Στα πλαίσια της δράσης αναβιώσαμε δύο έθιμα. Α) Το έθιμο των “Λαζαρίνων” την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου. Κατά την διάρκεια του τα κορίτσια περπατήσανε στους δρόμους του χωριού φορώντας παραδοσιακές στολές, στεφάνια με λουλούδια στα μαλλιά τους, κρατώντας μικρές κουκλίτσες και καλαθάκια . Κατά την διάρκεια της περιήγησης τραγουδάνε “περπα πα ει, περπα πα ει, περπα πα ει μηλίτσα μου  και τριαντα  και τριαντα και τριανταφυλίτσα μου, να σταθώ, σταθώ παραμεριά, να περάσει , να περάσει να περάσει η αγάπη μου, να της πως, να της πω πω την αγαπω”.  ¨Οταν τις άκουγαν οι κάτοικοι έβγαιναν έξω από τα καταστήματα ή τα σπίτια τους. Τότε τα κορίτσια τραγουδουσαν ” ¨ηρθε ο Λάζαρος , ήρθαν τα βάγια, ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια, σήκω, Λάζαρε και μην κοιμάσαι ήρθε η μάνα σου από την πόλη, σου έφερε κρασί και κομπολόι. Γράψε Θόδωρε, Γράψε Δημήτρη, γράψε Λεμονιά και κυπαρίσσι. Η τσεπούλα μου θέλει λεφτά, το καλάθι μου θέλει αυγά”.  Αυτοί που άκουσαν το τραγούδι έδωσαν χρήματα και αυγά.

Το δεύτερο έθιμο είναι το “Ντουντουλο”, που είναι συνδεδεμένο με το Πάσχα και έχει ως στόχο την επίκληση βροχής ώστε να μεγαλώσουν τα σπαρτα.  Ένα ομοίωμα το “Ντουντουλο” τυλιγμένο με φύλλα τοποθετείται στην μέση του κύκλου. Γύρω γύρω τα κορίτσια με παραδοσιακές στολές τραγουδούσαν το τραγούδι της “Ντουντουλίνας” . Τα αγόρια ήταν πιασμένα από τα χέρια. Μια γυναίκα (από τον Σύλλογο Πολιτισμού και Παράδοσης Κυμίνων” έριχνε αλεύρι στο ομοίωμα και νερό. Στο τέλος χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς