Ο όρος σχολική βία και εκφοβισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση κατά την οποία εκτελείται στοχευμένη και απρόκλητη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε συμμαθητές από συμμαθητές τους, στο πλαίσιο μιας διαπροσωπικής σχέσης που χαρακτηρίζεται από δυσαναλογία εξουσίας, εντός και εκτός σχολείου. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση οι θύτες συχνά χαρακτηρίζονται ως «οι ισχυροί», οι οποίοι αισθάνονται ότι θα αντλήσουν μέσα από αυτές τους τις πράξεις κάποιο όφελος, όπως ευχαρίστηση, κύρος ή ακόμα και υλικές απολαβές, ενώ τα θύματα κατέχουν τη θέση του «αδύναμου» αποδέκτη των βίαιων αυτών επιθέσεων, μην μπορώντας να προστατέψουν με ουσιαστικό και ριζικό τρόπο τον εαυτό τους.

  Όλα  αυτά όμως είναι δυσνόητα για ένα νήπιο. Η θεωρία δεν μπορεί σε αυτές τις ηλικίες να συνδεθεί αυτονόητα και αυθόρμητα με την πράξη. Από την άλλη μεριά θέλαμε, με αφορμή την μέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση με τα παιδιά. Νομίζουμε ότι ο τρόπος που έγινε η συζήτηση και η μορφή που είχε η δραστηριότητα ενίσχυσε κυρίως την ενσυναίσθηση των παιδιών και τους έδωσε τροφή για προβληματισμό. 

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα μακρινή ζούσε ένας βασιλιάς πολύ αυστηρός. Επιθυμούσε οι κάτοικοι της χώρας του να μη χαμογελούν, να μη διασκεδάζουν ποτέ και να εργάζονται όλη μέρα. Τα παιδιά έπρεπε να μην παίζουν, να μιλούν χαμηλόφωνα, να μη γελούν και συνέχεια να διαβάζουν τα μαθήματά τους. Όποιον έβλεπε χαρούμενο, τον τιμωρούσε σκληρά. Υπήρχε όμως μια περίοδος το χρόνο, των Αποκριών, που επέτρεπε σε όλους να χορεύουν, να τραγουδούν και να διασκεδάζουν με όποιον τρόπο επιθυμούσαν. Όμως με το πέρασμα των χρόνων ακόμα κι αυτές οι μέρες του είχαν γίνει αφόρητες και κάθε φορά που πλησίαζε η περίοδος των Αποκριών έψαχνε να βρει τρόπο να την καταργήσει. Τα είχε σκεφτεί όλα: να υποχρεώσει τους κατοίκους να το ζητήσουν, κανένας όμως δεν θα ήθελε να στερηθεί τις μοναδικές ημέρες χαράς και κεφιού, να περάσει ο ίδιος σκληρό νόμο, θα είχε σίγουρα μεγάλη αντίδραση και μπορεί να έχανε την εξουσία του, να ζητήσει δημοψήφισμα, ποιος θα ψήφιζε “όχι” σε μέρες ξενοιασιάς, κεφιού και διασκέδασης;

Μόλις ερχόταν ο χειμώνας, έψαχνε να βρει έναν τρόπο μαγικό να φυλακίσει κάθε γέλιο, κέφι, τραγούδι και χαρά. Μια φορά, του ήρθε μια ιδέα. Να πάει να βρει τον τρομερό και τρομακτικό δράκο που κατοικούσε στο ψηλότερο βουνό, που είχε πάντα χιόνια. Σίγουρα εκείνος θα συμφωνούσε και θα έβρισκε έναν τρόπο να βάλει τέλος στα βάσανά του. Τρεις μέρες περπατούσε μέσα στα χιόνια μέχρι να φτάσει στο κάστρο του δράκου. Εκείνος χάρηκε πολύ με το σχέδιο του βασιλιά και αφού του ζήτησε την κόρη του για γυναίκα, του έφτιαξε ένα μαγικό πέπλο. Σαράντα μέρες το ύφαινε και το κεντούσε, με χιόνια και πάγο και χαλάζι. Στο τέλος το φύσηξε με μια δυνατή πνοή και το πάγωσε τελείως.”Θα το απλώσεις,” είπε ο δράκος στο βασιλιά, “πάνω από τους κατοίκους σου την πρώτη μέρα των Αποκριών. Έτσι όπως είναι παγωμένο το πέπλο, θα παγώσουν τα γέλια, η χαρά, οι καρδιές και το τραγούδι όλων. Πρόσεξε καλά, μετά θα πρέπει γρήγορα να το μαζέψεις και να το κλείσεις μέσα σε αυτό το σεντούκι.  Θα το κρύψεις κάπου καλά, να μην το βρει κανείς και ειδικά κανένα παιδί. Γιατί μόνο η ζεστασιά της δικής τους καρδιάς και αγάπης για τη χαρά μπορεί να ξεπαγώσει το μαγικό πέπλο και να το αχρηστεύσει. Και μετά θα μπορούν να είναι χαρούμενοι όχι μόνο την περίοδο των Αποκριών, αλλά όλες τις μέρες του χρόνου!” 

Ο βασιλιάς χάρηκε τόσο πολύ που γέλασαν μέχρι και τα μουστάκια του, για πρώτη ίσως φορά στην ζωή του. Πήρε γρήγορα το μαγικό πέπλο, ευχαρίστησε το δράκο, άφησε την κόρη του για να την παντρευτεί ο δράκος, όπως είχαν συμφωνήσει, και πήρε το δρόμο της επιστροφής. Οι μέρες πέρασαν και ήρθαν οι Απόκριες. Οι κάτοικοι του βασιλείου ξεχύθηκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν τoν ερχομό της Αποκριάς. Πού να φανταστούν οι άμοιροι, τι τους περίμενε! Μόλις όλοι συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη αυλή του παλατιού για να αρχίσουν να χορεύουν και να τραγουδούν, ο βασιλιάς βγήκε από το μπαλκόνι του παλατιού του και άπλωσε πάνω από το συγκεντρωμένο πλήθος το μαγικό πέπλο. Τότε συνέβη κάτι τραγικό! Αμέσως όλοι οι άνθρωποι, μεγάλοι και παιδιά πάγωσαν. Έμειναν ακίνητοι και παγωμένοι στις θέσεις τους. Ο βασιλιάς με το μαγικό πέπλο που του έφτιαξε ο δράκος τα είχε καταφέρει. Σε αυτή τη χώρα ποτέ κανείς δε γέλασε, δε χάρηκε, δε τραγούδησε ποτέ ξανά. Για να είναι μάλιστα σίγουρος ο βασιλιάς ότι κανείς δε θα βρει το σεντούκι με το μαγικό πέπλο ακόμα και αν το επιχειρήσει, έφτιαξε μια λίστα με “δοκιμασίες”. Πολλά παιδιά σε όλον τον κόσμο, μόλις έμαθαν αυτή τη θλιμμένη ιστορία, προσπάθησαν μόνα τους να βρουν τον κρυμμένο σεντούκι, αλλά πάντοτε σκόνταφταν σε κάποια δοκιμασία. 

Στη συνέχεια, εξηγούμε στα παιδιά ότι έχουμε πληροφορηθεί ότι οι δοκιμασίες είναι πολλές, περίεργες και δύσκολες. Αν θέλουν να δοκιμάσουν κι εκείνα, θα πρέπει να εφοδιαστούν με υπομονή και όρεξη για περιπέτεια. Τα παιδιά δέχονται με μεγάλο ενθουσιασμό και η περιπέτεια ξεκινά. Αυτές είναι μερικές από τις δοκιμασίες στις οποίες διαγωνιστήκαμε.

    Δοκιμασία 1^η  : Με τη βοήθεια των γονέων και τω δασκάλων σας πρέπει να αναζητήσετε πληροφορίες για την περίοδο της Αποκριάς.

Δοκιμασία 2^{η :} Αυτή τη φορά θα πρέπει να βρείτε μαζί με τους γονείς σας ήθη και έθιμα της Αποκριάς στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο.   

Δοκιμασία 3^{η :} Πρέπει να ακολουθήσετε όλα τα έθιμα της Τσικνοπέμπτης και επιπλέον να χορέψετε και γαϊτανάκι.

Δοκιμασία 4^{η  :}  Τώρα θα πρέπει να βρείτε τραγούδια για τις απόκριες και  να μάθετε να τραγουδάτε 3 από αυτά.

