Μπαίνω μες στ’ αμπέλι σαν νοικοκυρά.

Να κι ο νοικοκύρης πού ‘ρχεται κοντά.

Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε

κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε.

Αφού είδαμε το χρώμα των σταφυλιών (άλλα μωβ, άλλα κιτρινοπράσινα), το σχήμα τους (άλλα πιο στρογγυλά, άλλα πιο οβάλ-μακρουλά) και το μέγεθός τους (άλλα πιο μεγάλα, άλλα πιο μικρά) κι αφού συμφωνήσαμε για το ποια είναι τα πιο πολλά (τα κόκκινα ή τα κιτρινοπράσινα) τα στήψαμε (άλλοι με τα χέρια, άλλοι με τα πόδια) και βγάλαμε το ζουμί τους δηλ. το μούστο. Το βάλαμε σ’ ένα μπουκάλι και περιμένουμε να κάνει η ζυμωση τη δουλειά της (κρασί ή ξύδι;)

Διαβάσαμε και την ιστορία της αλεπούς με τα σταφύλια και με αφορμή το μύθο φιλοτεχνήσαμε τα δικά μας τσαμπιά σταφύλι και φτιάξαμε όλοι μαζί μια κληματαριά.