίσιο εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που είναι καθιερωμένος στις 20 Νοεμβρίου.
Στη συνάντηση κλήθηκαν να συμμετέχουν παιδιά της ΣΤ τάξης Δημοτικών Σχολείων του Δήμου, που επιλέχθηκαν από τα σχολεία τους και παρουσίασαν τις απόψεις τους για διάφορα θέματα σχετικά με την κοινωνική ζωή και τις ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το σχολείο μας εκπροσώπησαν δύο μαθήτριες της ΣΤ τάξης και μετέφεραν τους προβληματισμούς, τις αγωνίες, τα αιτήματα και τις προτάσεις όλων των μαθητών.
Το κείμενο των απόψεών μας θα δημοσιευτεί σ’ αυτό ΕΔΩ το σημείο τη Δευτέρα 3/12/18.
Τη συζήτηση διηύθυνε ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Γιώργος Καραγιάννης, ο οποίος καλωσόρισε τους μαθητές με την προβολή ενός βίντεο για τα δικαιώματα των παιδιών και την ελευθερία γνώμης και έκφρασης. Ο κ. Καραγιάννης ζήτησε από τους μαθητές να αναλάβουν στη συγκεκριμένη συνάντηση το ρόλο των Δημοτικών Συμβούλων και να απευθύνουν προς τον κ. Δήμαρχο τους προβληματισμούς τους αλλά και τις προτάσεις τους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Το 4ο Δημοτικό Σχολείο Ορεστιάδας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα: «Το παιδικό βιβλίο ως εργαλείο ανάπτυξης του παιδιού», το Σάββατο 2 Απριλίου στο Πολιτιστικό Πολύκεντρο Ορεστιάδας.
Τα παιδιά κλήθηκαν να φτιάξουν το δικό τους κουβερτάκι της αγάπης χρησιμοποιώντας “μπαλώματα” με λέξεις που γι’ αυτά είναι σύμβολα της ζεστασιάς και της αγάπης.