Δοκιμασία 5^η  : Βρείτε πληροφορίες για το Καρναβάλι. 

Δοκιμασία 6^{η  :}  Πρέπει μέχρι σήμερα το μεσημέρι να οργανώσετε μια παρέλαση καρναβαλιστών με αυτοσχέδιες πρωτότυπες στολές που θα έχετε κατασκευάσει μόνοι σας.

Δοκιμασία 7^{η  :} Να ζωγραφίσετε ο ένας στον άλλο ένα μουστάκι,να περάσετε μια κλωστή σε μια βελόνα, να καταφέρετε να χορέψετε 3 τραγούδια συνεχόμενα, να σκάσετε από ένα μπαλόνι ο καθένας με τον ποπό του, να τυλίξετε ένα παιδί με ένα ολόκληρο ρολό χαρτί υγείας και να καταφέρει να λυθεί μόνο του χωρίς βοήθεια. Τέλος, να παίξετε σε ένα παιχνίδι χαμένου θησαυρού και να καταφέρετε να βρείτε το σεντούκι με το πέπλο.

Καταφέραμε να περάσουμε όλες τις δοκιμασίες με επιτυχία και να φέρουμε τη χαρά και το κέφι στους κατοίκους αυτού του βασιλείου και να δώσουμε ένα μάθημα στο βασιλιά και το δράκο.

 

Υιοθετώντας τις αρχές και τους στόχους της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς δίνουμε έμφαση στην καλλιέργεια στα παιδιά αξιών, όπως σεβασμό στη διαφορετικότητα, ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη. 

Το σχολείο μας γι άλλη μια χρονιά συμμετέχει στις εκπαιδευτικές δράσεις της Διεύθυνσης Π.Ε. Αθήνας, δια της υπευθύνου της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης,  και συγκεκριμένα στην ένταξη των παιδιών-προσφυγόπουλων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Στόχοι της εκπαιδευτικής αυτής παρέμβασης είναι να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να προβληματιστούν για το προσφυγικό ζήτημα και ιδιαίτερα για το δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση. Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να ανταλλάξουν απόψεις, να μοιραστούν πιθανές εμπειρίες  και συναισθήματα για όσους βρίσκονται μακριά από την πατρίδα τους. Επιδιώκουμε να αντιληφθούν τα παιδιά την έννοια της διαφορετικότητας και του αποκλεισμού, σε συνδυασμό με το βασικό δικαίωμα της εκπαίδευσης.

Παρακολούθηση βίντεο : «Ειρήνη»- Η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα

https://www.unhcr.gr/ekpaideysi/ekpaideytiko-yliko/eirini.html

Τα παιδιά σε μικρές ομάδες παρακολουθούν το βίντεο.  Στη συνέχεια στην ολομέλεια της τάξης εκφράζουν τις εντυπώσεις τους και η εκπαιδευτικός τις καταγράφει. Ακολουθεί μια συζήτηση για τα συναισθήματα και τους φόβους της Ειρήνης. Καταγράφουμε τις απόψεις των παιδιών.

Αναζήτηση πληροφοριών σε πηγές. 

Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αναζητήσουν στη μηχανή αναζήτησης πληροφορίες για το προσφυγικό ζήτημα.  Τα παιδιά ανακαλύπτουν για παράδειγμα, πώς γίνεται κάποιος πρόσφυγας, με ποιον τρόπο έφτασαν στην πατρίδα μας, πού θέλουν να πάνε;

Μπαίνω στα «παπούτσια» του πρόσφυγα.

Ζητάμε από τα παιδιά να «φορέσουν» τα παπούτσια ενός πρόσφυγα και να δραματοποιήσουν  το ταξίδι του από τη χώρα του μέχρι τον τόπο μας. Φτάνοντας σε μια άλλη χώρα τι ανάγκες έχει;  Τις καταγράφουμε.

Ψηφιακό Παιχνίδι.

Τα παιδιά σε μικρές ομάδες με τη συνεργασία της εκπαιδευτικού παίζουν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή το παιχνίδι: «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές».

Εμένα τι με φοβίζει; Εικαστική παρουσίαση των φόβων των παιδιών. 

Τα παιδιά ενθαρρύνονται να  εκφράσουν τους δικούς τους φόβους και να τους ζωγραφίσουν. Κάθε παιδί παρουσιάζει τους φόβους του στην ομάδα και τους καταγράφουμε. Παρατηρούμε ότι έχουμε κοινούς και διαφορετικούς φόβους. Μοιραζόμαστε σε ομάδες εργασίες με κριτήριο τους φόβους μας και προβληματιζόμαστε: Είναι οι φόβοι της Ειρήνης ίδιοι με τους δικούς μας; Τι «μαλακώνει» τους φόβους; Τα παιδιά προτείνουν λύσεις για να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους. Προτείνουν λύσεις για να μειώσουν και τους φόβους της Ειρήνης. Καταγράφουμε όλες τις προτάσεις των παιδιών και τις αναρτούμε στην τάξη δίπλα στους καταγεγραμμένους φόβους. Στη συνέχεια αποφασίζουμε να τους κλείσουμε όλους μέσα σε ένα κουτί. Έτσι, κατασκευάζουμε μια «φαγομηχανή του φόβου» και τοποθετούμε μέσα όλους τους φόβους μας.

Ανάγνωση και επεξεργασία παραμυθιών και ιστοριών.Διαβάζουμε και επεξεργαζόμαστε σχετικά παραμύθια και ιστορίες, όπως: «Ο πίνακας που άλλαξε χρώματα», Σ. Παπαγεωργίου, Εκδ. Ιπτάμενο Κάστρο, «Μικρές Οδύσσειες Παιδιών», Β Μπαντή, Εκδ. : Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη,  κ α.

Τα βιβλία χρωματίζουν τη ζωή: Το δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση.

Με αφορμή το βιβλίο, «Το χρώμα των γνώσεων», (σειρά, «Τα δικαιώματα του παιδιού», Α. Καμπρέρα (2011), εκδ. Μεταίχμιο) προβληματιζόμαστε σχετικά με την αρχή της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία αναγνωρίζεται το δικαίωμα της εκπαίδευσης και αποφασίζουμε να καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στέλνοντας  μηνύματα Ειρήνης και Αγάπης μέσα από ομαδικές εικαστικές δημιουργίες.

Έκθεση των έργων στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Χαϊδαρίου (από Τρίτη 14/2-Παρασκευή 17/2). 

2o Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Αγίων Αναργύρων

Δευτέρα,  14 Νοεμβρίου 2016

Το μήνα Οκτώβριο τα παιδιά, μέσα από τις λειτουργίες του εκπαιδευτικού θεάτρου -το οποίο στηρίχθηκε στο βιβλίο του Α. Παπαθεοδούλου, «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο»- προσέγγισαν την έννοια της ειρήνης και επέλεξαν με δημοκρατικές διαδικασίες τη διαφύλαξη της ειρήνης στην πόλη τους με το όνομα «Σ΄αγαπούπολη». Είχατε την ευκαιρία να μάθετε για αυτή την εκπαιδευτική παρέμβαση στη γιορτή της επετείου της 28^ης Οκτωβρίου του 1940, στη διάρκεια της οποίας τα παιδιά σας παρουσίασαν την εκπαιδευτική διαδικασία. Επίσης, τα παιδιά ξεκίνησαν να αλληλεπιδρούν με τον ατομικό φάκελο του portfolio τους και να εξοικειώνονται με διαδικασίες αυτοαξιολόγησης.

Ο Νοέμβριος με τις αλλαγές του καιρού, μας βρίσκει να επεξεργαζόμαστε την έννοια «Φθινόπωρο» , να παρατηρούμε τα χαρακτηριστικά του..Συλλέξαμε θησαυρούς της φύσης, τους ομαδοποιήσαμε και τους χρησιμοποιήσαμε στα έργα τέχνης μας. Με αφορμή την ενασχόληση με τα φρούτα του Φθινοπώρου και σε συνδυασμό με την επίσκεψη στο Μουσείο Λούλη, επεκτεινόμαστε σε θέματα υγιεινής διατροφής.  Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του σχολείου μας. Είναι μια καλή ευκαιρία, με αφορμή τα ερωτηματολόγια που θα σας δώσουμε να συμπληρώσετε, να παρατηρήσετε μαζί με το παιδί σας την καθημερινή διατροφή σας και να αποφασίσετε να υιοθετήσετε μια ισορροπημένη διατροφή!

Ταυτόχρονα ξεκινάει και η δράση μας το “παιδί αστεράκι”. Κάθε εβδομάδα ένα παιδί θα είναι ο πρωταγωνιστής της τάξης: θα μπορεί να φέρει και να μοιραστεί τα αγαπημένα του παιχνίδια για μία εβδομάδα με τους φίλους του, θα παρουσιάσει τον εαυτό και την οικογένειά του, θα διαβάσουμε το αγαπημένο του παραμύθι κ.α.

Τέλος,  εφιστούμε την προσοχή σας στο ζήτημα της εμφάνισης ψείρας στα παιδιά. Χρειάζεται  να ελέγχεται καθημερινά το κεφάλι του παιδιού σας για κόνιδα ή ψείρα, χρησιμοποιώντας το ειδικό χτενάκι που υπάρχει στα φαρμακεία. Σε περίπτωση που βρείτε κόνιδα ή ψείρα, επικοινωνήστε με το παιδίατρο του παιδιού σας. Θα σας συστήσει ένα φάρμακο που θα το αγοράσετε από το φαρμακείο. Ακολουθήστε με ακρίβεια τις οδηγίες χρησιμοποιώντας το ειδικό χτενάκι. ΠΡΟΣΟΧΗ: ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 8 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 8 ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΞΑΝΑ ΨΕΙΡΑ Η ΚΟΝΙΔΑ ΕΙΤΕ ΟΧΙ. Μόνο με τη δική σας σχολαστική προσοχή και χρήση των φαρμάκων θα μπορέσουμε να περιορίσουμε την εμφάνιση ψείρας, που ούτως ή άλλως, εμφανίζεται σε όλα τα σχολεία, καθώς «έχει αδυναμία» στα κεφαλάκια των παιδιών!

Ο προγραμματισμός μας:

Τρίτη 15/11/2016:  εκπαιδευτική επίσκεψη στο οπωροπωλείο της γειτονιάς μας. Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα φρούτα για δεκατιανό της τάξης; Δημιουργία πρωινού υγιεινού στο σχολείο.

Πέμπτη 17/11/2016: Σχολική γιορτή χωρίς την παρουσία γονέων με αφορμή την επέτειο της 17^ης Νοεμβρίου. Τα παιδιά έρχονται στο σχολείο στις 9.00 π.μ. και αποχωρούν με τη λήξη της γιορτής (10.00 π.μ.).

Δευτέρα 21/11/2016: Ατομική συγκέντρωση γονέων:  Μπορείτε να συμπληρώσετε στον κατάλογο την ώρα που σας εξυπηρετεί να συναντήσετε τη νηπιαγωγό, για να συζητήσετε για την εξέλιξη του παιδιού σας (από τις 4.00 μ.μ. μέχρι τις 8.00 μ.μ.).

Το μήνυμα του μήνα Νοεμβρίου

…Αυτοί που ονομάζουμε ‘εμείς’ δεν είναι παρά ένα κομμάτι που για μια στιγμή ξεχώρισε από τους «άλλους». Ανάμεσα σε εμάς  και στους άλλους δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα διαφορές. Υπάρχει μόνο μία μεγάλη οικογένεια, η οικογένεια των ανθρώπων. Χουρμουζιάδου, Ε. (2003). Μια ιστορία από τα σύννεφα. Αθήνα: Κέδρος.  

 

Ο Νοέμβριος με αφορμή την επίσκεψη στο Μουσείο Λούλη, μας βρίσκει να επεξεργαζόμαστε ένα πρόγραμμα αγωγής υγείας προσανατολισμένο στην αειφόρο ανάπτυξη και με τίτλο « Τα δημητριακά στη ζωή μας: υιοθετώντας μια ισορροπημένη διατροφή στην καθημερινότητά μας». Στο μουσείο Λούλη περάσαμε καταπληκτικά. Μάθαμε πολλά πράγματα για τον κύκλο του ψωμιού, ζυμώσαμε, φάγαμε το ψωμί που φτιάξαμε και ακούσαμε για πρώτη φορά για την πυραμίδα της διατροφής. Παράλληλα, μας δημιουργήθηκαν πολλές απορίες που έπρεπε να λύσουμε κατά την επιστροφή μας στο σχολείο. 

Για να τις λύσουμε αναζητήσαμε πληροφορίες για τις γεωργικές εργασίες που προηγούνται του θερισμού των σιταριών το καλοκαίρι και που ακολουθούν αυτού μέχρι να φτάσει το ψωμί στο τραπέζι μας. Με ποιον τρόπο γίνονταν όλες αυτές οι εργασίες παλιότερα; Με ποιον τρόπο γίνονται σήμερα; Συζητήσαμε για άλλα είδη δημητριακών. 

Τα παιδιά ένα πρωί παρουσιάζουν στον κύκλο συζήτησης το πρωινό φαγητό τους και άρχισαν να προβληματίζονται για το είδος του πρωινού που επιλέγουν να φάνε στο σχολείο. Ακολουθεί καταγραφή όλων των τροφίμων που καταναλώνουμε στη διάρκεια μιας μέρας. Επίσης καταγράφουμε όλες τις ομάδες τροφίμων που καταναλώνει κάθε ένας από την ομάδα της τάξης μας και σε τι βαθμό. Κατασκευάζουμε μια διατροφική πυραμίδα και με βάση την ιδανική διατροφή συζητάμε τι θα έπρεπε να διαφοροποιήσει καθένας από εμάς στις διατροφικές του συνήθειες, ώστε να διατρέφεται σωστότερα.

Παίζουμε ομαδικά παραδοσιακά παιχνίδια σχετικά με το θέμα μας, όπως τα «Καρβελά, καρβελά» και «Φούρναρη- φούρναρη, ψήθηκε το ψωμί;», μαθαίνουμε το τραγούδι του γεωργού, παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια σχετικά με τη διατροφή, διαβάζουμε και επεξεργαζόμαστε παραμύθια, όπως «Η κόκκινη κοτούλα», ¨Η ιστορία ενός καλοψημένου τηγανόψωμου». Φτιάχνουμε χάρτινες φιγούρες με τους ήρωες του παραμυθιού “Η ιστορία ενός καλοψημένου τηγανόψωμου” και παίζουμε κουκλοθέατρο.

Συζητάμε για την ιστορία του ψωμιού και για τη θέση των δημητριακών στην αρχαιότητα και την ελληνική μυθολογία. Συλλέγουμε πληροφορίες για τη θεά Δήμητρα και διαβάζουμε βιβλία σχετικά με αυτήν. Επεκτείνουμε τη συζήτηση για τη θέση του ψωμιού στη θρησκεία και την τέχνη. Παρατηρούμε πίνακες ζωγραφικής που σχετίζονται με τα δημητριακά και το ψωμί.

Αποφασίζουμε να επισκεφτούμε τον φούρνο της γειτονιάς μας. Ο φούρναρης ο κύριος Κώστας είναι πολύ φιλόξενος, μας κερνάει κουλουράκια, μας αφήνει να πλάσουμε τσουρέκια, φτιάχνει με τη βοήθειά μας ψωμί από καλαμποκάλευρο. Φεύγουμε όλοι ενθουσιασμένοι αφού μας έχει χαρίσει μια μεγάλη ποικιλία διαφόρων τύπων ψωμιού για να τα δοκιμάσουμε. Χρησιμοποιούμε τα διάφορα είδη ψωμιού στο δεκατιανό μας γεύμα; Με τι μπορούμε να συνοδεύσουμε το ψωμί; Δημιουργούμε ένα  υγιεινό μπουφέ πρωινού στο σχολείο: μέλι, τυρί, ζαμπόν, γαλοπούλα, μαρμελάδες, παριζάκι, βούτυρο, λάδι και ρίγανη …. και φυσικά τα ψωμιά που φέραμε από τον φούρνο. Το ψωμί που περίσσεψε τι θα το κάνουμε;  Προβληματιζόμαστε.

Καταγράφουμε τις προτάσεις των παιδιών και συμφωνούμε ότι το ψωμί δεν είναι απόρριμμα και ότι πάντα υπάρχουν τρόποι να το χρησιμοποιήσεις.

Μαθαίνουμε το γράμμα Ψ,ψ, φτιάχνουμε καπέλα φούρναρη και γράφει ο καθένας στο καπέλο του το μήνυμα που θέλει να διαδώσει για τη χρησιμότητα και τη χρήση των δημητριακών και του ψωμιού στη ζωή μας.